Students’ attitudes of the faculty of health sciences to persons with disabilities

Wstęp. Stosunek do osób niepełnosprawnych radykalnie zmieniał się na przestrzeni wieków. Cel pracy. Ocena postaw studentów wobec osób niepełnosprawnych. Materiał i metody. Badania oparte na autorskim kwestionariuszu ankiety przeprowadzone w grupie 228 studentów. Wyniki. Respondenci w swoim otoczeniu mieli osoby niepełnosprawne (12%) i w 60,4% deklarowali gotowość niesienia im pomocy. Pojęcie „niepełnosprawność” kojarzyło się im z reguły z brakiem całkowitej sprawności ruchowej (21,5%). W opinii 26% badanych stosunek społeczeństwa do niepełnosprawnych jest raczej niedobry, ale powinni oni zawierać małżeństwo (95%), mieć dzieci (81%), pracować (95%), jeździć samochodem (96%), uczyć się w klasach integracyjnych (81%), a opiekować się nimi powinna z reguły rodzina (81%). Najchętniej (67,5%) studenci opiekowaliby się osobami słabo słyszącymi, a najrzadziej (30,3%) z widocznym zniekształceniem, oszpeceniem ciała. Badani preferowali model separacyjny funkcjonowania osoby niepełnosprawnej (32%). Największą trudnością w funkcjonowaniu osób niepełnosprawnych było znalezienie pracy (21%), a grupą o największych problemach — osoby z głębszymi zaburzeniami mowy i osoby niesłyszące (po 21%). Badani uważali niepełnosprawnych za biernych w życiu zawodowym i społecznym (po 38%), a wszelkie kampanie społeczne ich dotyczące za potrzebne (22%) lub drażniące (22%). Aż 88% respondentów nie potrafiło wymienić żadnej organizacji działającej na rzecz osób niepełnosprawnych. Wnioski. Opinie studentów na temat stosunku społeczeństwa do osób niepełnosprawnych oraz jego przygotowania do opieki nad nimi były podzielone. Studenci preferowali model separacyjny funkcjonowania osoby niepełnosprawnej oraz uważali, że są one bierne w życiu zawodowym i społecznym. Badani deklarowali gotowość niesienia pomocy niepełnosprawnym, ale uzależniali powyższe od rodzaju niepełnosprawności. Większość respondentów nie potrafiła wymienić kampanii społecznych i organizacji działających na rzecz osób niepełnosprawnych oraz znanych osób niepełnosprawnych, mogących posłużyć za wzór dla innych osób. Problemy Pielęgniarstwa 2012; 20 (4): 487–496Introduction. Attitude towards the disabled persons changed vitally over the centuries. The aim of the study. To assessment of students’ attitudes toward disabled persons. Material and methods. The study was conducted based on the original questionnaire, addressed a group of 228 students. Results. Almost 12% of respondents have or had in their environment people with disabilities and 60.4% declared their willingness to help them. The term „disability” reminded them of the rules of the lack of mobility of the total (21.5% of respondents). People’s attitude toward people with disabilities is in the opinion of 26% is rather bad. In the opinion of respondent’s people with disabilities can get married (95%), have children (81%), work (95%), drive a car (96%), to learn in the classroom integration (81%), and take care of them should generally family (81%). Most (67.5%) students looked to be hard-of-hearing people, and the least (30.3%) persons and visible deformity, disfigurement of the body. Respondents preferred separation model functioning person with a disability (32%). The greatest perceived difficulty was finding people with disabilities jobs (21%). The group considered the biggest problems people with people with deeper speech disorders and deaf people (21%). Respondents considered passive disabilities in working life and society (38% of responses), and all their public awarepaździerness campaigns on the need or irritation (22%). However, 88% of respondents could not name any organization acting on behalf of people with disabilities. Conclusions. Students’ opinions on the attitude of society towards people with disabilities and their preparation to care for them were divided. Students preferred model of disability separation operation and believed that they are passive in working life and society. The respondents declared their readiness to provide assistance to disabled people, but it depended on the disability type. Most respondents could not mention social campaigns and organizations for disabled people and famous people with disabilities, which may serve as a model for other people. Nursing Topics 2012; 20 (4): 487–49