Czy stosowanie dużych dawek metyloprednizolonu w dożylnych pulsach u chorych z orbitopatią Gravesa jest bezpieczne?

High dose intravenous glucocorticoid pulse (i.v. GCS) therapy is a proven approach in patients with active, moderate to severe Graves’ orbitopathy (GO) and dysthyroid optic neuropathy (DON). In moderate to severe GO, the European Group on Graves’ Orbitopathy (EUGOGO) recommends a 12-week course of intravenous methylprednisolone (i.v. MP) pulse therapy with a cumulative dose of 4.5 g. The response rate of i.v. GCS treatment is significantly higher than oral glucocorticoid (oral GCS) therapy and is associated with fewer adverse events. However, a major concern was raised because of reports of fatal side effects which may be associated with this therapy, especially when single and cumulative doses of methylprednisolone (MP) are higher than recommended. The prevalence and severity of adverse effects during treatment have not been fully described. The aim of this review was to summarise the frequency of major adverse effects of i.v. GCS compared to oral GCS and attempt to propose some practical suggestions as to how to monitor and prevent the development of side effects. (Endokrynol Pol 2014; 65 (5): 402–413)Leczenie aktywnej, umiarkowanej do ciężkiej orbitopatii Graves’a (GO, Graves’ orbitopathy) i neuropatii nerwów wzrokowych w przebiegu GO (DON, dysthyroid optic neuropathy) z zastosowaniem dużych dawek glikokortykosteroidów w postaci dożylnych pulsów (i.v. GCS, intravenous glucocorticoid pulse) jest sprawdzonym i skutecznym postępowaniem. Międzynarodowa grupa robocza the European Group on Graves’ Orbitopathy (EUGOGO) zaleca leczenie pacjentów z aktywną, umiarkowaną do ciężkiej GO dożylnymi pulsami metyloprednizolonu (i.v. MP, intravenous methylprednisolone) w dwunastu cotygodniowych pulsach w łącznej dawce 4,5 g. Leczenie i.v. GCS jest skuteczniejsze i związane z mniejszą częstością występowania działań niepożądanych w porównaniu z zastosowaniem doustnych glikokortykosteroidów (oral GCS, oral glucocorticoid). Opublikowane przypadki poważnych, w tym śmiertelnych powikłań leczenia i.v. GCS nakazują zachowanie ostrożności w czasie stosowania powyższego leczenia, szczególnie jeśli pojedyncze oraz skumulowana dawka metyloprednizolonu (MP) przekraczają rekomendowane przez EUGOGO. Częstość występowania poszczególnych działań niepożądanych i.v. GCS, w tym tych najpoważniejszych, nie została dotychczas dokładnie opisana. Celem opracowania jest podsumowanie częstości występowania poważnych działań niepożądanych i.v. GCS w porównaniu do oral GCS oraz próba zaproponowania praktycznych zaleceń dotyczących kwalifikacji, monitorowania w trakcie leczenia oraz prewencji wystąpienia działań niepożądanych wyżej wymienionego leczenia. (Endokrynol Pol 2014; 65 (5): 402–413