Porównanie efektywności pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym w kontekście opóźnionego wdrożenia leczenia: metaanaliza

Metaanalizy różnych randomizowanych prób klinicznych, porównujące rozpuszczanie skrzepliny za pomocą leków trombolitycznych i pierwotnej angioplastyki, wykazały znaczne korzyści z angioplastyki, biorąc pod uwagę: śmiertelność, powtórny zawał niepowodujący śmierci i udar, a także dowodzą, że angioplastyka wiąże się z niższym wskaźnikiem nawrotów. Pomimo oczywistej klinicznej wyższości pierwotnej angioplastyki leczenie trombolityczne jest leczeniem z wyboru w wielu krajach, przede wszystkim z powodu ograniczeń praktycznych interwencji przezskórnej, włączając w to na przykład niedobór zespołów o odpowiednich umiejętnościach. Wybór właściwego postępowania wymaga również uwzględnienia możliwego czasu opóźnienia w rozpoczęciu reperfuzji przy porównaniu pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym. Terapia reperfuzyjna stała się bezdyskusyjnie złotym standardem we wczesnym leczeniu ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST. Korzyści z zastosowania tej strategii leczniczej wydatnie rosną, jeśli zostanie ona wdrożona wcześnie. Największą liczbę ocalonych pacjentów dzięki terapii reperfuzyjnej obserwuje się w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Ten przedział czasu, dający największą szansę na przeżycie, nazwano trafnie „złotą godziną”. Mechanizm tej korzyści opiera się na maksymalnym zwiększeniu ilości tkanki mięśnia sercowego, uratowanej przed niedokrwieniem poprzez wczesne przywrócenie przepływu krwi w odpowiedniej tętnicy wieńcowej, co zapewnia zachowanie czynności lewej komory. To z kolei poprawia przeżycie krótko- i długoterminowe. Obecnie nie ma jednoznacznego stanowiska co do sposobu postępowania w przypadku przerwanego zawału mięśnia sercowego. Silne argumenty przemawiają za stosowaniem angiografii wieńcowej, z możliwością wykonania angioplastyki, szczególnie jeśli zagrożony jest duży obszar mięśnia sercowego. Niepowodzenia związane z wykonaniem zabiegu mogą rzutować na ocenę korzyści wynikających z takiej metody leczenia. Działanie zależnego od angioplastyki czasu opóźnienia w obniżaniu wskaźnika śmiertelności dla angioplastyki w odniesieniu do leczenia trombolitycznego wykazano z użyciem metod metaregresji

Comparison of effectiveness of primary angioplasty to thrombolysis and its relationship in context time delay: a meta-analysis

