Numerical diagnostics of shaped charge jet structure and formation from a liner driven by products of detonation

W artykule zaprezentowano zbadane procesy zbiegania się elementów stożkowej wkładki kumulacyjnej do osi symetrii i podziału na części wewnętrzną wchodzącą do strumienia i zewnętrzną pozostającą w zbitku. Element wkładki miał długość komórki numerycznej i był podzielony na 18 warstw prostopadle do tworzącej wkładki. Pokazano występowanie gradientów prędkości wzdłuż części elementów wkładki tworzących strumień – pierwsze wewnętrzne warstwy elementów wkładki uzyskują maksymalne prędkości. W konsekwencji strumień kumulacyjny ma strukturę warstwową, podobnie jak strumień powstający podczas kumulacji wkładek półsferycznych. Jednorodność osiowa strumienia jest funkcją ziarnistości materiału wkładki, w naszym przypadku rozmiarów komórek numerycznych. Wyniki rozwiązań numerycznych zostały porównane z wynikami obliczeń metodą analityczną opartą na modelu PER.The paper describes the known processes of collapsing of shaped charge conical liner elements to the axis of symmetry and their partition into an internal part creating the jet and an external part remaining in the slug. An element of the liner has the length of a numerical cell and is divided into 18 layers perpendicularly to the liner contour. The existence of velocity gradients along some liner elements creating the jet is shown – the first internal layers of liner elements get the maximal velocities. In consequence the shaped charge jet has a layered structure which is similar to a shaped charge jet produced by half-spherical liner. Axial homogeneity of the jet is a function of liner material granulation and numerical cells dimensions in our case. Results of numerical calculations are compared with results of analytical calculations based on the PER model

Experimental estimation of the tube strength used in performance pyrotechnics

W pracy, na podstawie przeprowadzonych pomiarów ciśnienia wewnątrz rury w trakcie spalania masy napędowej i przyspieszania ładunku efektowego, dokonano oceny naprężeń obwodowych, powstających w ściance rury i decydujących o jej wytrzymałości. Zbadano typowe układy napędzania (moździerze pirotechniczne), stosowane w praktyce, wykonane z rur z wielowarstwowego polietylenu wysokociśnieniowego o średnicach 4", 5" i 6". Uzyskane wyniki pokazują, iż maksymalne naprężenia obwodowe nie przekraczają 20% granicy wytrzymałości materiału rury dla typowych mas ładunków napędowego i efektowego oraz zwiększają się proporcjonalnie wraz ze zwiększeniem masy ładunku napędowego.In the experimental work there were made estimations of the hoop stress during the propulsive mass burning and acceleration of the effect charge which is observed in the tube wall and determining its strength. There were tested typical propulsion systems (pyrotechnic mortars) used in practice which are made from 4", 5" i 6" diameters multilayer polyethylene tubes. Obtained results are show that maximum hoop stresses do not exceed 20% of strength limit of tube material dedicated to typical propulsive and effect charges and they increase with increasing propulsive charge weight

The Relative Sensitivity of Marigold vs. Tomato to Iron (Fe) Toxicity Is Associated with Root Traits: Root-to-Shoot Mass Ratio, Failure to Sequester Fe in Roots, and Levels of the Major Fe-Uptake Protein, IRT

Some plants are susceptible to iron (Fe) toxicity, resulting in excess leaf Fe, followed by photo-oxidative damage and necrosis. Avoidance of Fe toxicity should relate to root Fe-uptake properties, including the concentration of Fe-uptake proteins, which are rarely measured. Therefore, we compared responses to Fe toxicity in marigold (Tagetes erecta), a species prone to Fe toxicity, with tomato (Solanum lycopersicum) to determine which root responses were related to Fe-toxicity sensitivity. Plants were grown at 5, 50, and 500 µM Fe. Biomass decreased at 50 and/or 500 vs. 5 µM Fe in both species, with leaf necrosis occurring in marigold. Fe uptake per g root increased with increasing Fe in both species. Root and shoot Fe increased with Fe availability, with Fe much higher in roots than in shoots. Root Fe was higher in tomato, but shoot Fe was higher in marigold. Root protein levels of IRT, the main Fe transporter, decreased from 5 to 50 µM Fe in both species, but further decreased at 500 µM Fe only in tomato. In contrast, responses of secondary Fe-uptake proteins, FRO and H+-ATPase, were similar in the two species. Marigold was likely more susceptible to Fe toxicity because it could not prevent Fe transport to, and accumulation in, leaves; and its sensitivity to high Fe corresponded to a limited capacity to down-regulate IRT as available Fe increased