A robotics summer camp for high school students: pipelines activities promoting careers in engineering fields

In this paper we discuss the lived-experiences and the career interests of 27 high school students who participated in a two-week Robotics summer camp in 2012. The summer camp was designed by a team of engineering faculty, graduate students, and undergraduates. It provided the high school students with the opportunity to play and work with the materials to design a robot, build it, test it, and re-design it. A secondary purpose of the camp was to help students determine their career choice in the engineering fields. The participating 27 students were selected according to (a) their content questionnaire scores administered to 145 students in 34 different locations (b) personal interest essays, and (c) phone interviews. At the camp, the students took (a) a computer programming course, (b) a basic electronics course, and (c) proteus, pic, and microC training sessions. The students in pairs designed, built, tested, and modified their robots through practical implementations. They were given a variety of design challenges in each practical implementation. In the camp, invited researchers presented about their research and interest in Robotics and showed interdisciplinary perspectives of Robotics activities in the field (e.g., cardiovascular surgery). Also the students attended other extracurricular activities (e.g., a field trip to Ford Company). Study data were collected through interviews, field notes, and observations. The analysis of the qualitative data indicated that the camp increased the students’ interest in engineering and helped them determine specific engineering fields that they wish to study in their academic career. Our observations revealed that the participating students engaged in activities with a community of engineers and gained first hand and original engineering design experience. We organized the study findings along with three dimensions: (a) Robotics summer camp as alternative to traditional learning environment in schools, (b) robotics activities as a means to nurture student interest in engineering fields and (c) robotics summer camp as venue for the students to determine specific engineering fields. Our study findings suggest offering outreach programs in practical engineering work to high school students.publisher versio

Biología del cocodrilo o caimán del Orinoco (Crocodylus intermedius) en la Estación Biológica El Frío, Estado Apure (Venezuela)

Se presentan los resultados obtenidos, durante un periodo de estudio de casi 5 años, sobre la Biología del cocodrilo o caimán del Orinoco (C. intermedius) en la Estación Biológica El Frío (EBF), Estado Apure, Venezuela y áreas adyacentes, en los llanos inundables. Se trata de sabanas influenciadas por las cuencas de los ríos Apure y Arauca, que siguiendo la acusada estacionalidad climática se inundan (de mayo a noviembre) y se secan (el resto del año) periódicamente. Los estudios biométricos indican que la longitud total (LT) equivale a seis veces la longitud de la cabeza (LC) y dos veces la longitud cabeza-cloaca (LCC). La relación LCC/LC presenta variación interespecífica en los adultos. Los cocodrilos colombianos presentan, para una misma medida de LCC, la cabeza un 17% más larga que los venezolanos. El crecimiento del cráneo durante la ontogenia es alométrico. Los cocodrilos del Orinoco nacen con un cráneo proporcionalmente muy ancho, que se estiliza con el desarrollo para volver a robustecerse al alcanzar el estado adulto. El cocodrilo del Orinoco, en la zona de estudio, como en la casi totalidad de su área de distribución, fue exterminado a mediados del siglo pasado debido a la caza descontrolada para comerciar con sus pieles. La población objeto de este trabajo es la consecuencia de un programa de conservación que, entre otros aspectos ha incluido la reintroducción de cocodrilos subadultos criados en cautividad. Las primeras introducciones se realizaron en 1990 y en 2006 se habían introducido 2.282 ejemplares. A fecha de hoy podemos constatar la presencia de una población compuesta por al menos 400 cocodrilos subadultos y adultos, lo que representa un 17,5 % de supervivencia. Debido a su particular origen, la estructura de población está dominada por los adultos (70%) y presenta una proporción sexual favorable a las hembras de entre 1♂:2♀ y 1♂:3♀

Towards a fair comparison of statistical and dynamical downscaling in the framework of the EURO-CORDEX initiative

Both statistical and dynamical downscaling methods are well established techniques to bridge the gap between the coarse information produced by global circulation models and the regional-to-local scales required by the climate change Impacts, Adaptation, and Vulnerability (IAV) communities. A number of studies have analyzed the relative merits of each technique by inter-comparing their performance in reproducing the observed climate, as given by a number of climatic indices (e.g. mean values, percentiles, spells). However, in this paper we stress that fair comparisons should be based on indices that are not affected by the calibration towards the observed climate used for some of the methods. We focus on precipitation (over continental Spain) and consider the output of eight Regional Climate Models (RCMs) from the EURO-CORDEX initiative at 0.44? resolution and five Statistical Downscaling Methods (SDMs) ?analog resampling, weather typing and generalized linear models? trained using the Spain044 observational gridded dataset on exactly the same RCM grid. The performance of these models is inter-compared in terms of several standard indices ?mean precipitation, 90th percentile on wet days, maximum precipitation amount and maximum number of consecutive dry days? taking into account the parameters involved in the SDM training phase. It is shown, that not only the directly affected indices should be carefully analyzed, but also those indirectly influenced (e.g. percentile-based indices for precipitation) which are more difficult to identify. We also analyze how simple transformations (e.g. linear scaling) could be applied to the outputs of the uncalibrated methods in order to put SDMs and RCMs on equal footing, and thus perform a fairer comparison.We acknowledge the World Climate Research Programme’s Working Group on Regional Climate, and theWorking Group on CoupledModelling, former coordinating body of CORDEX and responsible panel for CMIP5. We also thank the climate modeling groups (listed in Table 1 of this paper) for producing and making available their model output. We also acknowledge the Earth System Grid Federation infrastructure and AEMET and University of Cantabria for the Spain02 dataset (available at http: //www.meteo.unican.es/en/datasets/spain02). All the statistical downscaling experiments have been computed using theMeteoLab software (http://www.meteo.unican.es/software/meteolab), which is an open-source Matlab toolbox for statistical downscaling. This work has been partially supported by CORWES (CGL2010-22158-C02) and EXTREMBLES (CGL2010-21869) projects funded by the Spanish R&D programme. AC thanks the Spanish Ministry of Economy and Competitiveness for the funding provided within the FPI programme (BES-2011-047612 and EEBB-I-13-06354), JMG acknowledges the support from the SPECS project (FP7-ENV-2012-308378) and JF is grateful to the EUPORIAS project (FP7-ENV-2012-308291). We also thank three anonymous referees for their useful comments that helped to improve the original manuscript

