Usporedba dviju metoda razaranja biološkoga materijala za mjerenje selenija

Abstract

The purpose of the study was to compare two methods for destruction of biological material for selenium (Se) analysis: wet digestion by conductive heating in programmed digestion block and digestion in microwave oven. In both methods samples were prepared in a closed system using nitric acid. Selenium was analysed by electrothermal atomic absorption spectrometry. The results have shown that both methods are convenient for complete mineralisation and are accurate in determining selenium in a variety of foodstuffs. Microwave digestion, however, has the advantage of speed and simplicity over the conventional heating procedure.Priprema uzoraka kritična je faza određivanja elemenata u tragovima. Klasične metode razaranja biološkog materijala jesu mokro (digestijski blok) ili suho (mufolna peć) spaljivanje. Primjena mikrovalova u istu svrhu naglo raste tek osamdesetih godina. U ovom radu uspoređene su dvije metode mokrog razaranja biološkog materijala za kasniju analizu selenija (Se): razaranje u aluminijskom bloku i razaranje mikrovalovima. Postupak kod obje metode proveden je u zatvorenim posudama koncentriranom HNO3 suprapur čistoće. Obje metode validirane su određivanjem Se u standardnom referentnom materijalu istom metodom. Izmjereni rezultati uspoređeni su s referentnim vrijednostima. Točnost određena mjerenjem Se u referentnom materijalu spaljenom u bloku za digestiju iznosi 95,8%, odnosno 103,8% za spaljivanje u mikrovalnom uređaju. Relativna standardna devijacija (RSD), određena mjerenjem Se u 10 paralelno priređenih uzoraka, kretala se od 2,3 do 17,7% i od 3,8 do 6,0% ovisno o koncentraciji Se u ispitivanom materijalu. Može se zaključiti da su obje metode primjenjive za potpuno razaranje biološkog materijala za naknadnu analizu Se. Dakako, razaranje mikrovalovima ima prednost jer je sam postupak jednostavniji i brži