Wrodzony hiperinsulinizm — próba optymalizacji diagnostyki i leczenia u polskich pacjentów

  Introduction: Congenital hyperinsulinism of Infancy (CHI) comprises heterogenic defects of insulin secretion with diverse molecular aetiology, histological features, severity of symptoms, and response to pharmacotherapy. The study aimed to establish the first clinical characteristics of Polish patients with CHI and to propose a novel clinical algorithm allowing the prioritisation of genetic and radiology studies, based on patient’s characteristics and response to pharmacotherapy. Material and methods: Thirty-one patients with CHI were recruited from five reference centres in Poland. Clinical and biochemical parameters were statistically evaluated and compared to those of a control group (n = 30). Results: CHI predisposes to increased birth weight (p = 0.004), lower Apgar score (p = 0.004), perinatal complications (74%), and neurological implications (48%). Diagnostic process and therapy were inconsistent. A trial of pharmacotherapy was applied in 21 patients (68%), and diagnostic imaging with 18F-L-DOPA PET was performed in only 3. Eighteen patients (58%) were surgically treated, including 8 infants (44%) aged less than 2 months. Depending on the type of resection, further hypoglycaemia was observed postoperatively in 50% (n = 9) and hyperglycaemia in 39% (n = 7) of cases. Based on foregoing results, a clinical algorithm was proposed. Conclusions: Standardisation of clinical management with the use of pharmacotherapy, genetic screening, and diagnostic imaging will allow the optimisation of therapy and minimisation of treatment complications. (Endokrynol Pol 2015; 66 (4): 322–328)    Wstęp: Wrodzony hiperinsulinizm (CHI) obejmuje heterogenną grupę zaburzeń sekrecji insuliny przez komórki β trzustki i charakteryzuje się zróżnicowaną etiologią molekularną, obrazem histopatologicznym, nasileniem objawów oraz odpowiedzią na leczenie farmakologiczne. Celem pracy było stworzenie charakterystyki klinicznej polskich pacjentów z wrodzonym hiperinsulinizmem oraz podjęcie próby stworzenia algorytmu diagnostyczno-terapeutycznego, umożliwiającego priorytetyzację badań genetycznych i obrazowych w zależności od obrazu klinicznego, wyników badań laboratoryjnych oraz odpowiedzi na leczenie farmakologiczne. Materiał i metody: Do badania włączono 31 pacjentów z rozpoznaną hipoglikemią w przebiegu hiperinsulinizmu z 5 ośrodków w Polsce. Analizę danych klinicznych oraz parametrów biochemicznych pacjentów hipoglikemią odniesiono do 30-osobowej grupy kontrolnej. Wyniki: Pacjenci z CHI charakteryzowali się znacznie wyższą masą urodzeniową (p = 0,004), niższą oceną uzyskaną w okołoporodowej skali Apgar (p = 0,004), częstszymi komplikacjami okołoporodowymi (74%) oraz powikłaniami neurologicznymi (48%). Przeprowadzona w badanej grupie diagnostyka była niespójna. U 21 pacjentów (68%) włączono leczenie za pomocą Diazoksydu, a u 3 pacjentów (9,7%) wykonano diagnostykę obrazową przy użyciu 18F-L-DOPA PET. Wśród 18 (58%) pacjentów leczonych chirurgicznie u 8 (44%) resekcję wykonano w wieku poniżej 2. miesiąca życia. Pooperacyjnie w zależności od typu wykonanej operacji obserwowano hipoglikemię u 50% (n = 9), a hiperglikemię u 39% (n = 7). Na podstawie uzyskanych wyników zaproponowano pierwszy w Polsce algorytm diagnostyczno- terapeutyczny. Wnioski: Ujednolicenie schematu postępowania diagnostycznego-terapeutycznego z wykorzystaniem wszystkich dostępnych metod umożliwi zapobieganie kolejnym epizodom choroby, oraz zminimalizuje komplikacje wynikające z leczenia. (Endokrynol Pol 2015; 66 (4): 322–328)

Foetal macrosomia — incidence, determinants and neonatal outcomes: 10-years retrospective review, 2010–2019

