63P Ocena skuteczności paliatywnej brachyterapii HDR w leczeniu raka przełyku

Celem pracy jest ocena skuteczności paliatywnej brachyterapii w leczeniu zaawansowanego raka przełyku. Poddano analizie wpływ wcześniejszej teleradioterapii na efekt paliacji oraz dokonano oceny przydatności powtórnej brachyterapii w leczeniu nawrotu dysfagii.Materiał i metodyW latach 1991–1997 w Instytucie Onkologii w Gliwicach leczono brachyterapią HDR 35 chorych na zaawansowanego raka przełyku. 23 chorych tej grupy było uprzednio leczonych z zastosowaniem zewnętrznych źródeł promieniowania, dla 12 brachyterapia była jedyną metodą leczenia. U 9 chorych tej grupy zastosowano ponownie brachyterapię w leczeniu nawrotu dysfagii. Skuteczność paliatywnej brachyterapii oceniono na podstawie analizy pięciu czynników:•subiektywnego odczucia poprawy•stopnia dysfagii po leczeniu•bólu przy przełykaniu•wzrostu wagi•regresji radiologicznej zmianyW celu analizy wpływu teleradioterapii na skuteczność paliatywnej brachyterapii chorzy zostali podzieleni na dwie grupy A i B. Do grupy A zaliczono chorych leczonych uprzednio teleradioterapią, do grupy B zaliczono chorych leczonych wyłącznie brzchyterapią.WynikiSubiektywną poprawę po leczeniu zgłaszało 28 (80%) chorych. U 31 chorych nastąpiło zmniejszenie dysfagii. Spośród 14(40%) chorych cierpiących z powodu bólu u 6 (42%) chorych stwierdzono zmniejszenie nasilenia tego objawu. Ból nie był częstym objawem w badanej grupie. 21 (60%) chorych nie odczuwało bólu zarówno przed jak i po leczeniu. U 14 (40%) chorych stwierdzono wzrost wagi po leczeniu, a u 20 (57%) chorych waga utrzymywała się na stałym poziomie. W skopii przełyku z kontrastem stwierdzono regresję zmiany u 29 (83%) chorych. Czas trwania regresji objawów wahał się od kilkunastu dni do półtora roku; średnio wynosił 2,5 miesiąca. Ciężkie powikłania po leczeniu zaobserwowano u 6 (17%) chorych. W grupach A i B stwierdzono porównywalny efekt paliatywny, ciężkie powikłania zaobserwowano jednak tylko u chorych zaliczonych do grupy A.Spośród 9 chorych leczonych z powodu nawrotu dysfagii powtórna brachyterapia przyniosła efekt u 5 (56%) chorych. powikłania po powtórnej brachyterapii zaobserwowano u 3chorych; wszyscy byli uprzednio leczeni teradioterapią.WnioskiBrachyterapia HDR jest skuteczną metodą paliatywnego leczenia raka przełyku i wydaje się być wystarczająca jako jedyna metoda paliacji przy tym rozpoznaniu. W badanej grupie powtórne zastosowanie brachyterapii okazało się skuteczna metodą w przypadku nawrotu dysfagii u chorych nie poddanych wcześniej teleradioterapii

15 Brachyterapia HDR w paliatywnym leczeniu zaawansowanego raka przełyku – ocena skuteczności metody

Cel pracyOcena skuteczności paliatywnej brachyterapii (BT) w leczeniu zaawansowanego raka przełyku.Materiały i metodyW latach 1992–1999 w Instytucie Onkologii w Gliwicach leczono paliatywnie BT HDR 28 chorych na zaawansowanego raka przełyku. Dawka frakcyjna promieniowania wynosiła 7–7,5 Gy w odległości 0,5 cm od powierzchni aplikatora o średnicy 6 mm. Dawka całkowita wynosiła 7–22,5 Gy, frakcja co 7 dni. Skuteczność BT oceniano na podstawie analizy subiektywnego odczucia poprawy, stopnia dysfagii po leczeniu, wzrostu masy ciała, regresji radiologicznej nacieku. Przeanalizowano rodzaj i częstość powikłań.WynikiRegresję radiologiczną, zmniejszenie dysfagii oraz stabilizację masy ciała obserwowano odpowiednio u 17 (60%), 16 (57%) i 19 (68%) chorych. Odczucie subiektywnej poprawy podało 15 (54%) chorych. Czas trwania efektu paliatywnego wahał się w granicach od 1 tygodnia do ponad 1 roku i wynosił średnio 60 dni. Ciężkie powikłania w postaci przetoki i zapalenia przełyku wystąpiły odpowiednio u 5 i 1 chorego (21%).WnioskiW badanej grupie BT HDR okazała się skuteczną metodą paliatywnego leczenia zaawansowanego raka przełyku, aczkolwiek obarczoną znacznym odsetkiem powikłań. Dla tych chorych jednak alternatywą było wyłącznie leczenie objawowe

