De kloof overbruggen

Abstract

De onderzoeker is niet tevreden met de wereld.Hij laat de verschijnselen niet zomaar over zich heen komen, maar gaat zich vragen stellen waarom de verschijnselen zijn zoals hij ze ziet: Hij wil meer weten van de wereld die op zijn bord gelegd wordt, hij wil achter de schermen kijken. Om dat te kunnen doen gaat hij de wereld observeren, hij neemt afstand van de wereld en in die positie vraagt hij: "Hoe zit dit alles in elkaar?" Hij wil de chaotische stroom van gewaarwordingen, die zonder regelmaat op hem af lijken te komen, "Die Raphsodie der Wahrnehmungen" zoals Kant, de filosoof, het uitdrukte, ordenen. Maar hoe moet hij dat doen? Moet hij zich uitsluitend richten op wat hem via zijn zintuigen bereikt, en via die weg de kennis van de wereld verwerven? Of moet hij zijn zuivere denken volgen en zo tot de kern van de wereld doordringen? Deze twee benaderingen staan diametraal tegenover elkaar en worden in de filosofie het Empiralisme en het Rationalisme genoemd. Tussen het waarnemen en denken gaapt een kloof