Objectives: Prevalence of macrosomia differs worldwide according to studied population and has been variable over last few decades. The objective of the study was to determine the trends in incidence and clinical characteristics of infants with macrosomia born in two diverse Polish neonatal centres from 2010–2019. Material and methods: Trends in the incidence of macrosomia, maternal age, delivery mode and neonatal complications were analysed over a 10 year period based on birth medical records. Results: The total number of 43 165 term neonates were analysed with macrosomia incidence of 16.63% (n = 7179). The prevalence of macrosomia was stable from 2010–2019 irrespectively of referentiality and geographical area. Mean maternal age increased over the decade with higher age of mothers of macrosomic neonates. Recognizability of gestation diabetes among pregnant women increased from 9.61% in 2010 to 15.27% in 2019 and it was comparable in mothers of macrosomic infants. The percentage of caesarean sections was higher in macrosomic neonates and gradually increased over last decade. The highest percentage of birth injuries was observed in the first grade of macrosomia (4000–4499 g). The number of neonatal complications including lower Apgar score, respiratory and cardiology symptoms correlated with severity of macrosomia, with highest morbidity in children above 5000 g. Conclusions: The prevalence of macrosomia in the studied cohort remained invariable over the last decade. Macrosomia is associated with an increased rate of caesarean sections, higher maternal age and increased neonatal morbidity. A higher macrosomia grade is related to a worse neonatal outcome. Further studies on other risk factors of macrosomia are needed

Poszukiwanie defektów monogenowych w patogenezie wrodzonej hipoglikemii noworodków

promotor: Małgorzata Myśliwiec

Nadciśnienie tętnicze u dzieci z cukrzycą typu 1

Arterial hypertension is a main risk factor of cardiovascular, renal and microvascular complications in diabetes. It is estimated that arterial hypertension is more prevalent among type 1 diabetic children than in general pediatric population. Arterial wall injury caused by hyperglycemia and subclinical diabetic kidney disease play a role in pathogenesis of arterial hypertension in diabetic children. Overweight and secondary insulin resistance are other factors playing role in pathogenesis of arterial hypertension. Recent guidelines recommend to perform regular blood pressure measurements and to start early antihypertensive treatment. Antihypertensive treatment in diabetic children should be based on inhibitors of converting enzyme or, in case of intolerance, blockers of angiotensin II receptor.Nadciśnienie tętnicze (NT) ma istotne znaczenie kliniczne u dzieci i młodzieży chorej na cukrzycę typu 1. Badania wskazują na większą częstość występowania nadciśnienia tętniczego w tej grupie chorych, niż w populacji ogolnej. W patogenezie uwzględnia się bezpośrednie i pośrednie działanie hiperglikemii na funkcję naczyń. Istotne znaczenie ma wspołwystępująca cukrzycowa choroba nerek. Należy również podkreślić wpływ coraz częściej występującej nadwagi i otyłości oraz związanej z nimi insulinooporności. Nadciśnienie tętnicze odgrywa ważną rolę w patogenezie powikłań sercowo-naczyniowych oraz rozwoju i progresji mikroangiopatii. Regularne pomiary ciśnienia tętniczego są uwzględniane we wszystkich zaleceniach dotyczących opieki nad dziećmi z cukrzycą typu 1. Istnieją natomiast rozbieżności dotyczące docelowych wartości ciśnienia tętniczego i progu, od ktorego należy zaczynać terapię hipotensyjną. Lekami z wyboru w leczeniu NT są inhibitory konwertazy angiotensyny, a w przypadku ich nietolerancji antagoniści receptora angiotensyny. W artykule przedstawiono przegląd aktualnych zaleceń dotyczących leczenia hipotensyjnego u dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1

Zalecenia Sekcji Pediatrycznej Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dotyczące postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w nadciśnieniu tętniczym u dzieci i młodzieży

Prezentowane zalecenia są rozszerzoną i uaktualnioną wersją zaleceń pediatrycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) opublikowanych w 2015 roku. Od tego czasu ukazały się nowe opracowania wprowadzające między innymi nową klasyfikację nadciśnienia tętniczego, nowe zasady postępowania w grupach ryzyka oraz metody oceny uszkodzenia narządowego. W prezentowanych, zaktualizowanych zaleceniach pediatrycznych PTNT uwzględniono zmiany wprowadzone w zaleceniach pediatrycznych Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (ESH, European Society of Hypertension) z 2016 roku i wcześniej opublikowane jako rekomendacje Instytutu „Pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka” (IPCZD) w Warszawie. Omówiono również zmiany wprowadzone w opublikowanych w 2017 roku zaleceniach American Academy of Pediatrics. W obecnej wersji dodano informacje epidemiologiczne dotyczące występowania i zapadalności na nadciśnienie tętnicze w wieku rozwojowym, uaktualniono definicje poszczególnych stadiów nadciśnienia tętniczego, przedyskutowano problemy interpretacyjne wartości ciśnienia tętniczego, zmodyfikowano podrozdziały dotyczące diagnostyki i oceny uszkodzenia narządowego, zasady diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego u dzieci z cukrzycą, z przewlekłą chorobą nerek oraz podrozdział omawiający trudności diagnostyczne i terapeutyczne z ustaleniem docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Uwzględniono zasady wczesnej diagnostyki nadciśnienia tętniczego w opiece powypisowej u dzieci urodzonych do 33. tygodnia ciąży

