Aras Vadisi'nden Selekte Edilen Dut Genotiplerinin Organik Asit Kompozisyonu

Bu araştırma daha önceki çalışmalarda Aras Vadisi'nden seçilen 3 beyaz (Morus alba L.) ve 3 kara (Morus nigra L.) dut genotipinin organik asit seviyelerini tespit etmek amacıyla 2011-2013 yılları arasında yürütülmüştür. Organik asitlerin belirlenmesinde Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi (HPLC) sistemi kullanılmıştır. Beyaz ve karadut genotiplerinin organik asit içerikleri yıllara ve genotiplere göre çok önemli oranda farklılık göstermiştir. Yıllara göre düzensiz değişim söz konusu iken, beyaz dut genotiplerinden Genotip 8, karadut genotiplerinden Genotip 3'ün organik asit içerikleri bakımından daha yüksek değerlere sahip olduğu tespit edilmiştir. Genel olarak karadutların sitrik asit içeriği, beyaz dutların içeriğinden yaklaşık 5 kat daha fazla bulunmuştur. Diğer organik asit içerikleri açısından beyaz dutların daha zengin olduğu belirlenmiştir. Beyaz ve karadutların ortalama sitrik, tartarik, malik, sukkinik, laktik, fumarik ve asetik asit içeriği sırasıyla 1,805-8,855 mg g-1; 0,145-0,115 mg g-1; 9,095-5,215 mg g-1; 2,836-0,755 mg g-1; 0,662-0,329 mg g-1; 0,213-0,015 mg g-1 ve 0,213-0,015 mg g-1 değerleri arasında bulunmuştur.This study was carried out to determine the organic acid content of selected 3 white (Morus alba L.) and 3 black mulberry (Morus nigra L.) genotypes grown in Aras Valley of Turkey between 2011 and 2013 years. High Performance Liquid Chromatography (HPLC) system was used for detecting organic acids. Organic acid contents of white and black mulberry genotypes showed very significant differences in according to year and genotype. Fluctuation detected over the years. Higher organic acid concentrations were found in Genotype 8 (G8) in white mulberries and Genotype 3 (G3) in black mulberries than the other genotypes. Ctiric acid content of black mulberries were found approximately 5 times higher than white mulberries in general. For the other organic acids white mulberries had higher concentrations than the black mulberries. The avarage organic acid concentrations of white and black mulberry fruits were determined as 1.805-8.855 mg g-1 for citric acid , 0.145-0.115 mg g1 for tartaric acid, 9.095-5.215 mg g-1 for malic acid, 2.836-0.755 mg g-1 for succinic acid, 0.662-0.329 mg g-1 for lactic acid, 0.213-0.015 mg g-1 for fumaric acid and 0.053-0.054 mg g-1 for acetic acid, respectively

The Effects of Different Locations and Harvest Times on Some Fruit Properties of Black Mulberries (Morus nigra L.)

Bu çalışma 2011 yılında, Iğdır, Tuzluca ve Kağızman ekolojik koşullarında yayılış gösteren karadutlar (Morus nigra L.) üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada; farklı lokasyon ve farklı hasat zamanlarının (hasat başı, hasat ortası ve hasat sonu) karadutun meyve eni (mm), meyve boyu (mm), meyve ağırlığı (g), ŞÇKM (%), meyve pH sı ve titrasyon asitliği (%) üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç ile her lokasyondan tesadüfi olarak 3 karadut ağacı işaretlenmiş ve her bir ağaç bir tekerrürü temsil edecek şekilde planlama yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre hasat zamanlarının meyvenin SÇKM si üzerine p<0.05 önemlilik düzeyinde etkisinin olduğu meyve eni, meyve boyu, meyve ağırlığı, meyve pH sı ve titrasyon asitliği üzerine etkisinin ise önemsiz olduğu belirlenmiştir. Öte yandan lokasyonların meyve ağırlığı üzerine etkisi p<0.01 düzeyinde, meyve eni, meyve boyu ve meyve pH sı üzerine etkisi p<0.05 düzeyinde önemli olduğu tespit edilmiştir. Lokasyonların SÇKM ve titrasyon asitliği üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. Hasat zamanı ve lokasyon interaksiyonunun incelenen özellikler üzerine istatistiki manada herhangi bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir

Aprikoz (Şalak) Kayısı Ağaçlarında Farklı Yaş Gruplarının Meyve Dalı Profili ve Meyve Tutum Oranı Üzerine Etkisi

Bu çalışmada, Iğdır’ da yaygın olarak yetiştirilen Şalak kayısı çeşidinin ağaç yaşı gruplarına göre meyve dalı profili, dal tiplerinin dağılımı ve meyve tutum oranları belirlenmeye çalışılmıştır. Meyve dal tipleri; iyi, kötü, fena ve karışık meyve dalı olarak belirlenmiş ve sayılmıştır. Çiçek tomurcukları ise yaklaşık 250 cm toplam dal uzunluğu dikkate alınarak hafif kabarma döneminde sayılmıştır. Meyve tutum oranı ise tomurcuk sayımı yapılan dallardan yeşil meyve döneminde tekrar sayım yapılarak belirlenmiştir. İncelenen ağaçlarda en fazla meyve tutma oranı % 18.9 ile 9-10 yaş grubunda, en az ise % 7.2 ile 6-7 yaş grubunda gözlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; Iğdır koşullarında Şalak kayısı çeşidinin meyve dalı profili, çiçek tomurcuğu sayısı ve meyve tutum oranının ağaç yaşına göre önemli ölçüde değiştiği tespit edilmiştir

Giberalik Asit (GA3) Uygulamalarının 0900-Ziraat Kiraz Çeşidinin Bazı Meyve Özelliklerine Etkileri

Bu çalışma, Iğdır ekolojik şartlarında Gisela-5 anacı üzerine aşılı olarak yetiştirilen yedi yaşlı Ziraat 900 kiraz çeşidinde GA3 uygulamalarının meyve kalitesi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla 2010-2011 yıllarında yürütülmüştür. Kiraz ağaçlarına, her iki yılda da meyveye ben düştüğü dönemde 0 (kontrol), 10, 20, 30, 40, 50 ppm dozlarında GA3 uygulamaları aynı ağaçlara püskürtme sureti ile yapılmıştır. Araştırmada meyve ağırlığı (g), meyve eni (mm), meyve boyu (mm), çekirdek ağırlığı (g), et ağırlığı (g), meyvenin delinme direnci (g/1.75 mm çaplı uç), meyve sapı uzunluğu (mm), meyve sapı ağırlığı (g), suda çözünen kuru madde miktarı (%), pH ve askorbik asit (mg/l) gibi fiziksel ve kimyasal özellikler incelenmiştir. Uygulamalara göre değişmekle beraber, iki yıllık ortalamalara göre meyve ağırlığında % 10.71, meyve eninde % 6.33, meyve boyunda % 5.20, çekirdek ağırlığında % 26.67, sap uzunluğunda % 9.73, meyvelerin delinme direncinde % 3.40, meyve suyu pH’sında % 10.20, meyvenin C vitamin içeriğinde % 81.95 oranlarında artışların olduğu tespit edilmiştir. Iğdır ekolojik koşullarında kirazda meyve kalitesini artırmaya yönelik GA3’ün en ideal uygulama dozlarının 20 ile 40 ppm arasında olduğu belirlenmiştir