Characteristics of "long-term home care nursing" patients in the years 2004–2008 in Podlasie Province

Abstract

Wstęp. Celami badań były: dokonanie charakterystyki pacjentów pielęgniarskiej opieki długoterminowej, określenie poziomu samodzielności pacjentów pielęgniarskiej opieki długoterminowej w wykonywaniu podstawowych czynności codziennego życia i rodzaju wykonywanych zabiegów medycznych oraz wskazanie specjalności lekarzy kierujących pacjentów do tej formy opieki domowej.Materiał i metody. Analizie poddano dane z kart kwalifikacji pielęgniarskiej do objęcia pielęgniarską opieką długoterminową 575 odbiorców świadczeń zdrowotnych w latach 2004–2008 zarejestrowanych w dokumentacji Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Białymstoku. Zależność między wartościami wskaźnika Barthel a liczbą zabiegów medycznych oceniano za pomocą korelacji nieparametrycznej Spearmana. Hipotezy statystyczne weryfikowano na poziomie istotności 0,05.Wyniki. Badana grupa pacjentów była zróżnicowana pod względem wieku. Wartość wskaźnika Barthel 0 pkt oraz wartość 0 pkt w ocenie stanu samoobsługi pacjenta w 2007 roku występowała u 259 osób (45%). Najwięcej badanych było całkowicie niesamodzielnych w zakresie mycia/kąpieli ciała (99,5%), chodzenia po schodach (93,2%), higieny osobistej (92,7%). Pielęgniarki opieki długoterminowej najczęściej wykonywały opatrunki naodleżyny i inne rany (69,8%), cewnikowanie pęcherza moczowego (56,9%), dożylne wlewy kroplowe (18,2%). Stwierdzono ujemną statystycznie, istotną korelację między wartością indeksu Barthel a liczbą wykonywanych zabiegów medycznych: r = –0,34; p < 0,001.Wnioski. Większość pacjentów pielęgniarskiej opieki długoterminowej to osoby, które osiągnęły lub przekroczyły 80. rok życia oraz często wykazują całkowitą niesamodzielność w wykonywaniu podstawowych czynności codziennego życia. Badani pacjenci częściej wymagali wykonywania czynności, które obejmują zakres usług opiekuńczych niż zabiegów medycznych. Im niższa wartość indeksu Bartel, tym większej liczby zabiegów medycznych wymagali pacjenci. Lekarze ubezpieczenia zdrowotnego innych specjalności niż lekarze rodzinni rzadko wypisywali skierowania do pielęgniarskiej opieki długoterminowej.Background. The study objective was to obtain the profile of „long-term in-home care nursing” patients, to determine the degree of their independence in carrying out physical activities of daily living and type of medical procedures, as well as to find out what specialists refer patients for this form of home care.Material and methods. Data from the assessment charts of 575 patients from the years 2004–2008 registered in the documents of Nonpublic Health Care Centre in Bialystok were analysed. The relationship between the Barthel Index and the number of medical procedures was assessed by means of Spearman’s non parametric correlation. Statistical hypotheses were verified at a significance level of 0.05.Results. The study group varied with regard to age. The Barthel Index score of 0 and the value of 0 in the "assessment of patient’s self-service condition" in 2007 were noted in 259 individuals 45%. Most patients were totally dependent in performing bathing 99.5%, walking up and down the stairs 93.2%, private hygiene 92.7%. "Long-term in-home care" nurses most frequently applied dressings for pressure ulcers and other wounds 69.8%, catheterized urinary bladder 56.9%, and gave intravenous droplet infusions 18.2%. There was a statistically negative correlations between the Barthel Index value and the number of medical procedures p < 0.001; r = –0.34.Conclusions. Most "long-term in-home care nursing" patients were at the age of 80 or older and frequently totallydependent in performing physical activities of daily living The patients required more frequently social servicesrather than medical procedures. The lower the Barthel Index values indicates the greater number of medical procedures.Doctors other than family physicians infrequently referred patients to "long-term in-home care nursing"