Comparison of effects of insulin Gensulin therapy and insulin analogues administred by the personal insulin pump in children and adolescents with type 1 diabetes

WSTĘP. Prawidłowa kontrola metaboliczna jest jedynym udowodnionym sposobem opóźnienia wystąpienia późnych powikłań u chorych na cukrzycę, a intensywna czynnościowa terapia oraz częste monitorowanie glikemii stwarzają szansę optymalizacji wyrównania metabolicznego. Celem pracy jest ocena wyrównania metabolicznego u dzieci i młodzieży chorych na cukrzycę typu 1 leczonych insuliną Gensulin R (IG-R) oraz analogami insuliny podawanymi w ciągłym wlewie podskórnym za pomocą osobistej pompy insulinowej (OPI). MATERIAŁ I METODY. Badaniem objęto 86 dzieci w wieku 5,0-16,9 roku, leczonych z powodu cukrzycy typu 1 przez 2,8-8,7 roku (X - 4,5 roku), a z zastosowaniem OPI 18-55 miesięcy (X - 25 miesięcy). Pacjentów podzielono na 3 grupy: grupa 1 (16 dzieci) - otrzymująca insulinę Gensulin R, grupa 2 (28 dzieci) - przyjmująca NovoRapid, grupa 3 (42 dzieci) - stosująca Humalog. Do oceny wyrównania metabolicznego wykorzystano stężenie HbA1c oznaczone w latach 2003 (231 oznaczeń) i 2004 (278 oznaczeń) oraz wyniki badań glukozy uzyskane w 2004 roku u 22 dzieci przy zastosowaniu systemu ciągłego monitorowania glikemii (CGMS, continuous glucose monitoring system). WYNIKI. W 2003 roku średnia wartość HbA1c w grupie 1 statystycznie była istotnie wyższa od stężenia notowanego w 2004 roku (p = 0,02). Takiej różnicy nie wykazano w grupach 2 i 3 (0,7 vs. 0,2). W 2003 roku średnia wartość HbA1c w grupie 1 była wyższa od stężenia HbA1c w grupach 2 i 3, różniąc się w sposób istotny statystycznie (p = 0,000 vs. p = 0,03). W 2004 roku różnicę znamienną statystycznie wykazano tylko w grupach 1 i 2 (p = 0,01). W badaniu CGMS hiperglikemię po śniadaniu stwierdzono w grupach 1 i 3, natomiast przed obiadem i kolacją oraz po nich stężenia glukozy tylko u pojedynczych badanych były nieprawidłowe (> 160 mg/dl). W godzinach nocnych stężenia glukozy w grupie 1 i 2 były prawidłowe (do 130 mg/dl), natomiast w grupie 3 w pierwszej połowie nocy stwierdzono hipoglikemię, natomiast w drugiej - stany hiperglikemii. Hipoglikemie bezobjawowe w badaniu CGMS (stężenie glukozy < 60 mg/dl) zanotowano u 13 spośród 22 dzieci (59%), w grupie 1 u 5 spośród 10 pacjentów, natomiast w grupach 2 i 3 u 8 z 12 pacjentów. Niedocukrzenia trwały 0-120 min, średnio 95 minut na dobę na pacjenta. Najdłuższe hipoglikemie obserwowano w pierwszej połowie nocy, najczęściej u chorych z grupy 3. W latach 2003 i 2004 u żadnego badanego dziecka nie odnotowano hipoglikemii objawowej wymagającej podania glukagonu. Z powodu kwasicy metabolicznej leczono 6 dzieci, w tym 2 osoby dwukrotnie. Najczęściej (12%) rozpoznano ją w grupie 3. Jej przyczyną były infekcje wirusowe przewodu pokarmowego, układu oddechowego, a w jednym przypadku - blokada pompy. WNIOSKI. W celu optymalizacji stężenia glukozy insulinę Gensulin należy podać 30 minut przed posiłkiem. Warunkiem prawidłowego wyrównania metabolicznego jest przestrzeganie zaleceń dietetycznych oraz godzin podania insuliny i spożycia posiłków. Podanie IG-R nie zwiększa ryzyka występowania hipoglikemii bezobjawowych oraz jawnych. Przy ocenie skuteczności terapii cukrzycy u dzieci najlepszą metodą kontroli glikemii jest badanie wykorzystujące system ciągłego monitorowania.INTRODUCTION. Proper metabolic control is the only proved method of delaying occurrence of complications in diabetes at a later stage. Intensive insulin therapy with frequent monitoring of blood glucose level enables optimal metabolic control. The aim of the study is to evaluate metabolic control in children and adolescents with diabetes type 1 treated with Gensulin R and analogues of insulin administered in continuous subcutaneous insulin infusion (CSII). MATERIAL AND METHODS. The study was conducted in 86 patients aged 5.0-16.9 years, with duration of diabetes type 1 2.8-8.7 (X - 4.5) years and using the CSII from 18 to 55 (X - 25) months. Patients were divided into 3 groups: group 1 - treated with Gensulin R - 16 children, group 2 - NovoRapid - 28 children and group 3 - Humalog - 42 children. HbA1c in 2003 (231 samples) and 2004 (278 samples) and glucose outcome in 22 patients in the 2004 year was examined. RESULTS. In 2003 mean HbA1c value in the first group was statistically significantly higher than in 2004 (p = 0.02). No statistically significant differences were found in groups 2 and 3 (0.7 vs. 0.2). Statistically significant difference occured between groups 1-2 and 1-3 (p = 0.000 vs. p = 0.03) in 2003, and in 2004 only between groups 1 and 2 (p = 0.01). In continuous glucose monitoring system (CGMS) examination, hyperglycemia was found in group 1 and 3 before breakfast while before and after dinner and supper only few measures were abnormal (> 160 mg/dl). Subjects in groups 1 and 2 had lower blood glucose levels during nightime, patients in group 3 displayed nocturnal hypoglicemia in the first half of the night and in the second half of the night blood glucose also increased. Asymptomatic hypoglycemia was noted in CGMS examination (glucose level < 60 mg/dl) in 13/22 of children (59%) in group 1 - 5/10 and in groups 2 and 3 together - 8/12 patients. Hypoglycemia lasted from 0-120 min; on average 95 min/24 hours/patients. The longest hypoglycemia was observed in the first half of the night, mostly in group 3. Symptoms requiring administration of glukagon were not noticed in the year 2003 and 2004. Six children, 2 of them twice, were hospitalized, because of ketoacidosis. Episodes of ketoacidosis were most frequently (12%) diagnosed in group 3, they were caused by virus infections of the digestive tract, respiratory tract and in one case by clogging in the distal tubing. CONCLUSIONS. Insulin Gensulin should be given 30 min before mealtime for optimal glucose-lowering effect. In order to achieve proper metabolic control maintaining shick regime of insulin treatment as well as keeping to time schedules and adherence to a diabetic diet is necessary. Administration of insulin Gensulin R does not increase the risk of hypoglycemia. Continuous glucose monitoring system is the best way of glucose levels monitoring in children treated with insulin

