The significance of anaemia in patients with acute ST-elevation myocardial infarction undergoing primary percutaneous coronary intervention

Background: The effects of pre-existing anaemia on the occurrence and course of an acute coronary syndrome has recently become a topic of extensive research. The data on the significance of anaemia in patients with ST-elevation myocardial infarction (STEMI) undergoing percutaneous coronary intervention (PCI) are less abundant and the conclusions equivocal. Aim: To evaluate the incidence of anaemia and its impact on early outcomes in patients undergoing primary PCI for STEMI. Methods: Based on a retrospective review of the medical records of hospitalised patients we selected a study group comprising 551 consecutive patients with STEMI, including 164 females, mean age 63.4 &#177; 12 years, undergoing primary PCI within the first 12 hours after the onset of chest pain. Anaemia was diagnosed according to the World Health Organisation criteria based on haemoglobin (Hb) values on admission (< 12 g/dL for females, < 13 g/dL for males). Results: Anaemia was diagnosed in 61 (11%) patients (in 13% of females and 10% of males). The anaemic patients were older (71 vs 63 years, p < 0.001), had a lower body mass (70 vs 80 kg, p < 0.003) and a higher TIMI risk score for STEMI (5 vs 3, p < 0.0001). Their laboratory results showed a greater renal impairment (GFR 66.8 vs 75.8 mL/min, p < 0.008) and higher C-reactive protein levels (24.8 vs 14.4 mg/L, p < 0.001). There were no significant differences in post-infarction myocardial damage as estimated on the basis of ejection fraction and the baseline and peak CK-MB levels. During treatment, in both groups, there was a significant decrease in Hb levels from 11.9 to 11.0 g/dL in the anaemic patients (p < 0.0004) and from 14.3 to 13.3 g/dL in the non-anaemic patients (p < 0.001). While GFR did not change significantly in the anaemic patients, there was a significant increase in the non-anaemic patients from 75.8 to 80.9 mL/min (p < 0.001). The in-hospital mortality was low with a total of 8 (1.3%) patients dying: 5 (8.2%) in the anaemic group and 3 (0.6%) in the non-anaemic group (p < 0.001). The anaemic patients were also characterised by a higher incidence of cardiovascular complications (33% vs 17%, p = 0.003). In the multivariate analysis, older age, systolic blood pressure on admission and elevated white blood count were independently associated with a higher risk of death and cardiovascular complications, whereas baseline Hb level was a significant prognostic factor only in the univariate analysis. Conclusions: Patients with anaemia who develop STEMI are, right from the admission, a separate, higher-risk population of patients with considerably increased risk of death and in-hospital cardiovascular complications. The unfavourable impact of anaemia on outcomes in patients with acute MI undergoing PCI is complex and cannot be explained by the increased extend of post-infarction myocardial damage. In patients with STEMI, anaemia on admission should be treated as an additional risk factor. Kardiol Pol 2011; 69, 1: 33-39Wstęp: Wpływ współistniejącej niedokrwistości na występowanie i przebieg ostrych zespołów wieńcowych jest od niedawna intensywnie badany. Dane na temat znaczenia niedokrwistości u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) leczonych interwencyjnie są mniej liczne, a wnioski niejednoznaczne. Cel: Celem pracy była ocena częstości występowania i wpływu niedokrwistości na wczesne rokowanie u chorych leczonych interwencyjnie z powodu STEMI. Metody: Na podstawie retrospektywnej analizy dokumentacji hospitalizowanych chorych wyselekcjonowano grupę badaną, którą stanowiło 551 kolejnych osób ze STEMI, w tym 164 kobiety (śr. wieku 63,4 &#177; 12 lat), poddanych pierwotnej interwencji wieńcowej (PCI) w ciągu 12 godzin od początku bólu zawałowego. Niedokrwistość oceniano na podstawie morfologii krwi przy przyjęciu wg definicji Światowej Organizacji Zdrowia (< 12 g/dl u kobiet i < 13 g/dl u mężczyzn). Wyniki: U 61 (11%) badanych stwierdzono niedokrwistość (13% u kobiet, 10% u mężczyzn). Pacjenci z niedokrwistością byli starsi (71 v. 63 lat; p < 0,001), mieli niższą