Coexistence of Renal Artery Aneurysm and Stenosis in The Course of Arterial Hypertension - Case Report

Jedną z najczęstszych przyczyn nadciśnienia tętniczego wtórnego jest zwężenie tętnicy nerkowej. Rolę zwężenia w patogenezie nadciśnienia tętniczego dobrze poznano i udowodniono. Inną, rzadką patologią tętnicy nerkowej jest tętniak. Opinie na temat jego roli w patogenezie nadciśnienia tętniczego są podzielone i zagadnienie to wymaga szerszych badań. W pracy przedstawiono przypadek 31-letniej pacjentki hospitalizowanej z powodu nadciśnienia tętniczego opornego na leczenie farmakologiczne. W trakcie diagnostyki obrazowej u chorej stwierdzono współistnienie w obrębie tętnicy nerkowej zwężenia oraz tętniaka. Wykonano przezskórną angioplastykę wewnątrznaczyniową istniejącego zwężenia. Tętniaka ze względu na rozmiary nie zakwalifikowano do leczenia zabiegowego. Po zabiegu wartości ciśnienia tętniczego znacznie zmniejszyły się, przy jednoczesnej redukcji leczenia farmakologicznego.Stenosis of renal artery is the one of most frequent reasons of secondary arterial hypertension. The role of stenosis in arterial hypertension patogenesis is well known and proved. Other rare pathology in renal artery is an aneurysm. Investigators differ in their opinions about the role of aneurysm in patogenesis of arterial hypertension and it reqire extensive studies. In this publication we described a case of 31 years old woman hospitalized with refractory arterial hypertension. Radiological examinations revealed coegsisting renal artery aneurysm and stenosis. Transcutaneus intra-arterial angioplasty of stenosis was performed. The aneurysm was not qualified to treatment becouse of its size. After surgery the blood pressure was considerably lower and pharmacological treatment was also significant reduced

Influence of hypotensive drugs on bone mineral density and fracture risk in patients with arterial hypertension

Nadciśnienie tętnicze wiąże się z zaburzeniami gospodarki wapniowej. Najczęściej opisywaną nieprawidłowością jest wzmożone wydalanie wapnia z moczem. Hiperkalciuria z kolei może być przyczyną zmniejszenia gęstości mineralnej kości, a co za tym idzie również wzrostu ryzyka złamań. Leczenie hipotensyjne może zapobiegać tym niekorzystnym zjawiskom. Nie jest do końca jasne, które grupy leków hipotensyjnych wykazują najlepszą ochronę. Spodziewać się można interakcji z antagonistami wapnia. Znane są korzystne efekty działania diuretyków tiazydowych. Na gospodarkę wapniem wpływają także układ współczulny i układ renina-angiotensyna-aldosteron. Potencjalnie więc każda z grup leków stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego może odgrywać rolę w gospodarce wapniowej. Niniejsza praca przedstawia dotychczasowe wyniki badań wpływu leków hipotensyjnych na gęstość mineralną kości i ryzyko złamań.Hypertension is connected with calcium metabolism disorders. The most frequent abnormity is increased renal calcium loss. Hypercalciuria may lead to decreased mineral bone density and its consequence-increased fracture risk. Hypotensive treatment can protect from this occurrences. It is not clear which group of hypotensive drugs demonstrates the best protection. The interaction with calcium channel blockers may be expected. Positive effects of thiazide diuretics are known. Calcium metabolism is also dependent on sympathetic nervous system and renin-angiotensin-aldosteron system. So potentially every group of drugs used for hypertension treatment can play a role in calcium metabolism. This paper presents the results of previous and current studies concerning an influence of hypotensive drugs on bone mineral density and fracture risk