Farede prematüre over yetmezliğinde mTERT telomeraz katalitik alt ünitesinin rolünün belirlenmesi

Memelilerde prenatal hayatta oluşan oosit rezervi, postnatal hayatta azalarak tükenmektedir. Foliküler atrezi olarak adlandırılan bu mekanizma ile ovariyal yaşlanma meydana gelmektedir. Primordiyal folikül havuzu tekrardan yenilenemediği için bu tükeniş sonucunda infertilite ya da Prematüre Over Yetmezliği (POY) ile karşı karşıya kalınmaktadır. Polisiklik aromatik hidrokarbon 7, 12-dimetilbenz (7,12-dimethylbenz-[a]anthracene (DMBA)), ovaryum da dahil olmak üzere pekçok tümörü tetikleyen ve günlük hayatta da sıklıkla maaruz kaldığımız bir çevresel karsinojendir. Telomeraz, hücrenin bölünmesi esnasında kromozomların kararlı yapılarının korunmasını sağlar ve fare telomeraz ters transkriptaz (mTERT), telomeraz kompleksinin gerekli bir bileşenidir. c-Abl protein tirozin kinaz, DNA çift sarmalında kırıkların oluşması ile aktive olan ve telomer kontrolü esnasında bu kırıkların tamir edilmesine katılan bir proteindir. Telomer kısalması, hücre bölünmesini zamanla durduran bir işlemdir. Bu nedenle çalışmamızda DMBA indüklü ovotoksisite sonucu oluşan POY’de c-Abl ve mTERT’in önemli bir role sahip olabileceğini düşünmekteyiz. Buradan yola çıkarak günlük yaşamda sürekli olarak maaruz kalınan DMBA’nın ovaryumdaki oosit rezervi, oosit kalitesi ve granuloza hücreleri üzerindeki etkisini c-Abl (Abelson Tirozin Kinaz) ve mTERT (telomeraz katalitik altünitesi) belirteçleri ile açıklamayı hedefledik. Çalışmamızda postnatal (PND) 28 günlük BalbC türü farelere 7 gün boyunca susam yağı içerisinde çözülen 1mg/kg DMBA uygulaması yapıldı. İzole edilen ovaryum dokularında Hematoksilen-Eozin boyama ile morfolojik değerlendirme ve folikül sayımı yapıldı. İmmünofloresan yöntemi ile c-Abl ve mTERT lokalizasyonları gösterildi. Ayrıca ELISA, western blot ve qRT-PCR yöntemleri kullanılarak fare ovaryumunda DMBA tedavisinin telomeraz aktivitesi üzerine olan etkisi gösterildi. Ayrıca, Transmisyon Elektron Mikroskobi yöntemi ile oosit-granuloza hücresi arasındaki ilişki ultrastrüktürel düzeyde incelendi. Çalışmamızda DMBA indüklü ovotoksisite sonucu oluşan POY’de c-Abl ve mTERT, ilk defa gösterilmiştir. Bu proje ile DMBA uygulanmış fare ovaryumunda c-Abl ve mTERT ekspresyonlarındaki değişimin gösterilmesiyle, projemizin sonuçlarının POY’de erken over yaşlanması ve kadın infertilitesine ilişkin sinyal mekanizmalarına ışık tutacağını düşünmekteyiz.(TÜBİTAK-215S867)

Superovulation alters embryonic poly(A)-binding protein (Epab) and poly(A)-binding protein, cytoplasmic 1 (Pabpc1) gene expression in mouse oocytes and early embryos

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Embryonic poly(A)-binding protein (EPAB) and poly(A)-binding protein, cytoplasmic 1 (PABPC1) play critical roles in translational regulation of stored maternal mRNAs required for proper oocyte maturation and early embryo development in mammals. Superovulation is a commonly used technique to obtain a great number of oocytes in the same developmental stages in assisted reproductive technology (ART) and in clinical or experimental animal studies. Previous studies have convincingly indicated that superovulation alone can cause impaired oocyte maturation, delayed embryo development, decreased implantation rate and increased postimplantation loss. Although how superovulation results in these disturbances has not been clearly addressed yet, putative changes in genes related to oocyte and early embryo development seem to be potential risk factors. Thus, the aim of the present study was to determine the effect of superovulation on Epab and Pabpc1 gene expression. To this end, low- (5 IU) and high-dose (10 IU) pregnant mare’s serum gonadotropin (PMSG) and human chorionic gonadotrophin (hCG) were administered to female mice to induce superovulation, with naturally cycling female mice serving as controls. Epab and Pabpc1 gene expression in germinal vesicle (GV) stage oocytes, MII oocytes and 1- and 2-cell embryos collected from each group were quantified using quantitative reverse transcription–polymerase chain reaction. Superovulation with low or high doses of gonadotropins significantly altered Epab and Pabpc1 mRNA levels in GV oocytes, MII oocytes and 1- and 2-cell embryos compared with their respective controls (P < 0.05). These changes most likely lead to variations in expression of EPAB- and PABPC1-regulated genes, which may adversely influence the quality of oocytes and early embryos retrieved using superovulation