Tekirdağ’dan Yeni Bir Verbascum L. (Sığırkuyruğu) Melezi, Verbascum × malkaraense (Sırcaotugiller / Scrophulariaceae)

Öz: Bu çalışmada Malkara (Tekirdağ) ile Keşan (Edirne) ilçeleri (Türkiye) arasından toplananSığırkuyruğu (Verbascum L.) (Sırcaotugiller / Scrophulariaceae) cinsine ait Verbascum ×malkaraense Demir, Cingay & Cabi nothosp. nov. (= V. ovalifolium Donn ex Sims subsp.thracicum (Velen.) Murb. × V. purpureum (Janka) Hub.-Mor.) yeni bir melez olan belirlendi.Yeni melez, ebeveynleri olan V. ovalifolium subsp. thracicum ve V. purpureum ilekarşılaştırıldı. Melezin ayırt edici karakterleri, betimi ve ekolojik özellikleri verildi. Ayrıcaebeveyn türler ile olan morfolojik farklılıkları tartışıldı

Determination of soil nutrient status in Vuralia turcica populations growing at different locations in the Central Anatolia Region of Turkey

This study is an overview of the importance of soil nutrients for the maintenance of Vuralia turcica, which is an endemic in Turkey due to its natural habitats. Electrical conductivity, pH, and mineral element content (macroelements: nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, magnesium, and sodium, and microelements: boron, cadmium, copper, iron, manganese, nickel, lead, and zinc) were analyzed in 21 soil samples taken at 30-60 m depth at 21 points from 8 different locations where V. turcica was growing to determine nutrient content, which is important for soil fertility and controls the crop yield. According to pH analysis, all samples were strongly alkaline (pH 8.62 to 9.30). Only one sample taken from the Kirca region was saline/alkaline and other samples were saltless. All samples were not toxic in reference to Cd level and were rich in terms of Na, K, Mg, and Ca, whereas Ni and P content were lower than the recommended amount in all samples tested. B, Cd, Cu, and Fe contents were sufficient according to ideal soil nutrient content level in all samples. N level was sufficient in all except for 3 soil samples. All tested soil samples were considered poor in Zn content, which varied from 0.19 to 1.83

The Scientific Turkish Name Proposals for the Verbascum Taxa in Turkey

2012 yılında yayınlanan “Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler)” kitabında, ülkemizde yetişen Verbascum L. (Sığırkuyruğu) cinsinin üyelerinin büyük bir çoğunluğuna eşsiz Türkçe adlar verilmiştir. 2012 yılından sonra yayınlanan yeni tür kayıtlarının isimlerinin derlendiği “Bizim Bitkiler” vebsitesi incelendiğinde, yeni yayınlanan Verbascum L. taksonlarına ait bitkilerin bir kısmına da eşsiz bir Türkçe isim verildiği tespit edilmiştir. Bu iki kaynak incelendiğinde hâlâ bazı Verbascum taksonlarına Türkçe isim verilmediği görülmektedir. Bu çalışmada, Türkçe Bitki Adları Yönergesi kuralları esas alınarak, bilimsel Türkçe adı olmayan 39 Verbascum taksonu için (tür ve tür altı takson sayısı 37, melez takson sayısı 2) Türkçe ad önerisi getirilmiştirUnique Turkish names have been given to majority of members of the genus Verbascum L. (Mullein) growing in Turkey in the “Checklist of Turkish Flora (Vascular Plants)” in 2012. When we examined “Bizim Bitkiler” website which includes new species records published after 2012, we determined also that some of newly published Verbascum taxa have unique Turkish names and some do not. So in this study, Scientific Turkish Names were proposed for 39 Verbascum taxa based on the rules of the “Turkish Plant Names Directive

Agropyron pinifolium Nevski (Poaceae): Türkiye florası için yeni bir tür kaydı

Bilinen Türkiye Buğdaygillerine ek olarak, Agropyron pinifolium Nevski (Poaceae) türü Türkiye'den ilk defa kaydedildi. Bu yeni kayıt Kırklareli ilinin Vize ilçesinde sınırlanmaktadır. Güncel bir betim ve bunun yanında türün ekolojisi ve fenolojisi üzerine notlar sunuldu. Ek olarak bu türe ait bir çizim ve dağılım haritası verildiAn addition to the known Turkish grasses, Agropyron pinifolium Nevski (Poaceae) is recorded for the first time from Turkey. This new record is confined to Vize province in Kırklareli. An updated description and notes on ecology and phenology of the new record are also presented. In addition, distribution map and illustration of this new record from Turkey is give

