Философские основания принципа безопасности высокого качества жизни в условиях эко-социо-технической коэволюции

Consideration and substantiation of the principle of a high level of quality of life safety is carried out which is postulated in compliance with a set of norms, requirements, approaches to ensure sustainable progress in achieving a high quality of life by a social subject on the maximum permissible safe basis (technological, medical, socio-cultural).W artykule przeanalizowano i uzasadniono zasadę bezpieczeństwa, postulowaną jako przestrzeganie zestawu norm i podejść w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju i osiągnięcia przez podmiot społeczny wysokiej jakości życia na możliwie najbardziej bezpiecznych podstawach (technologicznych, medycznych, społeczno-kulturowych

Компьютерная этика и её восприятие белорусской студенческой молодежью на примере ГГТУ имени П.О. Сухого

This article discusses the specifics of “the computer ethics” content and the features of the student youth perception of this phenomenon. Special emphasis is placed on the history and provisions of computer ethics. The analyses refers to the results of the poll carried out among the students and master’s degree students of Sukhoi State Technical University of Gomel.W artykule omówiono specyfikę treści pojęcia „etyka komputerowa” oraz cechy postrzegania tego zjawiska współczesności przez młodzież akademicką. Szczególną uwagę zwrócono na historię powstania i podstawowe założenia etyki komputerowej. Analizie poddano rezultaty badań w środowisku studentów i magistrantów Homelskiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego im. P.O. Suchow

Социогуманитарные технологии в пространстве современного общества

Socio-humanitarian technologies are found everywhere which is one of the most peculiar features of the social life nowadays. These technologies employ a wide range of innovative instruments developed in the field of information, communication as effective means of influence exerted upon individuals and the society on the pre-planned basis. It seems essential for humanities to separate the socio-humanitarian technologies from the numerous groups of phenomena which are similar to them according to some essential characteristics, to elaborate analysis and classification of current theoretical discussions about the opportunities and risks of sociotechnological projects and to highlight the ethical dilemma of the socioengineering activitiesSpecyfika dzisiejszej rzeczywistości społecznej jest w znaczącym stopniu zdeterminowana rozprzestrzenieniem się społeczno-humanistycznych technologii, wykorzystujących informacyjno-komunikacyjne rozwiązania jako efektywne instrumenty ukierunkowanego oddziaływania na jednostkę i społeczeństwo. Dla humanistyki istotne jest wyodrębnienie społeczno-humanistycznych technologii z szeregu zbieżnych z nimi zjawisk, analiza i systematyzacja aktualnych teoretycznych dyskusji wokół perspektyw i zagrożeń projektów społeczno-technologicznych, omówienie dylematów etycznych funkcjonowania inżynierii społeczne

Латыши в Полоцком округе БССР

The article is devoted to the analysis of the situation of Latvian population in Polack region of the BSSR in 1924–1930 and 1935–1938. The author considers the main Latvian colonies on the territory of the region and shows the changes in the life of Latvian peasants in connection with the transformations in the economic and cultural spheres. Particular attention were paid to the activities of the Latvian Bureau under the Polack region Committee of the CP(b)B, which implemented the national policy of the Bolsheviks and collected a large layer of information about the life of Latvians in the 1920s. Finally, the author analyzes the social transformations of the 1930s which changed the structure of the Latvian population as well as the tragic fate of Latvians during the years of the Great TerrorArtykuł poświęcony jest analizie sytuacji społeczności łotewskiej w okręgu połockim BSRR w latach 1924–1930 i 1935–1938. Autor analizuje główne skupiska łotewskie, ukazuje zmiany w życiu łotewskich chłopów w związku z przemianami gospodarczymi i kulturowymi. Szczególną uwagę zwraca się na działalność Biura Łotewskiego przy Komitecie Okręgowym KP(b)B w Połocku, które realizowało politykę narodowościową bolszewików i gromadziło wiele informacji o życiu Łotyszy w latach dwudziestych XX wieku. W podsumowaniu autor analizuje przemiany społeczne lat 30., które zmieniły strukturę ludności łotewskiej, a także tragiczne losy Łotyszy w okresie wielkiego terror

Siedlecka kontrrewolucja oczami komunistów: narodziny oporu społecznego w świetle teleksów Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Siedlcach z lat 1976-1981 (wybór źródeł)

