Bilateral smiltaneously central serous choroidoretinopathy in a physician related to working conditions

Kırk yaşında mesleği doktorluk olan hasta, her iki gözde hafif derecede görme azalması ve baktığı nesneleri karanlık görme şikayetiyle başvurdu. Her iki gözde görme keskinliği 9/10 seviyesindeydi ve tashihle artış göstermedi. Göz içi basıncı her iki gözde 14mmHg olarak ölçüldü. Bilateral ön segment muayenesi doğal, fundus muayenesinde her iki gözde fovea refle kaybı vardı. Maküler bölgede seröz dekolman gözlenmedi. Optik koherans tomografi (OKT)’de sığ bir santral seröz koryo- retinopati (SSKR) gözlendi. Sistemik bir hastalığı mevcut değildi. Ancak bir ay önce yeni geçtikleri ?aile hekimliği sistemi ? nedeniyle bir hayli stresli olduğunu söyledi. Hastaya iş ortamından bir süre uzaklaşması önerildi ve herhangi bir tıbbi te- davi verilmedi. İki ay sonra hastanın şikayetleri tamamen düzeldi. Retina tabakalarındaki iyileşme OKT ile görüntülendi.Central Serous Chorioretinopathy (CSR) is commonly seen in young men, and self limited retinal disease. There are several treatments for this disease but usually %90 self limitation can be seen in young men in a few months.Emotional Stress is the leading factors of the pathogenesis of this disease. We here represent clinical and OCT features of a bilateral CSR case whose job is family doctor. There is no any other stress factor in his life but his job instability. Medical profession is one of the most stressful vocation, in this case we want to concluse that CSR in a young physician

A case of bilateral giant macular hole with chronic renal failure

Ondört yıldır kronik böbrek yetmezliği (KBY) olan 25 yaşındaki erkek hasta 8 yıl önce her iki gözden katarakt cerrahisi geçirdiğini ifade etti. Ameliyattan bir yıl sonra bir hemodiyaliz seansında her iki gözde görmesinin azaldığını ifade etti. Yapılan oftalmolojik muayenede iki taraflı dev maküla deliği saptandı. Olgumuzun KBY hastası olması ve dev maküla de- liğinin bilateral özellik taşıması literatürde sık görülmeyen bir durumdur. Bu denli büyük boyuttaki iki taraflı dev maküla deliği olgusunu sunmayı amaçladık.A 25-year old male with chronic renal failure admitted to our outpatient clinic. He had a history of cataract surgery for the both eyes. The patient noticed reduced vision during the hemodialysis procedure one year after the cataract surgery. Oph- thalmological examination revealed bilateral giant macular holes. It is rare in the literature that a patient has bilateral gi- ant macular holes associated with chronic renal failure. We aimed to present such giant bilateral holes in the current study

Investigating the effect of intracameral cefuroxime on oxidative stress and apoptosis in the rat cornea

ABSTRACT PURPOSE: We examined the effect of intracameral administration of cefuroxime on oxidative stress and endothelial apoptosis in rat corneal tissue. METHODS: In total, 30 rats were divided into 3 groups of 10 rats each (intracameral administration of cefuroxime 0.1 mg/0.01 mL (cefuroxime group); intracameral administration of balanced salt solution 0.01 mL (control group); or absence of intracameral injection (sham group). Corneal endothelial apoptosis was assessed by immunohistochemical analysis using caspase-3 and caspase-8. Total oxidant status, total antioxidant status, oxidative stress index, and paraoxonase and arylesterase levels were examined in corneal endothelial tissue and serum. RESULTS: Paraoxonase levels in the serum were significantly different between the sham and cefuroxime groups (p=0.027). A significant difference was also observed in total oxidant status levels between the cefuroxime and balanced salt solution groups (p=0.023). In addition, there were significant differences in total antioxidant status levels in corneal tissue between the cefuroxime and sham groups (p<0.001) and between the cefuroxime and balanced salt solution groups (p<0.001). Furthermore, significant differences were also observed in oxidative stress index levels between the cefuroxime and balanced salt solution groups (p=0.001) and between the cefuroxime and sham groups (p=0.026). According to the immunohistochemical staining results, a significant association with caspase-3 activity existed between the cefuroxime and balanced salt solution groups (p=0.007), while no significant difference was found with caspase-8 activity (p=0.541). Caspase-3 activity exhibited a significant relationship between the sham and balanced salt solution groups (p=0.018), but no relationship was found with caspase-8 activity (p=0.623). CONCLUSION: Immunohistochemical examination revealed that intracameral cefuroxime increased apoptosis when compared to the sham and balanced salt solution groups. Moreover, intracameral cefuroxime increased oxidative stress in the cornea and simultaneously induced apoptosis

