Singlet oxygen formation during accelerated and hyperaccelerated corneal cross-linking: in vitro study

BACKGROUND: To evaluate the singlet oxygen (1 O2) production of oxygen assisted %0.1 riboflavin and ultraviolet-A (UVA) crosslinking therapy (with and without oxygen assistance), in combination with standard, accelerated and hyper-accelerated procedures via an important quantitive marker of 1 O2 which is the photo-oxidation of 1,3 diphenylisobenzofuran (DPBF). METHODS: %0.1 riboflavin-containing wells were irradiated with UVA light (365-nm wavelength) with or without 2-4-6-8 L/min oxygen flow assistance. Measurements of decrease in absorbance of DPBF were made in 30 mW (hyper-accelerated), 9 mW (accelerated), and 3 mW UV-A (standard) applications, and with additional 2-4-6-8 L/min oxygen flow in 30 mW and 2 L/min oxygen flow in 9 mW. A total of 8 different UV-A irradiance with and without oxygen supplementation groups were formed. RESULTS: 2 L/min oxygen assisted accelerated UV-A irradiance group has shown a greater decrease in DPBF absorbance compared to Dresden protocol. (p = 0.014) Also, Dresden protocol has shown a greater decrease in DPBF compared to all groups except accelerated crosslinking with 2 L/min oxygen. (p < 0.001) Oxygen assisted hyper-accelerated crosslinking groups were showed greater reduction in DPBF absorbance compared to standard crosslinking without oxygen groups. (p < 0.001). CONCLUSION: Oxygen supplementation may increase the singlet oxygen generation to the similar levels of Dresden Protocol’s in accelerated group. Also, more singlet oxygen generation with oxygen supplementation compared to standard UV-A application might be considered to be promising in terms of shortening the crosslinking therap

Serum levels of interleukin-6 are correlated to the angiographic extent and severity of coronary artery disease

29th Turkish Cardiology Congress of the Turkish-Society-of-Cardiology (TSC) with International Participation -- OCT 26-29, 2013 -- Antalya, TURKEYTurkish Society of Cardiolog

Assessment of Effects of Thyrotoxicosis on Gallstone Formation in Rabbits

Aim:The etiopathogenesis of gallstone formation is well known, but only a few studies have investigated the effects of thyrotoxicosis on gallstone formation. In this study, we investigated the contribution of thyrotoxicosis to gallstone formation in rabbits.Methods:Forty-four New Zealand rabbits were used. The rabbits were divided into six groups, with each group receiving a different diet. At the end of seven weeks, all rabbits were sacrificed, blood was collected for analysis, and cholecystectomy was performed.Results:Serum levels of both free triiodothyronine (FT3) and thyroxine (FT4) were significantly higher in rabbits receiving thyroid hormone (p0.05).Conclusions:Thyrotoxicosis promotes an increase in gallstone formation risk as a result of an increased bile CSI and gallbladder mucosal inflammation

Podwyższenie wartości markerów stresu oksydacyjnego u pacjentów z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby z wysokim stężeniem aminotransferazy alaninowej w surowicy

Introduction: Non- alcoholic fatty liver disease (NAFLD) is a pathological disease that causes chronic damage in the liver without alcohol consumption. Aim of the research: To determine oxidative stress and inflammation statuses (NAFLD) with increased alanine aminotransferase (ALT). Material and methods: Oxidative stress (malondialdehyde (MDA), advanced oxidation protein products (AOPP), inflammation (serum tumour necrosis factor-alpha (TNF-alpha)), interleukin-6 (IL-6), and hyaluronic acid (HA) were measured by the ELISA method or manually. A total of 133 non-obese and non-diabetic individuals were included. Patients diagnosed with NAFLD with normal ALT levels were included in group 1 (n = 53), and those with high ALT levels were included in group 2 (n = 35). The control group included individuals without any known systemic disease (n = 45). Results: We found that the serum MDA levels were significantly elevated in group 2 in comparison to the control group (p 0.05). The serum TNF-a and IL-6 levels of group 1 and group 2 were higher than those in the control group (p 0,05). Stężenia TNF-α i IL-6 w surowicy w grupie 1. i 2. były wyższe niż w grupie kontrolnej (p < 0,05). Stężenie HA w surowicy w grupie 2. było istotnie podwyższone w stosunku do pozostałych grup (p < 0,05). Wnioski: W badaniu wykazano podwyższone stężenia HA i MDA u pacjentów z NAFLD z wysokim stężeniem ALT oraz podwyższone stężenia TNF-α i IL-6 u osób z NAFLD z prawidłowym stężeniem ALT

Tip 2 Diabetes Mellitus’ lu hastalarda serum ve ı?drar galektin-3 düzeyi ile mikroalbuminüri arasındaki ı?lişkinin deg?erlendirilmesi

