Anadolu'da yayılış gösteren Vipera ammodytes (Burunlu engerek) zehrinin sitotoksik, anti-anjiyogenik, anti-tümör ve antimikrobiyal aktivitelerinin taranması

Objective: In the present study, we aimed to screen the cytotoxic, antimicrobial, anti-angiogenic and anti-tumorogenic activities of Anatolian Vipera ammodytes (Nose-horned Viper) crude venom. Material and methods: The cytotoxicity was screened against PC3, HeLa, CaCo-2, U-87MG, MCF-7 and Vero cells by using MTT assay. The antimicrobial activity on Escherichia coli ATCC 25922, E. coli 0157: H7, Enterococcus faecalis 29212, Enterococcus faecium DSM 13590, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Salmonella typhimirium CCM 5445, Proteus vulgaris ATCC 6957, Bacillus cereus ATCC 7064 and Candida albicans ATCC 10239 was assayed by determining the minimum inhibitory concentration using the broth dilution method. Anti-angiogenic and anti-tumorogenic activity was assessed by using chick chorioallantoic membrane (CAM) assay. Results: The IC50 value of V. ammodytes venom on cultured cells varied from 1.8 to 7.0 mu g/mL after 48 h treatment. Venom showed antimicrobial activity on P. vulgaris, S. aureus, S. epidermidis, E. faecium and C. albicans (the highest activity). The venom exhibited dose-dependent anti-angiogenic activity on CAM model at 2 and 10 mu g/mL doses with scores of 1.1 and 2.0, respectively. Conclusion: The results of the present study contributed to the knowledge of the biological activities of Anatolian V. ammodytes venom and showed its potential for further bioactivity guided characterization studies.Amaç: Bu çalışmada, Vipera ammodytes (Burunlu Engerek) ham zehrinin sitotoksik, antimikrobiyal, anti-anjiyojenik ve anti-tümör aktivitelerinin taranmasını amaçlanmıştır. Metod: PC3, HeLa, CaCo-2, U-87MG ve MCF-7 kanser hücre hatları ve bir normal hücre hattı (Vero) kullanılarak MTT testi ile sitotoksite taraması yapılmıştır. Antimikrobiyal aktivite broth seyreltme metodu kullanılarak hesaplanan minimum inhibitör konsantrasyon ile değerlendirilmiştir. Escherichia coli ATCC 25922, E. coli 0157:H7, Enterococcus faecalis 29212, Enterococcus faecium DSM 13590, Staphy- lococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Salmonella typhimirium CCM 5445, Proteus vulgaris ATCC 6957, Bacillus cereus ATCC 7064 ve Candida albicans ATCC 10239 türleri kullanılmıştır. Anti-anjiyoge- nik anti-tümör aktivite civciv koryoallantoik membran (CAM) modeli ile değerlendirilmiştir. Bulgular: V. ammodytes zehrinin 48 saat sonunda hüc- reler üzerindeki IC 50 değeri, 1.8 ve 7.0 μg/mL arasında değişmiştir. Zehir P. vulgaris, S. aureus, S. epidermidis ve C. albicans (en yüksek etki) üzerinde antimikrobiyal etki göstermiştir. CAM deney modelinde 2 ve 10 μg/mL zehir dozlarında (sırasıyla 1.1 ve 2.0 skorları ile) anjiyogenezde doza bağlı baskılanma görülmüştür. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları Anadolu'da bulunan V. ammodytes zehrinin sahip olduğu biyolojik aktiviteleri ortaya koymuş ve ileride yapılacak biyoaktivite rehberli karakterizasyon çalışmaları için sahip olduğu potansiyeli göstermiştir

İzmir ve çevresinden temin edilen kanatlı serumlarında newcastle hastalığı antikorlarının ELISA ve hemaglütinasyon inhibisyon (HI) testleri ile mukayeseli kontrolü

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.vn ABSTRACT COMPARED WITH ELISA AND HAEMAGLÜTİNATİON İNHİBİTİON (HI) TEST TAKEN FROM POULTRY SERA FOR ANTIBODIES AGAINST NEWCASTLE DISEASE IN İZMİR REGION NALBANTSOY, Ayşe MSc in Biology Department Supervisor : Prof. Dr. Ismail KARABOZ October 2000, 54 pages In this study, 1000 sera samples which was taken from the poultry farms (broiler, layer, breeder) in Izmir region, have been investigated by using indirect Elisa and HI tests working by beta metodolojgies and 4 HA units for antibodies against Newcastle disease. Elisa test titers has been found between 1 - 26685 and HI tests between 0.25 - 10. The comparision made between these two tests according to the arithmetic averages, showed that correlation was 0.91. However, according to the " t " test results in the individual comparision no correlation was found. Keywords: Poultry, Newcastle disease, Elisa, HIÖZET İZMİR VE ÇEVRESİNDEN TEMİN EDİLEN KANATLI SERUMLARINDA NEWCASTLE HASTALIĞI ANTİKORLARININ ELİSA VE HEMAGLÜTİNASYON İNHİBİSYON (HI) TESTLERİ İLE MUKAYESELİ KONTROLÜ NALBANTSOY, Ayşe Yüksek Lisans Tezi, Biyoloji Bölümü Tez yöneticisi : Prof. Dr. İsmail KARABOZ Ekim 2000, 54 Sayfa Bu çalışmada, izmir ili ve çevresindeki tavuk (broyler, yumurtacı, damızlık) çiftliklerinden toplanan 1000 adet kan serumu Newcastle hastalığı antikorları yönünden indirekt Elisa ve 4 HA ünitesi kullanılarak beta yöntemine göre çalışılan HI testi ile mukayeseli olarak çalışılmıştır. Elisa testiyle 1-26 885 arasında, HI testiyle ise 0.25 - 10 arasında titre değerleri tesbit edilmiştir. Bu testler arasında aritmetik ortalamalarına göre yapılan karşılaştırmada 0.91 korelasyon olduğu belirlenmiştir. Ancak bireysel karşılaştırmada " t " test yönemine göre bir korelasyon saptanamamıştır (p0.05)