masę ciała (70 v. 80 kg; p < 0,003), byli bardziej obciążeni wg skali ryzyka TIMI dla STEMI (5 v. 3; p < 0,0001). W badaniach laboratoryjnych stwierdzono u nich bardziej upośledzoną funkcję nerek (GFR 66,8 v. 75,8 ml/min; p < 0,008) i wyższe stężenie białka C-reaktywnego (24,8 v. 14,4 mg/l; p< 0,001). Nie zaobserwowano istotnej różnicy w stopniu pozawałowego uszkodzenia serca ocenianego na podstawie frakcji wyrzutowej oraz aktywności wyjściowego i maksymalnego CK-MB. W trakcie leczenia w obu grupach zanotowano istotny spadek stężenia hemoglobiny - z 11,9 do 11 g/dl u pacjentów z niedokrwistością (p < 0,0004) oraz z 14,3 do 13,3 g/dl u pozostałych osób (p < 0,001). Wartość GFR nie zmieniała się istotnie u chorych z niedokrwistością, podczas gdy u pozostałych znamiennie wzrosła - z 75,8 do 80,9 ml/min (p < 0,001). Śmiertelność wewnątrzszpitalna była niska, zmarło 8 (1,3%) chorych, 5 (8,2%) wśród pacjentów z niedokrwistością i 3 (0,6%) spośród pozostałych osób. Różnica ta była bardzo znamienna statystycznie (p < 0,001). W grupie z niedokrwistością częściej występowały również powikłania sercowo-naczyniowe (33% v. 17%; p = 0,003). W analizie wieloczynnikowej starszy wiek, skurczowe ciśnienie tętnicze przy przyjęciu i leukocytoza wiązały się ze zwiększonym ryzykiem zgonu oraz powikłań sercowo-naczyniowych, podczas gdy wyjściowe stężenie hemoglobiny było istotnym statystycznie parametrem tylko w analizie jednoczynnikowej. Wnioski: Chorzy z niedokrwistością, u których dochodzi do STEMI, stanowią od chwili przyjęcia do szpitala odrębną, bardziej obciążoną populację, z wyraźnie większym ryzykiem zgonów i wewnątrzszpitalnych powikłań kardiologicznych. Niekorzystny wpływ niedokrwistości na rokowanie u chorych z ostrym zawałem serca leczonych inwazyjnie ma charakter złożony i nie może być wyjaśniony jedynie poprzez mechanizm większego zawałowego uszkodzenia serca. U chorych ze STEMI niedokrwistość przy przyjęciu powinna być traktowana jako dodatkowy czynnik ryzyka. Kardiol Pol 2011; 69, 1: 33-3

Czy niedokrwistość przy przyjęciu do szpitala wpływa na śmiertelność po 6 latach od wystąpienia zawału serca?

Background: Anaemia is present in 12–30% of patients with acute coronary syndromes (ACS). Many studies have shown that admission anaemia is an independent predictor of in-hospital or short-term mortality in patients with ACS. However, there is limited data on the long-term prognostic importance of anaemia in this group of patients.Aim: To establish the relation between haemoglobin concentration on admission and six-year all-cause mortality in patients with ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI) treated invasively.Methods: We retrospectively studied 551 patients with the diagnosis of STEMI referred to the catheterisation laboratory of our hospital and treated with successful primary percutaneous coronary intervention. Patients were divided into two groups according to admission haemoglobin concentration (&lt; 13 g/dL in males and &lt; 12 g/dL in females).Results: A total of 551 patients with STEMI (164 female, 30%) were included in the analysis, mean age was 63 ± 12 years. Anaemia on admission was present in 11% (n = 61) of the patients. Of the entire cohort, renal failure was present in 25% (n = 138), and diabetes in 16% (n = 88). Admission haemoglobin concentration was significantly associated with age (r = –0.2663, p &lt; 0.05), blood pressure (systolic blood pressure [SBP]: r = 0.1940, diastolic blood pressure [DBP]: r = 0.2023, p &lt; 0.05), glucose concentration (r = –0.1218, p &lt; 0.05), white blood cells count (r = 0.1230, p &lt; 0.05), cholesterol concentration (r = 0.1253,p &lt; 0.05), estimated glomerular filtration rate (eGFR; r = 0.1819, p &lt; 0.05), Killip-Kimball class (r = –0.1387, p &lt; 0.05) and TIMI risk score for STEMI (r = –0.2647, p &lt; 0.05). During follow-up, 27% (n = 130) of the patients died. The mortality rate was significantly higher in the patients with admission anaemia (47% vs. 24%, p = 0.0002). The patients with anaemia were older (p = 0.0007), had lower blood pressure (SBP: p = 0.007; DBP: p = 0.01), higher heart rate (p = 0.03), higher glycaemiaconcentration (p = 0.003), higher C-reactive protein concentration (p = 0.0007) and lower white blood cells count (p = 0.03). Patients with anaemia had more frequently renal failure (eGFR &lt; 60 mL/min/1.73 m2) (p = 0.02) and a significantly higher TIMI risk score for STEMI (p = 0.01). In multivariate analysis, all-cause mortality was associated with: anaemia on admission (OR = 2.29; 95% CI 1.20–4.36; p = 0.011), low ejection fraction (OR = 2.97; 95% CI 1.78–4.96; p &lt; 0.001) and age (OR = 1.65 [per 10 years]; 95% CI 1.34–2.03; p &lt; 0.001). Anaemia on admission remained an independent predictor of six-year mortality.Conclusions: Admission anaemia significantly influences all-cause mortality in patients with STEMI treated invasively ina six-year follow-up and may be used for risk stratification in this population.Wstęp: Niedokrwistość jest często diagnozowana u pacjentów hospitalizowanych na oddziałach intensywnej opieki kardiologicznej. Występuje u 12–30% chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. W wielu badaniach wykazano, że niedokrwistość przy przyjęciu do szpitala jest niezależnym predyktorem śmiertelności wewnątrzszpitalnej i krótkoterminowej. Jednak dane dotyczące wpływu niedokrwistości na śmiertelność długoterminową są ograniczone, a wnioski nie są jednoznaczne.Cel: Celem badania było ustalenie związku między stężeniem hemoglobiny przy przyjęciu do szpitala a śmiertelnością całkowitą u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) leczonych inwazyjnie za pomocą pierwotnej plastyki wieńcowej w obserwacji 6-letniej.Metody: Retrospektywną analizą objęto 551 osób ze STEMI przyjmowanych w celu wykonania pierwotnej plastyki wieńcowej w ciągu 12 h od początku wystąpienia bólu zawałowego. Chorzy byli podzieleni na dwie grupy w zależności od stężenia hemoglobiny przy przyjęciu (&lt; 13 g/dl u mężczyzn i &lt; 12 g/dl u kobiet). Zastosowano definicję niedokrwistości wg Światowej Organizacji Zdrowia.Wyniki: Spośród 551 pacjentów ze STEMI 30% stanowiły kobiety (n = 164), średni wiek wynosił 63 ± 12 lat. Niedokrwistość przy przyjęciu występowała u 11% (n = 61) osób. Przewlekłą chorobę nerek stwierdzono u 25% (n = 138), cukrzycę u 16% (n = 88) chorych. Stężenie hemoglobiny przy przyjęciu korelowało istotnie statystycznie z wiekiem (r = –0,2663; p &lt; 0,05), wartością ciśnienia tętniczego (skurczowe ciśnienie tętnicze [SBP]: r = 0,1940, rozkurczowe ciśnienie tętnicze [DBP]: r = 0,2023; p &lt; 0,05), stężeniem glukozy (r = –0,1218; p &lt; 0,05), liczbą białych krwinek (r = 0,1230; p &lt; 0,05), stężeniem cholesterolu całkowitego (r = 0,1253; p &lt; 0,05), wartością szacowanej filtracji kłębuszkowej (eGFR; r = 0,1819; p &lt; 0,05), klasą Killipa-Kimballa (r = –0,1387; p &lt; 0,05) i skalą ryzyka TIMI dla STEMI (r = –0,2647; p &lt; 0,05). Podczas obserwacji zmarło 27% (n = 130) pacjentów. Śmiertelność całkowita była istotnie wyższa w grupie chorych z niedokrwistością przy przyjęciu (47% vs. 24%; p = 0,0002). Chorzy z niedokrwistością byli starsi (p = 0,0007), charakteryzowali się niższymi wartościami ciśnienia tętniczego (SBP: p = 0,007; DBP: p = 0,01), szybszym rytmem serca (p = 0,03), wyższym stężeniem glukozy (p = 0,003), wyższym stężeniem białka C-reaktywnego (p = 0,0007) oraz niższą liczbą białych krwinek (p = 0,03). Przewlekłą chorobę nerek (eGFR &lt; 60 ml/min/1,73 m2) częściej obserwowano u pacjentów z niedokrwistością (p = 0,02). Obie grupy nie różniły się, jeśli chodzi o wywiad, frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) i lokalizację zawału serca. Pacjenci z niedokrwistością mieli więcej punktów w skali ryzyka TIMI dla STEMI (p = 0,01). W analizie wieloczynnikowej wykazano, że niezależnymi czynnikami ryzyka zgonu były: niedokrwistość przy przyjęciu (OR = 2,29; 95% CI 1,20–4,36; p = 0,011), niska LVEF (OR = 2,97; 95% CI 1,78–4,96; p &lt; 0,001) i wiek chorych (na każde 10 lat OR = 1,65; 95% CI 1,34–2,03; p &lt; 0,001). Niedokrwistość stwierdzana przy przyjęciu pozostawała niezależnym predyktorem 6-letniej śmiertelności.Wnioski: Niedokrwistość przy przyjęciu do szpitala jest jednym z istotnych czynników wpływających na śmiertelność całkowitą u pacjentów ze STEMI leczonych inwazyjnie w obserwacji długoterminowej i może być użyta w stratyfikacji ryzyka w tej populacji.