Relapsing remitting multipl skleroz tedavisinde fingolimod kullanımı

Multiple sclerosis (MS) is a chronic autoimmune disease of the central nervous system and is characterized by inflammation, demyelination, and axonal loss. Fingolimod is the first oral drug for the treatment of MS approved by the United States Food and Drug Administration, European Union countries, and various other countries. The compound exerts its effect via interaction with lysophospholipid receptors known as sphingosine-1 phosphate receptors. Although fingolimod has a very convenient daily oral dosing, it may cause development of bradycardia at the first dose, macular edema, infection, all of which require attention. Randomized double-blind clinical trials have shown that fingolimod significantly reduces relapse rates and is beneficial in brain magnetic resonance imaging measures when compared with both placebo and intramuscular interferon beta-1a. This review describes the characteristics of fingolimod concerning its efficacy, safety, and tolerability in the clinical context of the management of MS.Multipl skleroz (MS) merkezi sinir sisteminin enflamasyon, demiyelinizasyon ve akson kaybı ile karakterize kronik otoimmün, nörodejeneratif bir hastalığıdır.Fingolimod Amerikan İlaç ve Gıda Dairesi ve Avrupa Birliği üyesi ülkelerin de bulunduğu 80’den fazla ülke tarafından onaylanmış ilk oral MS ilacıdır. Bu bileşik,sfingozin-1 fosfat olarak bilinen lizofosfolipid reseptörleri aracılığı ile etkilerini gösterir. Günlük oral yolla kullanımı kolaylık sağlamakla birlikte bazı hastalardailk doz sırasında bradikardi gelişmesi, maküler ödem, enfeksiyon gibi bazı dikkat edilmesi gereken durumlar ile karşılaşılabilmektedir. Randomize çift-kör klinikçalışmalar, plasebo ve intramüsküler interferon β-1a tedavilerine kıyasla fingolimodun atak sıklığını anlamlı derecede azalttığını ve beyin manyetik rezonansölçütleri üzerine yararlı etkiler gösterdiğini ortaya koymuştur. Bu derlemede, fingolimodun klinikte MS hastalarının yönetimindeki etkinliği, güvenliliği vetolerabilitesi ele alınmıştır