Amaç: Bu çalıs?manın amacı Tip 2 diyabetes mellitusu olan hastalarda mikroalbuminürigelis?imi ile serum ve idrar galektin-3 düzeyleri arasındaki ilis?kiyi deg?erlendirmektir.Yöntem: Tip 2 diyabet tanısı olan mikroalbüminüri gelis?mis? 30 hasta ve tip 2 diyabettanısı olan normoalbüminürik 30 hasta çalıs?maya dahil edildi. Tüm hastalarda açlık kans?ekeri, hemoglobin A1c, kan üre nitrojeni, kreatinin, düs?ük dansiteli lipoproteinkolesterol, total kolesterol, tam idrar tetkiki, spot idrarda albümin, spot idrarda kreatinin,serum galektin-3 ve idrar galektin-3 çalıs?ıldı. Serum galektin-3, idrar galektin-3,hemoglobin A1c, düs?ük dansiteli lipoprotein kolesterol, total kolesterolmikroalbüminürik ve normoalbüminürik gruplar arasında kars?ılas?tırıldı. Bulgular:Çalıs?mamızda mikroalbüminürik grupta, normoalbüminürik gruba göre hem serumgalektin-3 düzeyi (20.1±14.9 ng/ml ve 4.8±5.6 ng/ml, p <0.001) hem de idrar galektin-3düzeyi (19.6±18.7 ng/ml ve 10.5±10.2 ng/ml, p = 0.027) yüksek tespit edildi.Mikroalbüminüri düzeyi ile serum ve idrar galektin-3 düzeyi arasında pozitif korelasyontespit edildi (r=0.614, p<0.01 ve r=0.268, p<0.05, sırasıyla). Serum galektin-3 düzeyinin,mikroalbüminüriyi öngörmede bag?ımsız bir etken oldug?u görüldü (Odds oranı:1.26,güven aralığı:1.07-1.46, p=0.004). Sonuç: Tip 2 diyabetes mellitusu olan hastalardamikroalbüminürisi olan hastalarda normoalbüminürisi olanlara göre hem serum hem deidrar galektin-3 düzeylerinde artıs? saptandı. Çalıs?mamızın bulguları diyabetiknefropatide galektin-3’ün bir biyobelirteç olarak kullanılabileceg?i görüs?ünüdesteklemis?tir

New Parameters of Coronary Artery Diseases: Oxidative Stress Markers

Amaç: Oksidatif stres parametreleri olarak malondialdehit (MDA) ve Proteinlerin İleri Oksidasyon Ürünleri (AOPP) düzeylerinin koroner arter hastalığı (KAH)’nın derecesini belirlemede kullanılıp kullanılamayacağını araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Koroner arter hastalığı şüphesiyle koroner anjiografi yapılan hastalar, bir stenoz skorlaması olan Gensini skorlama sistemi ile hastalığın derecesine göre üç gruba ayrıldı. Gensini skoru 0-4 arasında olan hastalar kontrol grubu (Grup-I) olarak kabul edildi. Gensini skoru 5-35 arasında olan hastalar Grup-II ve Gensini skoru >35 olan hastalar da Grup-III olarak belirlendi. Plazma MDA düzeyleri; MDA hidrazonunun, HPLC’ de kromatografik olarak ayrıştırılması metodunun bir modifikasyonu ile, plazma AOPP düzeyleri ise spektrofotometrik yöntem ile ölçüldü.Bulgular: Çalışmamızda oksidatif stres göstergelerinden biri olan plazma MDA düzeylerinde, Grup-I ile Grup-III arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edildi (p=0.048). Plazma AOPP düzeylerinde ise, Grup-I ile Grup-III ve Grup-II ile Grup-III arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi (sırasıyla, p=0.034, p=0.039). Katılımcıların Gensini skorları ile MDA düzeyleri ve AOPP düzeyleriarasında pozitif korelasyon olduğu gözlendi (sırasıyla r=0.271, p=0.021; r=0.241, p=0.041).Sonuç: Çalışmamız sonucunda koroner arter hastalığı derecesi ile AOPP ve MDA düzeyleri arasında bir ilişki belirledik. Koroner arter hastalığının derecesi arttıkça bu parametrelerin düzeylerinde de artma gözlenmiş olup, AOPP ve MDA analizinin koroner arter hastalığının derecesini belirlemede kullanılabileceği düşünülmüştür.Aim: The aim was to determine if the malondialdehyde (MDA) and advanced oxidation products of protein (AOPPs) levels, which are oxidative stress parameters, can be used to determine the degree of coronary artery disease. Materials and Methods: The patients undergoing coronary angiography with the suspicion of coronary artery disease were divided into three groups based on the severity of disease by a stenosis scoring, Gensini scoring system. The patients with a Gensini score between 0 and 4 were assigned as Group I (control group). Those with a Gensini score between 5-35 were assigned as Group II and those having Gensini score >35 were as Group III. Plasma MDA levels were measured using a modification of the chromatographic degradation of MDA hydrazone by high performance liquid chromotagraphy, whereas plasma AOPP levels were measured spectrophotometrically. Results: In the present study, a statistically significant difference was found between Group I and Group III in terms of plasma MDA levels, which is an indicator of stress (p=0.048). There were statistically significant differences between Group I and Group III and between Group II and Group III in terms of plasma AOPP levels (p=0.034, p=0.039, respectively). It was observed that the Gensini scores of participants had positive correlations with MDA and AOPP levels (r=0.271, p=0.021; r=0.241, p=0.041, respectively). Conclusion: In the present study, it was determined that the severity of coronary artery disease has a relationship with AOPP and MDA levels. An increase was observed in the levels of these parameters as the severity of coronary artery disease increased.It is concluded that the AOPP and MDA levels can be used to determine the degree of coronary artery disease

