Inheritance of Unilateral Incompatibility in the Genus Capsicum

Unilateral incompatibility is reported to occur between the species of Capsicum pubescens complex (Capsicum cardenasii Capsicum. eximium and Capsicum pubescens) and other species of genus Capsicum when the latter are used as the male parent. The relationship between self-incompatibility and unilateral incompatibility are yet to be resolved even in the most intensively investigated crosses within and between species of Lycopersicon and Solanum. Unilateral incompatibility in Capsicum has been less intensively studied compared to some other genus in family Solanaceae. This study was, therefore, conducted to help us to understand the genetic control of unilateral incompatibility in Capsicum. Experiment results showed that while the pistil behaviour of F1 hybrids agrees with the pistil behaviour of F1 hybrids from unilaterally incompatible crosses in other genera of Solanaceae, the pollen behaviour does not agree with data obtained from other genera of Solanaceae. No segregation ratio was obtained for unilateral incompatibility in the backcross progenies, this result does not agree with data from other genera in the Solanaceae either. Possible reasons for not obtaining segregation for unilateral incompatibility may be the small size of backcross progenies and%252For distorted segregation ratios. As a conclusion it seemed more probable that, in Capsicum, unilateral incompatibility has arisen as a by-product of genetic divergence between the C. pubescens complex and the other chile peppers, not as a product of natural selection

Kavunda (Cucumis melo L.) Üstün Nitelikli Bitki ve Meyve Özelliklerine Yönelik Gen Havuzu Oluşturulması

Kavun tüm Dünyada ve Türkiyede de yetiştiriciliği yapılan en önemli sebze türlerinden biridir. Türkiyede yetiştirilen en önemli 2 kavun tipi Galia ve Kırkağaçtır. Bu çalışmanın amacı, her iki tip için ıslah amaçlı gen havuzu (popülasyon) oluşturma ve bu oluşturulan popülasyonlardan kendileme ve seleksiyon metodları ile kaliteli yarıyol ıslah materyali (F3 ve F4 hatları) seçimi ve karekterizasyonunun yapılmasıdır. Bu çalışma piyasada yetiştirilen%252Fpopüler 5 adet Galia F1 ve 8 adet Kırkağaç F1 çeşiti ile yürütülmüştür. Ayrıca bu hibritler arasında yeni melezler yapılmıştır. Popülasyonlardan seçilmiş F3 ve F4 hatların bitki ve meyve gözlemleri yapılmış ve sera koşullarında doğal inokülasyonla külleme dayanımları kontrol edilmiştir. Yapılan ölçüm ve gözlemler UPOV Kavun Tanımlama Listesi kriterlerinin modifiye edilmesiyle yapılmıştır.Daha sonra seçilmiş yarıyol ıslah materyallerinin en önemli özellikleri TBA ve Kümeleme analizleri ile istatistiki olarak test edilmiştir. Yapılan istatistiki analize göre, hatlara yapılan gözlemler arasındaki korelasyonlar belirlenmiş, ayrıca analiz edilen hatlar için dendogram oluşturulmuş ve bununla hatlar arası akrabalık dereceleri gözlenmiştir. Istatistiki analizi yapılan seçilmiş kaliteli 55 Galia F3 ve 46 Galia F4 hatları arasında oldukça yüksek genetik çeşitlilik bulunduğu görülmüştür. Erkencilik genetik çeşitliliğe etkisi en etkin olan özellik olarak bulunmuştur. 128 adet Kırkağaç F3 ve 122 adet Kırkağaç F4 hatların istatistik analizi sonucunda yine genetik çeşitliliğin oldukça yüksek olduğu görülmüştür. F3 hatlarda meyvede pütürlülük, F4 hatlarda ise TSS özelliğinin genetik çeşitliliğe etkisi en yüksek bulunmuştur. Oluşturulan dendogramlarda Galia F3 hatlarının 2 ana ve 6 alt küme oluşturduğu, Galia F4, Kırkağaç F3 ve Kırkağaç F4 hatları için 2 ana ve 7 alt küme oluştuğu görülmektedir. Ayrıca hatların şema üzerindeki dağılımına göre F1 ıslahında kullanılmak üzere birbirinden uzak olan hatlar belirlenmiştir. Sonuç olarak F1 ıslahında kullanılmak üzere bitki ve meyve özellikleri tanımlanmış ve yerel PM ırkı için dayanıklılığı belirlenmiş kaliteli 101 adet Galia ve 250 adet Kırkağaç yarıyol ıslah materyalleri elde edilmiştir

Evaluation of Proline, Chlorophyll, and Carotenoid Contents of Two Globe Artichokes [Cynara cardunculus var. scolymus (L.) Fiori] Leaves Based on the Growing Season

