Evaluation of demographic data and complications of orthognatic surgery cases

Çene ve yüz iskeletine ait konjenital veya sonradan kazanılmış deformitelerin düzeltilmesi amacıyla ortognatik cerrahi operasyonu yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, kliniğimizde ortognatik cerrahi yapılan hastaların demografik verilerini belirlemek, operasyon sırasında ve sonrasında oluşan komplikasyonları tespit etmek ve sonuçları literatür ile karşılaştırmaktır. Ayrıca komplikasyonların görülme sıklığı, oluşum mekanizması ile hangi hasta ve yaş gruplarına özel olduğu araştırıldı. Böylece gelecekte hastaların karşılaşabilecekleri komplikasyonlar ile ilgili daha doğru bilgilendirilmesi hedeflendi. Çalışmaya 2014-2016 yılları arasında Medipol Mega Hastanesi'nde dentofasiyel deformitesi olan ve ortognatik cerrahi ile tedavi edilen 136 hasta dahil edilmiştir. Hastaların komplikasyonları intraoperatif dönem, postoperatif erken dönem ve postoperatif geç dönem olmak üzere not edilmiştir. Ayrıca yapılan cerrahiler osteotomilere göre gruplandı ve hastalar ameliyat zamanlamasına göre önce cerrahi grubu (SF), sadece cerrahi grubu (SO) ve geç cerrahi grubu (SL) olarak incelendi. Buna ek olarak ameliyat sonrası dönemdeki his değişiklikleri not edildi. Tüm komplikasyon oranı %48,5, majör komplikasyon oranı ise %33,8 olarak bulunmuştur. Bu komplikasyonların en önemli kısmını kusma (%11,96), minör oklüzal uyumsuzluk (%11,96) ve dişlerle ilgili komplikasyonlar (%9,39) oluşturmaktadır. SO grubunun yaş ortalaması SL grubunun yaş ortalamasına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksektir (p<0.017). Ortognatik cerrahi hastalarında görülen komplikasyonlar ile hastaların yaşları arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır (r=0,184, p=0.038). Operasyon sonrasından bir yıl sonra his değişikliği normale dönmeyen hastaların oranı üst çenede %4,46 iken alt çenede %20,2'dir. Alt çene operasyonuna ek olarak genioplasti yapılması his değişikliğinin oranını arttırmaktadır. Revizyon cerrahisi ve plak sökümü yapılan hastaların çoğunu kadınlar oluşturmaktadır.Orthognathic surgery is commonly performed to correct congenital and acquired deformities of the jaw and facial skeleton. The aim of this study is to evaluate the demographic data, intraoperative and postoperative complications of the orthognathic surgery and to compare the results with other studies. Moreover, the prevalence and mechanism of complications as well as the correlation within patients and age groups were evaluated. Thus, we aimed to inform patients more accurately about the possible complications which they can face with postoperatively. A total of 136 patients with dentofacial deformities underwent orthognathic surgery between 2014-2016 at Medipol Mega Hospital were included. Intraoperative, early postoperative and late postoperative complications of the patients were noted. Furthermore, surgeries were grouped regarding to type of osteotomies and patients were grouped regarding time of the surgery; such as surgery first (SF), surgery only (SO) and surgery late (SL). In addition, altered sensations were noted. Total complication rate in this study was 48.5% and the rate of major complications were 33.8%. Vomiting (11.96%), minor occlusal discrepancies (11.96%) and dental complications (9.39%) were the most important part of these complications. The mean age of SO group was significantly higher than that of SL group (p<0.017). The complications associated with orthognathic surgery, had positive correlation with age (r=0.184, p=0.038). Altered sensation at one year postoperatively was 4.46% in the upper jaw and 20.2% in the lower jaw. Additional genioplasty procedure associated with lower jaw osteotomies, increased the altered sensation rate. Most of the patients who underwent revision surgery and plate removal were female patients

Radiographic assessment of the response of teeth following trauma during screw placement for maxillo-mandibular fixation

Background/Aim Maxillo-mandibular fixation (MMF) screws have gained popularity in recent years for inter-maxillary fixation. MMF screw application involves the risk of dental injury. However, knowledge about the healing responses after root damage in humans is limited, thereby warranting the need to classify the radiographic assessment of healing to enable better prediction of the healing response and effective management of the potential complications. The aim of this study was to assess and classify the radiographic assessment of the responses after root damage to evaluate the long-term outcomes. Material and Methods The dental records of patients who underwent orthognathic surgery or trauma management during 2014-2016 at an Oral and Maxillofacial Surgery Department were retrospectively analyzed. The data regarding dental injuries resulting from MMF screw application were evaluated. In total, 16 patients with 34 roots damaged from MMF screw application were enrolled. Post-operative orthopantomographs were analyzed by visual inspection of the affected areas to clarify the extent of root healing. The inter- and intra-rater reliability assessments were subsequently performed. Results The results indicated substantial inter- and intra-rater reliability of the responses. Most cases of root damage that were not radiographically related to the pulp (Schulte-Geers Class III defects) had complete or partial healing responses. In addition, 20% of the defects related to the pulp had additional resorption of the bone/dental tissues during the follow-up period. Conclusions Three different radiographic responses of root damage following MMF screw trauma were identified. Understanding these different responses is important to guide the management of the potential complications. This proposed radiographic assessment can be used to present root healing data in a more standardized and reliable manner

How long do oral and maxillofacial surgery patients talk in first examination?

Amaç: Hastaların ilk muayene sırasında sözleri kesilmeden şikayetlerini aktarma süreleri tıbbın belli alanlarında incelenmiştir ancak bu konuda Ağız Diş ve Çene Cerrahisi bölümünde yapılmış bir araştırma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi kliniklerine ilk defa başvuran hastaların total konuşma zamanlarının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 400 hasta dahil edilmiştir. Hastalar şikayetlerine göre; dentoalveolar cerrahi, temporomandibular eklem, dental implant, oral patoloji, dentofasiyal deformite ve travma olmak üzere 6 gruba ayrılmıştır. Bulgular: Çalışma sonucunda hastaların ortalama konuşma zamanının 27.6 saniye olduğu tespit edilmiştir. En uzun konuşma zamanı 42.3 sn (TME grup), en kısa konuşma zamanı ise 13.5 sn (travma grup) olarak ölçülmüştür. Yaş, cinsiyet ve ortalama konuşma zamanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmemiştir. Sonuç: Daha ayrıntılı bilgi alabilmek ve hasta memnuniyetini arttırmak için; hastalar şikayetlerini anlatırken sözleri kesilmeden sonuna kadar dinlenmelidir.How long do oral and maxillofacial surgery patients talk in first examination? Öz (İngilizce):Introduction: Talking time of the patient without interruption during initial examination was evaluated in a few specialties but unknown in Oral and Maxillofacial Surgery (OMS) clinics. The aim of this study is to evaluate total talking time of the OMS patient in their first visit. Material and Methods: Four hundred patients were included in this study. The patients were analyzed in five groups; dentoalveolar, TMJ, pathology, dental implants and trauma. Results: The mean talking time of the patients was 27.6 seconds. The longest talking time was 42,3 seconds (TMJ patients) and the shortest time was 13,5 seconds (Trauma). There was no significant relation between age, sex and mean talking time. Conclusion: Clinicians should let the patient talk without interruption in order to get detailed information and possibly improve patient satisfaction