Cross-sensitization to Artemisia and Ambrosia Pollen Allergens in an Area Located Outside of the Current Distribution Range of Ambrosia

Introduction : The role of long-distance transported (LDT) Ambrosia pollen in inducing new sensitization and affecting sensitization rates in Artemisia -sensitized patients is unclear. Aim : The aim of this study was to estimate the degree of cross-sensitization to Ambrosia / Artemisia allergens in citizens of Poznan (Western Poland). This area is covered by extensive Artemisia populations but does not currently have local Ambrosia populations. Material and methods : Sera of 119 patients were tested by fluoroenzyme immunoassay (CAP-FEIA system) against pollen allergen extracts of Artemisia vulgaris and Ambrosia artemisiifolia , an allergenic component of A. vulgaris (nArt v 1), and an allergenic component of A. artemisiifolia ( nAmb a 1 ). Skin prick tests (SPTs, n = 86) were performed with pollen allergen extracts of A. vulgaris and A. artemisiifolia . Artemisia and Ambrosia pollen in ambient air was collected (1996�2013) by a Hirst type volumetric trap sited at roof level (33 m). Results : The SPT showed that the prevalence of sensitization to Ambrosia and Artemisia pollen exceeded 3.5, and 10.5, respectively. The measurements of IgE in blood serum (CAP-FEIA) revealed that among Ambrosia -sensitized patients 90.1 (20/22 patients) were concomitantly sensitized to Artemisia . 59.1 (13/22) of these patients reacted to nArt v 1, suggesting primary sensitization to Artemisia pollen. Only 2 (9.1) patients were mono-sensitized to Ambrosia pollen extract, but surprisingly not to nAmb a 1 . Conclusions : The LDT Ambrosia pollen had a negligible effect on the rate of sensitization to Ambrosia allergens in Poznan and did not increase the prevalence of sensitization to Artemisia pollen in this region. However, the majority of patients showing hypersensitization to Artemisia pollen might also present symptoms during elevated episodes of LDT of Ambrosia pollen

"Medicine is still against Black people": Mapping and visualising intersections of social inequalities, community mistrust, and vaccine hesitancy in online and physical spaces in the UK and US

Funded by the British Academy, this report is part of a research project entitled “Mapping and visualising intersections of social inequalities, community mistrust, and vaccine hesitancy in online and physical spaces in the UK and US”. The report investigates social, cultural, and political factors underlying vaccine hesitant beliefs and ideas among minoritised communities in the United Kingdom (UK) and the United States of America (US). The data is collected through interviews and focus groups with vaccine-hesitant individuals within various religiously, ethnically, and racially minoritised communities, interviews with medical practitioners, and through thematic analysis of vaccine communication in Twitter and Telegram during the COVID-19 pandemic

Advances in prevention and therapy of neonatal dairy calf diarrhoea : a systematical review with emphasis on colostrum management and fluid therapy

Neonatal calf diarrhoea remains the most common cause of morbidity and mortality in preweaned dairy calves worldwide. This complex disease can be triggered by both infectious and non-infectious causes. The four most important enteropathogens leading to neonatal dairy calf diarrhoea are Escherichia coli, rota-and coronavirus, and Cryptosporidium parvum. Besides treating diarrhoeic neonatal dairy calves, the veterinarian is the most obvious person to advise the dairy farmer on prevention and treatment of this disease. This review deals with prevention and treatment of neonatal dairy calf diarrhoea focusing on the importance of a good colostrum management and a correct fluid therapy

Antiinflammatory Therapy with Canakinumab for Atherosclerotic Disease

Background: Experimental and clinical data suggest that reducing inflammation without affecting lipid levels may reduce the risk of cardiovascular disease. Yet, the inflammatory hypothesis of atherothrombosis has remained unproved. Methods: We conducted a randomized, double-blind trial of canakinumab, a therapeutic monoclonal antibody targeting interleukin-1β, involving 10,061 patients with previous myocardial infarction and a high-sensitivity C-reactive protein level of 2 mg or more per liter. The trial compared three doses of canakinumab (50 mg, 150 mg, and 300 mg, administered subcutaneously every 3 months) with placebo. The primary efficacy end point was nonfatal myocardial infarction, nonfatal stroke, or cardiovascular death. RESULTS: At 48 months, the median reduction from baseline in the high-sensitivity C-reactive protein level was 26 percentage points greater in the group that received the 50-mg dose of canakinumab, 37 percentage points greater in the 150-mg group, and 41 percentage points greater in the 300-mg group than in the placebo group. Canakinumab did not reduce lipid levels from baseline. At a median follow-up of 3.7 years, the incidence rate for the primary end point was 4.50 events per 100 person-years in the placebo group, 4.11 events per 100 person-years in the 50-mg group, 3.86 events per 100 person-years in the 150-mg group, and 3.90 events per 100 person-years in the 300-mg group. The hazard ratios as compared with placebo were as follows: in the 50-mg group, 0.93 (95% confidence interval [CI], 0.80 to 1.07; P = 0.30); in the 150-mg group, 0.85 (95% CI, 0.74 to 0.98; P = 0.021); and in the 300-mg group, 0.86 (95% CI, 0.75 to 0.99; P = 0.031). The 150-mg dose, but not the other doses, met the prespecified multiplicity-adjusted threshold for statistical significance for the primary end point and the secondary end point that additionally included hospitalization for unstable angina that led to urgent revascularization (hazard ratio vs. placebo, 0.83; 95% CI, 0.73 to 0.95; P = 0.005). Canakinumab was associated with a higher incidence of fatal infection than was placebo. There was no significant difference in all-cause mortality (hazard ratio for all canakinumab doses vs. placebo, 0.94; 95% CI, 0.83 to 1.06; P = 0.31). Conclusions: Antiinflammatory therapy targeting the interleukin-1β innate immunity pathway with canakinumab at a dose of 150 mg every 3 months led to a significantly lower rate of recurrent cardiovascular events than placebo, independent of lipid-level lowering. (Funded by Novartis; CANTOS ClinicalTrials.gov number, NCT01327846.