Nöromiyelitis optika

Nöromiyelitis optika (NMO), optik sinirlerin ve omuriliğin ön planda tutulduğu santral sinir sisteminin (SSS) nadir görülen, otoimmün inflamatuar demiyelinizan bir hastalığıdır. NMO’nun klasik tanımı olan, eşzamanlı veya birkaç hafta arayla görülebilen, ağır akut travers miyelit ve optik nörit tablosu ilk kes 1894 yılında Gault ve Devic tarafından tanımlanmıştır.İÇİNDEKİLER 1) ÖNSÖZ 2) Kısım I. / Temel İmmünoloji Santral sinir sistemi immünolojisi – Rana Karabudak Doğal immünite – Suzan Çınar, Günnur Deniz Edinsel immünite – Dicle Güç Sitokinler ve kemokinler – Güneş Esendağlı İNFLAMASYON VE İNFLAMAZOM – Sacit Altuğ Kesikli İMMÜN TEDAVİNİN İLKELERİ – Emin Karasu KÖK HÜCRE BİYOLOJİSİNDE VE KLİNİK KULLANIMINDA GÜNCEL GELİŞMELER Otoimmünitenin temel Mekanizmaları – İshak Özel Tekin HLA – MHC SİSTEMİ – Füsun Özmen SANTRAL VE PERİFERİK SİNİR SİSTEMİNDE MİYELİN – Münife Neyal NÖROİMMÜNOLOJİDE HAYVAN MODELLERİ – Aslı Tuncer-Kurne, Güliz Sayat Miyastenia Gravis Modeli – Erdem Tüzün, Canan Ulusoy 3) Kısım II./Multipl Skleroz Klinik nöroimmünolojiye giriş – Rana Karabudak Multple Sklerozda Epidemiyoloji: Genetik ve Çevre – Orhun H. Kantarcı Multiple Skleroz: İMMÜNOPATOGENETİK ÖZELLİKLER Multiple Skleroz: PATALOJİK ÖZELLİKLER – Ayşe Altıntaş, Sinem Yazıcı Multiple Skleroz: KLİNİK ÖZELLİKLER VE SEYİR – Ömer Faruk Turan TÜMEF AKTİF Mutiple Skleroz Ayşe Altıntaş, Mecbure Nalbantoğlu, Gökçen Gözübatık NÖROLOJİK HASTALIKLARDA OTOANTİKORLAR - Sibel P. Yentür, Güher Saruhan MULTİPL SKLEROZ: TANI KRİTERLERİ – Cavit Boz BEYİN OMURİLİK SIVISI VE BEYİN BARİYERLERİ – Hayrettin Tumani Mutipl Sklerozda tanısal testler: Uyarılmış Potansiyeller – Nefati Kıylıoğlu Multipl skleroz: AYRICI TANI – Aysun Ünal, Keriman Oğuz Multipl skleroz: semptomatik tedaviler – Hüsnü Efendi Multipl skleroz: BİLİŞSEL TEDAVİ – Serkan Özakbaş, Bilge Piri Çınar Multipl skleroz: İMÜNOMODÜLATÖR TEDAVİLER – Serkan Özakbaş Multipl skleroz: İmmünosupresif tedaviler - Ayşe Sağduyu Kocaman Multipl skleroz: kombine tedaviler – Bedile İrem Tiftikçioğlu, Yaşar Zorlu Multipl skleroz: oral tedaviler – Murat Kürtüncü Multipl skleroz: adezyon molekülü aracılı tedaviler – Ayşe Sağduyu Kocaman Multipl skleroz: Plazmaferez ve IVIG tedavisi – Canan Yücesan NÖROLOJİK HASTALIKLARDA IVIG KULLANIMI VE PLAZMA DEĞİŞİMİ – Muhteşem Gedizlioğlu Egzersiz fizyoterapisi ve Multipl skleroz – Yeliz Salcı, Kadriye Armutlu MULTİPL SKLEROZDA BİYOBELİRTEÇLERİN TANI VE PROGNOZDAKİ ÖNEMİ 4) Kısım III./ Diğer Nöroimmünolojik Hastalıklar Akut dissemine ensefalomiyetlit (ADEM) – Demet Yandım Kuşçu NROMİYELİTİS OPTİKA - Burcu Altunrende, Gülşen Akman Demir PML ve İmmün rekonstitüsyon inflamatuvar sendromu - Murat Terzi Limbik Ensafalitler – Erdem Tüzün PARANEOPLASTİK NÖROLOJİK SENDROMLAR – Burcu Altunrende, Gülşen Akman Demir PRİMER Santral sinir sistemi vasküliti – Nihal Işık OTTOİMMÜN NÖROMUSKÜLER KAVŞAK HASTALIKLARI – Güher Saruhan-Direskeneli İNFLAMATUAR KAS HASTALIKLARI – Hacer Durmuş, Zehra Piraye Gulllaln Barré Sendromu ve diğer akut imflamatuvar nöropatiler – Yeşim Gülşen Parman, Aslı Kıyat Kronik İmflamatuar Nöropatiler – Kayıhan Uluç İmmün aracılı otonomik nöropatiler – İhsan Şükrü Şengün Paraproteinemik Nöropatiler – Sevim Erdem Özdamar İZOLE SANTRAL VE PERİFERİK SİNİR SİSTEMİ VASKÜLİTLERİ – Ersin Tan Nörobehçet Sendromu – Uğur Uygunoğlu, Sabahattin Saip, Aksel Siva SANTRAL SİNİR SİSTEMİ ENFEKSİYONLSRI: MENENJİT VE ENSEFALİT HİV’in nörolojik komplikasyonları – Gülşen Özkaya Şahin Post-streptokkal hareket bozuklukları – Sevda Erer Özbek NÖROSARKOİDOZ – Belgin Koçer, Ceyda İrkeç NÖRO-SJÖGREN SENDROMU – Umut Kalyoncu, Aslı Tuncer-Kurne, Kader Karlı Oğuz LYME NÖROBORRELİOZU – Sibel Canbaz Kabay Aterosklerozda immun sistemin rolü – Münire Kılınç Toprak SEREBROVAKÜLER HASTALIKLARIN İMMÜNOLOJİK ÖZELLİKLERİ ALZHEIMER HASTALIĞINDA İMMÜN SİSTEMİN YERİ – Levent Sinan Bir Anti-GAD ile İLİŞKİLİ NÖROLOJİK HASTALIKLAR – Özlem Çelebi, Esen Saka Hashkmoto Ensefalopatisi – Nur Yüceyar Hiperirritabilite Sendromları - Çağrı Mesut Temuçin Nadir Görülen Nöroimmünolojik Sendromlar 5) Kısım IV./ Nöroimmünolojide Özel Durumlar Çocukluk ve ergenlik dönemlerinde nöroimmünolojik hastalıklar Çocukluk çağının inflamatuar demiyelinizan hastalıkları – Egemen İdiman Gebelik immünolojisi – Özlem Taşkapıoğl

