In 1992 werd in Nederland een wettelijke regeling inzake algemene voorwaarden
van kracht.1 De regeling maakt deel uit van het nieuwe Burgerlijk Wetboek dat op
l januari van dat jaar in werking trad. De nieuwe regeling maakte geen deel uit
van het oorspronkelijke ontwerp van Meijers of het driemanschap dat na hem
kwam. Eerst eind jaren zeventig kwam de gedachte op om voor consumententransacties
- binnen het Burgerlijk Wetboek - een bijzondere bescherming in het
leven te roepen. De regeling inzake algemene voorwaarden is daar, met die voor
de consumentenkoop, de belangrijkste uiting van. Zoals wel vaker geschiedt,
vormde de consumentenbeweging een katalysator om ook in het gemene recht
hervormingen aan te brengen. Op het punt van de algemene voorwaarden
gebeurde dit door de hoofdpunten van de regeling mede op transacties tussen
ondernemers van toepassing te verklaren. De latere Europese richtlijn oneerlijke
contractsbedingen verplicht hier niet toe: deze is uitsluitend op consumententransacties
van toepassing
Is data on this page outdated, violates copyrights or anything else? Report the problem now and we will take corresponding actions after reviewing your request.