Evaluation of individual absolute fracture risk in obese perimenopausal women

Powszechnie uznaje się, że większa masa ciała wiąże się z większą gęstością mineralną kości oraz zmniejszonym tempem ubytku masy kostnej. Z drugiej strony, pojawiają się prace, w których autorzy donoszą, że nadmiar tkanki tłuszczowej nie wykazuje ochronnego wpływu na ubytek masy kostnej. Ponieważ wyniki dostępnych badań są rozbieżne i nie pozwalają na jednoznaczne wnioskowanie co do wpływu otyłości na tkankę kostną, autorzy pracy zdecydowali się ocenić 10-letnie bezwzględne ryzyko złamania u otyłych kobiet w wieku okołomenopauzalnym. Badaniem objęto grupę 60 otyłych kobiet. Grupę kontrolną stanowiło 15 zdrowych kobiet w porównywalnym wieku. Badanie gęstości mineralnej kości w obrębie szyjki kości udowej oraz odcinka lędźwiowego kręgosłupa wykonano metodą absorpcjometrii podwójnej energii promieniowania rentgenowskiego przy użyciu aparatu Lunar DPXL. Dziesięcioletnie bezwzględne ryzyko złamania obliczono zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia/ Polskiej Fundacji Osteoporozy. Otyłe kobiety charakteryzowały się większą gęstością mineralną kości w obrębie szyjki kości udowej oraz odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz mniejszym10-letnim bezwzględnym ryzykiem złamania w porównaniu z kobietami z prawidłową masą ciała.It is widely known that an elevated body weight correlates with increased bone mass and a lower rate of bone loss. However, some authors have suggested that excessive fat mass may not protect against a decrease in bone mass. As results of recent studies have diverged, and it is still unclear whether or not obesity has a beneficial effect on bone, we decided to evaluate the individual absolute fracture risk in obese perimenopausal women. Sixty obese perimenopausal women were enrolled into the study. The control group consisted of 15 healthy women of comparable age. Dual energy X-ray absorptiometry (DXA) of the lumbar spine and femoral neck to measure bone mineral density (BMD) was performed using the Lunar DPXL apparatus. Absolute 10-year fracture risk was calculated as a multiplication of relative risk, according to the guidelines of the WHO/Polish Foundation of Osteoporosis. Obese women have significantly a higher BMD both of the lumbar spine and the femoral neck and a significantly lower 10-year absolute fracture risk in comparison to healthy controls

