Einfache Modelle zur Vorhersage der Entwicklung der Ackerwildpflanzen im Ökologischen Landbau

Auf den Flächen der Versuchsstation des Forschungsverbundes Agrarökosysteme München (FAM) wurden von 1991 bis 2002 die Veränderungen der Ackerflora erfasst. Nach einer zweijährigen Vorlaufphase erfolgte im Herbst 1992 die Umgestaltung des Geländes nach naturschutzfachlichen Gesichtspunkten. Die Hälfte der ackerbaulich genutzten Betriebsflächen (31,2 ha) wird seitdem nach den Richtlinien der Arbeitsgemeinschaft Ökologischer Landbau (AGÖL) bewirtschaftet. Die Fruchtfolge auf insgesamt 14 Ackerschlägen enthält Luzerne-Klee-Gras, Kartoffeln, Winterweizen, Sonnenblumen, Luzerne-Klee-Gras, Winterweizen und Winterroggen. Bis 1995 wurden anstelle der zweiten Luzerne-Klee-Gras-Einsaat Lupinen und von 1996 bis 1998 eine Rotationsbrache in die Fruchtfolge eingeschaltet. Im letzten Untersuchungsjahr wurden die Sonnenblumen durch Winterroggen ersetzt, um die Arbeitsbelastung zu verringern. Nach der Umstellung kam es zu einer deutlichen Zunahme der Beikraut-Deckungen. Die Ausbreitung einiger Arten (z. B. Cirsium arvense, Elymus repens) ist vermutlich noch nicht abgeschlossen (Belde et al. 2002). Die Zunahme seltener Arten (z. B. Ranunculus arvensis), die bestimmte Kulturarten in der Fruchtfolge benötigen, um sich ausbreiten zu können, ist nur auf einzelnen Ackerschlägen zu verzeichnen. Anhand der langfristig räumlich erhobenen Daten ist es möglich, einfache Modelle zu erstellen und zu überprüfen, die die Entwicklung ausgewählter Pflanzenarten prognostizieren. Diese Modelle sollen dazu beitragen, Bewirtschaftungsempfehlungen zu geben, Bewirtschaftungsfehler zu vermeiden und eine geeignete Fruchtfolge zu ermitteln, um so den Anteil unerwünschter Ackerwildpflanzen zu verringern und seltene Ackerwildpflanzen zu fördern

Auflaufraten von Ackerwildpflanzen auf ökologisch bewirtschafteten Flächen des Forschungsverbundes Agrarökosysteme München (FAM)

Obwohl in der Literatur zum Ökologischen Landbau die positiven Aspekte der Ackerwildpflanzen oft herausgestellt werden, stehen in der Wahrnehmung der einzelnen LandbewirtschafterInnen die Konkurrenzwirkungen im Vordergrund. Forschungsergebnisse der Unkrautforschung im konventionellen bzw. integrierten Pflanzenbau wie z.B. das Schadensschwellenkonzept, lassen sich nicht auf den ökologischen Landbau übertragen. Daher sind spezielle Untersuchungen unter den Bedingungen des ökologischen Landbaues erforderlich. Das Ziel dieser Untersuchung ist es, den Einfluss der Bodenbearbeitung und der Stellung in der Fruchtfolge auf die Wildpflanzendichte und die Artenzusammensetzung der Vegetation zu quantifizieren. Besonders im ökologischen Landbau kann die Berücksichtigung der Populationsdynamik von Ackerwildpflanzen einen wichtigen Teil zu einem umfassenden Unkrautmanagement beitragen. Die vorgestellten Ergebnisse zeigen die Möglichkeit der Unkrautregulierung durch den Kleegrasanbau auf. Der Kleegrasanbau reduziert die Artenzahl sowie den Anteil an einjährigen Samenunkräutern der Unkrautvegetation, die Individuendichten und somit die Auflaufraten der Unkräuter