Salmonella Enteritidis, Salmonella Gallinarum, Salmonella Pullorum O ve H antijenlerine karşı monoklonal antikor üretimi

Salmonella infeksiyonlarının insanlarda ciddi enterik sorunlara neden olan önemli zoonotik hastalıklardan biri olduğu bilinmektedir. Bu tezin amacı, Salmonella infeksiyonlarının tanısında kullanılan kitlerin önemli reajanlarından biri olan tip spesifik monoklonal antikorların üretilmesidir. Salmonella Enteritidis, Salmonella Gallinarum ve Salmonella Pullorum arasındaki antijenik benzerlikten dolayı çalışmada Salmonella Enteritidis model antijen olarak seçilmiştir. Bu amaçla Salmonella Enteritidis’in orta ölçekte vibrofermentörde üretimi, O ve H antijenlerinin farklı yöntemlerle izolasyon ve identifikasyonu, immünizasyonda kullanılacak antijenlerin çeşitli adjuvantlarla konjugasyonunun ardından klasik hibridoma ve monoklonal antikor teknolojisi uygulanmıştır. Sonuçta, O ve H antijenlerine karşı monoklonal antikor salgılayan sırasıyla 4 ve 6 hibridoma klonu seçilmiştir. Bu hücrelerin tekrar klonlanmasıyla anti-O ve anti-H antijenlerine spesifik monoklonal antikor salgılayan 9 ve 11 adet yeni hibridoma klonları identifiye edilmiştir. Her gruptan bir klon kısmen karakterize edilmiş ve sıvı nitrojen içerisinde saklanmıştır. Bu klonlar uygun in-vivo veya in-vitro tekniklerle üretildikten sonra tanı kitlerinin hazırlanmasında kullanılabilecektir

Tanacetum argenteum subsp. argenteum Ekstrelerinin In Vitro Sitotoksik ve Anti-inflamatuvar Etkileri

Objectives: The objective of this study was to examine the anti-inflammatory and cytotoxic potential of n-hexane, ethyl acetate, and methanolic extracts of Tanacetum argenteum subsp. argenteum. Materials and Methods: Tanacetum L. is the third largest genus of Asteraceae family and is represented by 60 taxa in Turkish flora. Sesquiterpene lactones and pyrethrins are the main chemical groups of the genus. T. argenteum subsp. argenteum is an endemic taxa that is distributed in the Central and South Anatolia.Results: In vitro anti-inflammatory activity was assayed using iNOS and NF-?B inhibition tests on RAW264.7 and HeLa cells. The cytotoxic activities were tested against ten cell lines using MTT assays. Conclusion: As a result, the n-hexane extract was found more active than the positive control parthenolide in iNOS test (IC50: 0.627;plusmn;0.16 ;micro;g/mL) and cytotoxic experiments against PC3 and MPANC-96 cell lines (IC: 2.85;plusmn;0.51 ;micro;g/mL and 5.35;plusmn;1.24 ;micro;g/mL, respectively).The objective of this study was to examine the anti-inflammatory and cytotoxic potential of n-hexane, ethyl acetate, and methanolic extracts of Tanacetum argenteum subsp. argenteum. Materials and Methods: Tanacetum L. is the third largest genus of Asteraceae family and is represented by 60 taxa in Turkish flora. Sesquiterpene lactones and pyrethrins are the main chemical groups of the genus. T. argenteum subsp. argenteum is an endemic taxa that is distributed in the Central and South Anatolia. Results: In vitro anti-inflammatory activity was assayed using iNOS and NF-?B inhibition tests on RAW264.7 and HeLa cells. The cytotoxic activities were tested against ten cell lines using MTT assays. Conclusion: As a result, the n-hexane extract was found more active than the positive control parthenolide in iNOS test (IC50: 0.627±0.16 ?g/mL) and cytotoxic experiments against PC3 and MPANC-96 cell lines (IC50: 2.85±0.51 ?g/mL and 5.35±1.24 ?g/mL, respectively)