Otyłość a metabolizm kości

Both bone and adipose tissue change their size, shape and distribution during the whole human being&#8217;s life. Many factors, including genetic factors, hormones and activity of nervous system are responsible for these changes. It is generally accepted that obesity has a protective effect on bone tissue. On the other hand some authors present an opposite results - the lack of beneficial effect of obesity on development of osteoporosis fractures. The aim of this article was to present and discuss the relations between adipose tissue and bone metabolism.Zarówno tkanka kostna, jak i tkanka tłuszczowa zmieniają stale swój rozmiar, kształt oraz dystrybucję podczas całego życia osobniczego. Wszystkie zmiany odbywają się dzięki złożonym mechanizmom regulacyjnym opierającym się na czynnikach genetycznych, aktywności układu nerwowego i humoralnego. Obecnie przyjmuje się powszechnie, że otyłość wywiera ochronny wpływ na tkankę kostną. Z drugiej jednak strony, istnieją prace prezentujące odmienne wyniki - brak ochronnego wpływu otyłości na rozwój zmian osteoporotycznych. Celem niniejszej pracy było przedstawienie złożoności problemu i omówienie powiązań między tkanką tłuszczową a metabolizmem kości

Czy osteoprotegeryna jest potencjalnym czynnikiem hamującym ubytek masy kostnej otyłych kobiet w wieku okołomenopauzalnym?

