Serum selenium levels do not differ in type 2 diabetic subjects with and without coronary artery disease

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>The aim of the present study was to investigate whether selenium levels differ between type 2 diabetic subjects with and without coronary artery disease (CAD).</p> <p>Methods</p> <p>A total of 200 subjects with type 2 diabetes (100 with CAD and 100 without CAD), consecutively selected from the diabetes outpatient clinic of our hospital were enrolled into the study. A detailed medical history and a physical examination were obtained by all the participants.</p> <p>Results</p> <p>Serum selenium levels did not differ between diabetic subjects with and without CAD (102.40 ± 31.10 vs. 108.86 ± 33.88 microg/L, p = 0.16). In diabetic subjects with CAD multivariate linear regression analysis demonstrated significant independent associations between selenium and sex (beta = 0.21, p = 0.03) and glucose levels (beta = 0.25, p = 0.008). In diabetic subjects without CAD multivariate linear regression analysis demonstrated significant independent associations between selenium and peripheral artery disease (beta = 0.16, p = 0.05) and glucose levels (beta = -0.09, p = 0.05).</p> <p>Conclusion</p> <p>Serum selenium levels did not differ between diabetic subjects with and without CAD. In diabetic subjects with CAD, the only determinants of serum selenium levels were sex and glucose levels. In diabetic subjects without CAD the only determinants of serum selenium levels were peripheral artery disease and glucose levels.</p

Invastigation of the relationship of zinc levels in blood with the appearance of coronary artery desease in patients suffering from Diabetes Type 2

Introduction:Zinc (Zn) is one of the most important trace elements in the human body with a functional, catalytic and structural role. Zinc is involved in various immune responses, in oxidative stress, in apoptosis and in ageing. Experimental data showed that serum zinc levels may act as a valid indicator for the diagnosis of heart diseases. Low serum zinc levels may contribute to the formation of atherogenesis. Despite the reports above, the protective role of zinc against atherogenesis still remains debated. According to experimental and human studies zinc may have a key role in the pathogenesis of diabetes mellitus contributing to the incidence and development of diabetic complications. Purpose: To investigate whether zinc levels differ between T2D subjects with and without coronary artery disease (CAD). Μethod: A total of 100 type 2 diabetic subjects with CAD and 100 diabetic subjects without CAD, consecutively selected from the diabetes outpatient clinic of the General Hospital of Nikaia, were enrolled into the study from December 2009 to May 2010. Results:Serum zinc levels were 89.53 ± 22.39 μg/dl and 86.97 ± 20.85 μg/dl, p = 0.40) in diabetic subjects with and without CAD, respectively. In diabetic subjects with CAD multivariate linear regression analysis demonstrated significant independent associations between zinc and age (beta = -0.23, p = 0.01) and alcohol consumption (beta = 0.29, p =0.001). In diabetic subjects without CAD multivariate linear regression analysis demonstrated significant independent associations between serum zinc and dietary vitamins intake (beta = 0.19, p = 0.03) and number of platelets (beta = 0.16, p = 0.05).Conclusions: Serum zinc levels did not differ between diabetic subjects with and without CAD.Εισαγωγή: Ο ψευδάργυρος (Ζη) είναι ένα από τα πιο σημαντικά ιχνοστοιχεία στο ανθρώπινο σώμα με ένα λειτουργικό, καταλυτικό και δομικό ρόλο. Ο ψευδάργυρος εμπλέκεται σε διάφορες απαντήσεις του ανοσοποιητικού, στο οξειδωτικό stress, στην απόπτωση και στην γήρανση. Πειραματικά δεδομένα έδειξαν, ότι τα επίπεδα ψευδαργύρου του ορού, μπορούν να δρουν ως ένας έγκυρος δείκτης για τη διάγνωση καρδιαγγειακών παθήσεων. Χαμηλά επίπεδα ψευδαργύρου στον ορό μπορεί να συμβάλλουν στο μηχανισμό της αθηρογένεσης. Πέρα από τα παραπάνω δεδομένα ο προστατευτικός ρόλος του ψευδαργύρου κατά της αθηροσκλήρυνσης παραμένει αμφιλεγόμενος. Σύμφωνα με πειραματικές μελέτες και κλινικές δοκιμές, ο ψευδάργυρος ενδέχεται να έχει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια του σακχαρώδη διαβήτη καθώς και στην εμφάνιση και εξέλιξη των διαβητικών επιπλοκών. Σκοπός: Η διερεύνηση των επιπέδων ψευδαργύρου του ορού μεταξύ ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, με και χωρίς στεφανιαία νόσο. Μέθοδος: Μελετήθηκαν 100 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και στεφανιαία νόσο και 100 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 χωρίς στεφανιαία νόσο, που επιλέχθηκαν τυχαία από το σύνολο των διαβητικών ατόμων που παρακολουθούνται στο Διαβητολογικό Κέντρο της Γ’ Παθολογικής Κλινικής του Γ.Ν. Νίκαιας, από τον Δεκέμβριο του 2009 ως τον Μάϊο του 2010. Αποτελέσματα: Τα επίπεδα ψευδαργύρου του ορού διαβητικών ατόμων με και χωρίς στεφανιαία νόσο ήταν 89.53 ± 22.39 και 86.97 ± 20.85 μg/dl (p = 0.40), αντίστοιχα. Στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και στεφανιαία νόσο, η ανάλυση πολλαπλής γραμμικής εξάρτησης έδειξε, ότι η ηλικία (beta = -0.23, p = 0.01) και η κατανάλωση οινοπνεύματος (beta = 0.29, p =0.001) σχετίζονταν σημαντικά και ανεξάρτητα με τα επίπεδα ψευδαργύρου πλάσματος. Στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 χωρίς στεφανιαία νόσο, η ανάλυση πολλαπλής γραμμικής εξάρτησης έδειξε, ότι η λήψη βιταμινών διαίτης (beta = 0.19, p = 0.03) και ο αριθμός αιμοπεταλίων (beta = 0.16, p = 0.05) σχετίζονταν σημαντικά και ανεξάρτητα με τα επίπεδα ψευδαργύρου. Συμπεράσματα: Τα επίπεδα ψευδαργύρου του ορού δεν διέφεραν μεταξύ των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 με και χωρίς στεφανιαία νόσο