Evaluation of Liver Enzymes, Hemogram and Lipid Parameters in Acne Patients Using Systemic Isotretinoin

Amaç: Sistemik isotretinoin (SI), dirençli akne vulgaris tedavisinde, patogenezindeki dört faktöre de etki eden en etkin ajan olarak yerini korumaktadır.Bununla birlikte yol açtığı laboratuvar bozuklukları uzun yıllardır bildirilmektedir. Güncel çalışmalar bu bozuklukların anlık, geçici değişikliklerolabileceğini ve bu yüzden rutinde SI tedavisi sırasında laboratuvar parametrelerinin aylık izleminin gerekmediğine dikkati çekmektedir. Bu çalışmadaSI tedavisi alan akne hastalarında hemogram, lipid parametreleri ve karaciğer fonksiyon testlerindeki değişikliklerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza şiddetli, skar bırakan nodülokistik akne ve 4 aylık sistemik antibiyotik tedavisine dirençli akne tanısı ile 0,5-1 mg/kgdozunda, 120-150 mg total kümülatif dozda SI tedavisi alan, 18-35 yaş arası 52 hasta dahil edildi. Tedavi başlangıcındaki, 3 aylık tedavi sonundakive 6 aylık tedavi sonundaki hemogram, karaciğer enzim ve lipit parametreleri istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Bulgular: Hastaların tedavi öncesi, tedavinin 3. ve 6. ayındaki laboratuvar sonuçları karşılaştırıldığında; gama glutamil transferaz, total kolesterol,trigliserit, düşük dansiteli lipoprotein değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı artış, beyaz küre değerinde istatistiksel olarak anlamlı düşme saptandı.Sonuç: Çalışma bulgularımıza göre SI tedavisi beyaz küre, gama glutamil transferaz, total kolesterol, trigliserit ve düşük dansiteli lipoproteinparametreleri üzerinde değişikliklere yol açmaktadır. Bununla birlikte tüm değişiklikler normal referans değeri aralığındadır. Bu nedenle tedavi süresince rutin aylık izlem yerine uygun bir diyet eşliğinde daha aralıklı takip önermekteyiz.Objectives: Systemic isotretinoin (SI) is the most effective agent in the treatment of resistant acne vulgaris, affecting all four pathogenetic factors. However, laboratory abnormalities caused by SI have been reported for many years. Current studies indicate that these disorders may be temporary transient changes, so that monthly monitoring of laboratory parameters is not required during routine SI therapy. In this study, it was aimed to evaluate changes in hemogram, lipid parameters and liver function tests in acne patients who received SI treatment. Materials and Methods: This study consisted of 52 patients (18-35 years old) diagnosed with severe, nodular acne that leaves scars and resistant to 4 months systematic antibiotics treatment. Patients received SI treatment with 0.5-1 mg/kg dose, in total 120-150 mg cumulative dose. Hemogram, liver enzyme and lipid parameters are recorded before treatment and 3- and 6-month visits. Results: When the results of before treatment, 3- and 6-month visits are statistically compared, a significant increase is observed in the values of gamma glutamyl transferase, total cholesterol, triglyceride, low density lipoprotein values and a significant decrease is observed in white sphere values. Conclusion: According to our study findings, the treatment of SI causes changes the white sphere, gamma glutamyl transferase, total cholesterol, triglyceride, low density lipoprotein levels. At the same time all these changes are within the normal reference value limits. Therefore, during treatment, instead of routine monthly observation, we propose a proper diet and a more intermittent follow-up