7. IMRT – new standards in treatment planning

Technological advances in medical imaging have prompted accelerator manufactures to produce more and more advanced treatment delivery systems capable to precise shape the dole distribution.For several years radiation beams have been modulated by mechanical and dynamic wedges, compensators, individual shields and unequal beam weights. Nowadays three dimensional conformal treatment and intensity modulated radiation therapy techniques (IMRT) provide very precise conformation of the dose to the target volume while sparing adjacent healthy tissues. On the other hand conformal radiotherapy requires very precise definition of anatomical structures, improved patient repositioning systems. New challenge represents quality control program and treatment verification.IMRT was introduced in clinical practice in Center of Oncology, Glivvice in year 2000. Such treatment is delivered by Clinac 2300 with dynamic MLC option, on the base of dose distributions calculated by CadPlan-Helios treatment planning system, and sent via Varis to accelerator.The aim of this paper is to present our experience with IMRT technique with particular regard to IMRT treatment plan (definition of PTV and calculation factors like Termination Tolerance, Priority Factor, Scatter Factor)

37 Obrazowanie 3D w konformalnej brachyterapii

Dynamiczny rozwój techniki obrazowania we współczesnej diagnostyce pozwala na coraz dokładniejsze określenie przestrzenne zmiany nowotworowej (3D). W konformalnej radioterapii i brachyterapii wysoka dawka promieniowania podawana jest w małym obszarze guza lub loży pooperacyjnej, a forma przestrzenna izodoz jest dostosowana do kształtu PTV. Dlatego rekonstrukcja trójwymiarowa zmiany nowotworowej i narządów krytycznych jest szczególnie istotna. Rozkład planowanej dawki obliczany jest na podstawie zdjęć symulacyjnych pacjenta (IBU), TK oraz NMR, za pomocą komputerowego systemu planowania leczenia PLATO. Celem pracy jest przedstawienia sposobów wykorzystania dostępnych technik obrazowania w konformalnym planowaniu brachyterapii oraz ich porównanie. Planowanie konformalnej brachyterapii w oparciu o obrazowanie trójwymiarowe pacjenta pozwala na bardzo dokładne określenie napromienianego obszaru oraz narządów sąsiednich. Wyniki przedstawiane są nie tylko w postaci izodoz dwu- i trójwymiarowych, ale również w postaci histogramów, co znacznie ułatwia ocenę i porównywanie różnych planów leczenia. W konsekwencji możliwe jest eskalowanie dawki promieniowania w wybranym obszarze anatomicznym pacjenta

82. IBU and CT based conformal HDR brachytherapy

The aim of the study is to present advantages of IBU and CT based panning in conformal brachytherapy (BT).Applicator localization and dose planning in modern BT can be achieved by an integrated BT Unit (IBU) and CT based planning. Due to online connection between the localizer and the planning system, ihe fluoroscopy images are imported directly for reconstroction purpose, resulting in dose distribution view in operating room after dose calculation. That enables – if necessary – optimisation of the dose distribution by optimisation of the implant geometry. Fluoroscopy images can be easily stored to database, and used for verification during next fractions. The disadvantage of IBU based planning is that there is no possibility to enter volumes of interest itito treatment plan. The localization of the applicator during fluoroscopy is analysed mostly due to well seen bony structures.In order to add information concerning also soft tissue during planning procedure, CT examination of patient with implaced applicator is performed followed by all volume of interest definition.The dose distribution calculated on the base of IBU and CT images are comparable, however CT- based planning visualizes dose distribution in all selected volumes of interest (f.e. in critical organs, PTV etc). Verification of the applicator localization by IBU is an easy, reproducible method however the localization of the applicator in relation to surrounding tissues is possible only in CT-based option

19 Brachyterapia w zapobieganiu restenozie tętnicy nerkowej – doniesienie wstępne

WprowadzenieWśród chorych na wtórne nadciśnienie tętnicze największą grupę stanowią chorzy na nadciśnienie naczyniowo-nerkowe (RVH) spowodowane zwężeniem tętnicy nerkowej. Postępowanie zachowawcze w RVH jest najczęściej nieskuteczne, a zasadniczą formą leczenia wciąż pozostaje przezskórna śródnaczyniowa plastyka tętnicy nerkowej (PTRA). Problemem przy takim postępowaniu jest ponowne zwężenie tętnicy nerkowej. Metodą, z którą wiąże się w ostatnim okresie największe nadzieje na zapobieganie restenozie lub wydłużenie czasu do jej powstania jest brachyterapia donaczyniowa.Cel pracyCelem pracy jest przedstawienie doświadczenia pracowni brachyterapii Instytutu Onkologii w Gliwicach związanego z brachyterapią tętnicy nerkowej po PTRA.Opis przypadkuw dniu 22.10.1999 roku w Instytucie Onkologii w Gliwicach przeprowadzono pierwszą w Polsce brachyterapią tętnicy nerkowej u 47-letniej chorej na RVH operne na leczenie farmakologiczne. Zabieg PTRA wykonano w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Poszerzone naczynie nerkowe napromieniano przy użyciu aplikatora naczyniowego, sprzętu i systemu planowania firmy Nucletron. Podano jednorazową dawkę 15 Gy w punkcie referencyjnym 4,5 mm od osi aplikatora. Całkowita długość napromienianego obszaru wynosila 2,25 mm, a całkowity czas leczenia – 3 min 30 s. Zabieg przebiegł płanowo, bez powiktań. Do czerwca 2000 roku napromieniono 16 chorych na RVH.WniosekBrachyterapia tętnicy nerkowej po PTRA może stanowić ważny etap w zapobieganiu restenozie lub wydłużeniu czasu do jej wystąpienia