The Burden of Multi-drug Resistant Acinetobacter baumannii in Nigeria

As a multidrug-resistant and invasive pathogen, Acinetobacter baumannii is one of the leading causes of nosocomial infections in the healthcare system. It has been recognized as a causative agent of pneumonia, sepsis, meningitis, urinary tract and wound infections. It is associated with high morbidity, mortality and healthcare costs due to treatment failure. Biomedical databases (Scopus, Medline, Web of Science, EBSCO, Google Scholar and PubMed) were searched and retrieved for all relevant manuscripts published in English. Eighty-six (86) documents were revived from previous researches of four different search engine, with a follow-up full-text evaluation of 35 publications for inclusion. Due to the lack of data on MDR A. baumannii in Africa, especially Nigeria, 10 articles were selected for this review. The results of ten selected articles showed that 4084 isolates of A. baumannii causing nosocomial infection were isolated from clinical specimens, of which 287 isolates of A. baumannii were detected. Antibiotics tested against identified A. boumannii belong to different classes which include%253A AMK%253A amikacin%253B CEF%253A ceftriaxone%253B GEN%253A gentamicin%253B IPM%253A imipenem%253B LVX%253A levofloxacin%253B MEM%253A meropenem%253B AMP%253A ampicillin%253B CIP%253A ciprofloxacin%253B AMX amoxicillin%253B SAL sulbactam and COL%253A colistin. The highest resistance was to GEN and the lowest to MEM. This review highlighted the burden of multidrug-resistant Acinetobacter baumannii to antibiotics in Nigeria. There is a need for continuous surveillance study on antimicrobial resistance in Nigeria, especially in primary healthcare which was abandoned by most researchers

Morphometric Evaluation of Coccyx with Microcomputed Tomography (Micro CT) and Computed Tomography (CT) Technology

Aim%253A We investigated the coccyx anatomy accurately in detail by microcomputed tomography (micro CT) and computed tomography (CT) to contribute to the data related to the coccyx anatomy and the potential clinical contribution of these datas in the treatment of coccyxs pathologies. Material and Methods%253A Twenty coccyges from embalmed cadavers were examined with a micro CT device. The inferior part of the sacrum and coccyx together with the surrounding soft tissue was removed safely. The tissue was scanned with a micro CT device, and all parameters were measured with micro CT image viewer programs. CT images of 29 patients without coccyx pathology were measured with OsiriX programs. Measured morphometric parameters with micro CT and CT were evaluated using statistical methods. Results%253A Generally, the morphometric parameters as mean values were larger in males than in females. Mean values for vertical length and coccyx width were higher for CT compared with micro CT images. Coccyx was more flat in the frontal plane in females. There were statistically significant differences between the micro CT and CT images regarding mean vertical length, width, lateral deviation angle, and sacrococcygeal angle and length of the vertebrae (p lt%253B 0.05). There were no statistically significant differences in number and width of the vertebrae (p gt%253B 0.05). Conclusion%253A We suggest that examining the normal coccyx morphology will help to better understand and treat the pathologic conditions of the coccyx. We believe our findings will contribute to the data related to the coccyx anatomy

Güneş Işınlarının Cilt Üzerindeki Etkileri ve Fotoyaşlanma

Cildin en temel fonksiyonu çevresel olarak maruz kaldığımız bir takım ajanlara karşı bariyer olmaktır. Fakat bunun yanında çok önemli olan hormonların sentezi ve ekspresyonu ile glikanlar, proteinler gibi çok önemli yapısal moleküllerin üretimi, mekanizması gibi yaşamsal fonksiyonları olan komleks bir organdır. Yaşlanma organizmanın tamamını etkileyen kaçınılmaz, fizyolojik bir süreçtir. Hücrelerden organlara kadar tüm yapılarda fonksiyonel yönden kabiliyetler azalmaktadır. Deri yaşlanması temelde kronolojik yaşlanma ve foto yaşlanma olarak iki grupta incelenmektedir. Ultraviyole (UV) ışınlarının neden olduğu, deride daha erken dönemde yaşlanma bulgularının ortaya çıktığı bir süreç foto yaşlanma olarak tanımlanmaktadır. Hücresel düzeyde farklı mekanizmalar gerçekleşmektedir. Bu derlemede, güneş ışınlarının ciltte oluşturturduğu etkiler, foto yaşlanma ve mekanizması üzerinde durulmuştur

İlaca Bağlı Olarak Çene Kemiklerinde Görülen Osteonekroz (MRONJ)

