Zdolność kombinacyjna wybranych deserowych odmian truskawki o zróżnicowanym okresie dojrzewania owoców

The subjects of the study were the strawberry hybrids of the F1 generation, de-rived from the crossing made between eight cultivars: ‘Darselect’, ‘Selvik’, ‘Elianny’, ‘Susy’, ‘Salsa’, ‘Albion’, ‘Charlotte’ and ‘Filon’ in an incomplete diallel mating design according to Griffing’s method IV. The assessed traits were: fruit ripening time, productivity, fruit size and firmness, as well as soluble solids and ascorbic acid content. Significant differences were found in general combining ability (GCA) and specific combining ability (SCA) effects for most of the traits. The most suitable strawberry for breeding cul-tivars with fruits for fresh consumption was ‘Charlotte’, as a donor of high productivity and large fruits. Valuable parental cultivars were also: ‘Salsa’ – for large fruit rich in soluble solids, ‘Darselect’ – for high ascorbic acid content, ‘Filon’ – for large fruit and ‘Albion’ – for high productivity. Strawberry ‘Susy’ was the least useful parent for breed-ing such cultivars. For most families, significantly positive SCA effects were found for the individual traits. Only for 3 families, significantly positive SCA effects were obtained for two or more traits. These are the following families: ‘Selvik’ × ‘Susy’, ‘Selvik’ × ‘Salsa’ and ‘Elianny’ × ‘Filon’.Przedmiotem badań były mieszańce truskawek pokolenia F1 otrzymane w wyniku skrzyżowania w układzie diallelicznym niekompletnym wg IV metody Griffinga ośmiu odmian: ‘Darselect’, ‘Selvik’, ‘Elianny’, ‘Susy’, ‘Salsa’, ‘Albion’, ‘Charlotte’ i ‘Filon’. Oceniano następujące cechy mieszańców: termin dojrzewania, plenność, wielkość i jędrność owoców, a także zawartość w owocach substancji rozpuszczalnych i kwasu askorbinowego. Stwierdzono istotne zróżnicowanie efektów ogólnej zdolności kombinacyjnej (GCA) i specyficznej zdolności kombinacyjnej (SCA) dla większości badanych cech. Najbardziej przydatna do hodowli odmian deserowych okazała się ‘Charlotte’, będąca donorem genów warunkujących wysoką plenność i duże owoce. Cenne dla hodowli są również: ‘Salsa’ – donor cechy dużych i bogatych w substancje rozpuszczalne owoców, ‘Darselect’ – donor cechy wysokiej zawartości kwasu askorbinowego w owocach, ‘Filon’ – donor cechy dużych owoców, ‘Albion’ – donor cechy wysokiej plenności. Najmniej przydatna do hodowli odmian deserowych jest ‘Susy’. U większości rodzin stwierdzono istotnie dodatnie efekty SCA dla pojedynczych cech. U trzech rodzin uzyskano istotnie dodatnie efekty SCA dla dwóch lub więcej cech. Są to rodziny otrzymane ze skrzyżowania odmian: ‘Selvik’ × ‘Susy’, ‘Selvik’ × ‘Salsa’ oraz ‘Elianny’ × ‘Filon’

Wpływ wieku rośliny oraz wielkości karpy szparaga na wzrost pędow asymilacyjnych z uwzględnieniem bilansu cukrów

Asparagus plants cv. “Epos” were planted in the aeroponic system with recirculation in two cycles. The effect of asparagus plant age and crown size on fern growth were studied. The results show that the age of asparagus plants affected the number of ferns – the number of assimilation shoots increased with age – while the weight of asparagus crowns had an effect on the number and total weight of shoots. An increase in crown weight by about 1000 g caused an increase in the number of shoots by about 6, while the weight of one shoot increased by approx. 144 g. The age of aasparagus plants was also a significant factor for dry weight, % Brix and total carbohydrate contents in roots before the assimilation season as well as glucose, fructose, sucrose, GFS and total carbohydrate contents in roots after the assimilation season.Rośliny szparaga odmiany „Epos” uprawiane były w systemie aeroponicznym z recyrkulacją w dwóch cyklach. Przedmiotem badań był wpływ wieku roślin szparaga i wielkości karpy na wzrost pędów asymilacyjnych. Badania wykazały, że wiek roślin wpływał na ilość pędów asymilacyjnych – ilość pędów wzrastała wraz z wiekiem – natomiast masa karpy wpływała na ilość oraz masę wszystkich pędów ogółem. Wzrost masy karpy o 1000 g powodował wzrost liczby pędów asymilacyjnych o 6 sztuk i wzrost masy pojedynczego pędu o 144 g. Wiek roślin szparaga był istotnym czynnikiem wpływającym na suchą masę, % Brix i ogólna zawartość cukrów w korzeniach przed okresem asymilacji, jak również na zawartość glukozy, fruktozy, sacharozy, GFS i cukrów ogółem w korzeniach spichrzowych po okresie asymilacji