Paraneoplastik nörolojik sendromlar

Paraneoplastik nörolojik sendromlar ( PNS), bir tümörün eşliğinde ortaya çıkan ancak sinir sisteminin kanser hücreleri ile lokal ya da metastaz ile doğrudan invazyonu veya kanser tedavisinin yan etkileri dışında otoimmün mekanizmalarla etkilendiği nörolojik tabloları kapsamaktadır. (Akman-Demir ve Tüzün, 2010). Bu tablolar, santral, periferik ya da otonom sinir sisteminde tek ya da birden fazla bölgeyi bir arada tutabilir. Genellikle PNS tablosu görüldükten sonra hastalar kanser tanısını almaktadır hatta bazen primer kanser otopside bile gösterilemeyebilir. (Lachanse ve Lennon, 2008). PNS’a neden olan mekanizma tam olarak bilinmese de, tümör ile ilişkili ortaya çıkan immünolojik bozukluklara bağlı geliştiği düşünülmektedir. (Graus ve ark., 2004). PNS’in çoğu, genellikle her tümör dokusunda hemde sinir sisteminde eksprese olan, onkonöral antijenler olarak da isimlendirilen antijenlere karşı gelişen ve PNS tanısında kullanılan antinöronal antikorlarla ilişkilidir.İÇİNDEKİLER 1) ÖNSÖZ 2) Kısım I. / Temel İmmünoloji Santral sinir sistemi immünolojisi – Rana Karabudak Doğal immünite – Suzan Çınar, Günnur Deniz Edinsel immünite – Dicle Güç Sitokinler ve kemokinler – Güneş Esendağlı İNFLAMASYON VE İNFLAMAZOM – Sacit Altuğ Kesikli İMMÜN TEDAVİNİN İLKELERİ – Emin Karasu KÖK HÜCRE BİYOLOJİSİNDE VE KLİNİK KULLANIMINDA GÜNCEL GELİŞMELER Otoimmünitenin temel Mekanizmaları – İshak Özel Tekin HLA – MHC SİSTEMİ – Füsun Özmen SANTRAL VE PERİFERİK SİNİR SİSTEMİNDE MİYELİN – Münife Neyal NÖROİMMÜNOLOJİDE HAYVAN MODELLERİ – Aslı Tuncer-Kurne, Güliz Sayat Miyastenia Gravis Modeli – Erdem Tüzün, Canan Ulusoy 3) Kısım II./Multipl Skleroz Klinik nöroimmünolojiye giriş – Rana Karabudak Multple Sklerozda Epidemiyoloji: Genetik ve Çevre – Orhun H. Kantarcı Multiple Skleroz: İMMÜNOPATOGENETİK ÖZELLİKLER Multiple Skleroz: PATALOJİK ÖZELLİKLER – Ayşe Altıntaş, Sinem Yazıcı Multiple Skleroz: KLİNİK ÖZELLİKLER VE SEYİR – Ömer Faruk Turan TÜMEF AKTİF Mutiple Skleroz Ayşe Altıntaş, Mecbure Nalbantoğlu, Gökçen Gözübatık NÖROLOJİK HASTALIKLARDA OTOANTİKORLAR - Sibel P. Yentür, Güher Saruhan MULTİPL SKLEROZ: TANI KRİTERLERİ – Cavit Boz BEYİN OMURİLİK SIVISI VE BEYİN BARİYERLERİ – Hayrettin Tumani Mutipl Sklerozda tanısal testler: Uyarılmış Potansiyeller – Nefati Kıylıoğlu Multipl skleroz: AYRICI TANI – Aysun Ünal, Keriman Oğuz Multipl skleroz: semptomatik tedaviler – Hüsnü Efendi Multipl skleroz: BİLİŞSEL TEDAVİ – Serkan Özakbaş, Bilge Piri Çınar Multipl skleroz: İMÜNOMODÜLATÖR TEDAVİLER – Serkan Özakbaş Multipl skleroz: İmmünosupresif tedaviler - Ayşe Sağduyu Kocaman Multipl skleroz: kombine tedaviler – Bedile İrem Tiftikçioğlu, Yaşar Zorlu Multipl skleroz: oral tedaviler – Murat Kürtüncü Multipl skleroz: adezyon molekülü aracılı tedaviler – Ayşe Sağduyu Kocaman Multipl skleroz: Plazmaferez ve IVIG tedavisi – Canan Yücesan NÖROLOJİK HASTALIKLARDA IVIG KULLANIMI VE PLAZMA DEĞİŞİMİ – Muhteşem Gedizlioğlu Egzersiz fizyoterapisi ve Multipl skleroz – Yeliz Salcı, Kadriye Armutlu MULTİPL SKLEROZDA BİYOBELİRTEÇLERİN TANI VE PROGNOZDAKİ ÖNEMİ 4) Kısım III./ Diğer Nöroimmünolojik Hastalıklar Akut dissemine ensefalomiyetlit (ADEM) – Demet Yandım Kuşçu NROMİYELİTİS OPTİKA - Burcu Altunrende, Gülşen Akman Demir PML ve İmmün rekonstitüsyon inflamatuvar sendromu - Murat Terzi Limbik Ensafalitler – Erdem Tüzün PARANEOPLASTİK NÖROLOJİK SENDROMLAR – Burcu Altunrende, Gülşen Akman Demir PRİMER Santral sinir sistemi vasküliti – Nihal Işık OTTOİMMÜN NÖROMUSKÜLER KAVŞAK HASTALIKLARI – Güher Saruhan-Direskeneli İNFLAMATUAR KAS HASTALIKLARI – Hacer Durmuş, Zehra Piraye Gulllaln Barré Sendromu ve diğer akut imflamatuvar nöropatiler – Yeşim Gülşen Parman, Aslı Kıyat Kronik İmflamatuar Nöropatiler – Kayıhan Uluç İmmün aracılı otonomik nöropatiler – İhsan Şükrü Şengün Paraproteinemik Nöropatiler – Sevim Erdem Özdamar İZOLE SANTRAL VE PERİFERİK SİNİR SİSTEMİ VASKÜLİTLERİ – Ersin Tan Nörobehçet Sendromu – Uğur Uygunoğlu, Sabahattin Saip, Aksel Siva SANTRAL SİNİR SİSTEMİ ENFEKSİYONLSRI: MENENJİT VE ENSEFALİT HİV’in nörolojik komplikasyonları – Gülşen Özkaya Şahin Post-streptokkal hareket bozuklukları – Sevda Erer Özbek NÖROSARKOİDOZ – Belgin Koçer, Ceyda İrkeç NÖRO-SJÖGREN SENDROMU – Umut Kalyoncu, Aslı Tuncer-Kurne, Kader Karlı Oğuz LYME NÖROBORRELİOZU – Sibel Canbaz Kabay Aterosklerozda immun sistemin rolü – Münire Kılınç Toprak SEREBROVAKÜLER HASTALIKLARIN İMMÜNOLOJİK ÖZELLİKLERİ ALZHEIMER HASTALIĞINDA İMMÜN SİSTEMİN YERİ – Levent Sinan Bir Anti-GAD ile İLİŞKİLİ NÖROLOJİK HASTALIKLAR – Özlem Çelebi, Esen Saka Hashkmoto Ensefalopatisi – Nur Yüceyar Hiperirritabilite Sendromları - Çağrı Mesut Temuçin Nadir Görülen Nöroimmünolojik Sendromlar 5) Kısım IV./ Nöroimmünolojide Özel Durumlar Çocukluk ve ergenlik dönemlerinde nöroimmünolojik hastalıklar Çocukluk çağının inflamatuar demiyelinizan hastalıkları – Egemen İdiman Gebelik immünolojisi – Özlem Taşkapıoğl

