Standardy opieki okołoporodowej w przypadkach występowania określonych powikłań

Wprowadzenie standaryzacji opieki perinatalnej w najczęstszych i najcięższych powikłaniach może istotnie wpłynąć na obniżenie wskaźników umieralności okołoporodowej matek i ich potomstwa. W artykule przedstawiono graficzne algorytmy postępowania w wybranych powikłaniach ciąży przygotowane na podstawie nowego rozporządzenia Ministra Zdrowia

Tokoliza w porodzie przedwczesnym – aktualne wytyczne

Common use of tocolytic drugs in preterm labor has not been shown to reduce the rate of neonatal mortality and morbidity. Currently, tocolytics should be administered in the course of a 48-h administration of antepartum glucocorticoids and/or transfer of the gravida to a center with neonatal intensive care unit. Only oxytocin receptor antagonist – atosiban and short-acting beta-agonists – fenoterol are licensed to reduce preterm uterine activity. Owing to its safety and efficacy, atosiban should be the first-choice tocolytic, especially in women with other diseases or multiple gestations.Tokoliza w porodzie przedwczesnym – aktualne wytycznePowszechnie stosowane w zagrażającym porodzie przedwczesnym leczenie tokolityczne nie wpływa istotnie na zmniejszenie umieralności i zachorowalności okołoporodowej. Obecnie tokoliza ma uzasadnienie jedynie podczas podawania 48 godzinnej sterydoterapii i/lub przekazania przedwcześnie rodzącej ciężarnej do ośrodka dysponującego intensywną opieką neonatologiczną. Preparatami dopuszczonymi do hamowania przedwczesnej czynności skurczowej są dożylnie podawane: antagonista receptora oksytocyny – atosiban oraz krotkodziałające betamimetyki – fenoterol. Ze względu na wysoką skuteczność i bezpieczeństwo stosowania atosiban powinien być lekiem pierwszego wyboru, szczególnie u kobiet z dodatkowymi schorzeniami, jak również w ciąży wielopłodowej

Czy immersja wodna może być alternatywą dla znieczulenia przewodowego porodu?

Ból odczuwany przez kobiety podczas porodu jest główną przyczyną lęku związanego z porodem fizjologicznym. Ponieważ ból i strach mogą niekorzystnie wpłynąć na przebieg porodu, do zadań personelu medycznego należy podejmowanie działań minimalizujących jego odczuwanie. Znieczulenie zewnątrzoponowe porodu jest najbardziej skuteczną metodą zmniejszenia bólu porodowego. Niestety jest to metoda farmakologiczna, niepozbawiona poważnych działań niepożądanych. Może zaburzać naturalne mechanizmy porodowe i prowadząc do zahamowania postępu porodu, przyczyniać się do wzrostu odsetka ciąż zakończonych cięciem cesarskim. Wobec powyższego próba stosowania alternatywnych metod poprzedzających, a często i zastępujących znieczulenie przewodowe wydaje się jak najbardziej uzasadniona. Immersja wodna została uznana za jedną ze skutecznych, niefarmakologicznych metod łagodzenia bólu porodowego

Interdyscyplinarne problemy w ciąży: rak jelita grubego u ciężarnej

Rak jelita grubego jest jednym z najczęstszych złośliwych nowotworów występujących u ciężarnych. Objawy nowotworu, takie jak niedokrwistość, krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego czy zmiana rytmu wypróżnień, mogą również występować w przebiegu ciąży niepowikłanej, co znacznie utrudnia i opóźnia diagnostykę. W artykule omówiono zagadnienia dotyczące postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w przypadkach podejrzenia oraz rozpoznania raka jelita grubego u kobiety w ciąży

Rapid cervical phIGFBP-1 test in asymptomatic twin pregnancies is inefficient in predicting preterm delivery prior to 34 gestational weeks

Objectives: To assess the effectiveness of a rapid second trimester test for cervical phIGFBP-1 in the prediction of sponta­neous preterm delivery prior to 34 weeks in asymptomatic twin pregnancies. Material and methods: A prospective observational study conducted on 232 twin pregnancies tested for phIGFBP-1 at 20–24 weeks of gestation. 151 patients assessed as asymptomatic, with cervical length > 25 mm at 20–24 weeks were analysed. The primary outcome was the delivery < 34 weeks of gestation. Results: The spontaneous preterm delivery before completing 34 weeks occurred in 23 patients (15.2%), including 9 in dichorionic and 14 in monochorionic pregnancies. The sensitivity of phIGFBP-1 test was 0.39 and specificity 0.63 in predicting delivery before 34 gestational weeks. phIGFBP-1 had a low positive predictive value of 0.16 and high negative predictive value (0.85). Both positive and negative predictive values of delivery < 34 weeks were close to 1. Conclusions: A test for phIGFBP1 presence is not an effective additional tool for predicting preterm delivery before 34 weeks in twin gestation

Labour in women with gestational diabetes mellitus

Objectives: Gestational diabetes mellitus (GDM) constitutes one of the most common pregnancy complications and affects 3–5% of all pregnancies, with its incidence still growing. Due to possible maternal and fetal complications, the peripartum management of GDM patients continues to be a debatable issue. The aim of the study was to analyse the course and final way of delivery in women with gestational diabetes mellitus. The effectiveness of induction of labour (IOL) was also assessed and factors predisposing to cesarean section were identified. Material and methods: The study group consisted of 204 women with GDM who delivered in the Academic Centre for Woman’s and Neonate’s Health in Warsaw over the years 2013 and 2014. The indications and ratios of elective and intrapartum cesarean sections were analysed. Patients qualified for induction of labour were compared depending on their final way of delivery. Results: Over a half of all deliveries in the study group (53%) were cesarean sections. Elective surgeries accounted for 70% of all cesarean sections, predominantly due to a history of previous operational deliveries. Only 12% of the study group developed spontaneous uterine contractions and delivered vaginally. A comparison of the vaginal delivery group (n = 96) with cesarean section group (n = 108) pointed to high pregestational BMI value and advanced maternal age as factors increasing the patient’s risk for surgical delivery (p = 0.0000 and p = 0.048 accordingly). The comparison of women undergo­ing IOL vs. omen with spontaneous uterine contractions showed no increase in the ratio of intrapartum cesarean sections in the IOL group — in both subgroups vaginal delivery was achieved in 75% of cases. Conclusions: Patients with GDM are more likely to undergo cesarean section, but the implementation of induction of labour at term does not further aggravate this risk. Major risk factors for operational delivery in GDM population included: advanced maternal age, high pregestational BMI value and undergoing insulin therapy

Favourable pregnancy outcome in a woman with secondary pulmonary hypertension complicating mitral stenosis

Pulmonary hypertension (PH) is a rare condition with a high incidence of maternal and perinatal mortality (30–56% and 10–13%, respectively). Pulmonary hypertension is a contraindication to pregnancy because of high risk of maternal death, therefore the World Health Organisation (WHO) advises to discuss a termination in the event of pregnancy with women suffering from PH