Autophagy and liver cancer

Autophagy is a key biological phenomenon conserved from yeast to mammals. Under basal conditions, activation of autophagy leads to the protein degradation as well as damaged organelles for maintaining cellular homeostasis. Deregulation of autophagy has been identified as a key mechanism contributing to the pathogenesis and progression of several liver diseases, including hepatocellular carcinoma (HCC), one of the most common and mortal types of cancer. Currently used treatment strategies in patients with HCC result in variable success rates. Therefore, novel early diagnosis and treatment techniques should be developed. Manipulation of autophagy may improve responses of cancer cell to treatments and provide novel targeted therapy options for HCC. In this review, we summarized how our understanding of autophagy-cell death connection may have an impact on HCC therapy

Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye'de Alevilik

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.İnsanların gelecek kaygıları sosyal güvenliğe olan taleplerini sürekli gündemde tutmuştur. İlkçağlardan beri insanlar geleceklerini güvence altına almak için bir takım yollar uygularlarken 19. yüzyıldan sonra kurumsal yapıya dayalı organizasyonlar görülmeye başlanmıştır. Sosyal risk kavramının kabul edilmeye başlamasıyla sosyal güvenlik kurumları da uygulayıcı olarak devlet örgütlerine önemli bir fonksiyon ifa etmiştir.Bismark ve Beveridge'nin yapmış olduğu çalışmalarla modern anlamda sosyal güvenlik kurumlarının örgüt yapısı gelişmeye başlarken diğer yandan da sosyal risk kavramına bağlı olarak bu kurumların görevleri olan sosyal sigortalar da gelişmeye ve ?hak? olarak kabul edilmeye başlamıştır.Türkiye'de, 1990'lara kadar sürekli prim toplayıp, toplanan bu primleri kamu hizmetinde değerlendiren sosyal güvenlik kurumları emeklilik sisteminde yaşa bağlı olarak emekli sayılarının artması ve sağlık giderlerinin artması sonucu ciddi açıklar vermeye başlamıştır. Bu durum, ?Zelenka Raporu? ile 1970'lerde öngörülmüş ise de yöneticiler bu durumu değerlendiremediğinden 1990'lardan sonra sosyal güvenlik açıkları hızla büyümüştür.Çalışmamızda sosyal güvenlik kuruluşlarının dünyada ve Türkiye'deki kurumsal yapılarını bunların karşıladığı sosyal risklerin gelişim süreci, tarihsel boyutuyla incelenmiştir. Ülkemiz Sosyal güvenlik sisteminin tarihi geçmişini de dikkate alarak özellikle 1990'dan sonra başlayan Sosyal Güvenlik Reform süreci sebepleri ve sonuçları incelenmiş, sosyal güvenlik kurumlarını birleşmeye iten problemler araştırılmış, birleşmenin sonuçları değerlendirilmeye çalışılmıştır.The anxiety of future within human begins has always put Social Security demands on its agenda. Since primary ages people have seeked ways to guarantee their future but it is not until the 19th century when institutional organizations have started to emerge. As social risk concept started to be accepted, social security institutions have carried out important functions within the state organization.Works done by Bismarck and Beveridge has developed the organization structure of the modern social security institutions on the other hand social insurance has started to improve and accepted as a ?right? and duty of these institutions.Turkish social security institutions which gathered premiums and used these on public services has started to suffer serious deficits by 1990?s due to the increase on the number of pensioners and health expenditures. This situation has been foreseen in the ?Zelenka Report? in the 1970?s but due to bad management social security deficits has increased rapidly after 1990?s.In this study, institutional structure of the social security institutions in the world and Turkey and the historical development process of social risks that these institutions cover have been examined. Taking into account the historical development of the social security institutions in our country the reasons and outcomes of Social Security Reform starting from 1990?s has been studied, the problems which forced the social security institutions to emerge has been researched and the outcome of the emerging has been evaluated