Zalecenia Sekcji Pediatrycznej Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dotyczące postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w nadciśnieniu tętniczym u dzieci i młodzieży

Presented recommendations are an extended and actualized version of paediatric recommendations of Polish Society of Hypertension published in 2015. Since then, new studies have appeared on this subject, introducing a new classification of hypertension, newly described principles of management in risk groups and methods of assessing hypertensive target organ damage. The presented updated recommendations included changes introduced in the 2016 European Society of Hypertension recommendation and Recommendations of Children’s Memorial Health Institute in Warsaw. Recently published guidelines of American Academy of Paediatrics have been discussed. In the presented issue of guidelines, epidemiological information on the occurrence and incidence of hypertension in developmental age was added and classification of blood pressure values was updated. Subchapters on diagnosis and organ damage assessment, principles of diagnosis and treatment of hypertension in children with diabetes, chronic kidney disease and a subsection discussing diagnostic and therapeutic difficulties with setting blood pressure targets were revised. In addition, the principles of early diagnosis of arterial hypertension in post-hospital care in children born before 33 weeks of gestation published in 2018 as recommendations of the Polish Neonatal Society have been also taken into account.Prezentowane zalecenia są rozszerzoną i uaktualnioną wersją zaleceń pediatrycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) opublikowanych w 2015 roku. Od tego czasu ukazały się nowe opracowania wprowadzające między innymi nową klasyfikację nadciśnienia tętniczego, nowe zasady postępowania w grupach ryzyka oraz metody oceny uszkodzenia narządowego. W prezentowanych, zaktualizowanych zaleceniach pediatrycznych PTNT uwzględniono zmiany wprowadzone w zaleceniach pediatrycznych European Society of Hypertension z 2016 roku i wcześniej opublikowane jako rekomendacje Instytutu „Pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie. Omówiono również zmiany wprowadzone w opublikowanych w 2017 roku zaleceniach American Academy of Pediatrics. W obecnej wersji dodano informacje epidemiologiczne dotyczące występowania i zapadalności na nadciśnienie tętnicze w wieku rozwojowym, uaktualniono definicje poszczególnych stadiów nadciśnienia tętniczego, przedyskutowano problemy interpretacyjne wartości ciśnienia tętniczego, zmodyfikowano podrozdziały dotyczące diagnostyki i oceny uszkodzenia narządowego, zasady diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego u dzieci z cukrzycą, z przewlekłą chorobą nerek oraz podrozdział omawiający trudności diagnostyczne i terapeutyczne z ustaleniem docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Uwzględniono zasady wczesnej diagnostyki nadciśnienia tętniczego w opiece powypisowej u dzieci urodzonych do 33. tygodnia ciąży

Investigation of the bystander effect in CHO-K1 cells

AimInvestigation of the bystander effect in Chinese Hamster Ovary cells (CHO-K1) co-cultured with cells irradiated in the dose range of 0.1–4[[ce:hsp sp="0.25"/]]Gy of high LET 12C ions and X-rays.BackgroundThe radiobiological effects of charged heavy particles on a cellular or molecular level are of fundamental importance in the field of biomedical applications, especially in hadron therapy and space radiation biology.Materials and methodsA heavy ion 12C beam from the Heavy Ion Laboratory of the University of Warsaw (HIL) was used to irradiate CHO-K1 cells. Cells were seeded in Petri dishes specially designed for irradiation purposes. Immediately after irradiation, cells were transferred into transwell culture insert dishes to enable co-culture of irradiated and non-irradiated cells. Cells from the membrane and well shared the medium but could not touch each other. To study bystander effects, a clonogenic survival assay was performed.ResultsThe survival fraction of cells co-cultured with cells irradiated with 12C ions and X-rays was not reduced.ConclusionsThe bystander effect was not observed in these studies