The Species Epitet Ethymology of the Carex L. Taxa that are Distributed in Turkey

Sazlar olarak bilinen, Bilimsel Türkçe Adı ayakotu olan Carex L., Türkiye’de doğal yayılışgösteren 157 takson ile Cyperaceae (Hasırotugiller) familyasının en büyük cinsidir. Carexsözcüğünün etimolojik sınıflandırmasında, eski İngilizce dilinde “secg" yani saz olarakkullanımı ve Gotik Almanca da ise kenarı keskin anlamında “sagjaz” kelimesiyle ifade edildiğigörülmüştür. Bu iki örneğe bakıldığında bir bitki cinsine farklı ülkelerde farklı dillerde isimlerverildiği görülmektedir. Dünyada yaklaşık 2000 ile temsil edilen bir cinsin, sadece cinsisminin bile farklı dillerde farklı kelimeler ile ifade ediliyor olması bu cins hakkında bilimselbilginin doğru gelişmesine engel teşkil etmektedir. Bilim insanları ortaya çıkan bu karışıklığıgidermek adına, ortak bir isimlendirme sistemi geliştirmişlerdir. Başlangıçta bilimsel isimlerçoğunlukla Klasik Yunanca veya Latince kelimelerinden türetilmiştir. Bu tür isimler genellikle,alışık olmayanların kulaklarına karmaşık veya garip gelebilir. Bilimsel isimlerde kullanılanifadelerin anlamının bilinmesi, bilimsel isimlerin en iyi şekilde akılda kalıcı ve anlaşılırolmasında önemli bir etkendir. Ancak klasik dillerin (ve özellikle de Latince) giderek azalangenel bilgisi, bu bilimsel isimlerin anlamını erişilmez kılmaktadır. Bu makalede, Türkiye’deyayılış gösteren Carex cinsine ait türlerin bilimsel olarak anlaşılmasını kolaylaştırmakamacıyla verilen tür epitetlerinin Türkçe anlamları ve türler arasındaki ilişki etimolojik açıdanirdelenmiştir. Çalışmanın sonucunda Carex cinsine ait 157 taksonun geçerli isimleri vesinonimleri değerlendirilmiş, isimlerin %61’nin türlerin morfolojik özelliklere dayalı olarakverildiği görülmüştür.Carex L., known as sedge, is the largest genus of Cyperaceae family with 157 taxa occuring naturally in Turkey. In the etymological classification of the word Carex, it is seen that the word "secg" is used in the old English language as "sedge" and in the Gothic German the word "sagjaz" is used as the sharp edge. With these two examples it is seen that the same genus of plants are named differently in different countries and languages. The fact that even the genus name of a genus that has about 2000 species is expressed with different words in different languages constitutes an obstacle to the correct development of scientific knowledge about them. Scientists have developed a common naming system to overcome such a confusion. At first the names were derived either from Classical Greek or Latin. These names may sound complicated or odd to the ears of people unfamiliar with them. Knowing the meaning of the expressions used in scientific names is an important factor in making scientific names as best as possible and understandable. However, the diminishing general knowledge of classical languages (and especially Latin) makes the meaning of these scientific names inaccessible. In this article, to facilitate the scientific understanding of the species belonging to the genus Carex in Turkey, the Turkish meanings of the species epithet and the relationships between species were discussed in terms of etymology. As a result of the study, the names and synonyms of 157 taxa belonging to the Carex genus were examined and it was seen that 61% of the names were given based on morphological characteristics of the species

Festuca albomontana (Poaceae), a new chasmophytic fescue from the Western Taurus Mountains (Antalya, Turkey)

A new species of Festuca from the Western Taurus Mountains (Antalya, Turkey) is described here and named F. albomontana. The new species can clearly be distinguished from the other species included in the F. alpina group by its leaf anatomical features. It has a geographically isolated position in the Western Tauruses whereas a closely related species, F. sommieri, is very local in the Black Sea Region of Turkey. It is suggested that it should be in the “critically endangered” threat category according to the International Union for Conservation of Nature (IUCN) criteria. Observations on the ecology of the population are noted