Introduction: Assessment of serum osteoprotegerin (OPG) concentrations in obese patients in comparison to healthy controls and evaluation of a possible correlation between OPG and other markers of bone turnover or calcitropic hormones. Material and methods: 50 obese perimenopausal women without concomitant diseases (BMI 36.7 &#177; 4.1 kg/m&#178;, mean age 50.4 &#177; 4.9 yrs). The control group consisted of 19 healthy women (BMI 24.2 &#177; 2.1 kg/m&#178;; mean age 53.8 &#177; 5.1 yrs). In all patients serum concentration of OPG, C telopeptide of type I collagen containing the crosslinking site (CTX), osteocalcin, parathormone (PTH) and vitamin D (25-OH-D3) was assessed. Dual energy x-ray absorptiometry (the DXA method) of the lumbar spine and femoral neck was performed using a Lunar DPXL to measure bone marrow density (BMD). Results: In obese perimenopausal women serum OPG, osteocalcin and 25-OH-D3 levels were significantly lower, and the serum PTH level was significantly higher in comparison to healthy controls. A significantly positive correlation was found between serum OPG level and age in both obese and control subjects. Conclusion: The serum OPG level in obese perimenopausal women is significantly lower in comparison to healthy controls and does not correlate significantly with biochemical markers of bone turnover, calcitropic hormones and BMD. It probably cannot play a protective role in the pathogenesis of bone loss in obese perimenopausal women.Wstęp: Celem niniejszej pracy była ocena stężenia osteoprotegeryny (OPG) w surowicy otyłych pacjentek w porównaniu z grupą kontrolną oraz próba wykazania ewentualnych powiązań osteoprotegeryny ze wskaźnikami obrotu kostnego oraz hormonami kalcitropowymi. Materiał i metody: 50 kobiet w wieku okołomenopauzalnym z otyłością prostą bez chorób towarzyszących (BMI 36,7 &#177; 4,1 kg/m&#178;, wiek 50,4 &#177; 4,9 roku). Grupę kontrolną stanowiło 19 zdrowych kobiet (BMI 24,2 &#177; 2,1 kg/m&#178;; wiek 53,8 &#177; 5,1 lat). U wszystkich badanych oznaczono w surowicy stężenia OPG, C-końcowego usieciowanego telopeptydu kolagenu typu I (CTX), osteokalcyny, parathormonu (PTH) oraz 25-OH-D3. Badanie gęstości mineralnej kości (BMD, bone mineral density) w obrębie odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz szyjki kości udowej wykonano metodą absorpcjometrii podwójnej energii promieniowania rentgenowskiego (DXA, Dual Energy X-ray Absorptiometry) przy użyciu aparatu Lunar DPXL. Wyniki: W grupie otyłych chorych obserwowano znamiennie niższe stężenie OPG, osteokalcyny i 25-OH-D3 oraz znamiennie wyższe stężenie PTH w porównaniu z grupą kontrolną. Zarówno w grupie badanej, jak i w grupie kontrolnej zaobserwowano dodatnią korelację pomiędzy stężeniem OPG a wiekiem pacjentek. Wnioski: U otyłych kobiet w wieku okołomenopauzalnym stężenie osteoprotegeryny w surowicy krwi jest znamiennie niższe w porównaniu z grupą kontrolną i nie koreluje ze wskaźnikami obrotu kostnego, hormonami kalcitropowymi ani z BMD. Osteoprotegeryna prawdopodobnie nie spełnia funkcji ochronnej w patogenezie ubytku masy kostnej u otyłych kobiet w wieku okołomenopauzalnym

The influence of weight reduction therapy with calcium and vitamin D supplementation on selected parameters of bone metabolism in obese perimenopausal women

