6 research outputs found

    Comparison Effect of Direct Trocar and Veress Needle Entry Techniques on Gut Functions after Laparoscopic Procedures: Randomized Clinical Trial

    No full text
    OBJECTIVE: The aim of this study was to compare the effect of two different laparoscopic entry methods on postoperative gastrointestinal functions. STUDY DESIGN: A total of 108 women who underwent gynecological operation via laparoscopic approach with different indications were randomly assigned to 2 groups: In Group 1 pneumoperiteneum was achieved by direct trocar entry (n=72), while in group 2, Veress needle was used. RESULTS: Correlation analyses showed a significant association between the technique for abdominal entry and postoperative hemoglobin and hematocrit concentrations, time to maximal intraabdominal pressure and the body mass index. Comparison of groups with different laparoscopic entry techniques showed a significant difference between groups in terms of postoperative hemoglobin and hematocrit concentrations, time to obtain maximal intraabdominal pressure and time to first flatulence (p < 0.05, Table 2). No intra or postoperative complications was observed. CONCLUSION: Direct or Veress needle entry methods were both safe to create pneumoperitoneum with similar postoperative gastrointestinal functions except for earlier first flatulence in Veress needle group while direct trocar entry was found to be associated with favorable postoperative blood count and shorter duration to obtain enough intraperitoneal pressure

    Plasenta Akreata Spektrumu Olan ve Olmayan Plasenta Previa Vakalarında Risk Faktörü, İnsidans, Perinatal ve Maternal Sonuçların Değerlendirilmesi

    No full text
    Amaç: Plasenta akreata spektrumu (PAS), özellikle gelişmekte olan ülkelerde fetomaternal morbidite ve mortalitenin ana sebebi olan obstetrik kanama için önemli bir risk faktörüdür. Bu çalışmada; PAS olan ve olmayan plasenta previa olgularının özellikleri, insidansı, maternal ve fetal sonuçlarının araştırılması amaçlanmıştır. Ek olarak, PAS ile başvuran plasenta previa vakalarının klinik özellikleri ve risk faktörlerinin analiz edilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Plasenta previa ile birlikte PAS olan ve olmayan gebelikleri analiz etmek amacıyla retrospektif kohort bir çalışma planlandı. Ocak 2005 ile Aralık 2014 arasında yazılı ve elektronik olarak tıbbi kayıtlar gözden geçirildi. Plasenta previa tanısı ultrasonografik olarak, PAS ise klinik olarak plasentanın uterustan ayrılma aşamasında zorluk olarak tanımlandı.Bulgular: Ocak 2005 ile Aralık 2014 arasında toplam 11351 doğumun retrospektif analizi yapıldı. 387 plasenta previa tanısı konulmuş olgu izlendi. Bu olguların 11'inde çoğul gebelik saptandı ve bu vakalar çalışma dışı bırakıldı. Kurumumuzda plasenta previa insidansı ‰3.41 idi. PAS riskini ≥4 gebelik sayısı 1,56 kat, ≥2 geçirilmiş sezeryan sayısı 9,74 kat, ≥3 abort sayısı 3,83 kat ve gestasyonel hipertansiyon varlığı 29,72 kat, gestasyonel diabet varlığı 49 kat arttırmıştır. Risk faktörlerinin lojistik regresyon analizinde ≥3 abort sayısı, ≥2 geçirilmiş sezaryen sayısı ve gestasyonel hipertansiyon varlığı anlamlı olarak değerlendirilmiştir.Sonuç: Plasenta previa vakalarında; ≥3 abort sayısı, geçirilmiş sezaryen sayısının ≥2 ve gestasyonel hipertansiyon varlığı PAS gelişimi açısından en önemli risk faktörleridir. Bu risk faktörlerine sahip plasenta previa olgularının gebeliği boyunca PAS gelişimi açısından sıkı takibi maternal-neonatal morbidite ve mortalite üzerine azalan bir etkiye sahip olabileceğini düşünmekteyiz

    Retrospective analysis of 14 patients who managed for adnexal torsion during pregnancy

    No full text
    Objective: To assess some clinical characteristics of patients who were treated for adnexal torsion during pregnancy. Methods: Medical records of 14 pregnant women with adnexal torsion who were surgically treated at our hospital between 1st January 2011 to 30th October 2015 were screened. In addition to the demographic features obtained from medical records, presenting complaints, physical examination and ultrasonographic findings, type of surgery, histopathologic findings, route of deliveries and complications were all recorded. Results: Mean age of patients included in the study was 27.8 ± 3.9 years, mean gravidity was 2.8 ± 1.8 and mean gestational age was 14.4 weeks. Most commonly seen complaint was pelvic pain followed by emesis and vomiting. All participants underwent abdominal surgery showing an adnexal mass with a mean volume of 48.4 ± 12.1 cm2. Also all participants underwent Doppler ultrasound assessment showing decreased ovarian blood flow. Among 14 patients, 3 of them were managed by laparoscopy while remaining was treated by laparotomy. Detorsion and cystectomy were performed in 10 patients while detorsion was performed in 3 patients, in 1 patient after detorsion no blood flow was observed therefore salpingo-oophorectomy was performed due to overt necrotic appearance. Most commonly seen histopathologic type was mature cystic teratoma. No operative complication was observed. Conclusion: Adnexal torsion should be kept in mind in pregnant presenting with acute abdominal pain. Early diagnosis and treatment are important for organ preserving surgery
    corecore