Psychosocial Rehabilitation Programs Applied to Patients with Schizophrenia by Psychiatric Nurses: Systematic Review

The purpose of this review is to review the studies related to psychosocial rehabilitation programs applied by psychiatric nurses to patients diagnosed with schizophrenia. The study was conducted on the Turkish Psychiatric Index (1) and Pubmed (7) databases between 15-31 May 2019 and 8 quantitative studies published between 2008-2019. The 27-item PRISMA Statement was used to evaluate the reporting characteristics. In this review which was written as a result of systematic screening, findings/results of 8 articles were presented as tables. In published studies, psychosocial rehabilitation programs which applied by psychiatric nurses to patients with schizophrenia; it was determined that there were trainings aimed at improving emotional expression, information technology programs including emotional recognition, psychoeducation programs after discharge, Auditory Hallucinatory symptom management program, music therapy and home visits. Also in the studies; with these psychosocial rehabilitation programs, it was determined that patients had many positive effects such as increase in social-cognitive functionality, quality of life and adherence, decrease in hospital stay and relapse, coping with Auditory Hallucinations, and improvement in emotional recognition. In the studies, it was found that there are limited number of studies conducted by psychiatric nurses in the psychosocial rehabilitation of the patient with schizophrenia and it is necessary to evaluate the results of the interventions performed by psychiatric nurses in this field

The assessment of depression and functions of daily in the elderly people living in nursing homes

24.02.2017 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır.İstanbul Bilim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Yüksek Lisans ProgramıHuzurevinde yaşayan yaşlılarda depresyon ve günlük yaşam işlevlerinin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanan ve gerçekleştirilen araştırma, gerekli izinler alınarak 21 Ekim 2013 – 10 Ocak 2014 tarihleri arasında Darülaceze Müessesesinde kalan 176 yaşlı bireyin katılımıyla tamamlandı. Veriler; literatür doğrultusunda araştırmacı tarafından hazırlanan “Bilgi Formu”, “Yaşlılar İçin Depresyon Ölçeği” ve “Barthel İndeksi” kullanılarak toplandı. Çalışmada elde edilen verilerin analizi, SPSS for Windows 21.0 lisanslı yazılım programı ile yapıldı. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotların (Sayı, Yüzde, Ortalama, Standart Sapma) yanı sıra t testi, tek yönlü (One way) Anova testi ve Tukey Post Hoc testi kullanıldı. Sonuçlar %95’lik güven aralığında, anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi. Araştırmadan elde edilen bulgularda, huzurevinde yaşayan yaşlıların “Yaşlılar İçin Depresyon Ölçeği” puan ortalaması 12,46±5,99 ve “Barthel İndeksi” puan ortalaması 69,29±32,44 olarak bulundu. Huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerin depresyon durumu değerlendirildiğinde; cinsiyeti kadın olan, daha önce hiçbir işte çalışmamış, sağlık düzeyini kötü algılayan, huzurevinde yaşıyor olmaktan orta derecede memnun olan, başka bir seçeneği olsa aile bireyleri ile birlikte yaşamak isteyen, ziyaretine en çok çocukları ve akrabaları gelen, nadiren ziyaret edilen, bir sorunla karşılaştığında ibadet eden, yaşlıların depresyon puan ortalamalarının yüksek olduğu saptandı (p<0,05). Günlük yaşam işlevlerini değerlendirmek için “Barthel İndeksi” puanlarına bakıldığında; cinsiyeti erkek olan, daha önce bir işte çalışmış ve ayrılmış olan, sağlığını çok iyi algılayan, bir sorunla karşılaştığında kendi başına çözmeye çalışan yaşlıların Barthel İndeksi” puan ortalamalarının yüksek olduğu saptandı (p<0,05). “Yaşlılar İçin Depresyon Ölçeği” puan ortalamaları ile “Barthel İndeksi” puan ortalamaları arasında negatif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu saptandı (p<0,05).Our research, “The assessment of depression and functions of daily life in the elderly people living in nursing homes”, was planned and carried out as descriptive and it was completed with the participation of 176 elderly people staying in Darulaceze between 21 October 2013-10 January 2014 with taking necessary permissions. Data forms were prepared in the line of literature by the researcher and it was collected by using “Information Form”, “Depression Scale for Elderly People” and “Barthel Index”. The data that was obtained in the study was analyzed with SPSS for Windows 21.0 licensed software. While assessing the data, along with the descriptive statistical methods (Number, Percentage, Average, Standard Deviation), t-test, One-way ANOVA test and Tukey’s Post-hoc test were used. The results have been evaluated between 95% confidence interval, at p<0,05 significance level. According to the findings of the research, the mean score of “Depression Scale for Elderly People” was found as 12,46±5,99 and the mean score of “Barthel Index” was found as 69,29±32,44. When the depression status of the elderly people living in nursing homes was evaluated, it was detected that the depression mean score is high for elderly people who are female, never worked at a job before, comprehend poor level of health, are moderately satisfied to be living in a nursing home, prefer to live with their family, if they have another option, are visited by mostly her children and relatives, are visited rarely, pray when they encounter a problem (p<0,05). Referring to “Barthel Index” scores for evaluation of functions of daily life, it was detected that the “Barthel Index” mean scores are high for elderly people who are male, worked and quitted a job before, comprehend very good health, try to solve the problem when they encounter it (p<0,05). It was detected that there is a statistically significant relationship in a negative direction between the mean scores of “Depression Scale for Elderly People” and the mean scores of “Barthel Index” (p<0,05)