WSTĘP. Restrykcyjna dieta, która jednocześnie zawiera zmniejszone ilości wapnia, może doprowadzić do negatywnego metabolizmu kostnego i zmniejszenia gęstości tkanki kostnej. Celem niniejszego badania była ocena wpływu terapii odchudzającej i zastosowania suplementacji węglanu wapnia i witaminy D na wybrane parametry metabolizmu kości u kobiet w okresie okołomenopauzalnym. MATERIAŁ I METODY. Badaniem objęto 40 kobiet z otyłością, której nie towarzyszyły inne choroby. Grupę podzielono na 2 podgrupy: podgrupa 1 składała się z 20 otyłych kobiet [wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index) 36,9 &#177; 5,05 kg/m2, wiek 51,6 &#177; 6,5 roku]; podgrupę 2 stanowiło 20 otyłych kobiet (BMI 35,4 &#177; 4,48 kg/m2, wiek 49,1 &#177; 4,8 roku). W grupie kontrolnej było 20 zdrowych kobiet (BMI 24,1 &#177; 2,29 kg/m2, wiek 53,5 &#177; 5,4 roku). Pacjentki poddano 3-miesięcznej kuracji odchudzającej obejmującej: dietę 1000-1200 kcal na dobę, regularną aktywność fizyczną oraz modyfikację zachowań żywieniowych. W podgrupie 1 dodatkowo zastosowano węglan wapnia i witaminę D. Przed kuracją i po 3 miesiącach jej trwania oznaczono stężenia wybranych wskaźników metabolizmu kości. WYNIKI. Po kuracji odchudzającej w podgrupie 1 stężenie osteokalcyny oraz fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi znamiennie się obniżyło. Stężenia parathormonu (PTH, parathyroid hormone), 25-OH-D3, telepeptydu łańcucha alfa kolagenu typu 1 (CTX, C-telepeptide of type 1 collagen), wapnia całkowitego w surowicy krwi grupy badanej po obniżeniu masy ciała nie zmieniły się istotnie. Po kuracji odchudzającej w podgrupie 2 zaobserwowano znamienne podwyższenie stężenia CTX, natomiast stężenia PTH, 25-OH-D3, osteokalcyny, wapnia całkowitego oraz fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi grupy badanej po zmniejszeniu masy ciała nie zmieniły się istotnie. WNIOSKI. Suplementacja wapnia i witaminy D w trakcie 3-miesięcznej kuracji odchudzającej nie wpłynęła znacząco na metabolizm kości, redukcję całkowitej tkanki tłuszczowej oraz masy ciała u otyłych kobiet w okresie okołomenopauzalnym.INTRODUCTION. Restrictive diet with low calcium content may lead to disturbances in bone metabolism and decrease in bone mineral density. The aim of that study was to evaluate the influence of weight reduction therapy with calcium and vitamin D supplementation on selected parameters of bone metabolism in obese perimenopausal women. MATERIAL AND METHODS. 40 obese women with simple obesity and without concomitant diseases were enrolled into this study and divided into 2 subgroups: subgroup 1 - 20 obese women (BMI 36.9 &#177; 5.05 kg/m2, age 51.6 &#177; 6.5 yrs); subgroup 2 - 20 obese women (BMI 35.4 &#177; 4.48 kg/m2, age 49.1 &#177; 4.8 yrs). The control group consisted of 20 healthy women (BMI 24.1 &#177; 2.29 kg/m&#178;, age 53.5 &#177; 5.4 yrs). All patients have participated in a 3-month weight reduction therapy that consisted of: a 1000-1200 kcal/day balanced diet and regular physical exercises. Subgroup 1 was additionally provided with calcium and 25-(OH)-D3 supplementation. Before and after the weight reduction therapy serum concentrations of PTH, 25-(OH)-D3, CTX, osteocalcin, total calcium and phosphorus were assessed. RESULTS. In subgroup 1 serum concentration of osteocalcin and phosphorus was significantly lower after weight reduction therapy. Serum concentration of PTH, 25-OH-D3, CTX, total calcium did not change. In subgroup 2 serum concentration of CTX was significantly higher after weight reduction therapy. Serum concentration of PTH, 25-OH-D3, osteocalcin, total calcium and phosphorus did not change. CONCLUSION. Calcium supplementation during 3-month weight reduction therapy seems to have no significant influence on bone metabolism, weight loss and body fat content in obese perimenopausal women

