Terapia chorej na raka jasnokomórkowego nerki lekami ukierunkowanymi molekularnie

W pracy opisano przypadek 57-letniej chorej naraka nerki

Długotrwała stabilizacja choroby u chorej na rozsianego raka piersi z nadmierną ekspresją receptora HER2, z obniżoną sprawnością ogólną po operacji neurochirurgicznej, leczonej lapatynibem z kapecytabiną

Mimo niewątpliwego postępu, jaki osiągnięto na polu diagnostyki i leczenia chorych na raka piersi we wczesnych stadiach zaawansowania, u istotnego odsetka pacjentów nadal dochodzi do rozsiewu choroby. Rak piersi pozostaje najczęstszą przyczyną zgonów z powodu nowotworów złośliwych u kobiet w Polsce [1]. Nadmierna ekspresja receptora HER2 u chorych na raka piersi wiąże się gorszym rokowaniem [2, 3] i jest wskazaniem do zastosowania leków ukierunkowanych na receptor HER2, takich jak trastuzumab i lapatynib [4].W trakcie długotrwałego leczenia o charakterze paliatywnym szczególnie istotne są jego wpływ na jakość życia chorego oraz monitorowanie możliwych działań niepożądanych. Poniżej przedstawiono przypadek chorej z rozsianym rakiem piersi, z deficytem neurologicznym po operacji neurochirurgicznej, u której w trakcie leczenia lapatynibem z kapecytabiną wystąpiły działania niepożądane w postaci nasilonej erytrodysestezji dłoniowo-podeszwowej

Sunitynib i ewerolimus w leczeniu pacjentki z jasnokomórkowym rakiem nerki

W pracy opisano przypadek 52-letniej chorej na rakanerki. U pacjentki nie stwierdzono czynników ryzyka, jakna przykład palenie tytoniu

Badania przesiewowe w kierunku raka jajnika u nosicielek mutacji genów BRCA1/BRCA2

Worldwide screening for early detection of ovarian cancer in both, the general population and the group of women at high risk for ovarian cancer, including BRCA genes mutations carriers, has proven to be ineffective. The recommended screening methods, including a pelvic examination, transvaginal ultrasound, and CA125 performed biannually, continue to fail due to their relatively low sensitivity, specificity and positive predictive value tests, as well as the fact that cancer is still detected in advanced stages (FIGO III/IV). However, proteomic techniques and the ongoing search for more sensitive and specific biomarkers to increase effectiveness of screening tests for ovarian cancer bring new hope. We reviewed the current literature on screening for ovarian cancer in BRCA genes mutations carriers.Przeprowadzone na całym świecie badania przesiewowe w kierunku wczesnego wykrywania raka jajnika (OC), zarówno w ogólnej populacji kobiet jak i w grupie o wysokim ryzyku zachorowania na OC, w tym nosicielek mutacji genów BRCA, okazały się nieskuteczne. Rekomendowane dwa razy w roku badanie ginekologiczne, przezpochwowe badanie USG (USGTV) i oznaczanie stężenia markera CA125 nadal zawodzą, z powodu stosunkowo niskiej czułości, swoistości i pozytywnej wartości predykcyjnej (ang. positive predictive value, PPV) testów oraz faktu, że nowotwory wykrywane są ciągle w stadiach zaawansowanych (FIGO III/IV). Tym niemniej, duże nadzieje pokłada się w badaniach proteomicznych i poszukiwaniu nowych, bardziej czułych i swoistych biomarkerów jako potencjalnych testów, które zwiększą efektywność badań przesiewowych. W prezentowanej pracy dokonano przeglądu aktualnego piśmiennictwa dotyczącego badań przesiewowych w kierunku OC u nosicielek mutacji genów BRCA

Surowiczy piaszczakorak otrzewnej o agresywnym przebiegu: opis przypadku i przeglad literatury

