Tarım Politikasındaki Değişiklikler ve Bağcılık: Çanakkale ili Örneği

Abstract

Bağcılılık Türkiye’nin en önemli tarımsal alanların başında gelmektedir. Bağcılık Türkiye’de üreticinin geçimi için önemli bir rol oynamakla birlikte ülke ekonomisine de önemli katkılar sağlamaktadır. Bu çalışmada öncelikle dünyada ve Türkiye’de bağ alanlarının ve üretimin dağılımı, dış ticaret miktarları, bağcılığa alternatif olan zeytin ekim alanları ve üretiminin dağılımı, dünyada ve Türkiye’de şarap üretimi ve dış ticareti, bağcılıkla ilgili destekleme ve fiyat politikaları, son olarak da Çanakkale ilinde bağcılığın mevcut durumu incelenmiştir. Küreselleşme ile birlikte, bağcılıkta diğer tarım ürünlerini gibi son dönem tarım politikalarındaki değişmeden etkilenmiştir. Özellikle 2001 yılından sonra tarım politikasından ön plana çıkan DGD sistemi, ürün destekleri, özelleştirme, girdi ve çıktı fiyatlarındaki değişmelerin, bağ alanları üzerindeki etkileri tartışılmaya başlanmıştır. Türkiye’de tarımda destek politikaları oluşturulurken çok yönlü etkileri gözardı edilmektedir. Bunlara son dönem yapılan özelleştirme politikaları ile birlikte yapılan tarımsal desteklemelerin etkisinin azalması örnek gösterilebilir. Ürün bazlı tarım destekleri ve DGD politikaları oluşturulurken, ürünler arasındaki tamamlayıcı veya ikame ürün ilişkisi, ve bunların girdi ve çıktı fiyat ve miktarları ön planda tutulmalıdır. Özellikle bağcılık ile ilgili destekleme politikaları oluşturulurken zeytine yapılan destek politikalarına da dikkat edilmelidir