MicroRNAs as major regulators of the autophagy pathway

Autophagy is a cellular stress response mechanism activation of which leads to degradation of cellular components, including proteins as well as damaged organelles in lysosomes. Defects in autophagy mechanisms were associated with several pathologies (e.g. cancer, neurodegenerative diseases, and rare genetic diseases). Therefore, autophagy regulation is under strict control. Transcriptional and post-translational mechanisms that control autophagy in cells and organisms studied in detail. Recent studies introduced non-coding small RNAs, and especially microRNAs (miRNAs) in the post-translational orchestration of the autophagic activity. In this review article, we analyzed in detail the current status of autophagy-miRNA connections. Comprehensive documentation of miRNAs that were directly involved in autophagy regulation resulted in the emergence of common themes and concepts governing these complex and intricate interactions. Hence, a better and systematic understanding of these interactions reveals a central role for miRNAs in the regulation of autophagy

Crosstalk between autophagy and dna repair systems

Autophagy and DNA repair are two essential biological mechanisms that maintain cellular homeostasis. Impairment of these mechanisms was associated with several pathologies such as premature aging, neurodegenerative diseases, and cancer. Intrinsic or extrinsic stress stimuli (e.g., reactive oxygen species or ionizing radiation) cause DNA damage. As a biological stress response, autophagy is activated following insults that threaten DNA integrity. Hence, in collaboration with DNA damage repair and response mechanisms, autophagy contributes to the maintenance of genomic stability and integrity. Yet, connections and interactions between these two systems are not fully understood. In this review article, current status of the associations and crosstalk between autophagy and DNA repair systems is documented and discussed

Otofaji ve kanser (Autophagy and cancer)

Otofaji, mayadan insana kadar olan tüm ökaryotik hücrelerde korunmuş olan temel bir hücresel stres yanıtıdır. Hücre içerisinde, uzun ömürlü proteinlerin, yanlış katlanmış ya da birikim oluşturmuş proteinlerin ve hasara uğramış mitokondri gibi organellerin sindirilerek geri döndürülmesini ve kalite kontrolünü sağlar. Otofaji bazal düzeyde geri çevirim işlevinin yanı sıra, stres koşullarında hücrenin yaşamını devam ettirmesini sağlayacak temel yapıtaşlarının üretilmesi amacıyla da aktive olur.1, 2 Bu nedenle otofaji genel olarak stres koşullarına uyum sağlama ve bir hayatta kalma aracı olarak görülmektedir.3 Fakat bazı koşullarda otofaji, dolaylı olarak apoptoz yolakları ile etkileşime girerek veya doğrudan otofajik hücre ölümü adlı nekroz türünde rol oynayarak hücre ölümüne yol açabilmektedir.4-8 Hücre içerisinde denge sağlama işlevinden ötürü, otofajide görülecek en ufak anormallik, sinir dejenerasyonu hastalıkları, lizozomal depolama hastalıkları, enfeksiyonlar, metabolik hastalıklar, iskemi/ reperfüzyon hasarı gibi birçok hastalığa neden olmakta ya da bu hastalıkların gidişatını kötüleştirmektedir.9 Kanserde otofaji anormallikleri görülen hastalıklardan bir tanesidir. Literatürde otofajinin kanserdeki rolü incelendiği 7000’den fazla bilimsel çalışma görülmektedir. Bu çalışmalarda, otofajinin kanserin oluşumundaki, gelişimindeki rolü, iskemi direnci gelişimindeki katkısı, kanser hücrelerindeki metabolik değişikliklere katkısı, anjiyogenez, metastaz ve tümör uyku hali durumlarına etkileri incelenmiştir.10-12 Ayrıca, otofajinin kemoterapi yanıtlarına etkileri de analiz edilmiştir.13 Bu bölümde öncelikle otofajinin genel ve düzenleyici mekanizmaları, daha sonra da otofajinin kanser oluşumundaki ve kanser terapisindeki rolü anlatılacaktır