Relations in the Dyer-Laslof Algebra for Morava E-theory

In this paper, we prove that a map u between two polynomial rings, each with an associated Adem relation, is injective. We prove injectivity of u, by first finding formulas for elements within each ring polynomial, and then by computing the map with our associated formulas. After having computed the mapping of u, we then use our computations to show that the kernel of $u$ only contains the zero vector, which proves that the map u is injective. Then having proved that the map u is injective, we then use it to find a basis for u*, the dual map of u

Mitigation of sickle cell crises using chaos-based analysis

Thesis: S.M., Massachusetts Institute of Technology, Department of Aeronautics and Astronautics, 2018.Cataloged from PDF version of thesis.Includes bibliographical references (page 39).Sickle-cell diseased persons suffer finite pain episodes (luring their lifetime, which are termed sickle cell crises. Using a sickle cell blood flow model, we mathematically demonstrate that the onset of a sickle cell crisis is chaotic. We further show that sickle cell crises may be mitigated by manipulating certain physiological parameters, namely the partial pressure of oxygen at 50% hemoglobin ([mathematical formula]%) and the kinetic dissociation rate of hemoglobin (kub) These physiological parameters control the chaotic nature of sickle cell crises and have the ability to transfer a person from a crisis state to a non-crisis state. We determine that sickle cell crises may only be mitigated within a critical time period (0 </- t </- 2.5hrs) after the onset of a sickle cell crisis. Based on our analysis, we classify three stages of a sickle cell crisis as weak chaos, strong chaos, and hyperchaos; which range from light to intense pain. Drugs may be developed, based on our analysis, to target these physiological parameters and mitigate sickle cell crises at its onset.by Louis Atsaves.S.M

Soluble trivalent engagers redirect cytolytic T cell activity toward tumor endothelial marker 1.

Tumor endothelial marker 1 (TEM1) is an emerging cancer target with a unique dual expression profile. First, TEM1 is expressed in the stroma and neo-vasculature of many human carcinomas but is largely absent from healthy adult tissues. Second, TEM1 is expressed by tumor cells of mesenchymal origin, notably sarcoma. Here, we present two fully human anti-TEM1 single-chain variable fragment (scFv) reagents, namely, 1C1m and 7G22, that recognize distinct regions of the extracellular domain and possess substantially different affinities. In contrast to other, well-described anti-TEM1 binders, these fragments confer cytolytic activity when expressed as 2 &lt;sup&gt;nd&lt;/sup&gt; generation chimeric antigen receptors (CARs). Moreover, both molecules selectively redirect human T cell effector functions toward TEM1 &lt;sup&gt;+&lt;/sup&gt; tumor cells when incorporated into experimental soluble bispecific trivalent engagers that we term TriloBiTEs (tBs). Furthermore, systemic delivery of 1C1m-tB prevents the establishment of Ewing sarcoma tumors in a xenograft model. Our observations confirm TEM1 as a promising target for cancer immunotherapy and illustrate the prospective translational potential of certain scFv-based reagents

MORE CARE Overview

International audienceThis paper provides an overview of MORE CARE, a European R&D project financed within the 5th Framework Energy Programme. This project has as main objective the development of an advanced control software system, aiming to optimize the overall performance of isolated and weakly interconnected systems in liberalized market environments by increasing the share of wind energy and other renewable forms, including advanced on-line security functions. The main features of the control system comprise advanced software modules for load and wind power forecasting, unit commitment and economic dispatch of the conventional and renewable units and on-line security assessment capabilities integrated in a friendly Man-Machine environment. Pilot installations of advanced control functions are foreseen on the islands of Crete, Ireland and Madeira

Μελέτη Μηχανισμού Σχηματισμού Ν3-Υποκατεστημένων 2Η-Πυριδο-[1,2,α][1,3,5]-τριαζινο-2,4-(3Η)-διονών και Ανάπτυξη Πρωτοκόλλων Σύνθεσης Ν4-Αρυλο-Ν1-(β-D-γλυκοπυρανοζυλο)κυτοσινών.