Impact of the mass-reductive therapy with orlistat on 25-(OH)-D3 and PTH concentration in sera of obese, menopausal women

Wiele badań wskazuje na ochronny wpływ otyłości na układ kostny, co zmniejsza ryzyko złamań kości u otyłych chorych. Niewiele badań ocenia wpływ terapii odchudzającej na metabolizm tkanki kostnej, w tym stężenia witaminy D3 25-(OH)-D3 oraz parathormonu (PTH) w surowicy. Dodatkowo wyniki tych badań są rozbieżne. Celem pracy była ocena wpływu terapii odchudzającej z zastosowaniem orlistatu na stężenie 25-(OH)-D3 i PTH w surowicy krwi. Grupę badaną stanowiło 20 otyłych kobiet (BMI 37,1 &#177; 3,0 kg/m&#178;, wieku 49,8 &#177; 4,6 lat). Grupę kontrolną stanowiło 20 zdrowych kobiet (BMI 24,1 &#177; 2,29 kg/m&#178;, wieku 53,5 &#177; 5,4 lat). Pacjentki zostały poddane 3-miesięcznej kuracji odchudzającej obejmującej: dietę 1000-1200 kcal (ze średnią zawartością wapnia około 500 mg), Orlistat 3x120 mg oraz regularną aktywność fizyczną 30-40 minut/dobę. Przed kuracją i po uzyskaniu 10% redukcji masy ciała, czyli po 3 miesiącach, wykonywano pomiary antropometryczne - masy ciała i wzrostu. W surowicy krwi przed i po kuracji odchudzającej oznaczano stężenia parathormonu (PTH), 25-(OH)-D3, wapnia całkowitego, fosforanów nieorganicznych. W osoczu oznaczono profil lipidowy przed i po kuracji. Badanie gęstości mineralnej kości metodą absorpcjometrii podwójnej energii promieniowania rentgenowskiego (Dual Energy X-ray Absorptiometry - DEXA) wykonano jednorazowo po zakończeniu kuracji. W grupie kontrolnej powyższe badania wykonano jednorazowo.W trakcie 3-miesięcznej terapii odchudzającej z zastosowaniem orlistatu zmniejszenie masy ciała wyniosło 11,6 &#177; 5,06 kg tj. 12,05 &#177; 4,78 % wyjściowej masy ciała, co pozwoliło na zmniejszenie wskaźnika masy ciała (BMI) z 37,1 &#177; 3,0 kg/m2 przed kuracją do 32,6 &#177; 2,7 kg/m2. Po kuracji odchudzającej obserwowano istotne statystycznie zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego w surowicy oraz zawartości tkanki tłuszczowej. W grupie otyłych kobiet stężenie witaminy 25-(OH)-D3 w surowicy było niższe, a parathormonu wyższe w porównaniu do grupy kontrolnej zarówno przed jak i po kuracji odchudzającej. Stężenia PTH, 25-(OH)-D3, wapnia i fosforanów w surowicy krwi grupy badanej nie zmieniły się istotnie po zmniejszeniu masy ciała. Wniosek: Terapia odchudzająca z zastosowaniem orlistatu nie wpływa istotnie na stężenia PTH i 25-(OH)-D3 w surowicy u otyłych kobiet.Epidemiological studies suggest a protective influence of obesity against postmenopausal bone loss. Lower risk of osteoporotic fractures was described in obese patients. However there were only a few studies which examined the effect of weight reduction on bone metabolism and results of these studies are controversial. The aim of the study was to evaluate the influence of weight reduction program using Orlistat on bone metabolism in perimenopausal women. Twenty obese women with simple obesity and without concomitant diseases (BMI 37.1 &plusmn; 3.0 kg/m&sup2;, mean age 49.8 &plusmn; 4.6 yrs) were enrolled into this study. The control group consisted of 20 healthy women (mean age 53.5 &plusmn; 5.4 yrs, BMI 24.1 &plusmn; 2.2 kg/m&sup2;). All patients have participated in a 3-month weight reduction therapy that consisted of: a 1000-1200 kcal/day balanced diet (daily calcium consumption about 500 mg), Orlistat 3x120 mg a day and regular physical exercises. Before the weight reduction therapy and after 10% reduction of body weight, serum concentrations of PTH, 25-(OH)-D3, total calcium and phosphorus, total cholesterol were assessed. Dual energy x-ray absorptiometry (DEXA method) of lumbar spine and femoral neck, measuring BMD was performed once, after a 3-month weight reduction therapy using Lunar DPXL. All these measurements were performed only once in control subjects.After a 3-month weight reduction program in patients treated with Orlistat the mean weight loss was 11.6 &plusmn; 5.1 kg which is 12.1 &plusmn; 4.78%. BMI decreased from 37.1 &plusmn; 3.0 kg/m2 at baseline to 32.6 &plusmn; 2.7 kg/m2 post-treatment. The body weight reduction resulted in significant decrease of body fat and total cholesterol concentration. In obese subjects serum concentration of 25-(OH)-D3 was significantly lower and serum concentration of PTH was significantly higher in comparison to healthy controls, both before and after weight reduction therapy.Serum concentration of PTH, 25-(OH)-D3, total calcium and phosphorus did not change significantly after therapy with Orlistat. Conclusion: 3-month weight reduction program using Orlistat did not influence significantly bone metabolism

Seniorzy w społeczeństwie XXI wieku. Materiały konferencyjne III Galicyjskich Spotkań Medycznych

Z przedmowy: "Naturalną koleją rzeczy wszyscy ku niej zmierzamy. Starość jest równie nieuchronna jak kolejna pora roku. A jednak na co dzień wolimy o niej nie myśleć, nie lubimy o niej mówić. W dzisiejszym świecie, kiedy liczy się przede wszystkim młodość, powodzenie, osobisty sukces, starość zazwyczaj kojarzy się z odchodzeniem na margines życia, dolegliwościami ciała, z samotnością. Czas mija, a my łudzimy się, że mija dla innych, nie dla nas, że my sami nadal jesteśmy młodzi. Aż pewnego dnia nieoczekiwanie jakiś dobrze wychowany młody człowiek z wymownym spojrzeniem ustępuje nam miejsca w tramwaju... Jak godzimy się z upływem czasu, co robimy, żeby przygotować się do tego, jacy będziemy za kilka, kilkanaście, kilkadziesiąt lat, żebyśmy nie czuli się zaskoczeni, żeby nie pozostało nam tylko gorzkie „a nie mówiłem” i poczucie zmarnowanych życiowych szans? Jak dziś odnosimy się do naszych seniorów w rodzinach, w najbliższym otoczeniu, w społeczeństwie, do którego należymy? Stoi przed nami wiele trudnych zadań."(...

