Kahramanmaraş’ta Organik Pamuk Üretim Olanaklarının Araştırılması

Abstract

Organik pamuk tarımı ile ilgili bazı temel veriler elde etmek amacıyla yapılan bu proje 2001 yılında başlamış 2006 yılında sonuçlandırılmıştır. Yürütülen çalışma ile pamuk bitkisinin yaprak tüylülüğü ile bitki besleme tekniğinin görülen zararlıların yoğunluğunu etkilediği belirlenmiştir. Yapılan çalışmada; zararlılar klasik üretim sisteminin uygulandığı parsellerde diğer sistemlerden daha yüksek yoğunlukta tespit edilirken bunu organik ve kontrol üretim sistemlerinin izlediği belirlenmiştir. Empoasca decipiens, yaprakları tüysüz veya az tüylü olan Erşan-92 pamuk çeşidinde diğerlerine göre daha fazla yoğunlukta görülürken; yaprakları daha tüylü olan Stoneville 453 pamuk çeşidinde daha düşük yoğunlukta tespit edilmiştir. İlimiz pamuk ekim alanlarının önemli problemlerinden biri solgunluk hastalığıdır. Yaprak ve gövde kesitine göre belirlenen hastalık şiddeti organik üretim sistemi parsellerinde daha düşük görülmüş bunu kontrol ve klasik üretim sistemleri izlemiştir. Hastalık şiddeti değerlerine bakıldığında münavebesiz parsellerde münavebe yapılan parsellere göre daha yüksek görülmüştür. Projede yabancı otlar ile ilgili yapılan çalışmada Sorghum halepense (Geliç), Xanthium strumarium L.(Pıtrak), Convolvulus arvensis L.(Tarla Sarmaşığı), Cyperus spp.(Topalak) ve Echinocloa colonum(Benekli Darıcan)’ın klasik parsellerde; Amaranthus retroflexus L.(Horoz İbiği), Solanum nigrum L.(Köpek Üzümü) ve Portulaca oleracea L.(Semiz Otu)’nın ise organik parsellerde daha yoğun olarak görüldüğü tespit edilmiştir. Araştırmada ortalama verim değerlerinin münavebe yapılan parsellerde münavebesiz parsellere göre daha yüksek olduğu ayrıca klasik üretimin organik üretim yapılan parsellere göre daha yüksek verim verdiği tespit edilmiştir. Çalışmanın ekonomik analizinde net gelirler ortalamasına bakıldığında münavebeli parsellerin münavebesize göre, klasik parsellerinde organiğe göre daha yüksek net gelir sağladığı tespit edilmiştir