Abortus imminens ve Missed Abortus'ta CA-125'in tanıdaki değeri

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.ÖZET Bu çalışmada Haziran 1990-Ekim 1991 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı' na başvuran abortus imminens ve missed abortus tanısı ile yatırılan gebelerin ve kontrol grubu olarak ise yasal kürtaj için başvuran 10 haftalıktan küçük gebelerin serum CA 125 değerlerine bırakıldı. Gebelere ultrasonografik inceleme yapıldı, kürtaj olanların histopatolojik sonuçlan değerlendirildi. Kontrol grubunda CA 125 ortalama 25.77 ± 3.33 U/ml, abortus imminens grubunda 30.14 ± 2.42 U/ml ve missed abortus grubunda 50.07 ± 9.08 U/ml bulundu. Missed abortus grubundaki değerlerin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu belirlendi (p0.05). Abortus imminens grubunda anlamlı bir fark gözlenmedi. CA 125' in gebelikteki kaynağının desidua olduğu düşünüldü. 3

Lokal ileri evre serviks kanseri tanısı ile radyokemoterapi uygulanan olgularda erken sonuçlar

Radiotherapy is the standart treatment of locally advanced cervical cancer. Recent results of the prospective randomized trials showed an overall survival and local control advantage for cisplatin based therapy given concurrently with radiation therapy. Thirty-nine patients who received concurrent chemoradiation between October 1999 and December 2000 were evaluated for treatment response, local control and toxicity. Thirty-nine patients with stage IB-IVA cervical carcinoma received weekly cisplatin 40 mg/m2 concurrent with radiotherapy. Median cisplatin administration was 5 weeks. Thirty-two patients received both external and intracavitary radiotherapy and seven patients received only external radiotherapy because of insufficient tumor response for intracavitary apllication. Total external radiotherapy dose was 64.8 Gy with 1.8 Gy daily fractions in patients who received only external radiotherapy. Midline shielding was performed at 50.4 Gy in patients who were going to receive brachytherapy and the total external radiotherapy dose was 54-59.4 Gy. Brachytherapy was performed with Rotterdam applicator via microSelectron HDR machine. A total dose of 8.5-18 Gy was applied to point A. Median age was 55. Distribution by stages according to FIGO staging system were as follows: stage IB 5.1 %, IIA 28.2%, IIB 43.6%, IIIA 7.7%, IIIB 12.8% and IVA 2.6%. Histologically 33 (84.6%) were epidermoid carcinoma, 1 was adenocarcinoma, 2 were indiffrentiated carcinoma, 1 was malignant epithelial tumor. In two patients histological subtype could not be specified. The median duration of follow-up was 20 months. Four patients (10.3%) had local recurrence and three developed distant metastases being two lung and one bone metastases. Thirty patients (76.9%) had complete response, 8 had (20.5%) partial