Autoimmune Diseases Associated with Epilepsy

WOS: 000370637700009Involvement of the central nervous system (CNS) during the course of systemic autoimmune diseases is not rare. Connective tissue disorders such as systemic lupus erythematosus (SLE), rheumatoid arthritis, Behcet's disease; granulomatous disorders such as sarcoidosis, granulomatous angitis; autoimmune bowel disorders such as inflammatory bowel and Celiac diseases; thyroid disorders such as Hashimoto and Graves diseases are best examples of the autoimmune diseases in this category. Epileptic seizures may be observed in patients with and without any obvious lesions in these disorders. In this review, we will summarize patterns of neurological involvement in systemic autoimmune diseases associated with epilepsy

Autoimmune Diseases Associated with Epilepsy

Involvement of the central nervous system (CNS) during the course of systemic autoimmune diseases is not rare. Connective tissue disorders such as systemic lupus erythematosus (SLE), rheumatoid arthritis, Behcet's disease; granulomatous disorders such as sarcoidosis, granulomatous angitis; autoimmune bowel disorders such as inflammatory bowel and Celiac diseases; thyroid disorders such as Hashimoto and Graves diseases are best examples of the autoimmune diseases in this category. Epileptic seizures may be observed in patients with and without any obvious lesions in these disorders. In this review, we will summarize patterns of neurological involvement in systemic autoimmune diseases associated with epilepsy