Investigation of the Effectiveness of Dexametazon and Hyperbaric Oxygen Treatment in Endotoxin-Induced Uveitis Models in Rats

Amaç: Üveit görme kaybının eşlik ettiği patofizyolojisinin henüz anlaşılamadığı üveanın enflamatuvar hastalığıdır. Kortikosteroidler üveit tedavisinin bilinen ana basamağıdır. Hiperbarik oksijen tedavisi son yıllarda kullanımı artmakta ve anti-enflamatuear etkileri bilinmektedir. Çalışmada lipopolisakkarit ile deneysel olarak üveit oluşturduğumuz ratlarda hiperbarik oksijen tedavisi ve deksametazonun ayrı ayrı ve bir- likte etkilerini araştırdık. Gereç ve Yöntem: 38 adet Wistar albino rat rastgele 5 gruba ayrıldı. Sham, kontrol, hiperbarik oksijen tedavisi, Deksametazon ve hiperba- rik oksijen tedavisi+deksametazon grubu oluşturuldu. Deneysel olarak üveit oluşturmak için sham grubu dışında diğer gruplara ayak tabanına lipopolisakkarit uygulandı. 24 saatte 4 doz hiperbarik oksijen tedavisi ve tek doz intraperitoneal deksametazon uygulandı. Tüm gruplarda vit- reus ve aköz humor sıvılarında biyokimyasal çalışmalar ve histopatolojik incelemeler yapıldı. Bulgular: Vitreus ve aköz humordeki biyokimyasal parametreler (ICAM-1, visfatin, IL-1?, TNF ?) ve histopatolojik görüntüler yalnız korti- kosteroid tedavisinin en iyi tedavi grubu olduğu, hiperbarik oksijen tedavisinin prognoz açısından anlamlı bir farklılık oluşturmadığı ve korti- kosteroid tedavisine eklenen hiperbarik oksijen tedavisinin mevcut etkileri de azalttığı görülmüştür. Sonuç: Hiperbarik oksijen tedavisinin göz hastalıklarında kullanımı sınırlıdır. Üveit için daha önce yapılmış çalışmaların aksine, çalışma- mızda hiperbarik oksijen tedavisinin üveit tedavisinde prognoza pozitif etkisi gözlemlenmemiştir. Fakat bilinen tedavi yöntemlerine seçenek ola- bilmesi için daha farklı hiperbarik oksijen tedavisi planları ile yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.Objective: Uveitis is an inflammatory disease of uveitis, which is accompanied by visual loss and whose pathophysiology is not completely yet understood. Corticosteroids are the main step in the treatment of uveitis. Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) has been used frequently in re- cent years and its anti-inflammatory effects are known. In this study, we investigated the effects of hyperbaric oxygen therapy and dexametha- sone separately and together in rats with lipopolysaccharides induced uveitis. Material and Method: 38 Wistar albino rats were randomly assigned to 5 groups. Sham, control, hyperbaric oxygen therapy, Dexamethasone and hyperbaric oxygen therapy + Dexamethasone groups were formed. Experimental lipopolysaccharides toxins was applied to groups except sham group for experimental uveitis. Biochemical studies on vitreous and aqueous humor fluids and histopathologic examina- tions were performed in all groups. Results: Biochemical parameters (ICAM-1, visfatin, IL-1?, TNF ?) on vitreous and aqueous humor and histopathological images showed that solely corticosteroid treatment was the best treatment. Hyperbaric oxygen therapy treatment did not produce any significant difference in prognosis and it has been shown that treatment with hyperbaric oxygen therapy added to corticosteroid therapy also reduces the current effects. Conclusion: Hyperbaric oxygen therapy has limited use in eye diseases. Unlike previous studies, we did not observe any positive prognosis of hyperbaric oxygen therapy on uveitis treatment in our study. However, there is a need for new hyperbaric oxygen therapy schemes and new studies in order to be able to choose the usual treatment methods