Meta-analyses of the various randomised trials comparing thrombolysis and primary angioplasty have demonstrated substantial benefits from angioplasty in terms of mortality, non-fatal re-infarction and stroke, and they have also proved that angioplasty has lower recurrence rates and less residual stenosis. Despite the obvious clinical superiority of primary angioplasty, thrombolytic treatment is the default treatment option in many countries because of practical limitations on the use of percutaneous interventions including e.g. appropriately skilled staff. The choice of proper management also needs to consider the possible time delay in initiating reperfusion with primary angioplasty compared to thrombolysis. Reperfusion therapy has become the unquestionable gold standard for the early management of acute ST-segment elevation coronary syndromes. The advantages of this strategy rises exponentially, if the therapy will be initiated earlier. The highest number of patients saved by reperfusion therapy is within the first hour after symptom onset. The time interval which is creating a window of opportunity has aptly termed the “golden hour”. The mechanism of this benefit relates to maximizing myocardial salvage by early restoration of adequate coronary blood flow, resulting in preservation of left ventricular function, thereby enhancing both early and long-term survival. It is currently uncertain as to how to best handle patients with aborted myocardial infarction. A strong case for coronary angiography with a view to coronary intervention seems convinced, especially if there is a large initial territory of heart at risk. Failure to intervene could attenuate the initial prognostic benefit. The effect of angioplasty-related time delay in reducing the mortality benefit of angioplasty relative to thrombolysis has been demonstrated using metaregression methods.Metaanalizy różnych randomizowanych prób klinicznych, porównujące rozpuszczanie skrzepliny za pomocą leków trombolitycznych i pierwotnej angioplastyki, wykazały znaczne korzyści z angioplastyki, biorąc pod uwagę: śmiertelność, powtórny zawał niepowodujący śmierci i udar, a także dowodzą, że angioplastyka wiąże się z niższym wskaźnikiem nawrotów. Pomimo oczywistej klinicznej wyższości pierwotnej angioplastyki leczenie trombolityczne jest leczeniem z wyboru w wielu krajach, przede wszystkim z powodu ograniczeń praktycznych interwencji przezskórnej, włączając w to na przykład niedobór zespołów o odpowiednich umiejętnościach. Wybór właściwego postępowania wymaga również uwzględnienia możliwego czasu opóźnienia w rozpoczęciu reperfuzji przy porównaniu pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym. Terapia reperfuzyjna stała się bezdyskusyjnie złotym standardem we wczesnym leczeniu ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST. Korzyści z zastosowania tej strategii leczniczej wydatnie rosną, jeśli zostanie ona wdrożona wcześnie. Największą liczbę ocalonych pacjentów dzięki terapii reperfuzyjnej obserwuje się w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Ten przedział czasu, dający największą szansę na przeżycie, nazwano trafnie „złotą godziną”. Mechanizm tej korzyści opiera się na maksymalnym zwiększeniu ilości tkanki mięśnia sercowego, uratowanej przed niedokrwieniem poprzez wczesne przywrócenie przepływu krwi w odpowiedniej tętnicy wieńcowej, co zapewnia zachowanie czynności lewej komory. To z kolei poprawia przeżycie krótko- i długoterminowe. Obecnie nie ma jednoznacznego stanowiska co do sposobu postępowania w przypadku przerwanego zawału mięśnia sercowego. Silne argumenty przemawiają za stosowaniem angiografii wieńcowej, z możliwością wykonania angioplastyki, szczególnie jeśli zagrożony jest duży obszar mięśnia sercowego. Niepowodzenia związane z wykonaniem zabiegu mogą rzutować na ocenę korzyści wynikających z takiej metody leczenia. Działanie zależnego od angioplastyki czasu opóźnienia w obniżaniu wskaźnika śmiertelności dla angioplastyki w odniesieniu do leczenia trombolitycznego wykazano z użyciem metod metaregresji

Report of annual workshop 4

This document is the deliverable D1.10 of PaNOSC and summarises the PaNOSC closing event hosted by ESRF that took place on 29th and 30th November 2022. The final event was hybrid in order to facilitate remote or in-person attendance. This report also covers the recent progress achieved from all work packages

Improving prediction of computational job execution times with machine learning

Predicting resource consumption and run time of computational workloads is crucial for efficient resource allocation, or cost and energy optimization. In this paper, we evaluate various machine learning techniques to predict the execution time of computational jobs. For experiments we use datasets from two application areas: scientific workflow management and data processing in the ALICE experiment at CERN. We apply a two-stage prediction method and evaluate its performance. Other evaluated aspects include: (1) comparing performance of global (per-workflow) versus specialized (per-job) models; (2) impact of prediction granularity in the first stage of the two-stage method; (3) using various feature sets, feature selection, and feature importance analysis; (4) applying symbolic regression in addition to classical regressors. Our results provide new valuable insights on using machine learning techniques to predict the runtime behavior o

Detection of clot formation & lysis In-Vitro using high frequency photoacoustic imaging & frequency analysis

Clotting is a physiological process that prevents blood loss after injury. An imbalance in clotting factors can lead to lethal consequences such as exsanguination or inappropriate thrombosis. Clinical methods to monitor clotting and fibrinolysis typically measure the viscoelasticity of whole blood or optical density of plasma over time. Though these methods provide insights into clotting and fibrinolysis, they require milliliters of blood which can worsen anemia or only provide partial information. To overcome these limitations, a high-frequency photoacoustic (HFPA) imaging system was developed to detect clotting and lysis in blood. Clotting was initiated in vitro in reconstituted blood using thrombin and lysed with urokinase plasminogen activator. Frequency spectra measured using HFPA signals (10–40 MHz) between non-clotted blood and clotted blood differed markedly, allowing tracking of clot initiation and lysis in volumes of blood as low as 25 µL/test. HFPA imaging shows potential as a point-of-care examination of coagulation and fibrinolysis

The effects of radio-frequency radiation (RFR) exposure on the analgesic efficacy of morphine in healthy rats and rats with inflammation.

