Zespół żyły głównej górnej

Zespół żyły głównej górnej (SVCS) powstaje na skutek upośledzenia drożności naczynia przez ucisk z zewnątrz lub obstrukcję wewnętrznego światła żyły przez masy patologiczne, na przykład skrzeplinę albo czop nowotworowy. W przypadku nagłego zwężenia żyły głównej górnej ciśnienie w naczyniu może wzrosnąć powyżej 30 mm Hg, u pacjenta mogą wystąpić objawy bezpośredniego zagrożenia życia wynikające z obrzęku mózgu i krtani. Zespół żyły głównej górnej najczęściej ma przebieg przewlekły, ciśnienie w dorzeczu żyły głównej górnej zwiększa się stopniowo, a u pacjenta wytwarza się krążenie oboczne. Leczenie jest uzależnione od etiologii. W zakrzepicy stosuje się leczenie trombolityczne i przeciwzakrzepowe. Udrożnienie światła naczynia uzyskuje się poprzez założenie stentu wewnątrznaczyniowego lub chirurgicznie wytwarza się zespolenie omijające. W chłoniakach i niektórych typach nowotworów radioterapia i chemioterapia poprzez zmniejszenie masy guza mogą łagodzić objawy zespołu żyły głównej górnej

Tętniak przegrody międzyprzedsionkowej u młodego sportowca

Uprawianie sportu przez osoby obciążone istotną hemodynamicznie wadą serca, chorobami mięśnia sercowego i zaburzeniami czynności elektrycznej serca stwarza niebezpieczeństwo wystąpienia ciężkich powikłań lub nagłego zgonu. U młodych sportowców najczęstszymi przyczynami nagłych zgonów są: kardiomiopatia przerostowa, zapalenie mięśnia sercowego, wady serca i arytmogenna dysplazja prawej komory. Uprawnieni do wydawania licencji na amatorskie uprawianie sportu są lekarze medycyny sportowej oraz lekarze posiadający certyfikaty nadane prze Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej. Nadal jednak zdarzają się nagłe, nieprzewidywalne zgony młodych sportowców w czasie zawodów i treningów. W większości przypadków jest to następstwo nierozpoznanej wcześniej patologii w układzie krążenia. Autorzy przedstawiają przypadek młodego piłkarza, obciążonego istotną hemodynamicznie wadą przeciekową serca

Serce trójprzedsionkowe lewostronne

W pracy przedstawiono opis przypadku dziewczynki z sercem trójprzedsionkowym ze współistniejącym ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej i częściowym nieprawidłowym spływem żył płucnych. Wstępne rozpoznanie postawiono po wykonaniu badania echokardiograficznego z powodu słyszalnego szmeru skurczowego nad sercem. Dalsza diagnostyka pozwoliła ostatecznie postawić diagnozę i zakwalifikować pacjentkę do wykonania korekty kardiochirurgicznej. Serce trójprzedsionkowe lewostronne występuje z częstością 0,1–0,4% wszystkich wad wrodzonych serca albo jako wada izolowana lub współistniejąca z innymi wadami serca