Globe artichoke [Cynara cardunculus var. scolymus (L.) Fiori], a member of the Asteraceae family, has been known since ancient times. Edible parts of this valuable vegetable are rich in antioxidants and polyphenols as well as possessing healing properties against certain diseases. When the life cycle of plants is taken into consideration, the processes which are highly affected by environmental conditions are photosynthesis and cell growth. Chlorophyll level is known as a good indicator of the photosynthesis of plants. Carotenoids, one of the important functions of which protects chlorophyll from photo-oxidation, can prevent the destruction of chlorophyll. Therefore, chlorophyll and carotenoids play an important role in photosynthesis and the protection of photosynthetic pathways against harmful free radicals. The proline concentration present in various plants is increased in many different stress conditions, such as cold, temperature, salinity, drought, UV, and heavy metals, thus, providing better tolerance to stress conditions. The aim of the present study was to comparatively evaluate the proline, chlorophyll (a and b), and carotenoid contents of the young and mature leaves of two OP cultivars (Bayrampaşa and Sakız) based on different growing seasons. Obtained results demonstrated that there were differences between two OP artichoke cultivars based on the growing season and young and mature leaves with regards to proline, chlorophyll (a and b), and carotenoid contents. Findings revealed that proline and chlorophyll b levels in autumn were quite promising, while in terms of chlorophyll a and carotenoid levels winter was prominent. Regarding the young and mature leaves, high proline and chlorophyll a levels were found to be dominant in young leaves. On the other hand, chlorophyll b and carotenoid were more accumulated in mature leaves. Turkey has several other globe artichoke cultivars and the findings of the present study may play a supportive role in determining proline, chlorophyll (a and b), and carotenoid contents for combating several environmental stress factors

Patlıcanda (Solanum melongena L.) Mikrospor Kültürü Üzerine Bir Ön Araştırma

Mikrospor embriyogenesis olgunlaşmamış erkek gametofitlerin in vitro kültür süresince gametofitik gelişimden embriyo oluşturmak üzere uyarıldığı bir sistemdir. Bu araştırmada, iki adet patlıcan (Solanum melongena L.) çeşidinin mikrospor kültür tekniğine tepkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, ilk olarak uygun mikrospor gelişme dönemindeki mikrosporlar (çoğunluğu vakuol mikrospor ve genç çift çekirdekli polen) anterlerden izole edilerek 35°C‘de 3 gün karanlık koşullarda ön uygulamaya maruz bırakılmıştır. Ön uygulama işleminden sonra mikrosporlar %2 sakkaroz, 0.5 mg/l naphthaleneacetic acid (NAA) ve 0.5 mg/l 6-benzylaminopurine (BAP), pH 5.9, içeren NLN ortamında kültüre alınmış ve bir ay boyunca 25°C‘de karanlıkta bekletilmiştir. Kültür süreci boyunca mikrospor embriyogenesis indüksiyon süreci mikroskobik olarak analiz edilerek bu gelişimsel sapmanın ilk evrelerine odaklanılmıştır. Mikrosporların indüksiyondan hemen sonra kallus haline gelmeden önce simetrik bölünme ve çok çekirdekli yapılar meydana getirdiği daha sonra ise mikrosporların direkt embriyo oluşturmadıkları ve kallus oluşturduğu tespit edilmiştir. Araştırmada bir ay sonunda mikrosporlardan yalnızca kallus oluşumu meydana gelmiştir ve petri başına toplam kallus sayısı belirlenmiştir. G07-1 çeşidinde ortalama 288 kallus/petri elde edilirken G07-2 çeşidinde 64 kallus/petri meydana gelmiştir. Bu araştırmanın mikrospor kültürü tekniğinin geliştirilebilmesi üzerine hem uygulamalı, hem de temel araştırmalar için yol gösterici olacağı düşünülmektedir

Eggplant Anther Culture%253A Association Between Bud%252FAnther Size and Microspore Developmental Stage in Different Eggplant Genotypes

Anther culture is a valuable method for obtaining haploid and doubled haploid (DH) plants from microspores and there are several factors influencing the induction of androgenesis such as genotype and microspore development stage. The aim of the present work was, therefore, to identify the bud stages, with maximum amount of young microspores (YM) and mid microspores (MM), thought to be most responsive to embryogenesis induction in anther cultured, and to investigate the influence of genotype on embryogenesis. In this work, first of all anthers and buds containing the highest percentage of YM and MM in four different F1 eggplant genotypes were identified. Results revealed that a certain bud%252F anther size group in each genotype might correspond to different microspore %252F pollen development stage in different genotypes. After determining the best anther length in order to increase the presence of YM and MM corresponding anthers were collected for four genotypes and cultured. Embryo and regenerated plantlet production were taken into consideration to evaluate the response to anther culture for each genotype. Embryos were obtained in all 4 genotypes with variable percentages, ranging from 3,57%25 to 40.67 %25. As a conclusion, related bud and anther length determined for each genotype could be used as fast and reliable criteria to determine the most responsive microspore%252Fpollen developmental stage, which has maximum amount of YM and MM, to increase the efficiency in eggplant anther culture

Tuzluluğun Bazı Enginar [Cynara cardunculus var. scolymus (L.) Fiori] Çeşitlerinin Büyüme Parametreleri ve Toplam Fenol-Antioksidan İçeriği Üzerine Etkisi

