Małopłytkowość indukowana heparyną u 72-letniej chorej z zawałem serca bez uniesienia odcinka ST

This paper presents a case of a 72-year-old patient who developed heparin-induced thrombocytopenia during hospitalization for non-ST elevation myocardial infarction. The coexistence of both conditions poses a significant problem regarding treatment in such patients. The authors discuss the management used and current standards of care in the course of this disease.W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 72-letniej chorej, u której w trakcie hospitalizacji z powodu zawału serca bez uniesienia odcinka ST wystąpiła małopłytkowość indukowana heparyną. Współwystępowanie obu tych schorzeń stanowi istotny problem dotyczący terapii u takich chorych. Autorzy omawiają zastosowane postępowanie oraz obecne standardy postępowania w przebiegu tego schorzenia

Heparin-induced thrombocytopenia in a 72 years old patient with myocardial infarction without ST-segment elevation

The study presents a case of a 72-year-old patient who developed heparin-induced thrombocytopenia during hospitalization for non-ST elevation myocardial infarction. The coexistence of both conditions poses a significant problem regarding treatment in such patients. The authors discuss the management used and current standards of care in the course of this disease

Cell surface properties of Pseudomonas stutzeri in the process of diesel oil biodegradation

Pseudomonas stutzeri, isolated from crude oil-contaminated soil, was used to degrade diesel oil. Of three surfactants, 120 mg rhamnolipids 1−1 significantly increased degradation of diesel oil giving 88% loss after 14 days compared to 54% loss without the surfactant. The system with rhamnolipids was characterised by relatively high particle homogeneity. However, the addition of saponins to diesel oil caused the cells to aggregate (the polydispersity index: 0.542) and the biodegradation of diesel oil was only 46%. The cell yield was 0.22 g l−1

Granica możliwości leczniczych u chorego z arytmią komorową

Celem pracy jest przedstawienie wyników zastosowania różnych metod terapii niefarmakologicznej u chorego z napadowym częstoskurczem komorowym (VT) opornym na leki przeciwarytmiczne. Był to mężczyzna w wieku 57 lat z wieloletnim nadciśnieniem oraz pozawałową dysfunkcją lewej komory, chorobą dwunaczyniową, tętniakiem aorty brzusznej i umiarkowaną niewydolnością nerek. Choremu wszczepiono przezżylnie ICD Phylax 03. Z powodu burzy elektrycznej u chorego w przeciągu 3 tygodni miało miejsce 12 elektrowstrząsów oraz 239 razy użyta była stymulacja przeciwarytmiczna - w przewadze skuteczna. Przeprowadzono nieudaną próbę przezskórnej ablacji ogniska arytmogennego z dostępu od strony prawej komory. Wykonano operację pomostowania wieńcowego (LAD, D1) oraz antyarytmiczną - chorego nie wyprowadzono z krążenia pozaustrojowego. Przypadek ilustruje, że mimo ogromnego postępu terapeutycznego istnieją chorzy, wobec których możemy być bezradni

Granica możliwości leczniczych u chorego z arytmią komorową

Celem pracy jest przedstawienie wyników zastosowania różnych metod terapii niefarmakologicznej u chorego z napadowym częstoskurczem komorowym (VT) opornym na leki przeciwarytmiczne. Był to mężczyzna w wieku 57 lat z wieloletnim nadciśnieniem oraz pozawałową dysfunkcją lewej komory, chorobą dwunaczyniową, tętniakiem aorty brzusznej i umiarkowaną niewydolnością nerek. Choremu wszczepiono przezżylnie ICD Phylax 03. Z powodu burzy elektrycznej u chorego w przeciągu 3 tygodni miało miejsce 12 elektrowstrząsów oraz 239 razy użyta była stymulacja przeciwarytmiczna - w przewadze skuteczna. Przeprowadzono nieudaną próbę przezskórnej ablacji ogniska arytmogennego z dostępu od strony prawej komory. Wykonano operację pomostowania wieńcowego (LAD, D1) oraz antyarytmiczną - chorego nie wyprowadzono z krążenia pozaustrojowego. Przypadek ilustruje, że mimo ogromnego postępu terapeutycznego istnieją chorzy, wobec których możemy być bezradni