Podstawy diagnostyki kardiologicznej u dzieci

Dziecko z problemami kardiologicznymi wymaga szybkiego zdiagnozowania celem ustalenia metod leczenia i rokowania. Najcięższym przebiegiem charakteryzują się wady przewodozależne, w których zagrażające życiu objawy ujawniają się w pierwszych dniach życia. Wady przeciekowe serca wymagają szybkiego zdiagnozowania ze względu na możliwość wystąpienia niewydolności serca i/lub nieodwracalnego nadciśnienia płucnego. W wadach ze zmniejszonym przepływem płucnym bezpośrednie zagrożenie dla życia dziecka wynikać może z napadów anoksemicznych, mogą one również spowodować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego i upośledzenie rozwoju psychofizycznego. Istotne hemodynamicznie wady serca z utrudnieniem odpływu z komór prowadzą do niewydolności skurczowej serca, mogą być także przyczyną nagłych zgonów w przebiegu niedostateczności wieńcowej i zaburzeń rytmu. Również ciężkie zaburzenia rytmu bądź przewodnictwa, kardiomiopatie, choroby zapalne przebiegające z zajęciem serca stwarzają potencjalne zagrożenie dla życia lub prawidłowego rozwoju. Prawidłowo zebrany wywiad i badanie przedmiotowe uzupełnione pomiarem ciśnienia krwi, badaniem EKG i ECHO w większości przypadków pozwala na ustalenie rozpoznania. Istnieje wiele innych technik obrazowania serca i naczyń oraz oceny hemodynamiki, jednak powinny być one wykorzystywane w wyspecjalizowanych oddziałach lub klinikach kardiologicznych

Wady wrodzone serca u dorosłych leczonych w Klinice Kardiologii Dziecięcej i Wad Wrodzonych Serca Akademii Medycznej w Gdańsku

W okresie od 1 stycznia 2003 do 30 czerwca 2004 r. w Klinice Kardiologii Dziecięcej i Wad Wrodzonych Serca AMG hospitalizowano 68 dorosłych pacjentów z wadami wrodzonymi serca. Najliczniejsza była grupa chorych z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej, przetrwałym przewodem tętniczym, zespołem Fallota i koarktacją aorty. U 33 pacjentów przeprowadzono bez powikłań zabiegi interwencyjnego leczenia wrodzonych wad serca - zamknięcie ubytku przegrody międzyprzedsionkowej, zamknięcie ubytku przegrody międzykomorowej, podwiązanie przewodu tętniczego oraz balonoplastykę z implantacją stentów w koarktacji i rekoarkatacji aorty

Wady wrodzone serca u dorosłych leczonych w Klinice Kardiologii Dziecięcej i Wad Wrodzonych Serca Akademii Medycznej w Gdańsku

W okresie od 1 stycznia 2003 do 30 czerwca 2004 r. w Klinice Kardiologii Dziecięcej i Wad Wrodzonych Serca AMG hospitalizowano 68 dorosłych pacjentów z wadami wrodzonymi serca. Najliczniejsza była grupa chorych z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej, przetrwałym przewodem tętniczym, zespołem Fallota i koarktacją aorty. U 33 pacjentów przeprowadzono bez powikłań zabiegi interwencyjnego leczenia wrodzonych wad serca - zamknięcie ubytku przegrody międzyprzedsionkowej, zamknięcie ubytku przegrody międzykomorowej, podwiązanie przewodu tętniczego oraz balonoplastykę z implantacją stentów w koarktacji i rekoarkatacji aorty

Podwójne ujście zastawki mitralnej - problem diagnostyczny i terapeutyczny

Wstęp: Wrodzona niedomykalność zastawki mitralnej może występować jako wada izolowana, jednak częściej współistnieje jako element składowy złożonych wad wrodzonych serca. Materiał i metody: Przedstawiono przypadek pacjenta diagnozowanego echokardiograficznie z podwójnym ujściem zastawki mitralnej i masywną jej niedomykalnością ze współistniejącym ubytkiem przegrody przedsionkowo-komorowej serca, ubytkiem międzyprzedsionkowym typu ostium secundum i przetrwałym przewodem tętniczym. Wyniki: Chirurgiczna plastyka zastawki mitralnej jedynie zmniejszyła objawy upośledzenia czynności zastawki. Wnioski: Zaleca się plastykę zastawki mitralnej w celu odroczenia zabiegu wszczepienia sztucznej zastawki u małych dzieci. (Folia Cardiol. 2003; 10: 387–391

Ewolucja zmian na zastawce trójdzielnej w badaniu echokardiograficznym u pacjenta z gronkowcowym zapaleniem wsierdzia