Neuromyelitisoptica spectrum disorders: the evaluation of 66 patients followed by Istanbul Bilim University, Department of Neurology

Conference of the Pan-Asian-Committee-for-Treatment-and-Research-in-Multiple-Sclerosis (PACTRIMS) -- NOV 13-15, 2019 -- Singapore, SINGAPOREWOS: 000556862300090[No abstract available]Pan Asian Comm Treatment & Res Multiple Sclerosi

Repetitive transcranial magnetic stimulation in restless legs syndrome: preliminary results

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Our aim was to compare the effect of high-frequency repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) over supplementary motor area with that of sham stimulation in restless legs syndrome (RLS). In this prospective study, patients were randomly assigned to either real stimulation group (11 patients), or sham stimulation group (8 patients) in a double-blinded fashion. Five patients, who were initially in the sham stimulation group, received real stimulation 1 month after the sham stimulation. One session of intervention was performed once every 3 days and total of ten sessions were done in each group. The International RLS-Rating Scale (IRLS-RS) was assessed at baseline and after 5th and 10th sessions in both groups and also in five patients in whom both sham and real stimulation were performed. A statistically significant difference was seen in the IRLS scores between real (n = 11) and sham stimulation (n = 8) after 5th and 10th sessions. The real stimulation significantly improved the IRLS-RS scores although they were unaffected by the sham stimulation. In five patients, in whom both sham and real stimulation were performed, a statistically significant improvement was seen in the IRLS-RS scores with the real stimulation and a statistically significant difference was seen in the IRLS scores between real and sham stimulation after 10th session. In conclusion, this method is safe and non-invasive, and the results of this pilot study may support that rTMS has the potential to be used in the treatment of RLS, which should be verified in larger series

Transcutaneous electrical posterior tibial nerve stimulation for chronic anal fissure: a preliminary study

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Purpose Recent studies showed that sacral nerve stimulation might be an effective treatment option for chronic anal fissure. We aimed to evaluate the efficacy of transcutaneous electrical nerve stimulation as a noninvasive alternative treatment for chronic anal fissure by stimulating the sacral nerve in the ankle via the posterior tibial nerve. In this prospective study, transcutaneous electrical nerve stimulation was applied for 10 days in addition to conventional medical treatment in ten patients. Wexner's constipation score, visual analog scale for pain, quality of life (Short Form-36), Hamilton anxiety and depression scores, symptom relief, compliance, fissure healing, and side effects were evaluated before and after treatment (days 0, 5, and 10). Ten patients (eight females/two males) with a mean age of 50.7 +/- 18.5 years were enrolled in the study. Pain and bleeding resolved in all patients 2 days after the treatment, and mucosal healing was observed in six patients 10 days after the treatment. Wexner's constipation and visual analog scale scores for pain decreased significantly (p = 0.001 and p = 0.002, respectively). Hamilton anxiety and depression scores decreased as well (p = 0.001 and p = 0.01, respectively). Among Short Form-36 subscales, only mental health score increased significantly (p = 0.003). One patient underwent surgery at follow-up due to recurrence of symptoms, and rubber band ligation was applied to another patient who had internal hemorrhoidal rectal bleeding at the end of 10 days. Transcutaneous electrical nerve stimulation application to the posterior tibial nerve has the potential to be an alternative treatment option for chronic anal fissure patients who seek noninvasive treatment modality

Sympathetic skin responses from the scalp evoked by electrical stimulation in seborrheic dermatitis

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Although the role of autonomic nervous system in seborrheic dermatitis (SD) is still unclear, seborrhea is sometimes accepted as a sign of autonomic dysfunction in several nervous system diseases. Therefore, we aimed to investigate the sympathetic nervous system (SNS) activity in SD by recording sympathetic skin responses (SSR) from the scalp (S-SSR). Thirty-one control subjects and 22 SD patients were studied by evoking right and left S-SSR with electrical stimulation of the right median nerve at the wrist. Mean latencies and maximum amplitudes were calculated for both sides in each group. In seven out of 31 control subjects and in 13 out of 22 patients, the S-SSR could not be elicited on either side. There were four subjects with unilateral response in the patient group. There were significantly more non-responders among the patients with SD (P<0.000). This study suggests that in SD, the autonomic nervous system may be involved. The S-SSR is a new site for recording SSR. The responses are relatively symmetrical and can be evoked easily by electrical stimulation, and may be used to evaluate the SNS function in SD patients and also in healthy subjects