The aim of this study, conducted at the Military Institute of Hygiene and Epidemiology in Warsaw in 2017, was to evaluate the effects of a single (15 min) and repeated (5 times for 15 min) radio-frequency radiation (RFR) exposure of 1800 MHz frequency on the analgesic efficacy of morphine in healthy rats and rats with complete Freund's adjuvant (CFA) induced inflammation

Influence of electromagnetic field (1800 MHz) on lipid peroxidation in brain, blood, liver and kidney in rats

Objectives: The aim of this study is the evaluation of the influence of repeated (5 times for 15 min) exposure to electromagnetic field (EMF) of 1800 MHz frequency on tissue lipid peroxidation (LPO) both in normal and inflammatory state, combined with analgesic treatment. Material and Methods: The concentration of malondialdehyde (MDA) as the end-product of the lipid peroxidation (LPO) was estimated in blood, liver, kidneys, and brain of Wistar rats, both healthy and those with complete Freund’s adjuvant (CFA)-induced persistent paw inflammation. Results: The slightly elevated levels of the MDA in blood, kidney, and brain were observed among healthy rats in electromagnetic field (EMF)-exposed groups, treated with tramadol (TRAM/EMF and exposed to the EMF). The malondialdehyde remained at the same level in the liver in all investigated groups: the control group (CON), the exposed group (EMF), treated with tramadol (TRAM) as well as exposed to and treated with tramadol (TRAM/EMF). In the group of animals treated with the complete Freund’s adjuvant (CFA) we also observed slightly increased values of the MDA in the case of the control group (CON) and the exposed groups (EMF and TRAM/EMF). The MDA values concerning kidneys remained at the same levels in the control, exposed, and not-exposed group treated with tramadol. Results for healthy rats and animals with inflammation did not differ significantly. Conclusions: The electromagnetic field exposure (EMF), applied in the repeated manner together with opioid drug tramadol (TRAM), slightly enhanced lipid peroxidation level in brain, blood, and kidneys

THE EFFECTS OF RADIO-FREQUENCY RADIATION (RFR) EXPOSURE ON THE ANALGESIC EFFICACY OF MORPHINE IN HEALTHY RATS AND RATS WITH INFLAMMATION

Objectives: The aim of this study, conducted at the Military Institute of Hygiene and Epidemiology in Warsaw in 2017, was to evaluate the effects of a single (15 min) and repeated (5 times for 15 min) radio-frequency radiation (RFR) exposure of 1800 MHz frequency on the analgesic efficacy of morphine in healthy rats and rats with complete Freund's adjuvant (CFA) induced inflammation. Material and Methods: Rats were injected intra-peritoneally with morphine (MF) in the dose of 8 mg/kg or drug vehicle 15 min before RFR exposure. The authors used the plantar analgesia meter and the radiant heat paw-withdrawal test to assess the pain threshold. Results: A single RFR exposure slightly influenced paw withdrawal latency (PWL) in healthy rats in the single exposure baseline group, and influenced PWL, 30 and 60 min after morphine or vehicle injection. in the repeated exposure group. There were differences between the sham-exposed groups (vehicle), 30,60 and 90 min after injection, both in the single and repeated RFR-exposure groups. The antinociceptive effect of morphine in healthy rats was slightly decreased by RFR exposure at 60 and 90 min, both in the single and repeated exposure groups. The PWL was slightly decreased, both in the single and repeated exposure groups with inflammation (CFA and CFAIMF), at 30,60 and 90 min, and PWL was increased in the sham-exposed groups (CFA and CFA/MF), both in the single and repeated exposure groups, at 30,60 and 90 train. The antinociceptive effect of morphine in healthy rats was significantly increased by RFR exposure at 30 min after drug injection in the single exposure group. and increased at 30 and 60 min in the repeated exposure group. Conclusions: The authors observed a minor influence of RFR exposure on the antinociceptive effects of morphine in healthy rats after repeated exposures and a statistically significant influence of repeated exposure on morphine mediated antinociceptive effects in the inflammation group