„Kontrrewolucja” nie pojawiła się w Polsce pod władzą komunistów spontanicznie. Została oficjalnie zdiagnozowana i zaordynowana propagandowo 11 sierpnia 1981 r. w uchwale II Plenum Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Organ partii komunistycznej stwierdzał, że zarówno ona sama, jak i „władza ludowa przeciwstawią się wszelkim antysocjalistycznym oraz kontrrewolucyjnym zagrożeniom”. Po dłuższym wahaniu było to przyjęcie dialektyki władz ZSRR, które już dwa miesiące wcześniej w liście Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego do KC PZPR ostrzegały przed narastającą w Polsce „wewnętrzną kontrrewolucją”. Nie mniej jednak stanowiło to nowy etap w stosunkach z opozycją, którą w tym okresie reprezentuje już przede wszystkim związek zawodowy „Solidarność”, kontrrewolucyjność stanowiła bowiem najwyższej rangi zarzut wobec przeciwników komunistycznej władzy, powtarzany w prasie, w narracji wszystkich szczebli partii aż po wypowiedzi aktywu, które ponownie trafiają do relacji KW PZPR przekazywanych do warszawskiego centrum. „Reakcja” i „kontrrewolucja” królowały odtąd w przekazach partyjno-państwowych przez całą jesień 1981 r. aż do pacyfikacji „Solidarności” przy użyciu formuły stanu wojennego. W tym czasie były już werbalnie łączone z powojenną „reakcją” i „kontrrewolucją”, czyli podziemiem antykomunistycznym i opozycją polityczną wobec „władzy ludowej”, zwłaszcza przez kombatantów komunizmu, którzy żywiołowo domagali się podjęcia wobec nich analogicznych do ówczesnych sposobów postępowania. Siedlecka opozycja w PRL, a zwłaszcza okres „Solidarności”, posiada już swoją literaturę naukową oraz środowisko, które zajmuje się jej badaniem, szczególnie w zakresie rozpracowania przez agenturę policji politycznej. Autor niniejszej publikacji miał zatem możliwość wsparcia się nimi w prezentowaniu swojego materiału i niewątpliwie niezmiernie ułatwiają one jego zrozumienie. Po co zatem jest książka, którą Szanowny Czytelnik trzyma w rękach? Co wnosi do jego wiedzy o narodzinach i funkcjonowaniu opozycji w regionie siedleckim? Odpowiadając na te pytania warto jeszcze raz przeczytać tytuł pracy i zwrócić uwagę, że proponuje ona odmienne — od tego, jaki prezentowała dotychczasowa literatura — spojrzenie na wydarzenia drugiej połowy lat 70. i początek 80. XX w. Podkreślone w tytule spojrzenie oczami komunistów wskazuje na rozmyślny zabieg, który w książce zaproponowano — próbę ukazania narodzin struktur opozycyjnych i masowego oporu wobec reżimu w województwie siedleckim oczami jego przedstawicieli. Szczegółowe, codzienne, a w okresie kryzysu politycznego, który rozpoczyna Sierpień `80, wielokrotne w ciągu jednego dnia, relacje składane przez regionalne centrum partii komunistycznej w Siedlcach do swej centrali w Warszawie na temat sytuacji panującej w województwie przez nie zarządzanym, stanowią doskonały pretekst do takiego zabiegu. Prezentowane teleksy są bowiem opisem rzeczywistości komunistycznego uniwersum, którego kośćcem jest struktura wojewódzkiej organizacji PZPR, sporządzonym na podstawie informacji zebranych przez partyjny aparat, od partyjnego aktywu, przekazanych partyjnym językiem (tzw. nowomową) dla partyjnych przełożonych w KC. Oczywiście rodzi to konkretne konsekwencje w obrazowaniu siedleckich realiów, rzadko brane pod uwagę w opracowaniach historycznych, takie jak: hierarchia ważności zjawisk społecznych, politycznych, gospodarczych czy kulturalnych, sposób oglądu rzeczywistości, ujawniający nierzadko światopogląd i moralność komunistów. W zakresie zjawiska narodzin struktur opozycyjnych a potem „Solidarności” i „Solidarności” Rolników Indywidualnych oraz konsekwencji tego, pozwala na zupełnie inne spojrzenie na te wydarzenia, a także na zrozumienie działań podejmowanych przez poszczególne struktury władzy terenowej. Tłumaczy także stosunek przedstawicieli partyjno-państwowej elity do poszczególnych wydarzeń i podmiotów związanych z opozycją. Zabieg opierający się na umożliwieniu regionalnym przedstawicielom dyktatury komunistycznej „mówienia własnym głosem” o ważnych wydarzeniach mających miejsce na terenie swojego oddziaływania ułatwia Czytelnikowi również konfrontowanie informacji z innymi źródłami, czyli daje mu możliwość amatorskiego wykorzystania podstawy rzemiosła historycznego kryjącego się pod terminem krytyki źródeł. Nade wszystko zaś powiększa społeczną wiedzę z zakresu historii najnowszej i upowszechnia ciekawe i szerzej nieznane źródło archiwalne dotykające jakże istotnych wydarzeń."Counter-revolution" under communist rule did not appear in Poland spontaneously. It was officially diagnosed and recognized for propaganda reasons on August 11, 1981 in the resolution of the 2nd Plenum of the Central Committee of the Polish United Workers' Party (PZPR). This communist authority stated that both the party and “people’s rule would oppose all anti-socialist and counter-revolutionary threats”. After a long impasse, such move meant the adoption of the USSR authorities’ dialectics, which two months earlier in a letter of the Central Committee of the Soviet Union’s Communist Party to the PZPR’s Central Committee had warned