Description of weed resistance problem

Povijest suzbijanja korova duga je koliko i povijest organiziranog uzgoja bilja. Nadmećući se s kulturom, korov je razvio brojne mogućnosti prilagodbe i uvijek je imao odgovor (reakciju) na svaki agrotehnički zahvat. Stoga je pogrešno zaključivati da je rezistentnost korova na herbicide jedini oblik pružanja otpora korova prema mjerama suzbijanja. U radu su komentirane teorije nastanka rezistentnosti (teorija selekcije i teorija mutacije), navode se prvi dokazi pojave rezistentnosti u svijetu i povijest razvoja rezistentnosti. Navode se definicije i razlikovanje pojmova rezistentnost, unakrsna i višestruka rezistentnost i tolerantnost. Komentirani su razlozi (uvjeti) nastanka rezistentnosti. Grafički je prikazan teoretski razvoj rezistentnih biotipova unutar neke populacije. Tablično je prikazana procjena rizika razvoja rezistentnosti u odnosu na mjere gospodarenja koje se provode. Detaljno je prikazana strategija priječenja pojave rezistentnosti (metode utvrđivanja rezistentnosti) i mjere suzbijanja rezistentnih korova na herbicide.The article discussed the problem of weed resistance. Herbicide resistance, cross‐resistance and multiple resistance are defined according to the HRAC. Theoretical case of how resistance frequency increases in a weed population is described. Factors that decrease selection pressure are discussed. The risk of development resistance is increase by combination of factors that increase the selection pressure on an herbicide. General guidelines that help classify management option which when combined to decrease or increase the risk of developing resistance are shown in the table. Diagnostic tests for herbicide resistance detecting described too

ČINITELJI UČINKA ZEMLJIŠNIH (PRE-EMERGENCE) HERBICIDA

Zemljišni herbicidi nakon primjene izloženi su procesima gubitaka ili prijenosa (adsorpcija, apsorpcija, spiranje, ispiranje i isparavanje) i procesima razgradnje (mikrobiološka, fotokemijska i kemijska). Koji de od tih procesa u okolišu prevladavati ovisi o fizikalno-kemijskim svojstvima herbicida i uvjetima u okolišu (sastav tla, učestalost i količina oborina, poljoprivredna praksa, topografija terena i sl.). Svi navedeni činitelji nalaze se u kompleksnoj interakciji. Za razumijevanje i postizanje zadovoljavajudeg herbicidnog učinka u specifičnim pedo-klimatskim uvjetima proizvodnoga područja, važno je poznavati utjecaj glavnih činitelja i utjecaj njihove interakcije

History of identification of herbicide – resistant weeds in Croatia

Prvi dokaz rezistentnosti korova na herbicide u Hrvatskoj, ujedno i prvi u bivšoj državi, datira iz 1982. kad je pokusima u stakleniku i u polju u Severinu (Bjelovar) dokazana rezistentnost nekih biotipova lobode bijele (Chenopodium album L.) na atrazin. U istim pokusima dokazana je i unakrsna rezistentnost (cross‐resistance) na simazin, terbutilazin, cijanazin, ametrin i prometrin. Kasnije, početkom 2000‐tih utvrđena je rezistentnost šćira oštrodlakavog (Amaranthus retroflexus L.) i pelinolisnog limundžika (Ambrosia artemisiifolia L.) na više lokacija u Hrvatskoj. U radu je kronološki prikaz tiskanih radova hrvatskih autora koji se odnose na problematiku rezistentnih korova na herbicide, uključujući provedene projekte i diplomske radova. Dan je kritični osvrt na aktivnosti koje se na nacionalnom nivou poduzimaju u ovoj problematici.The first Croatian report of triazine resistance in an initially triazine sensitive weed species was in 1982 by Ostojić et al for Chenopodium album in Severin (figure 1). During the early 1980s, the atrazine resistant biotype of Ch. album was found in field corn where atrazine or simazine had been used traditionally. The next documentation of atrazine resistant A. retroflexus and A. artemisiifolia biotype was by Flegar and Novak 2005, Flegar, Ostojić, Barić i Galzina 2006. Seeds were collected from different locations and resistance to atrazine was confirmed in glas‐house studies. Further comparative tests its cross‐resistance to several triazine herbicides was confirmed