response and one had (2.6%) stable disease. During or after radiochemotherapy 46.2% of the patients developed toxicity due to chemotherapy. Early and late radiation morbidity rates were 66.7% and 71.8% respectively. No grade III-IV toxicity was observed. Concurrent chemoradiation for locally advanced cervical cancer is the treatment of choice in suitable patients providing high response rates with acceptable toxicity.Radyoterapi, lokal ileri evre serviks kanserlerinde standart tedavi yöntemidir. Ancak son yıllarda yapılan prospektif randomize çalışmaların sonuçları radyoterapi ile eşzamanlı kemoterapi uygulamasının yalnız radyoterapiye oranla lokal kontrol ve sağkalım avantajı sağladığını göstermiştir. Bu amaçla Ekim 1999-Aralık 2000 tarihleri arasında serviks kanseri tanısıyla kliniğimizde radyokemoterapi uygulanan 39 olgu erken dönem tedavi yanıtı, lokal kontrol ve yan etkiler açısından değerlendirilmiştir. Evre IB-IVA serviks kanseri tanılı 39 olguya pelvik radyoterapiyle eş zamanlı, haftalık 40 mg/m2 cisplatin uygulanmıştır. Cisplatin uygulaması medyan 5 hafta yapılmış, 32 olguya eksternal ve intrakaviter radyoterapi uygulanırken 7 olguda tümör yanıtının intrakaviter tedavi için uygun olmaması nedeniyle yalnız eksternal radyoterapi uygulanmıştır. Eksternal radyoterapi günlük 1.8 Gy'lik fraksiyonlarla yalnız eksternal radyoterapi uygulanan olgularda toplam 64.8 Gy, eksternal radyoterapi ve brakiterapi uygulanan olgularda ise 50.4 Gy'de orta hat koruması yapılarak toplam 54-59.4 Gy dozlarda uygulanmıştır. Brakiterapi uygulamaları Rotterdam aplikatör seti ile A noktasına toplam 8.5-18 Gy olacak şekilde mikroSelectron-HDR IR-192 cihazı ile gerçekleştirilmiştir. Medyan yaşı 55 olan olguların evrelere göre dağılımı FIGO evreleme sistemine göre %5.1 evre IB, %28.2 evre IIA, %43.6 evre IIB, %7.7 evre IIIA, %12.8 evre IIIB ve %2.6 evre IVA oranında şeklindedir. Histopatolojik değerlendirmede 33 olguda (%84.6) epidermoid karsinom, 1 olguda (%2.6) adenokarsinom, 2 olguda (%5.1) indiferan tümör, 1 olguda (%2.6) malign epitelial tümör saptanmış, 2 olguda (%5.1) ise biopsi sonucu yalnız malign tanısı konulabilmiş, histopatolojik tip belirlenememiştir. Medyan 20 ay takip edilen olguların 4'ünde (%10.3) lokal yineleme, 3 olguda (%7.7) biri kemik, ikisi akciğere olmak üzere uzak metastaz gelişmiştir. Klinik yanıt değeriendirmesinde 30 olguda (%76.9) tam, 8 olguda (%20.5) kısmi yanıt, 1 olguda (%2.6) stabil yanıt saptanmıştır. Radyokemoterapi sırası ve sonrasında kemoterapiye bağlı toksisite oranı %46.2, radyoterapiye bağlı erken toksisite oranı %66.7, geç toksisite oranı %71.8 olup olguların ileri evre serviks kanserlerinde eşzamanlı radyokemoterapi uygulamaları yüksek yanıt oranları ve kabul edilebilir toksisitesi nedeniyle uygun olgularda tercih edilen tedavi yöntemidir