Zapalenie wsierdzia jest ciężką chorobą, która może prowadzić do nasilenia istniejącej wady serca, powstania nowej wady serca, niewydolności serca, udaru mózgu, niewydolności nerek, a nawet zgonu. Najczęstszym ogniskiem pierwotnym są próchniczo zmienione zęby, choroby przyzębia i zmiany ropne na skórze. U narkomanów źródłem zakażenia mogą być niejałowo wykonywane wstrzyknięcia dożylne, a proces zapalny obejmuje zazwyczaj zastawki prawego serca, zwłaszcza zastawkę trójdzielną. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 15-letniego narkomana z gronkowcowym zapaleniem wsierdzia zastawki trójdzielnej

Obraz kliniczny toksokarozy u dzieci

Co roku na świecie notuje się coraz więcej zachorowań na toksokarozę. Sprzyja temu zwiększająca się liczba zwierząt (psów, kotów) w środowisku człowieka oraz lekceważenie podstawowych zasadach higieny i profilaktyki. Toksokaroza ma różny przebieg, często najpierw jest rozpoznawana jako astma oskrzelowa lub alergia. W niniejszej pracy przedstawiono rodzinne występowanie zachorowania na toksokarozę. Starano się w niej zwrócić uwagę lekarza pierwszego kontaktu na problemy związane z prawidłowym rozpoznaniem choroby. Toksokaroza jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez larwy pospolitej glisty psiej lub kociej (Toxocara canis lub Toxocara cati). Do zakażenia dochodzi w wyniku połknięcia inwazyjnych jaj. Należy nadmienić, że człowiek nie jest żywicielem, a jaja tych nicieni występują tylko w kale psów i kotów lub w zanieczyszczonej glebie. U psów może dojść do zakażenia szczeniąt przez łożysko ciężarnej suki lub drogą laktogenną. Do zakażenia zwierząt formami inwazyjnymi pasożytów dochodzi na przykład przez spożycie żywicieli paratenicznych (np. gryzoni). W organizmie tych ostatnich nicienie nie rozwijają się do postaci dojrzałej. U człowieka larwy poprzez krew dostają się do wątroby, gdzie ulegają zatrzymaniu lub osadzają się w innych narządach wewnętrznych (płuca, mózg, gałka oczna, mięsień sercowy, mięśnie szkieletowe). U człowieka zakażenie może przebiegać bezobjawowo lub w postaci uogólnionej (zespół larwy wędrującej trzewnej), ocznej (larwa wędrująca oczna) lub mózgowej. O tym, czy przebieg choroby będzie skąpoobjawowy czy burzliwy, decydują głównie reakcje immunologiczne zachodzące między organizmem człowieka i pasożyta. W pracy opisano przypadek rodzinnego występowania toksokarozy, aby podkreślić problem tego schorzenia, a także przedstawić trudności w jego rozpoznaniu

Bóle serca i nagłe zgony kardiologiczne u dzieci

Bóle w klatce piersiowej u dzieci występują bardzo często. Tylko u 4-6% diagnozowanych pacjentów ból ma podłoże kardiologiczne. Naturalne, nagłe zgony u dzieci stanowią ok. 5% wszystkich zgonów. Najczęściej są spowodowane patologią układu sercowo-naczyniowego. Bezpośrednią przyczyną zgonu są zaburzenia rytmu serca lub rzadziej zaburzenia hemodynamiczne przebiegające ze spadkiem rzutu minutowego serca. Omówiono najczęstsze choroby (zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatię przerostową, zespół wydłużonego QT i zespoły preekscytacji) oraz wady wrodzone serca (zwężenie zastawki aortalnej, zespół Fallota, przełożenie wielkich pni tętniczych, zespół Ebsteina, anomalie naczyń wieńcowych), w przebiegu których stwierdzano bóle serca i nagłe niespodziewane zgony. (Folia Cardiologica Excerpta 2006; 1: 465-472