Abstract Background. Primary serous peritoneal psammocarcinoma (PSPP) is a rare variant of serous carcinoma characterized by massive psammoma body formation and low-grade cytological features. Patients with serous psammocarcinoma have a protracted clinical course and relatively favourable prognosis, although a more aggressive course of PSPP may occur. Case presentation: A 52-year-old woman suffering from abdominal pain with ascites and serum CA-125 level substantially elevated underwent an exploratory laparoscopy which revealed bulk disease. The pathology report detected PPSP at the FIGO stage IIIC. The patient received neoadjuvant chemotherapy (3 courses of paclitaxel / pegylated liposomal doxorubicin / carboplatin). Optimal interval debulking surgery was performed as the next step, followed by three courses of adjuvant chemotherapy (paclitaxel / carboplatin). Due to the fact that the patient had residual disease, at the second-look surgery she received consolidation therapy with intraperitoneal and intravenous chemotherapy carboplatin. Eight months after the completion of treatment the patient developed disease recurrence in the peritoneum. Palliative surgery (enterostomy) was performed. Furthermore, the patient received two lines of chemotherapy consisting of cyclophosphamide / cisplatin and then gemcitabine. After twenty five months she developed brain metastases, treated with palliative radiotherapy. The patient died twenty eight months since her primary presentation of PSPP. Conclusion: PSPP is an infrequent variant of epithelial cancer with favourable prognosis. The disease may, however, take a more aggressive course. Thus, an aggressive therapy is required to postpone the progression.Streszczenie Pierwotny surowiczy piaszczakorak otrzewnej (PSPSP) jest rzadką odmianą raka surowiczego, charakteryzujący się obecnością licznych ciałek piaszczakowatych oraz niską złośliwością histologiczną. Chore mają względnie korzystne rokowanie, chociaż zdarza się przebieg bardziej agresywny tak jak w prezentowanej pracy. Opis przypadku: Chora lat 52 uskarżająca się na bole brzucha, z cechami wodobrzusza w badaniach obrazowych i znacznie podwyższonym markerem CA 125 została poddana zwiadowczej laparoskopii. Podczas operacji stwierdzono zaawansowaną chorobę nowotworową w jamie brzusznej przy niezmienionych przydatkach. W badaniu histopatologicznym rozpoznano PPSP. W zestawieniu z danymi klinicznymi zaawansowanie określono na IIIC wg klasyfikacji FIGO. Chorą zakwalifikowano do neoadjuwantowej chemioterapii (3 kursy Paklitaksel/ Pegylowana Liposomalna Doxorubicyna/Karboplatyna) a następnie poddano odroczonej optymalnej operacji cytoredukcyjnej, po której zastosowano 3 cykle adjuwantowej chemioterapii (Paklitaksel/ Karboplatyna). W związku z obecnością minimalnej choroby resztkowej stwierdzonej w trakcie operacji drugiego wglądu, zakwalifikowano pacjentkę do monoterapii karboplatyną (3 cykle) podawaną dootrzewnowo i dożylnie. Po ośmiu miesiącach od zakończenia chemioterapii stwierdzono nawrot choroby nowotworowej w otrzewnej. Z powodu niedrożności przewodu pokarmowego przeprowadzono paliatywną operację z wyłonieniem stomii na jelicie grubym. Po zabiegu pacjentka otrzymała dwie linie chemioterapii według schematu Cyklofosfamid/ Cisplatyna, następnie monoterapię Gemcytabiną. Po 25 miesiącach od rozpoznania PSPP chorą poddano paliatywnej radioterapii z powodu zmian przerzutowych do mózgu. Pacjentka zmarła 28 miesięcy po zdiagnozowaniu PSPP. PSPP jest rzadkim podtypem nowotworów nabłonkowych o względnie korzystnym rokowaniu. Choroba ta może mieć jednak agresywny przebieg tak, jak opisano w tej pracy i chorzy ci mogą wymagać intensyfikacji leczenia

Długotrwała odpowiedź na terapię pazopanibem u hemodializowanej pacjentki z rakiem nerki — opis przypadku

Doświadczenie ze stosowaniem pazopanibu u chorych z przerzutowym rakiem nerki (mRCC) ze schyłkową niewydolnością nerek, poddawanych leczeniu nerkozastępczemu jest bardzo ograniczone. Chora w wieku 47 lat, przewlekle hemodializowana z powodu sekwencyjnej obustronnej nefrektomii w przebiegu raka jasnokomórkowego nerki, została zakwalifikowana do terapii pazopanibem w marcu 2013 roku po uprzedniej 9-miesięcznej terapii interferonem alfa-2a z powodu przerzutów do płuc. Leczenie rozpoczęto w stanie sprawności ogólnej według ECOG 0, w pierwotnie zredukowanej dawce do 600 mg/d. Po 5 miesiącach terapii wystąpiły objawy o typie polineuropatii obwodowej 2. stopnia według kryteriów CTCAE, co stało się przyczyną redukcji dawki do 400 mg/d. W dalszym przebiegu leczenia ten objaw zmniejszył się do 1. stopnia. Po około 2,5 roku terapii zaczęły się pojawiać nawracająca niedokrwistość i osłabienie 3. stopnia według CTCAE mimo długotrwałego stosowania erytropoetyny. Wówczas zredukowano dawkę pazopanibu do 200 mg/d. Obecnie (grudzień 2018) chora nadal otrzymuje pazopanib przy dobrej dalszej tolerancji terapii. Jako najlepszy wynik leczenia uzyskano stabilizację choroby według kryteriów RECIST w. 1.1, utrzymującą się przez ponad 5,5 roku. Chora przez cały okres leczenia jest aktywna zawodowo. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego pacjentów z mRCC leczonych nerkozastępczo, otrzymujących pazopanib do grudnia 2018 roku. Łącznie z opisanym przypadkiem przedstawiono wyniki skuteczności i tolerancji leczenia łącznie u 12 chorych poddawanych hemodializoterapii w przebiegu mRCC. Czynnikami sprzyjającymi wyborowi pazopanibu w mRCC u pacjentów leczonych nerkozastępczo są: możliwość łatwej modulacji dawkowania, krótki okres półtrwania, przeważający metabolizm wątrobowy, niewielka eliminacja leku przez nerki oraz korzystny profil toksyczności