Serviks uteri kanserlerinin epidemiyoloji ve sağ kalım özellikleri

Amaç: Ege Üniversitesi Hastanesinde 1992-2017 arası kanser tanı ve tedavisi yapılan 2647 serviks uteri kanserinin epidemiyolojik ve sağ kalım özelliklerini analiz etmek ve sonuçları literatürle karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Kanserle Savaş Araştırma ve Uygulama Merkezi tarafından toplanan serviks uteri kanseri verileri CANREG özel bilgisayar programına kaydedilmiş, DSÖ ve SEER sistemleri temelinde gruplanarak analizler yapılmıştır. İstatistik analizlerde Ki-kare, General Linear Model, Kaplan Meier sağ kalım analizleri uygulanmıştır. Kaplan Meier Sağ kalım analizinde LogRank (Mantel-Cox), Breslow (Generalized Wilcoxon) ve Tarone-Ware istatistikleri kullanılmıştır. İstatistik analizlerde p0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Serviks uteri kanserinin jinekolojik kanserler arasında görülme oranı %31,8 olarak saptanmıştır. En sık görüldüğü yaş grubu 40-49’dur. En sık görülen histolojik alt tip, yassı hücreli kanser olup, onu adenokanserler takip etmiştir. Hastalar en sık lokal ileri evrede tanı almaktadır (%47,2). Ortalama sağ kalım süresi 120 ay olarak saptanmıştır. Beş yılık genel sağ kalım oranı %70,4, 10 yıllık genel sağ kalım oranı ise %59,4 olarak bulunmuştur. Sonuç: Serviks uteri kanseri, jinekolojik kanserler arasında önemli bir yer tutmaktadır. Hastanemizin 2beş yıllık kayıtları değerlendirildiğinde, demografik verilerin ve histopatolojik bulguların literatür ile uyumlu olduğu, sağ kalım sürelerinin ise gelişmiş ülkeler ile benzer hatta ileri evre olgularda daha iyi olduğu görülmektedir.Aim: Aim of this study is to evaluate epidemiologic features and survival outcomes of 2647 patients treated with the diagnosis of cervical cancer (CC) in Ege University Hospital (EUH) between 1992- 2017 and compare them with the literature. Materials and Methods: Data recorded to CANREG-4 program in EUH between 1992-2017 by EU Fight Against Cancer Research and Application Center (EUKAM) were grouped according to WHO and SEER systems. For statistical analysis, Chi-square method and general linear modeling and Kaplan-Meier analysis were performed. In Kaplan-Meier analysis, Log Rank (Mantel-Cox), Breslow (Generalized Wilcxon) and Tarone-Ware methods were used. p0.05 was accepted as significant. Results: Cervical cancer consisted 31.8% of gynecologic malignancies. It was mostly seen at the ages between 40-49. Most common histologic subtype was squamous cell cancer; it was followed by adenocarcinoma of the cervix. Patients were mostly diagnosed at the local advanced stage (47.2%). Median survival was 120 months. 5 year overall survival rate was 70.4% and 10 year overall survival rate was 59.4%. Conclusion: Cervical cancer is an important type of gynecologic malignancies. When 25 years data of our hospital was evaluated, demographic and histolopathologic data were found similar with the literature, additionally survival was found similar and even better in metastatic disease according to developed countries

Determination of Ca, Mg, K and Na in human myometrium

OBJECTIVE: To investigate the macro element content of myometrium. STUDY DESIGN: Ca, Mg, Na and K were analysed in the myometrial tissue specimens obtained from the cases of pre and postmenopausal women who underwent hysterectomy due to benign reasons. In order to determine regional differences, samples from both upper and lower segments of the uterus were examined. Tissue samples were wet digested followed by elemental analysis by Inductively Coupled Plasma-Atomic Emission Spectrometer (ICP-AES) technique. RESULTS: Mg was detected to be significantly higher in the upper segment compared to lower segment both in pre and postmenopausal group (p;lt;0.001 and p;lt;0.05 respectively). The comparison of pre and postmenopausal group with respect to the macroelement content of myometrium revealed significant difference only for Ca in the upper segment which was significantly higher in the postmenopausal period (p;lt;0.05) CONCLUSION: Based on our results it is concluded that there are regional differences in the distribution of elements in the uterus of pre and postmenopausal women. These differences may correspond with the physiological functions of upper and lower segments.OBJECTIVE: To investigate the macro element content of myometrium. STUDY DESIGN: Ca, Mg, Na and K were analysed in the myometrial tissue specimens obtained from the cases of pre and postmenopausal women who underwent hysterectomy due to benign reasons. In order to determine regional differences, samples from both upper and lower segments of the uterus were examined. Tissue samples were wet digested followed by elemental analysis by Inductively Coupled Plasma-Atomic Emission Spectrometer (ICP-AES) technique. RESULTS: Mg was detected to be significantly higher in the upper segment compared to lower segment both in pre and postmenopausal group (p;lt;0.001 and p;lt;0.05 respectively). The comparison of pre and postmenopausal group with respect to the macroelement content of myometrium revealed significant difference only for Ca in the upper segment which was significantly higher in the postmenopausal period (p;lt;0.05) CONCLUSION: Based on our results it is concluded that there are regional differences in the distribution of elements in the uterus of pre and postmenopausal women. These differences may correspond with the physiological functions of upper and lower segments