Vereenvoudigde modellen voor het vochttransport versus metingen

In de bouwfysica worden veelal vereenvoudigde modellen gebruikt om het vochttransport te beschrijven. Met behulp van meettechnieken zoals neutronenradiografie en magnetische kemspinresonantie (NMR) kan het vochttransport niet-destructief en kwantitatief gemeten worden. Een vergelijking van de voorspellingen van een vereenvoudigd model met meetresultaten laat zien dat de plaats van het vochtfront bij opzuiging correct wordt voorspeld. De vorm van de berekende vochtgehalteprofielen in het materiaal komt echter niet overeen met de vorm van de gemeten profielen. Bij droging blijken de voorspellingen ten aanzien van de vorm van de vochtprofielen van het vereenvoudigd model niet overeen te komen met de meetresultaten. De oorzaak hiervan is de afzonderlijke beschrijving van de twee transportmechanismen: damp- en vloeistoftransport. Het kritisch vochtgehalte, dat deze twee transportmechanismen scheidt, lijkt geen eenduidig meetbare grootheid. Dit vochtgehalte is dan ook geen echte materiaaleigenschap, zoals vaak in de literatuur wordt verondersteld. Bij het vochttransport als gevolg van een variërende dampdruk worden in de vereenvoudigde modellen, in vergelijking met gemeten vochtprofielen, de indringdiepte en daarmee de dampstroom overschat. Voor een correcte beschrijving van het vochttransport tijdens de verschillende processen dient de vochtvereffeningscoëfficiënt D¿ afhankelijk van het vochtgehalte te worden aangenomen

Determination of the liquid water diffusivity from transient moisture transfer experiments

The Boltzmann transformation method is used to determine the liquid water diffusivity from moisture content profiles as measured in a capillary water absorption experiment. An inter-laboratory comparison for analyzing the reliability of the determination method showed that the inaccuracy in the liquid water diffusivity is caused by scatter in the transformed data and by uncertainty in the boundary conditions at the intake surface and ahead of the steep moisture front. A methodology is proposed based on (1) the evaluation of the validity of the diffusion approach, (2) a simplified handling of the boundary conditions, (3) smoothing of the scattered data and (4) the evaluation of the quality of the determined liquid water diffusivity. For HAM (Heat-Air-Moisture transport) calculations values of the liquid water diffusivity for moisture contents higher than the capillary moisture content are disregarded. The liquid water diffusivity can be described by an exponential function limited at a lower moisture content bound. To describe the moisture diffusivity including liquid water and water vapour transports, a new parametric description of the moisture diffusivity is presented, which shows sufficient flexibility both in the hygroscopic and overhygroscopic ranges. When permeability is calculated from diffusivity, the permeability should monotonically increase with decreasing capillary pressure. In the hygroscopic region it should coincide with the measured water vapour permeabilities