Antik çağlardan beri enginar [Cynara cardunculus var. scolymus (L.) Fiori] mutfak ve tıbbi özellikleri nedeniyle büyük değer kazanmıştır. Son yıllarda küresel iklim değişikliğinin kötüleşen etkileri sonucunda hem çevre hem de ekonomi konusunda endişeler artmaktadır. Küresel ölçekte ele alındığında abiyotik stresler, özellikle de tuzluluk, bitkilerin büyüme ve gelişmesini etkilemekte, bitkisel üretimi ve gıda talebinin karşılanmasını sınırlamakta ve gıda güvenliği açısından potansiyel bir tehdit oluşturmaktadır. Bu çalışmada enginar tohumları öncelikle üç farklı sodyum klorür (NaCl) konsantrasyonunda (50, 100 ve 250 mg L-1) sekiz saat bekletilmiş ve gelişen fideler 15 gün aralıklarla aynı NaCl konsantrasyonlarına maruz bırakılmıştır. Daha sonra tuzluluk stresi altında üç enginar çeşidi (Sakız, Bayrampaşa ve Olympus F1) yaprak sayısı, kök uzunluğu, gövde yüksekliği, bitki boyu, klorofil, prolin, yaprakla ilgili su içerikleri ve toplam fenol-antioksidan içerikleri bakımından incelenmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde enginar tohumlarına ve fidelerine uygulanan farklı konsantrasyonlarda NaCl’nin çeşitler arasında farklı etkilere sahip olduğu tespit edilmiştir

The Influence of Salinity on Seedling Growth of Some Pumpkin Varieties Used as Rootstock

In this study, the effects of different salinity levels (0, “control”, 2, 4, 8, and 12 dS m-1) on seedling growth of Obez, RS 841 and Ferro F1 pumpkin varieties, widely used around the world as rootstock, were investigated. Seedlings grown under saline conditions were investigated for plant main stem length, plant length, root length, shoot length, root fresh weight, root dry weight, shoot fresh weight, shoot dry weights and ion concentrations (Ca++, K+, Na+) in the leaves of pumpkin varieties. The results revealed that root length, shoot length, root fresh weight, root dry weight, shoot fresh weight and shoot dry weights tend to decrease when the electrical conductivity of the solution is increased. Results indicated that these varieties responded different to some investigated parameters under saline conditions.</span

In vitro propagation and determination of the nutrient content of naturally grown Asparagus tipularis Forssk

Wild Asparagus (Asparagus stipularis Forssk) is a species of the Liliaceae family. Although its fresh sprouts are collected from natural habitats in early spring for human diet, it has yet to be cultivated. The present study, aimed to establish an efficient in vitro propagation system and reveal the nutritive value of A. stipularis. To our knowledge, there are no reports on the nutritive value and in vitro propagation of A. stipularis. Bud scale, spear section and apical bud explants of A. stipularis were cultured on Murashige and Skoog (MS) medium containing various concentrations of 6-benzylaminopurine (BAP) and α-naphthaleneacetic acid (NAA). The best results were obtained from apical bud explants on MS medium containing 2.0 mg l-1 BAP and 0.5 mg l-1 NAA. In terms of nutritive value, it was found that the nitrogen content of A. stipularis was higher than the other macro elements. Although Zn- and Fe-containing compounds were higher in A. stipularis, Ca-containing compounds were lower than in other Asparagus species. It was determined that the portions of unprocessed A. stipularis had pH 7.6, 13.3% soluble solid content, 86.7% moisture, 0.09% titratable acidity and were about 31% ascorbic acid. We conclude that in terms of nutritional value, A. stipularis can be a good alternative to other Asparagus species for human nutrition, considering its high N, Fe and vitamin C contents

Improvement of Hot Air Dried Bitter Gourd (<i>Momordica charantia</i> L.) Product Quality: Optimization of Drying and Blanching Process by Experimental Design

Bitter gourd (Momordica charantia L.) is a plant species belonging to the Cucurbitaceae family, growing in tropical regions and containing health-promoting beneficial compounds. In the current study, bitter gourds prepared for drying were sliced in three different thicknesses (6, 8 and 10 mm) and dried in a hot-air dryer at three different temperatures (60, 70 and 80 °C) to preserve their medicinal efficacy. In the experiments, the samples were subjected to blanching at 93.5 °C and 2% salt water for 0, 2.5 and 5 min, and drying processes were conducted. After the drying process, drying time, total color change (∆E), total phenolic content (TPC), total antioxidant activity (TAA), and vitamin C properties were examined. The highest levels of TPC and TAA were found at lower drying air temperatures (DATs), and while these values increased with longer blanching times at lower DATs, they decreased with longer blanching times at higher DATs. According to the different drying temperatures used, it was discovered that the total color change peaked at 70 °C and that vitamin C levels declined as DAT rose. The optimal drying conditions for the 3D response surface methodology include 60 °C DAT, a slice thickness of 10 mm, and without blanching to maximize TPC, TAA and vitamin C content and minimize drying time and ∆E