Improving Reproducibility of Phenotypic Assessments in the DyW Mouse Model of Laminin-α2 Related Congenital Muscular Dystrophy

Laminin-α2 related Congenital Muscular Dystrophy (LAMA2-CMD) is a progressive muscle disease caused by partial or complete deficiency of laminin-211, a skeletal muscle extracellular matrix protein. In the last decade, basic science research has queried underlying disease mechanisms in existing LAMA2-CMD murine models and identified possible clinical targets and pharmacological interventions. Experimental rigor in preclinical studies is critical to efficiently and accurately quantify both negative and positive results, degree of efficiency of potential therapeutics and determine whether to move a compound forward for additional preclinical testing. In this review, we compare published available data measured to assess three common parameters in the widely used mouse model DyW, that mimics LAMA2-CMD, we quantify variability and analyse its possible sources. Finally, on the basis of this analysis, we suggest standard set of assessments and the use of available standardized protocols, to reduce variability of outcomes in the future and to improve the value of preclinical research

An investigation of calcium-induced calcium-release (CICR) in cultured rat sensory neurones

SIGLEAvailable from British Library Document Supply Centre-DSC:DXN025459 / BLDSC - British Library Document Supply CentreGBUnited Kingdo

Experimenteel onderzoek naar verblijftijden in een zwembad

Naar aanleiding van conclusies en aanbevelingen uit voorgaande rapporten over zwembadontwerp en zwemwaterbehandeling; is besloten om de doorstroming in zwembaden nader te bestuderen. In zwembaden is het water continu 24 uur per etmaal in omloop om behandeld te worden in een zuiveringsinstallatie. Het grootste deel van de omlooptijd wordt ingenomen door de stroming door het bassin. Deze stroming die afhangt van het hydraulisch ontwerp, is van groot belang voor het effect van de zuivering. Gestreefd wordt naar een zodanige stroming dat er niet te lange verblijftijden voorkomen i.v.m. de hygiene en dat er een homogene toestand heerst met betrekking tot de gedoseerde chemicaliën, i.v.m. sturing van het zuiveringsproces. Besloten is om in een zwembad met verticale doorstroming de verblijftijden te meten m.b.v. een tracer, en daarbij te letten op de ruimtelijke verdeling van de verblijftijden. Een aantal aspecten maken traceronderzoek bij een zwembad ingewikkelder dan de meeste andere toepassingen: 1 De circulatie; afgevoerde tracer voegt zich weer bij de invoer van tracer. 2 Een groot volume en lange omlooptijden (3 à 5 uur), zodat veel tracer nodig is en lang gemeten moet worden. 3 De behoefte aan een groot aantal verplaatsen om ruimtelijke verschillen te kunnen waarnemen. 4 Het vertalen van de tracermetingen naar de afzonderlijke verblijftijden op de verschillende, onderling verbonden, plaatsen in een bassin. Punt 2 en 3 zijn problemen van praktische aard, die vooral op de uitvoering betrekking hebben. Door deze punten moesten er een groot aantal metingen verricht worden. In totaal zijn er 279 monsters genomen, waarvan achteraf de tracerconcentratie zeer nauwkeurig bepaald is m.b.v. de emissietechniek. Als tracer is gebruikt Lithiumchloride, die in opgeloste toestand met een constante flux is gedoseerd gedurende 131 minuten. De punten 1 en 4 zijn theoretisch van aard en zijn door middel van modellering opgelost. Er is een model gebruikt, dat het concentratieverloop in de deelgebieden van het bassin bij een dergelijke dosering beschrijft als uitvoer van een systeem, waarvan de parameters informatie bevatten over de verblijftijden. Hiermee geeft het model een relatie tussen de te meten concentratietoestand en de verblijftijden. In het model worden op grond van een beschouwing over de stroming aannames gedaan over de stroming die door de metingen bevestigd worden. De juiste systeemparameters in het model worden dan door aanpassing aan de meetresultaten verkregen. De gemeten concentratietoestand toont een tamelijk inhomogene verdeling in het bassin, wat ongunstig is voor het zuiveringsproces. Ook de berekende gemiddelde verblijftijden varleren met de plaats (vnl. diepte), op sommige plaatsen komen gemiddelde verblijftijden voor die hoger zijn dan de wettelijke maxima. Voortzetting van dit werk door vergelijking van deze resultaten met die van soortgelijk onderzoek in andere typen zwembaden of met resultaten van numerieke simulatie of schaalmodellen is aanbevelenswaardig.Hydraulic EngineeringCivil Engineering and Geoscience