The role of Tau protein in resistance to paclitaxel

Resistance to taxanes, related to limited efficacy of systemic therapy in cancer patients, is multifactorial. Among mechanisms of resistance to taxanes, those related to microtubule-associated proteins (MAP), including protein Tau, are of great importance. Protein Tau (50–64 kD) binds to beta-tubulin in the same place as paclitaxel. In preclinical studies, low expression of Tau in cancer cells was associated with increased sensitivity to paclitaxel. High expression of Tau protein in ER-positive breast cancers indicates resistance to taxane-containing chemotherapy and sensitivity to hormonal treatment. This article reviews current knowledge on predictive value of protein Tau in response to taxanes. Better understanding of its role may facilitate patients selection to this sort of treatment and lead to treatment optimization

Surgical treatment in ovarian cancer prevention in carriers of the BRCA1/BRCA2 mutation

Ovarian cancer remains to be a real challenge in spite of considerable progress in many areas of modern medicine. The use of genetic testing for detecting mutations of the BRCA genes has been offering clinical scrutiny between mutated versions of the BRCA genes and higher risk of both breast and ovarian cancer. A population survey is a method of choice to find out more efficient screening management in order to identify cancer patients who further will be treated effectively early. A review of literature on surgical PBSO (prophylactic bilateral salpingooophorectomy) in the BRCA genes mutations carriers with focus on preventive results against morbidity of ovarian cancer has been presented in the article

Tau protein as a potential predictive marker in epithelial ovarian cancer patients treated with paclitaxel/platinum first-line chemotherapy

BACKGROUND: The aim of the study was to evaluate predictive and prognostic significance of microtubule-associated protein Tau in epithelial ovarian cancer (EOC) patients treated with paclitaxel and platinum-based chemotherapy. METHODS: 74 patients with EOC (stage I-IV) who underwent cytoreductive surgery followed by standard paclitaxel/platinum chemotherapy were included in the retrospective analysis. Their formalin-fixed, paraffin-embedded tissue specimens were immunohistochemically stained for Tau protein, using semi-quantitative DAKO test. Tau expression was acknowledged as negative (0 and 1+) or positive (2+ and 3+). The correlation between Tau expression, progression free survival (PFS) and overall survival (OS) was evaluated. Statistical analysis included Kaplan-Meyer estimator, long rank test, Mann Whitney test and Cox proportional hazards model. RESULTS: 25.7% (19/74) and 74.3% (55/74) of the patients were classified as Tau-negative and Tau-positive, respectively. Median PFS was 28.7 months for Tau-negative group and 15.9 months for Tau-positive group (p = 0.0355). In the univariate analysis 3-year OS in Tau-negative and Tau-positive groups was 80.2% and 52.4%, respectively (p = 0.0198). Low expression of protein Tau was associated with better OS, whereas an advanced stage at diagnosis, suboptimal surgery, serous histological type and resistance to first line chemotherapy were each correlated with worse OS (p <0,05). In multivariate analysis only resistance to first line chemotherapy remained significant (HR 22.59; 95% CI, 8.71-58.55; p <0.0001). CONCLUSIONS: Negative tau protein seems to be both good prognostic factor and a predictor of response to paclitaxel/platinum-based chemotherapy in EOC patients

Implementation of the Polish version of the 11th revision of the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD-11): importance for oncology

Member States of the World Health Organization (WHO), after several years of joint review, approved and implemented the update of the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD) in May 2019. Usually, the abbreviated name ICD-11 (International Classification of Diseases, 11th Revision) is used. The new version was created in fully digital form with a search easy-to-use search engine available to every user. Many changes were introduced, and the most important is the redesign of the coding system to adapt it for digital use. ICD-11 codes are divided into main and supplementary codes. Main codes are at least 4 characters long, and 2 levels of extensions, up to 7 characters, are possible. In Poland, the entire process of implementing the ICD-11 is carried out as part of a project coordinated by the Medical Center for Postgraduate Education in cooperation with the Department of Healthcare of the Ministry of Health and the e-Health Centre. The implementation of the new version and the official introduction of ICD-11 in Poland must be preceded primarily by the amendment of legal acts (laws and regulations) and orders of the President of the National Health Fund, such as those regarding the reimbursement for refunded services and the keeping of medical records. An important element is the change in the cluster codes in oncology. Selected oncology groups were based on analyses of international reports on morbidity, mortality, cancer registries, and clinical reports. Cluster 02, which deals with cancer, contains 8 subsections detailing disease states associated with abnormal or uncontrolled cell proliferation. This article summarizes and discusses the most important changes in ICD-11, along with providing an introduction to the classification rules in the coding system and individual subsections on cancer