Bifosfonatlar kemik metastazı ile tümör ve hiperkalsemi vakalarında yaşam standartlarını geliştirmek açısından kullanılan ilaçlardır. Bu ilaçlar için en tehlikeli yan etki olarak da osteonekroza sebebiyet verme riskinden bahsedilebilir. Bifosfonata bağlı olarak oluşan bu osteonekroz, ilk olarak 2002 yılında Marx ve Stern tarafından bifosfonat kullanan hastaların bir kısmında ağız içinde ortaya çıkan, iyileşmeyen, üstü mukoza ile örtülü olmayan ekspoze osteonekrotik kemik alanlarının varlığını farketmeleri ile teşhis edilmiştir.Bifosfonatların kullanımına bağlı olarak çene kemiklerinde görülen bu osteonekroz lsquo%253BBisphosphonate-Related Osteonecrosis of the Jaw kelimelerinin baş harflerinin birleştirilmesinden oluşan BRONJ terimi olarak literatüre geçmiştir. Ancak yıllar içinde bu konuda hasta üzerinde yapılan çalışma ve araştırmalar artmış olup bu çeşit bir osteonekroza sadece bifosfonat türevi ilaçların değil%253B RANKL inhibitörü olan denosumab gibi kemoterapötik ilaçlar ve türevlerinin de sebep olduğu ortaya konmuştur. 2014 yılında lsquo%253BAmerikan Oral ve Maksillofasiyal Cerrahi Derneği (lsquo%253Blsquo%253BAmerican Association of Oral and Maxillofacial Surgeons (AAOMS)) terimsel olarak değişikliğe gidilmesi gerekliliği nedeniyle ilaca bağlı olarak çene kemiklerinde görülen osteonekroz manasına gelen lsquo%253BMedication-Related Osteonecrosis of the Jaw(MRONJ) olarak terimi güncellemiştir. Günümüzde MRONJ ile ilgili çalışmalar yoğun bir şekilde tüm dünyada devam etmektedir

Retrospective Evaluation of the Gubernacular Tract in Impacted%252FUnerupted Teeth with Cone-Beam Computed Tomography

Aim%253A Gubernaculum dentis guides the tooth eruption. This formation, which disappears after teething, continues to exist in impacted teeth. This study aimed to evaluate the gubernacular tract in patients with impacted%252Funerupted teeth who had previously received Cone-beam Computed Tomography (CBCT) for a variety of reasons. Material and Methods%253A In this study, the presence and characteristics of the gubernacular tract were evaluated according to age, gender, tooth groups, root development stages and positions of the teeth. 231 patients were included in this study. A total of 431 teeth were evaluated and the mean age of the patients was 28.0plusmn%253B0.90. Impacted teeth were classified according to their location. The presence and features of the gubernacular tract were evaluated using CBCT. Results%253A In the study, the presence of gubernacular tract was most common in canines. The mesioangular and vertical position of impacted teeth exhibited higher gubernacular tract presence, and these data were statistically significant. (Plt%253B0.05) Conclusion%253A This study stated that the frequency of incidence in the tooth groups was evaluated separately, it was determined that the incidence in canine teeth was significantly higher. Characteristics gubernacular tract such as no change, obliteration or contraction are more common in impacted teeth in vertical and mesioangular positions. This process may affect the impact of permanent teeth, but more studies with clinical follow-up are needed to reach definitive conclusions

Therapy Induced Senescence Promote Expression of Death Receptors in Breast Cancer Cells

Chemotherapeutic agents that cause DNA damage also induce cellular senescence known as therapy-induced senescence (TIS). Cells undergoing senescence may exert detrimental effects by promoting tumor progression in healthy cells or supporting metastases in cancer cells due to senesence-associated secretory phenotype (SASP), involving secretion of chemokines, cytokines, metalloproteinases, and growth factors. Death receptors belong to the tumor necrosis factor receptor superfamily and implicated in induction of apoptosis via activation of extrinsic pathway. The most recognized death receptors are FAS (CD95), TNFR1 and TRAIL-R1 %252F 2 (DR4-DR5) etc. and capable of directly inducing apoptosis in the cell. In this study we aim to investigate the expression of cell death receptors in response to TIS of breast cancer cells for their potential use in elimination of senescent cells. Doxorubicin and etoposide were used to induce senescence selectively in MCF7 breast cancer cell line. Senescence induction was confirmed by beta%253B-galactosidase staining and cell cycle analysis. Activations of p53, p21, and gamma%253B-H2AX and expression levels of cell death receptors (FAS (CD95), TNFR1-2 and DR5 were tested by western blot analysis. Apoptosis was measured by Annexin V%252F7AAD analysis. Here, we show that chemotherapy agents etoposide and doxorubicin induced senescence by arresting MCF-12A and MCF-7 cells in G1 and G2%252FM phases of cell cycle., respectively. In addition, Induction of senescence is confirmed by SA-beta%253B-gal staining and by activation of g-H2AX, p53 and p21 proteins. Neither etoposide nor doxorubicin induced significant apoptosis in MCF12A or MCF-7 cells. Importantly, TIS increased the protein levels of TNFR1, TNFR2 and DR5 receptors selectively in MCF-7 cells but not in MCF-12A cells. These data suggest that chemotherapy agents induce senescence increased the expression of death receptors in breast cancer cell line MCF-7 thus provide a basis for further investigation of death receptor mediated targeting of senescent cells as potential therapeutic strategy