Anterior Colporrhaphy Technique and Approach Choices: Turkey Evaluation

Amaç:­ Türkiye'de anterior vajinal duvar cerrahisi ile ilgilenen cerrahlar arasındaki anterior kolporafi tekniklerindeki ve yaklaşımlarındaki farklılıkları değerlendirmektir. Yöntemler: Preoperatif muayeneyi, anterior kolporafi tekniğini, operasyon tercihlerini ve postoperatif bakımı değerlendiren anket cerrahlara sunuldu. Direkt olarak, elektronik posta, telefon veya anlık mesajlaşma ile iletişime geçildi. Yirmi sekiz soruluk anketi kullandık. Data analizi yapıldı ve frekanslar hesaplandı. Bulgular: Anketi tamamlayan 116 kişi vardı. Büyük bir kısmını (%87,9) genç jinekologlar oluşturuyordu. Ürologlar çalışma popülasyonunun %9,5'ini oluşturuyordu. Paravajinal defekti değerlendirme oranı %75,9'du ve çoğunlukla rugaların izlenmesi ile değerlendiriliyordu. Transperineal 3D pelvik taban ultrasonografi kullanımı düşüktü (%5,7). Levator ani kas hasarını değerlendirme oranı %46,6 idi. Levator ani kas defekti için transperineal ultrasonografi kullananlar cerrahlar %19'du. Hidrodiseksiyon kullanımı, fasya plikasyonu, fazlalık vajina mukozasının çıkartılması ve sütur tercihleri konusunda farklılıklar mevcuttu. Anterior kolporafi için meş kullanımı nadir (%17,8) olup, çoğunlukla (%12,2) nüks olgularında kullanılıyordu. Paravajinal defekt onarımı yapanlar anketi cevaplayanlar içinde %31,9'du. Üriner kateter genellikle birinci veya ikinci gün çıkartılıyordu. Vajinal tampon genellikle operasyondan 24 saat sonra çıkartılıyordu. Sonuç:­Türkiye'deki operatörler arasında anterior vajinal duvar onarımı teknikleri ve yaklaşımları çeşitlilik göstermektedir. Teknikler arasındaki bu farklılıklar en iyi cerrahi teknik konusunda fikir birliği olmadığını düşündürmektedir. Teşhis için kullanılan teknolojinin gelişimi ile birlikte operasyon seçenekleri de değişebilir.Aim: To evaluate the diversity in techniques and approaches for anterior colporrhaphy among operators in Turkey.Methods: A survey evaluating the preoperative examination, technique of anterior colporrhaphy, operation choice and postoperative care was presented to surgeons. We contacted via directly, mail or telephone. We used 28 item questionnaire. Results: Majority (87.9%) was composed of young gynecologists. Urologists composed of the 9.5% of the study population. The rate of paravaginal defect evaluation was 75.9% and mostly by inspection the presence of vaginal rugae. The use of transperineal 3D pelvic floor ultrasonography was low (5.7%). The evaluation of levator ani muscle defect was 46.6%. The usage of the transperineal 3D ultrasonography for levator ani muscle defect was 19 percent of operators. There were diversity in use of hydrodissection, fascial plication, excision of vaginal mucosa and suture choice. Usage of mesh for anterior colporrhaphy was limited (17.8%) and mostly in recurrent cases (12.2%). Paravaginal defect repair rate was 31.9%. The urinary catheter was generally removed one or two day after operation. Vaginal pack usually removed 24 hours after. Conclusion: Several techniques and approaches for anterior vaginal wall repair among operators in Turkey. The variety of techniques suggested that there is no consensus on best surgical techniqu