Application of ion chromatography coupled with pulse amperometric detection to determine myo–inositol content in plant components of feed

W pracy zastosowano technikę chromatografii jonowej do oznaczania zawartości mio-inozytolu w roślinnych komponentach pasz, jako alternatywę testu mikrobiologicznego. Materiał badawczy stanowiły: pszenica, kukurydza i soja niemodyfikowane oraz odmiany GMO, a także przygotowane na ich bazie mieszanki paszowe. Oznaczono inozytol: całkowity, wolny oraz uwolniony w procesie in vitro, symulującym przewód pokarmowy drobiu. Mio-inozytol został rozdzielony w wysokosprawnej kolumnie anionowymiennej CarboPack PA100 i oznaczony w trybie pulsacyjnej detekcji amperometrycznej (ang. high performance anion-exchange chromatography with pulse amperometric detection, HPAEC–PAD). Całkowity inozytol oznaczony techniką HPAEC–PAD kształtował się na poziomie od 2572 µg/g (pasza kukurydziano-sojowa) do 3667 µg/g (kukurydza). Otrzymane dane były porównywalne z testem mikrobiologicznym tylko w przypadku śruty sojowej, zarówno w formie niemodyfikowanej, jak i GMO (odpowiednio: 2392 i 2636 µg/g). W odniesieniu do pozostałych komponentów pasz wyniki uzyskane za pomocą techniki HPAEC–PAD były wyższe od rezultatów testu mikrobiologicznego, średnio o 30 - 50 %. Korelacja pomiędzy obiema metodami w zakresie stężeń 0,1-100 μg/ml była najwyższa w przypadku analizy mioinozytolu uwolnionego w procedurze trawienia in vitro (r = 0,88). W pozostałych przypadkach, w teście mikrobiologicznym uzyskiwano systematycznie niższe wyniki, ponieważ uwolnienie całkowitego inozytolu przez kwaśną hydrolizę było niepełne i testowy mikroorganizm S.cerevisiae ATCC 9080 nie mógł wykorzystać do wzrostu monofosforanu inozytolu. Inna możliwość to efekt dużej zawartości aminokwasów hydrofobowych w komponentach pasz zawierających soję, które mogą interferować z systemem pulsacyjnej detekcji amperometrycznej.In the research project, an ion chromatography technique was used as an alternative to microbiological assay to determine the content of myo-inositol in plant components of feeds. The analyzed material consisted of both genetically non-modified and modified varieties of wheat, corn, and soybean, as well as of feed mixtures made on the basis thereof. The contents of total and free inositol were determined as was the content of dialyzable inositol released by in vitro procedure to simulate the intestinal tract of broilers. The myo-inositol was separated on a high-performance, anion-exchange CarboPack PA100 column, and determined using a pulsed amperometric detection procedure (i.e. high performance anion-exchange chromatography with pulse amperometric detection, HPAEC–PAD). The content of total inositol determined by the HPAEC–PAD method ranged between 2572 μg/g (corn-soybean feed) and 3667 μg/g (corn). The data obtained were comparable only with the results of the microbiological assay of both the genetically nonmodified and modified soybean pellets, (2392 and 2636 μg/g, respectively). As regards the other feed components, the results obtained by the HPAEC-PAD method were higher than those obtained using the microbiological method, on average: by 30 to 50 %. In the range of the concentration values from 0.1 to 100 μg/ml, a correlation between the two methods analyzed was the highest in the case of the analysis of myo-inositol released during the in vitro digestion procedure (r = 0.88). In all other cases, the results of the microbiological assay were systematically lower because the liberation of total inositol by the acid hydrolysis was incomplete, and S. cerevisiae ATCC 9080, the micro-organism analyzed, couldn’t utilize the inositol monophosphate to grow. The other possibility was a common presence of hydrophobic aminoacids in soy-containing components of feeds, which could interfere with the system of pulsed amperometric detection

Effect of flaxseed oil cake addition on antioxidant potential of grass pea tempeh