Mezenkimal Kök Hücreler ve Endotel Hücreler Üzerindeki Etkileri

Vücudumuz kas, kalp ve yağ gibi 200ü aşkın hücreden meydana gelmiştir. Bütün bu hücrelerin temel kaynağını kök hücreler oluşturmaktadır. Kök hücreleri iki temel özellikleri göz önünde bulundurmak suretiyle sınıflandırmak mümkündür. Bunlardan ilki farklılaşma özelliklerine göre diğeri ise köken aldıkları temel doku esas alınarak yapılan sınıflandırmadır. Farklılaşma kapasitelerine göre ise totipotent, pluripotent, multipotent ve unipotent olmak üzere 4 kısımda incelenir. Köken aldıkları dokuya ise göre embriyonik ve erişkin kök hücreler olmak üzere iki gruba ayrılır. Erişkin kök hücre sınıfında yer alan mezenkimal kök hücreler, hasar almış olan dokularda tamiri gerçekleştirmektedirler. Yaraların onarımı ve tedavi aşamasında önemli roller üstlenirler. Bu süreçte, salgıladıkları faktörler ile bağışıklık ve endotelyal hücrelerin çoğalması ve migrasyonuna katkıda bulunurlar. Bu çalışmada mezenkimal kök hücrelerin genel uygulamalarının yanı sıra sahip olduğu rejeneratif ve reparatif etkileri ile bunların gerçekleşme mekanizmalarının özetlenmesi amaçlanmıştır

MikroRNA%252339%253Bların Sinyal Yolaklarına Etkileri ve İlişkili Hastalıklar

MikroRNA%252339%253Blar (miRNA%252339%253Blar), kodlanamayan RNAlar sınıfından olup, gen ekspresyonunun düzenlenmesinde önemli rol aynarlar. İnsanlarda yaklaşık bin kadar miRNA geninin kodladığı düşünülmektedir. Bazı miRNAlar protein kodlayan genlerde, bazıları ise kodlama yapmayan transkripsiyon ünitelerinde bulunurlar. MikroRNAlar yıkımı indüklemeleri ve translasyonu baskılamalarının yanında translasyonu aktive eder, transkripsiyonu düzenlerler. MiRNA%252339%253Bların hedef genler ile etkileşimi oldukça dinamiktir. Bu moleküllerin subselüler konumları ve miktarları hedef mRNA%252339%253Bların miktarı ve miRNA-mRNA etkileşimlerinin afinitesi gibi birçok faktöre bağlıdır. MiRNA%252339%253Blar hücre dışı sıvılara salgılanabilir ya da ve eksozom gibi veziküller yoluyla ya da Argonautes gibi proteinlere bağlanarak hedef hücrelere taşınır. Hücre dışına salınan miRNA%252339%253Blar hücre-hücre iletişimine aracılık eden kimyasal haberciler olarak işlev görür. Hücre içi sinyal yolakları genel anlamda çevresel uyaranlar ve gen ekspresyonları ile kontrol edilir ve hücresel fonksiyonlarda anahtar rol oynar. MiRNA%252339%253Blar RNA interferans mekanızmalarının bir parçası olarak RISCın (RNA indüklenmiş susturma kompleksi) bir bileşeni olması ile sinyal yolaklarının düzenlenmesinden sorumlu faktörlerden biridir. MiRNAların kanserler başta olmak üzere ilgili sinyal yolakları üzerinden hastalık gelişimlerinde rol oynadığı gösterilmiştir. MikroRNA çalışmaları ile hangi miRNAların hangi hastalık patogenezine katkıda bulunduğu, hangi hastalıkların tanısında hangi miRNAların biyomarker olarak kullanılabileceği, miRNAların hastalıkların klinik seyrine ne tür bir katkı sunduğu translasyonel bir düzeyde anlaşılmaya çalışılmaktadır. Bu sayede kanserler, nörolojik hastalıklar, kalp hastalıklarının yanı sıra romatolojik ve immunolojik hastalıkların tedavilerinde potansiyel yeni ilaç hedefleri ortaya konulmaktadır. Aynı zamanda hastalıkların tedavilerinde mevcut olarak kullanılan ilaçların etki mekanızmalarının ve ilaç dirençlerinin anlaşılmasında katkı sağlanması bu alanda yapılacak translasyonel çalışmaların hedeflerinden biridir. MikroRNA ile ilgili yapılan ve devam eden çalışmalar başta kanserler olmak üzere hastalıkların patogenezi ve klinik seyirlerinin translasyonel düzeyde anlaşılmasının yanında tanı, tedavi ve takip süreçlerine katkılar sunmaya devam etmektedir

