Ceci n'est pas un pays?: het strategisch gebruik van Vlaamse politieke metaforen

Abstract

Ons land zit al sinds 2007 gevangen in een politieke stilstand. Wat sindsdien in het politieke discours in Vlaanderen opvalt, is het veelvuldige gebruik van metaforen om de ‘Vlaamse’ boodschap kracht bij te zetten. In dit artikel zal het gebruik van metaforen door Vlaamse politici en opiniemakers worden geanalyseerd door het zichtbaar maken van het ideologisch proces inherent aan politieke discours en retoriek. We identificeren daarbij vijf dominante frames en vijf veelvoorkomende metacategorieën van metaforen. Maar wat pogen die te verwoorden of te bewerkstelligen? Hoe past de metafoor in de Belgische/Vlaamse context? Wat zegt het over de constructie van de eigenheid versus die van de andere? En wie is ‘de andere’ precies