Στο πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας πραγματοποιήθηκε διερεύνηση του πιθανού μηχανισμού παραγωγής 2H-πυριδο-[1,2-α]-[1,3,5]-τριαζινο-2,4-(3Η)–διονών από την αντίδραση υδροξυκαρβαμόϋλο-παραγώγων αμινοξέων παρουσία τρισφωσγενίου και πυριδίνης, μιας πρότυπης μεθοδολογίας που έχει αναπτυχθεί στο εργαστήριο μας. Για το σκοπό αυτό συντέθηκε το μεθοξυκαρβαμόϋλο παράγωγο του αιθυλεστέρα της γλυκίνης, αντίδραση του οποίου οδήγησε σε ένα νέο προϊόν το οποίο χαρακτηρίστηκε πλήρως. Ταυτόχρονα πραγματοποιήθηκε η σύνθεση ενός υδροξυκαρβαμοϋλο-παραγώγου δευτεροταγούς αμίνης (μορφολίνης) και υποβλήθηκε στις συνθήκες της παραπάνω αντίδρασης σε μια προσπάθεια απομόνωσης ενός πιθανού προτεινόμενου ενδιαμέσου. Τα παραπάνω πειράματα παρέχουν στοιχεία που βοηθούν στη διαλεύκανση του μηχανισμού της αντίδρασης. Στα δεύτερο μέρος της παρούσας εργασίας πραγματοποιήθηκε εφαρμογή δύο νέων πρωτοκόλλων σύνθεσης Ν4-αρυλο-Ν1-(β-D-γλυκοπυρανοζυλο)κυτοσινών ως πιθανών αναστολέων του καταλυτικού κέντρου της φωσφορυλάσης τους γλυκογόνου. Στη Μέθοδο Α, η σύνθεση των μορίων στόχων στηρίζεται στο στάδιο κλειδί σε μια αντίδραση τύπου Buchwald-Hartwig ακετυλο-προστατευμένης β-D-γλυκοπυρανοζυλοκυτοσίνης με αρυλο-ιωδίδια παρουσία καταλύτη παλλαδίου. Στη Μέθοδο Β, γίνεται χρήση όξινων συνθηκών, και συγκεκριμένα παρουσία πιβαλικού οξέος πραγματοποιείται υποκατάσταση 4-(1,2,4-τριαζολ-1-υλο)-παραγώγων πυριμιδινών από αρυλαμίνες. Τα παραπάνω πειράματα βοήθησαν στην επέκταση των εφαρμογών των δύο μεθόδων και έδωσαν χρήσιμα συμπεράσματα ως προς την ευρύτητα της κάθε μεθόδου.The first part of this master thesis deals with the investigation of the possible mechanism of formation of 2H-pyrido-[1,2,α]-[1,3,5]-triazino-2,4-(3H)-diones through the reaction of N-(hydroxycarbamoyl) derivatives of amino acids in the presence of triphosgene and pyridine. For this purpose, the methoxycarbamoyl derivative of ethyl glycinate was synthesized and allowed to react under the above conditions, leading to a new product that was fully characterized. Furthermore the synthesis of a hydroxycarbamoyl derivative of a secondary amine (morpholine) was performed and the product was subjected to the same conditions in an attempt to isolate a key postulated intermediate of the proposed mechanism. The above experiments provided evidence that aided the clarification of the reaction mechanism. In the second part of the present thesis, two new protocols were applied to the synthesis of N4-aryl-N1-(β-D-glucopyranosyl)-cytosines, as potential inhibitors for the catalytic site of glycogen phosphorylase. In Method A, the synthesis of the target compounds is based, on the key step, on a Buchwald-Hartwig-type reaction of acetyl-protected β-D-glucopyranosylcytosine with aryl iodides in the presence of a Palladium catalyst. In Method B, protic acid conditions are used and specifically, in the presence of pivalic acid, a substitution reaction of 4-(1,2,4-triazol-1-yl) pyrimidine derivatives from arylamines takes place. The above experiments helped to expand the application of the two methods with new substrates and gave useful conclusions on the scope of each method