Sağlıklı Çocuklarda Böbrek Morfolojisinin Değerlendirilmesi

Çocuklarda böbrek boyutlarının ultrasonografi (USG) ile değerlendirilmesi böbrek hastalıklarının tanı ve tedavisi açısından önemlidir. Bu nedenle sağlıklı çocuklarda böbrek morfolojisi ve morfometrisinin demografik verilerle ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Çalışmamızda renal USG tetkiki gerçekleştirilen 3-11 yaş arası 394ü kız 334ü erkek toplam 728 çocuk retrospektif olarak incelendi. Çocukların demografik bilgileri ve böbreğe ilişkin veriler (böbrek boyutları, konturu, parankim kalınlığı ve ekosu) kayıt edilerek değerlendirildi. Çalışmada böbrek boyutları ile yaş, kilo ve boy arasında pozitif yönde anlamlı korelasyonlar saptandı ve en güçlü korelasyon yaş da bulundu. Yaş, kilo ve boy arttıkça böbrek boyutlarında ve parankim kalınlığında artış olduğu gözlendi. Cinsiyetin böbrek boyutları ve parankim kalınlığı üzerinde ayırıcı bir etkisinin olmadığı görüldü. Böbrek uzunluğundaki en hızlı artış sağ böbrekte 5 yaşta görülürken, sol böbrekte 4 yaşındayken görülmektedir. 5 yaşındaki çocuklarda sağ ve sol böbrek uzunlukları birbirine yakındı. Parankim kalınlığındaki en hızlı artış sağ böbrekte 10 yaş grubunda, sol böbrekte 4 yaş grubunda görüldü. 5 yaşta sağ ve sol parankim kalınlığının birbirine en yakın değerlerde olduğu gözlendi. Çalışmamızın sağlıklı katılımcılardan yola çıkarak özellikle bu coğrafyada bulunan çocukların böbrek hastalıklarının değerlendirilmesinde veri oluşturabileceğini ve Türk populasyonuna ait böbrek nomogramlarının oluşturulması açısından ön araştırma niteliğinde olabileceğini düşünüyoruz

Deneysel Modellerde İlaca Bağlı Hepatotoksisite

İlaca bağlı karaciğer hasarı (DILI), genellikle çeşitli ilaçların veya diyet takviye ürünlerinin toksik dozlarına maruz kalındığında meydana gelen karaciğer hasarıdır. DILI, akut karaciğer yetmezliğinin en önemli nedenlerinden biri kabul edilmektedir. Günümüzde yeni ilaçların piyasaya sürülmesi ve diyet takviyelerindeki artış DILI yaygınlığını arttırmaktadır. DILI asetominofen, karbontetraklorür, çeşitli ilaçlar ve ksenobiyotikleri içeren bazı ilaçların toksik dozlarına maruz kalınmasıyla intrinsik DILI olarak ortaya çıkabildiği gibi, yaygın kullanılan ilaçların kullanımı sonrası öngörülemeyen şekilde de idiyosenkratik DILI olarak meydana gelebilmektedir. Özellikle idiyosenkratik DILIlsquo%253Byi içeren mekanizma tam olarak aydınlatılamadığından DILI araştırmalarında deneysel modeller büyük önem arz etmektedir. Ayrıca DILInın başlangıcını, ilerlemesini ve geri döndürülebilirliğini yansıtan deneysel modellerin geliştirilmesi daha iyi ve daha güvenli ilaçların üretimine ve kullanımına büyük katkı sağlayacaktır. Yeni önlenebilir hücre kültürü model sistemlerinin üretimine rağmen, deneysel hayvan modelleri klinik öncesi araştırmaların kaçınılmaz bir parçasıdır. İntrinsik DILI hayvan modelleri teknik açıdan basitçe uygulanabilen modellerdir. İdiyosenkratik DILI doz bağımsız ve öngörülemeyen şekilde meydana geldiğinden mekanizması tam anlamıyla aydınlatılamamıştır. Bu nedenle idiyosenkratik DILI deneysel modellerinin uygulanmasında ön tedavi uygulamasına veya mutant model kullanımına ihtiyaç duyulabilmektedir. Bu araştırmada, çeşitli çalışmalarda deneysel modeller olarak kullanılmış ve kullanılmaya devam eden intrinsik ve idiyosenkratik deneysel DILI modelleri karşılaştırılarak avantaj ve dezavantajları ayrıntılı şekilde açıklanmıştır