Celem pracy było określenie wpływu dodatku wytłoków z nasion lnu, jako kosubstratu nasion lędźwianu w fermentacji typu tempe, na potencjał antyoksydacyjny otrzymanych produktów. Sporządzono 5 rodzajów tempe: z samych nasion lędźwianu oraz z dodatkiem 5, 15, 25 i 35 % wytłoków lnianych. Otrzymane produkty zliofilizowano, odtłuszczono, a następnie sporządzono wodne i wodno-acetonowe (1 : 1, v/v) ekstrakty, w których oznaczono zawartość fenoli, aktywność antyrodnikową (ABTS+• i •OH lub DPPH•) oraz zdolność do redukcji. Zawartość fenoli w ekstraktach wodnych była o 20 ÷ 80 % większa w przypadku produktów zawierających wytłoki lniane w porównaniu z tempe z samych nasion lędźwianu. Ekstrakty te charakteryzowały się również o 50 ÷ 100 % większą aktywnością względem rodnika ABTS+•. Stosunkowo niewielki, 15-procentowy dodatek wytłoków do podstawowego substratu fermentacji spowodował również maksymalny wzrost zdolności do wygaszania rodnika hydroksylowego. Ekstrakty wodne z produktów zawierających 35-procentowy dodatek wytłoków wykazywały o 40 % wyższą i statystycznie istotną (p < 0,05) zdolność do redukcji niż tempe z samych nasion lędźwianu. Zawartość fenoli w ekstraktach wodno-acetonowych była 0,5 ÷ 3,5 razy większa w przypadku produktów z dodatkiem wytłoków lnianych. Ekstrakty te wykazywały również 1,5 ÷ 10 razy większą aktywność względem rodnika DPPH• oraz 1,7 ÷ 3 razy wyższą zdolność do redukcji w porównaniu z produktem powstałym po fermentacji samych nasion lędźwianu. Aktywność antyoksydacyjna była skorelowana z zawartością fenoli, niezależnie od rodzaju zastosowanego ekstrahenta.The objective of the research study was to determine the effect of flaxseed oil cake, added to grass pea seeds as a tempeh-type fermentation co-substrate, on the antioxidant potential of the products produced. Five types of tempeh were made: one type made from grass pea seeds only and 4 types with the addition of 5, 15, 25, and 35 % of flaxseed oil cake. The products produced were lyophilized, defatted and, next, aqueous and aqueous-acetone extracts (1:1, v/v) were made, and the following was determined therein: content of phenols, antiradical activity (ABTS+• and •OH or DPPH), and reducing power. As for the products containing flaxseed oil cake, the content of phenols in aqueous extracts was 20 – 80 % higher than in the tempeh from grass pea seeds only. Moreover, those extracts were characterized by a 50-100 % higher activity towards ABTS+• radical. Additionally, the addition of only 15% - a relatively low amount - of flaxseed oil cake to the basic fermentation substrate caused a maximal increase in the •OH scavenging activity potential. The reducing power of aqueous extracts from products with 35% of flaxseed oil cake added was 40% higher and statistically significant compared to the tempeh from grass pea seeds. The content of phenols in aqueous-acetone extracts was 0.5 – 3.5 times higher in the products with flaxseed oil-cake added. Additionally, these extracts showed a 1.5 - 10 times higher activity towards DPPH• and a 1.7- 3 times higher reducing power compared to the products produced after the fermentation of grass pea seeds only. The antioxidant activity was correlated with the content of phenols irrespective of the type of the used extract

Valorisation of mango peels: extraction of pectin and antioxidant and antifungal polyphenols

Mango peels is a by-product obtained during mango processing, which is currently discarded causing environmental pollution. In the present study, mango peels were used as source of polyphenols and pectin. Additionally, antioxidant and antifungal activities were measured. The extraction condition to recover pectin and polyphenols at the same time was using water, 121 °C/10 min at 1:40 w/v ratio (9.38 g/100 g dry peels and 72.61 mg/g dry peels, respectively). With this treatment, higher antioxidant capacity was obtained (72.18, 37.73 and 39.23 ppm of total polyphenols from mango peels to inhibit 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl and 2,2-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) free radical; also the lipid oxidation inhibition reaction in 50%, respectively). Furthermore, this extract inhibited the radial growth of Colletotrichum gloeosporioides, Sclerotinia sclerotiorum and Mucor sp. in 50% and Fusarium oxysporum in 33.33%. Thus, the results suggest that total polyphenols from mango peels is as attractive alternative source for bioactive compounds, like antioxidants and antifungal molecules.Authors thank Mexican Council for Science and Technology (CONACYT) for the financial support given to the project.info:eu-repo/semantics/publishedVersio