Body temperature of horses spending time in paddocks in various weather conditions during the summer

Celem badań było określenie temperatury wewnętrznej i temperatury powierzchniowej wy- branych części ciała koni podczas pobytu na padokach podczas różnej pogody w porze let niej. Badaniami objęto 10 dorosłych klaczy pełnej krwi angielskiej. Doświadczenie w porze letniej przeprowadzono na koniach przebywających na padoku, w czterech ośmiogodzin- nych etapach różniących się warunkami atmosferycznymi (pogoda: słoneczna, pochmurna, deszczowa, wietrzna). Badania polegające na pomiarze temperatury wewnętrznej (termometr weterynaryjny �eterin�r � �hermometer �C 1�) i temperatury powierzchniowej głowy, oko-�eterin�r � �hermometer �C 1�) i temperatury powierzchniowej głowy, oko- lic żeber i zadu (kamera termowizyjna �hermal Imagers �i9 FLUKE i program �mart�iew 4.1) wykonano w spoczynku, a następnie po czterech i ośmiu godzinach pobytu koni na pado- ku. Stwierdzono, że czas przebywania koni na padokach w porze letniej należy uzależnić od warunków pogodowych. Wielogodzinne przebywanie koni poza stajnią podczas pogody słonecznej, której towarzyszy wysoka temperatura powietrza, może przyczynić się do przegrzania organizmu. Natomiast deszcz i wiatr mogą organizm wyziębić. Warto zatem rozważyć wówczas konieczność pozostawienia koni w stajni lub ograniczenie czasu ich przebywania na padokach do najwyżej czterech godzin

Effect of air temperature and humidity in a stable on basic physiological parameters in horses

Celem pracy była analiza wybranych parametrów technicznych powietrza w stajni (mikroklimat) i podstawowych parametrów fizjologicznych koni utrzymywanych w tej stajni w różnych porach roku. Materiał badawczy stanowiło 12 dorosłych koni gorącokrwistych utrzymywanych w murowanej stajni boksowej. Parametry techniczne powietrza w stajni (temperatura na korytarzu, temperatura w boksie w dwóch punktach, wilgotność względna na korytarzu, wilgotność względna w boksie w dwóch punktach) określono w pierwszym dniu kalendarzowego lata, jesieni, zimy i wiosny tego samego roku. Pomiary za pomocą LB-518 – bezprzewodowego termohigrometru bateryjnego Bluetooth BLE-LOGGER były przeprowadzone o godzinie 12.00 w pięciu punktach stajni oddalonych od siebie o 300 cm. Pomiary parametrów fizjologicznych koni, czyli temperatury wewnętrznej ciała (termometr weterynaryjny Veterinär – Thermometer S.C. 12), częstości rytmu serca (mierniki Polar ELECTRO OY - RS800CX z programem PolarProTrainer 5.0.), częstości oddechów (stoper ręczny) przeprowadzono o godzinie 6.00 i 18.00 w każdym dniu badań. Stwierdzono, że pora roku wywiera znaczący wpływ na kształtowanie mikroklimatu stajennego. Ze względu na utrzymanie optymalnego poziomu wilgotności względnej powietrza, jedynie zimą i okresowo jesienią powinno się ograniczać przewietrzanie stajni. Warto również podkreślić, że mikroklimat stajni wyraźnie oddziałuje na podstawowe parametry fizjologiczne koni. Wysoka temperatura i wilgotność względna powietrza stajni może spowodować niekorzystne zmiany w postaci wieczornego wzrostu temperatury wewnętrznej ciała koni w porze letniej i spadku w porze zimowej. Pozostałe parametry, czyli częstość rytmu serca i liczba oddechów może wówczas również niekorzystnie wzrosnąć, głównie w okresie letnim. Zimą, konie powinny mieć mniej problemów z utrzymaniem prawidłowego poziomu parametrów fizjologicznych, jeszcze mniej jesienią, a najmniej wiosną