Pacjent z zespołem stopy cukrzycowej, zapaleniem żył, infekcją tkanek miękkich i artropatią Charcota Patient with diabetic foot, deep vein thrombosis

Diagnostyka różnicowa obrzęku stopy u chorego na cukrzycę wymaga uwzględnienia wielu możliwych przyczyn, takich jak artropatia Charcota, zapalenie kości (w przypadku obecności owrzodzenia), zapalenie żyły, dna moczanowa, złamanie lub skręcenie kończyny. Do rozpoznania konieczna jest ocena obrazu klinicznego, jak również interpretacja zleconych badań klinicznych przez osobę z doświadczeniem w prowadzeniu chorych z zespołem stopy cukrzycowej. Należy jednak pamiętać, że w rzadkich przypadkach może współistnieć kilka przyczyn. Złożoność procesu diagnostycznego wymaga ścisłej współpracy specjalistów z wielu dziedzin w ramach wielodyscyplinarnej poradni stopy cukrzycowej. (Diabet. Prakt. 2011; 12, 6: 229–232

Level of knowledge on diabetic foot syndrome in type 2 diabetic patients

WSTĘP. Skuteczne leczenie zespołu stopy cukrzycowej (ZSC) ma na celu nie tylko usuwanie doraźnych objawów choroby, ale również właściwe umotywowanie chorego do uzyskania poprawy stylu życia oraz podniesienia jego wiedzy na temat schorzenia, jakim jest ZSC. Dlatego tak ważnym elementem procesu leczenia jest edukacja zdrowotna. Celem pracy była ocena poziomu wiedzy na temat ZSC u chorych na cukrzycę w mieście i na wsi. MATERIAŁ I METODY. Badaniem objęto 60 pacjentów z rozpoznaną cukrzycą typu 2, których edukowano w dziedzinie zapobiegania ZSC. Narzędzie badawcze stanowiła opracowana przez autorkę ankieta, która pozwoliła zebrać od chorych na cukrzycę dane społeczno-demograficzne oraz informacje na temat poziomu wiedzy chorych o tym schorzeniu, stosowania zasad pielęgnacji stóp w cukrzycy i właściwej edukacji w ZSC. WYNIKI I WNIOSKI. Poziom wiedzy chorych na temat prewencji ZSC jest niewystarczający i nie różni się istotnie pomiędzy mieszkańcami wsi i miasta (odpowiednio 75 i 71%), mimo że wśród ankietowanych w mieście istotnie więcej osób ma dostęp do poradni cukrzycowej, prowadzącej również gabinet stopy cukrzycowej. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 4: 109-117)INTRODUCTION. Effective treatment of diabetic foot syndrome should include not only medical intervention but also education and motivation of patients. The aim of the study was to evaluate the level of knowledge on diabetic foot syndrome in type 2 diabetic patients living in the urban and rural areas. MATERIAL AND METHODS. The studied group consisted of 60 type 2 diabetic patients, who have already been educated on diabetic foot syndrome prevention. The original questionnaire evaluating knowledge, proper care and education in diabetic foot together with social and demographic data was used in the study. RESULTS AND CONCLUSIONS. Patients living in the urban and rural area know and use the rules of proper diabetic foot care only in 71% and 75% respectively. There was no statistically significant difference between the levels of knowledge of patients living in the urban and rural areas. Among the patients living in urban areas more persons have access to diabetic outpatient care with diabetic foot room. The level of knowledge of studied group is insufficient. The knowledge of patients does not go together with a proper care. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 4: 109-117

Analysis of in-hospital course and treatment outcomes in patients with diabetic foot syndrome in the Department of Hypertension and Diabetology, Medical University of Gdansk in the 2008 year

WSTĘP. Celem niniejszej pracy była ocena profilu mikrobiologicznego, przebiegu oraz wyników leczenia pacjentów hospitalizowanych w Klinice Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w 2008 roku. MATERIAŁ I METODY. Na podstawie dokumentacji przeprowadzono retrospektywną analizę charakteru i lokalizacji owrzodzeń stóp, przebiegu oraz efektów leczenia, jak również oceniono dostępne wyniki badań mikrobiologicznych w celu określenia profilu mikrobiologicznego zakażeń stóp u pacjentów hospitalizowanych w Klinice. WYNIKI. Hospitalizowano łącznie 51 chorych na cukrzycę z owrzodzeniami stóp powikłanymi infekcjami o różnym stopniu zaawansowania — u ponad połowy z nich występowało zapalenie kości. U chorych z rozpoznanym osteitis stężenie OB wynosiło średnio 96 mm Hg. Większość owrzodzeń lokalizowało się w obrębie palców lub przodostopia. W analizowanej grupie wykonano łącznie 28 amputacji, z czego 21 (41%) u pacjentów z rozpoznanym zapaleniem kości. U 6 chorych (13%) stan zapalny kości leczono zachowawczo. Głównym patogenem infekcji, również tych z towarzyszącym zapaleniem, był gronkowiec złocisty, ale w większości przypadków w badanym materiale stwierdzano obecność kilku różnych rodzajów bakterii. WNIOSKI. Najczęstszą przyczynę hospitalizacji chorych z zespołem stopy cukrzycowej stanowią infekcje w stopniu 3. oraz 4. w klasyfikacji PTD z towarzyszącym zapaleniem kości i/lub niedokrwieniem kończyny. Wartość OB stanowi ważny wskaźnik istnienia zapalenia kości. Zapalenie kości oraz niedokrwienie kończyny bez możliwości rewaskularyzacji są istotnymi czynnikami ryzyka amputacji (Diabet. Prakt. 2010; 11, 6: 204–209).Foot ulcers in patients with diabetes remain a significant health and economical problem. In many cases ulcers can be treated on outpatient basis however patients with severe infection and some of them with moderate infection require admission. We have conducted retrospective analysis of hospitalisation and treatment outcomes in 51 patients admitted to the Department of Hypertension and Diabetology of Medical University in Gdańsk in the year 2008. Most of the subjects were characterized by poor diabetic control and presence of many complications. In most analysed cases infection was classified as stage 3 and 4 according to Polish Diabetic Association classification system. In the study population 28 amputations were performed, 21 (78%) in patients with confirmed osteomielitis. In the group of subjects with osteomielitis mean ESR was 96 mm/h. The main pathogen revealed in microbiological studies was Staph. Aureus, however in majority of patients the infection was polymicrobial and the flora included anaerobes. (Diabet. Prakt. 2010; 11, 6: 204–209