Research on physico-chemical pretreatment of wastewater from the production of wood coating materials

This paper presents the results of the research conducted on the installation designed for physico-chemical pretreatment of technological wastewater in the volume of up to 5.0 m3/day discharged from the production of protective and decorative coating materials used for wooden surfaces. The subject-matter installation constructed on a mobile pallet, consisted of a storage-averaging tank where concentrations were equalised with the use of circulation aeration and mixing. A variant, preliminary pre-oxidation with the use of hydrogen peroxide was conducted in this tank. A substantial installation set for the wastewater treatment plant consisted of two preliminary tube reactors, one cylindrical-conical processing reactor, stations for preparing and dispensing reagents and the sediment dewatering station. Considerable reductions in main chemical indicators of water pollution were obtained in the installation: both total suspended solids (TSS) and ether extract (EE) - more than 98%, chemical oxygen demand (COD) - 46-54%, biochemical oxygen demand (BOD5) - 39-46%, and free formaldehyde (HCHO) - 14-27% due to the use of pre-oxidation and the acid - alkaine double coagulation by applying the ALCAT 105 - SAX 25 system. The use of pre-oxidation with hydrogen peroxide in doses 250.0-450.0 mg/l and then two-stage coagulation resulted in an increase in the reduction of: COD and BOD5 by ca 10-15%, and HCHO by ca 58-66% with reference to the water pretreatment without pre-oxidation. The assessment of sediments formed during the process of pretreatment was made determining the leachable forms of metals (Cu, Ni and Ti) according to methodology of TCLP in compliance with the US EPA Method 1311

Funkcjonowanie aptek ogólnodostępnych w Polsce : uwarunkowania ekonomiczno-prawne

Niniejsza monografia powstała w wyniku dokonanego przeglądu literatury zagranicznej i polskiej. Wykonano obszerne badania wtórne funkcjonowania rynku aptecznego w Polsce od transformacji ustrojowej w 1990 r. do 2020 r. Ponadto wykonano badania pierwotne, ukierunkowane na identyfikację rodzajów aktywności apteki ogólnodostępnej i dostępności farmaceutów w odniesieniu do ich wpływu na jakość świadczonych usług farmaceutycznych. Realizacja celu pracy wymagała zastosowania zróżnicowanych metod badawczych i przyjęcia odpowiedniej struktury, które pozwoliły dokonać kompleksowej charakterystyki uwarunkowań aktywności apteki i świadczenia usług farmaceutycznych. Zastosowano metodę analizy i krytyki piśmiennictwa, metody badania dokumentów (ze szczególnym uwzględnieniem analizy aktów prawnych) oraz metodę indywidualnych przypadków. Jakość usług farmaceutycznych została określona przy wykorzystaniu metodyki tajemniczego klienta (ang. mystery shopper, mystery shopping), natomiast rodzaj orientacji aktywności apteki został określony na podstawie zmodyfikowanego indeksu rozumienia i stosowania marketingu (w wersji 2.0). Dane zebrano z wykorzystaniem kwestionariuszy obserwacji i kwestionariuszy ankiety oraz poddano je analizie statystycznej. Całość pracy została podzielona na pięć rozdziałów, z których pierwsze cztery stanowią analizę warunków prowadzenia działalności operacyjnej apteki ogólnodostępnej w Polsce, natomiast ostatni rozdział przedstawia empiryczną analizę wpływu orientacji aktywności apteki i niedoborów farmaceutów na jakość świadczenia usług farmaceutycznych w Polsce.Publikacja została sfinansowana w ramach projektu badawczego pt. „Wpływ orientacji aktywności apteki ogólnodostępnej i niedoborów farmaceutów na jakość świadczenia usług farmaceutycznych w Polsce” (nr PB/10/2021) – Fundusz Rozwoju Nauki Akademii Bialskiej Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II