Pathogenetic role of JunB gene in anaplastic large cell lymphoms

ALK+ anaplastic large cell lymphoma (ALCL) frequently carries the t(2;5) translocation leading to overexpression and activation of NPM-ALK oncoprotein. Previous studies have shown that NPM-ALK is capable of activating ERK kinase and induces expression of JunB through Ets-1 transcription factor. Moreover, JunB directly interacts with the promoter of CD30 receptor gene, a member of the TNF family, resulting in CD30 upregulation, which invariably characterizes NPM-ALK+ ALCL tumors. In this study, we demonstrate for first time that, apart from its transcriptional control by ERK/Ets, JunB gene is frequently amplified in NPM-ALK+ ALCL tumors, thus further contributing to JunB overexpression. We also show that CD30 and JunB may substantially contribute to increased AP-1 activity observed in ALK+ ALCL cells and promote cell proliferation through regulation of cell cycle in vitro. Silencing of JunB gene using siRNA was associated with G1/S and G2/M cell cycle arrest, downregulation of cyclins A, D2 and D3 and upregulation of CDK inhibitors p14 and p21 in NPM-ALK+ cells. Furthermore, knocking down JunB led to reduced colony formation indicating its oncogenic potential in ALK+ ALCL cells. Similar changes on cell cycle were observed following silencing of CD30 gene or inhibition of its function using SGN30 antibodies, which additionally led to increased apoptosis in our NPM-ALK+ ALCL in vitro system. Silencing of JunB gene also sensitized NPM-ALK+ ALCL cells to standard chemotherapeutic agents. Taken together, our findings suggest that JunB may exert oncogenic activities through regulation of cell cycle, cell proliferation and survival in NPM-ALK+ ALCL cells, and these biologic effects partly involve CD30 signaling further supporting the use of anti-CD30 therapies in these tumors.Το (ALK+) αναπλαστικό λέμφωμα απο μεγάλα κύτταρα (ΑΛΜΚ) (anaplastic large cells lymphoma, ALCL) πολύ συχνά φέρει την χρωμοσωμική μετατόπιση t(2;5) που οδηγεί στην υπερέκφραση και ενεργοποίηση της ογκοπρωτείνης NPM-ALK. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει οτι η NPM-ALK είναι ικανή να ενεργοποιήσει την κινάση ERK και να προκαλέσει την έκφραση της πρωτείνης JunB μέσω του μεταγραφικού παράγοντα Ets-1. Παράλληλα, το JunB αλληλεπιδρά κατευθείαν με τον υποκινητή του γονιδίου CD30, μέλος της οικογένειας πρωτεινών TNF, προκαλώντας άνοδο στα επίπεδα του CD30, γεγονός που χαρακτηρίζει όλους ανεξαιρέτως τους NPM-ALK+ ΑΛΜΚ όγκους. Στη παρούσα μελέτη, δείχνουμε για πρώτη φορά ότι, εκτός απο τον μεταγραφικό έλεγχο μέσω του μονοπατιού ERK/Ets, το JunB παρουσιάζει επίσης και γονιδιακή ενίσχυση σε NPM-ALK+ ΑΛΜΚ όγκους, συνεισφέροντας κατ’ αυτό το τρόπο στην παρατηρούμενη υπερέκφραση της πρωτεινης JunB. Δείχνουμε επίσης σε αυτή τη μελέτη οτι το JunB και το CD30 μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην αυξημένη ενεργότητα πρόσδεσης των μεταγραφικών παραγόντων AP-1 , που παρατηρείται στο (ALK+) ΑΛΜΚ και προάγουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό μέσω ρύθμισης του κυτταρικού κύκλου in vitro. Αποσιώπιση του γονιδίου JunB με την χορήγηση ειδικού siRNA συσχετίστηκε με αναστολή του κυτταρικού κύκλου στην φάση G1/S ενώ συνοδεύτηκε και απο μείωση των Κυκλινών A, D2 και D3 και πτώση στα επίπεδα των αναστολέων των κυκλινο-εξαρτώμενων κινασών (CDKI’s) p14 και p21 σε κυτταρικές σειρές απο (ALK+) ΑΛΜΚ. Επιπρόσθετα, η αποσιώπιση του γονιδίου JunB οδήγησε σε μείωση της ικανότητας σχηματισμού αποικιών, καταδεικνύοντας την «εν δυνάμει» ογκογόνο ικανότητα του στο (ALK+) ΑΛΜΚ. Παρόμοιες αλλαγές στον κυτταρικό κύκλο παρατηρήθηκαν και κατόπιν αποσιώπισης του CD30 ή μετά απο φαρμακολογική αναστολή της λειτουργίας του με το ειδικό μονοκλωνικό αντίσωμα SGN-30, το οποίο επιπροσθέτως είχε ως αποτέλεσμα και αυξημένη απόπτωση στο (ALK+) ΑΛΜΚ in vitro σύστημα μας. Η αποσιώπιση του JunB ευαισθητοποίησε επίσης τα κύτταρα του (ALK+) ΑΛΜΚ σε τυπικα χημειοθεραπευτικά μέσα. Συνολικά, τα ευρήματα μας δείχνουν οτι το JunB μπορεί να έχει ογκογόνες ιδιότητες μέσω ρύθμισης του κυτταρικού κύκλου, κυτταρικού πολλαπλασιασμού και επιβίωσης των κυττάρων του (ALK+) ΑΛΜΚ ενώ αυτές οι βιολογικές επιδράσεις μπορεί ώς ένα βαθμό να οφείλονται στην σηματοδότηση μέσω του CD30, καθιστώντας ουσιώδη την χρήση θεραπειών έναντι του CD30 σε αυτού του είδους τα λεμφώματα