Nâbî'nin 'orta insan tipi'nin Hersekli Ârif Hikmet'teki değişimi

Ankara : Türk Edebiyatı Bölümü, İhsan Doğramacı Bilkent Üniversity, 2011.Thesis (Master's) -- Bilkent University, 2011.Includes bibliographical references leaves 115-118.The Treaty of Karlofça, signed in 1699, is the first documentation of the territory loss in Ottoman Empire. With the signing of this treaty, the Ottoman Empire came to acknowledge Europe's prevalence, and hence to turn her attention toward the West. In this period, certain reforms were put into practice that had reflections not only on the empire's overall policy, but also in the world of literature. Nâbî (1642- 1712)’s mathnavi, Hayriyye (1701), which he wrote for his son, stands as a document that reveals the then-present state of the empire, specifically, the conditions of the governing in the periphery. In Hayriyye, Nâbî aims to portrait the ideal image for an individual by giving advice to his son on how to live his life. In this thesis, the subject-matter ideal image, “orta insan tipi” [“prototype of common man”], is examined and Nâbî's proposals for solving the problems caused by the corruption he observes in his time. In this context, the poet proposes and idealizes the image of a passivist for his son, who is advised to stay rather disconnected from the outer world, to keep discreet regarding the socio-political issues, to act as a conservative rather than a reformist, merely to aim to live his life in “peace”. In the course of this project, how Nâbî's conception of the ideal individual relate to the medieval thinking and the social structure, which boils down to the idea of “community”, in the Ottoman Empire is taken into consideration. In the line of thought where these aspects of Nâbî's poetry lead, the image drawn in the poems in Ârif Hikmet of Herzegovina (1839-1903)'s Dîvân of an ideal individual, “yeni aydın insan tipi” vi [“prototype of modern intellectual”], is emphasized to take a reformist stance, to stand for freedom of thought rather than discretion, to be concerned for the society beyond the merely egoistic worries, and to question the government policy. In this thesis, with respect to this specific context, the images of the ideal individual in Nâbî's and Ârif Hikmet of Herzegovina's poems are compared in order to see how the Ottoman intellectual stance has been transformed from the former poet to the latter. Through this line of transformation, it is observed that “status quo” is replaced by “reform”, “the known-world” by “the changing-world”, “sharia” by “sharia and political democracy”, “community” by “individuality”.Aka, BeldeM.S

Ratlarda akustik travma sonrası çörek otu yağı uygulamasının elektrofizyolojik etkilerinin araştırılması (Deneysel Çalışma)

Akustik travma sık karşılaşılan işitme kaybı nedenlerindendir. Tedavisinde farklı ajanlar kullanılmasıyla birlikte fikir birliğine varılamamıştır. Çalışmamızın amacı çörek otu yağının akustik travmada etkilerini Auditory Brainstem Response “İşitsel Beyin Sapı Cevapları” yöntemini kullanarak değerlendirmektir. Çalışmamız 20 adet yaş ortalaması 12 ay ve ortalama ağırlıkları 250 gr olan Sprague Downey cinsi dişi rat üzerinde deneysel araştırma olarak tamamlanmıştır. Ratlar genel anestezi altında otoskopik muayeneleri ve ABR testleri yapılarak akustik travma öncesi işitme eşikleri saptanmıştır. Daha sonra sessiz kabinde 12 saat süre ile 4 kHz’de 107 dB şiddetinde beyaz bant gürültü verilerek akustik travma yaratıldı. Travma sonrası 1. gün ABR ile işitme eşikleri tekrar ölçüldü. Ratlar her bir grupta 10 adet olmak üzere ilaç ve kontrol grubu olmak üzere ikiye ayrıldı. 4. gün ölçümler tekrarlandı işitme eşikleri iki grup arasında karşılaştırıldı. Akustik travma öncesi yapılan testler sonucunda tüm ratların eşikleri benzer olarak bulundu (p> 0,005). Akustik travma sonrasındaki ilk ölçümlerde tüm ratlarda eşiklerin yükseldiği, her iki grupta eşikler arasında istatistiksel fark olmadığı saptandı (p=0,979). Çörek otu uygulamasının ardından 4. Günde yapılan ölçümlerde ise kontrol grubunun işitme eşiklerinin çalışma grubuna göre daha yüksek olduğu saptandı (p=0,03). Çalışmamızın sonucunda çörek otu yağının kullanımının akustik travmada yararlı olabileceği saptanmıştır. Bu bulgular ışığında çörek otu kullanımının dozu, süresi ve uygulama sıklığı açısından yapılacak ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Acoustic trauma is a common reason for hearing loss. Even though different agents are used, there is still no consensus on the medical treatment. The aim of this study was to evaluate the effect of nigella sativa oil usage on acoustic trauma by using Auditory Brainstem evoked potential measurement. Our experimental study was based on 20 Sprague Downey female rats with mean age of 12 months and mean of weight 250 gr. Otoscopic examinations and Auditory Brainstem Response (ABR) tests were done under general anesthesia and hearing thresholds were obtained prior to acoustic trauma. Afterwards rats were exposed to white band noise of 4 kHz with an intensity level of 107 dB in a sound-proof testing booth. To create on acoustic trauma. In post trauma day 1; ABR test results and hearing thresholds were measured. Then rats were divided into two groups; the study group (n: 10, nigella sativa oil) and the control group (n: 10). On post trauma day 4; ABR retest was performed again and results were compared. Prior to the acoustics trauma, hearing threshold results of the the rats were similar (p> 0,005). After the acoustic trauma, hearing thresholds was increased and there was no significant statistically difference between the thresholds between two groups (p=0,979). After nigella sativa oil implementation of 4th day, hearing thresholds of control group was higher than the study group (p=0, 03). It was found that nigella sativa oil might have a positive effect against acoustic trauma. However, it is further studies concerning nigella sativa oil usage dose, period and sequence are needed

