Kesesuaian komponen pendedahan maklumat dalam Peraturan 3 P.U. (A) 458 untuk transaksi pembelian dalam talian

Aktiviti melakukan pembelian secara dalam talian sudah tidak asing lagi pada hari ini. Pembelian dalam talian mendapat pilihan pengguna kerana terdapat kepelbagaian pilihan dan kemudahan kaedah pembelian yang ternyata boleh dilakukan dari kediaman masing-masing tanpa perlu bersesak-sesak di pasar raya. Tambahan pula, kemunculan pandemik Covid-19 mendesak sebilangan perniagaan untuk menutup operasi secara bersemuka ketika Perintah Kawalan Pergerakan dikuatkuasakan. Malah, promosi jualan murah yang sering diadakan menjadikan pengguna berpusu-pusu memasuki platform e-dagang bagi merebut tawaran yang disediakan. Namun, malang sekali apabila banyak pihak telah mengambil kesempatan melalui medium pembelian tanpa sempadan ini dengan bertindak tanpa etika seperti menjalankan aktiviti penipuan dalam urus niaga. Oleh itu, bagi melindungi pengguna, pihak KPDNHEP telah mewajibkan setiap peniaga mendedahkan lapan maklumat bagi meraih kepercayaan pengguna untuk memastikan pembelian yang dilakukan adalah selamat dan diyakini. Perkara ini telah disenaraikan dalam Peraturan 3 melalui Peraturan Perlindungan Pengguna (Urus Niaga Perdagangan Elektronik) 2012. Dengan menggunakan pendekatan kualitatif menerusi kaedah analisis kandungan, kertas kerja ini akan melihat komponen pendedahan maklumat yang sepatutnya disertakan dalam Peraturan 3 untuk mengetahui sama ada perkara yang disenaraikan memadai bagi memastikan pengguna berurusan dengan peniaga yang bertanggungjawab, di samping turut mengambilkira kemampuan pendedahan komponen tersebut untuk mengelak pengguna daripada ditipu. Dapatan kertas kerja ini seterusnya akan menonjolkan beberapa penambahbaikan yang boleh dimasukkan dalam Peraturan 3

Mapping the common law concept of misrepresentation in contract under the Islamic Law

Misrepresentation is the act of making a fraudulent misrepresentation by a party or parties to a contract to influence the other party to enter into a contract. This concept, which originated from common law, is applied in almost all Commonwealth countries, including Malaysia. The legal provisions in place to prevent misrepresentation in a contract are based on contract law theory. However, this misrepresentation concept has not been explicitly discussed from the Islamic Law perspective. Therefore, this study aims to identify the common law concept of misrepresentation in the contract law theory from the Islamic law perspective. The methodology used in this study is library research of the qualitative method. The study found that although the concept of misrepresentation is not visibly discussed in Islamic Law, however, the subjects of taghrīr would be considered to be the closest to misrepresentation