Siçanlarda oluşturulan deneysel piyelonefrit modelinde bilirübinin renal koruyucu etkisinin araştirilmasi

Amaç: Güçlü bir anti-oksidan olduğu bilinen bilirübinin, patogenezinde hem toksik hem de iskemi-reperfüzyon hasarının rol oynadığı piyelonefritte, renal hasar üzerine etkilerini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Böbreklerine E.coli enjekte edilerek deneysel piyelonefrit oluşturulan Wistar türü 32 sıçan 4 gruba ayrıldı: Grup 1 (tedavisiz), Grup 2 (antibiyotik), Grup 3 (bilirubin), Grup 4 (antibiyotik + bilirubin). Antibiyotik tedavisi bakteri inokülasyonundan 3 gün sonra başlayıp 5 günæ bilirubin uygulaması ise bakteri inokülasyonu ile aynı gün başlayıp 8 gün sürdürüldü. Her gruptaki sıçanların yarısı 9. günde (erken dönem) sakrifiye edilerek, elde edilen böbrek dokuları histopatolojik parametreler, immunohistokimyasal renal fibrozis belirleyicileri (?? MMP-9, TIMP-1), apoptoz (TUNEL, kaspaz-3) ve oksidan/anti-oksidan sistem (MDA, SOD, GPX) aktiviteleri açısından değerlendirildi. Sıçanların geri kalan yarısı ise 6 hafta sonunda sakrifiye edilerek histopatolojik parametreler ve renal fibrozis belirleyicileri açısından incelendi. Elde edilen veriler 4 grup arasında karşılaştırıldı. Bulgular: İnflamatuar aktivite (akut bileşenæ PMNL yoğunluğu), erken ve geç dönemlerde Grup 4'te Grup 1'e göre anlamlı derecede düşük idi. Geç dönemde, inflamatuar hücre yoğunluğu (akut ve kronikæ tüm inflamatuar hücreler) Grup 3'te Grup 1 ve 4'e göre anlamlı derecede düşük, interstisyel fibrozis/tübüler atrofi Grup 4'te Grup 1 ve 2'ye göre, Grup 3'te Grup 2'ye göre anlamlı derecede düşük bulundu. Geç dönemdeki TIMP-1 ekspresyonu da benzer şekilde Grup 3'te Grup 2'ye göre anlamlı derecede düşük saptandı. TUNEL (+) hücre sayısı Grup 3 ve 4'te Grup 1'e göre anlamlı derecede düşük bulundu. MDA miktarı Grup 4'te Grup 1'e göre anlamlı derecede düşük, SOD aktivitesi ise Grup 4'e ek olarak Grup 2'de de Grup 1'e göre anlamlı derecede yüksek saptandı. Sonuç: Elde edilen veriler bir arada değerlendirildiğinde, bilirübinin antibiyotik ile birlikte uygulandığında piyelonefrit ilişkili inflamasyon, fibrozis ve apoptozis üzerine daha belirgin koruyucu etki sağladığı, tek başına kullanıldığında ise etkileri sadece geç dönemde inflamasyonun şiddetini ve apoptozu azaltmak ile sınırlı kaldığı gözlenmiştir. Aim: To investigate the effects of bilirubin in pyelonephritis associated renal damage in which both toxic and ischemia-reperfusion injury play role in pathogenesis. Materials and Methods: Experimental pyelonephritis was induced in 32 Wistar rats by inoculating E.coli into their kidneys and 4 groups were formed: Group 1 (no treatment), Group 2 (antibiotic), Group 3 (bilirubin), Group 4 (antibiotic + bilirubin). Antibiotic treatment was performed for 5 days starting 3 days after bacterial inoculation, while bilirubin was administered for 8 days starting from the day of bacterial inoculation. The half of the rats in each group were sacrificed on the 9th day (early period) and the rest of them were sacrificed at the end of the 6 weeks. Histopathological parameters, immunohistochemical renal fibrosis markers (?MMP-9, TIMP-1), apoptosis (TUNEL, caspase-3) and oxidant/anti-oxidant system (MDA, SOD, GPX) activities were evaluated. The rest of the rats were sacrificed at the end of the 6th week of the study and evaluated for histopathologic parameters and renal fibrosis markers. The data were compared between the 4 groups. Results: Inflammatory activity (acute componentæ intensity of PMNL infiltration) was significantly lower in Group 4 vs. Group 1 both in the early and late periods. In the late period, inflammatory cell intensity (acute and chronicæ all inflamatory cells) was lower in Group 3 vs. Groups 1 and 4, interstitial fibrosis/tubular atrophy was lower in Group 4 vs. Groups 1 and 2 and in Group 3 vs. Group 2. TIMP-1 expression in the late period was also lower in Group 3 vs. Group 2. TUNEL (+) cell counts were significantly lower in Group 3 and Group 4 vs. Group 1. MDA levels were significantly lower in Group 4 vs. Group 1 and SOD activity was significantly higher in Groups 2 and 4 vs. Group 1. Conclusion: Taken together, bilirubin is found to have protective effects on pyelonephritis associated inflammation in both early and late periods in addition to fibrosis and apoptosis when applied with antibiotics, although its effects are limited to prevention of inflammation in the late period and apoptosis when used alon

An 11-Year-Old Child with Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease Who Presented with Nephrolithiasis

Patients with autosomal dominant polycystic kidney disease become symptomatic and are diagnosed usually at adulthood. The rate of nephrolithiasis in these patients is 5–10 times the rate in the general population, and both anatomic and metabolic abnormalities play role in the formation of renal stones. However, nephrolithiasis is rare in childhood age group. In this paper, an 11-year-old child with autosomal dominant polycystic kidney disease presenting with nephrolithiasis is discussed

Comparison of childhood hypertension guidelines

Hipertansiyon (HT) çocukluk çağlarında giderek artan sıklıkta görülmektedir. Bu hastaların daha iyi değerlendirilmesi için çeşitli kılavuzlar yayınlanmıştır. Bunlar içinde en sık kullanılanlar; ABD Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü (NHLBI)’nün Ulusal Yüksek Kan Basıncı Eğitim Programı (NHBPEP) tarafından güncellenerek hazırlanan ve 2004’te yayınlanan 4. Rapor (4. Rapor-2004), 2016 yılında Avrupa Hipertansiyon Derneği tarafından hazırlanan kılavuz (ESH-2016), ve en sonuncusu 2017’de Amerikan Pediatri Akademisi tarafından hazırlanan kılavuzdur (AAP-2017). Bu kılavuzlar benzer olsa da aralarında ciddi farklar bulunmaktadır. 4. Rapor-2004 ve ESH-2016 kılavuzları, daha önce Amerikalı çocuklarda saptanan, yaşa ve boya göre oluşturulan kan basıncı (KB) persentil tablolarını kullanır. Daha sonra obez çocukların ölçümleri çıkarılarak yeni tablolar oluşturulmuş ve AAP-2017’de bu tablolar kullanılmıştır. ESH-2016’da 16 yaş, AAP-2017’de ise 13 yaşından itibaren KB değerlendirmelerinin erişkin kılavuzlarına göre yapılması önerilir. Hipertansif hastanın değerlendirilmesi, Yaşam İçi Kan Basıncı İzlemi (YİKBİ) kriterleri, laboratuvar testlerinin zamanlaması ve tedavi kılavuzlara göre farklılık göstermektedir. Sonuç olarak; henüz tüm dünya çocuklarını kapsayan evrensel KB tabloları oluşturulamamış olduğundan, ofis KB ve YİKBİ’nin değerlendirilmesinde hangi kılavuza göre hareket edileceği noktasında yaş, etnik ve coğrafi koşulların göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Güncel olarak yayınlanan kılavuzların takip edilmesi ile ileride gelişebilecek kardiyovasküler olayların azaltılması mümkün olabilecektir.Hypertension (HT) is seen with increasing frequency in childhood. Various guidelines have been published to better evaluate these patients. The most frequently used of these are; The 4th Report (The 4th Report-2004) updated and published by the National Heart Lung and Blood Institute (NHLBI) National High Blood Pressure Education Program (NHBPEP) Working Group in 2004, a guideline prepared by the European Society of Hypertension in 2016 (ESH-2016), the last one is the guideline prepared by the American Academy of Pediatrics in 2017 (AAP-2017). Although these guidelines have some similarities, there are serious differences between them. The 4 th Report-2004 and ESH-2016 guidelines use blood pressure (BP) percentile tables based on age and height previously determined in American children. Then, new tables were created by extracting the measurements of obese children and these tables were used in AAP-2017. From the age of 16 in ESH-2016 and 13 in AAP-2017, it is recommended that BP evaluations should be made according to adult guidelines. Evaluation of the hypertensive patient, Ambulatory Blood Pressure Monitoring (ABPM) criteria, the timing of laboratory tests and treatment differ according to guidelines. As a result; since universal BP tables covering all children around the world have not yet been created; age, ethnic and geographical conditions should be taken into account when evaluating which guidelines the office BP and ABPM should follow. By following the currently published guidelines, it will be possible to reduce future cardiovascular events