against the growing “internal counter-revolution” in Poland. Nevertheless, it was a new stage in relations with the opposition, which at that time, primarily represented the Solidarity trade union. Counter-revolutionarism was the most bitter accusation against opponents of the communist authority, repeated in the press, communist narrative of all levels, up to the activists' public statements which again were included in reports of the PZPR’s Voivodeship Committee and handed over to the Warsaw centre. Since that moment the slogans of „reaction” and „counter-revolution” had been dominating in party-state communication throughout the entire autumn of 1981 until the “Solidarity” was pacified by declaring martial law. At that moment, they were verbally associated with the post-war "reaction” and “counter-revolution”, that is, the anti-communist underground and political opposition to “people’s rule”, especially by communist veterans, who were vigorously making demands for adequate steps analogical to post-war measures. There is already a lot of scientific literature on the PRL’s opposition in Siedlce, particularly the period of “Solidarity”, as well as an academic circle that studies these problems and places special emphasis on investigations run by the political police agency. Therefore, the author of this publication could make use of the existing literature to present his findings and undoubtedly facilitate their understanding. So why has this book that the Dear Reader is holding been written? What does it contribute to his/her knowledge about the birth and functioning of the opposition in the Siedlce region? Before answering these questions, it is worth re-reading the title of this work and noting that it offers a different - from that presented in the literature to date- perspective on the events of the late 1970s and early 1980s. The expression „in the eyes of communists”, used in the title, highlights that the book deliberately offers a new historical perspective on the birth of opposition structures and mass resistance to the regime in the Voivodeship of Siedlce, namely in the eyes of oppressors themselves. Such perspective results from the fact that the local communist authority in Siedlce used to submit detailed, daily reports about the situation in the subordinate voivodeship to its central office in Warsaw, and at the time of the political crisis, sparked by August 80 events, this frequency amounted to even multiple reports a day. The presented telexes portray the real communist world, with its backbone structure of the PZPR’s voivodeship authority, drawn up on the basis of information collected by the party apparatus, from its activists, communicated in the party language (so-called newspeak) to the party superiors in the Central Committee. Consequently, this must entail a range of factors, so rarely taken into account in historical studies, which affect the way the Siedlce reality was depicted, namely: a hierarchy of social, political, economic or cultural phenomena and way of viewing reality that often revealed communists’ outlook on life and their morality. As for the birth of opposition structures, “Solidarity” and then “Solidarity” of Individual Farmers and its outcomes, the chosen perspective allows to see these events in a new light and comprehend actions taken by particular local authorities. It also explains the attitude of the party-state elite to individual events and opposition organisations. The procedure that enabled regional representatives of the communist dictatorship to “speak with their own voice” about significant events taking place in the area of their influence, also helps the Reader to confront information with other sources, i.e. it gives him/her an opportunity to amateurishly use the basic historical craftsmanship tool which is source criticism. Above all, it extends social knowledge about the recent history and popularizes interesting and largely unknown archival records that concern crucial events

Политика управления системой здравоохранения на территории Восточной Сибири в 1920-е годы

The author’s aim is to study the creation and reformation of the Soviet system of healthcare in the Eastern Siberia in the 1920s. The study begins with the development of Siberia from the administration of Admiral A. V. Kolchak when the Soviet government began to form its own system of region management. The Soviet medical leadership was intended to create a unified healthcare system which in- volved the unification of all medical organizations subordinated to various depart- ments. Military actions did not allow to merge military and civil medical institutions. Keywords: history of healthcare, history of medicine, medical administration, Eastern Siberia, military communism, New Economic PolicyCelem autora było zbadanie powstania i reformowania systemu ochrony zdrowia we Wschodniej Syberii w latach dwudziestych. Analizę rozpoczęto od formowania przez władze radzieckie własnego systemu zarządzania regionem, po pokonaniu wojsk admirała A. W. Kołczaka i zajęciu tych terenów. Kierownictwo medyczne ukierunkowane było wówczas na stworzenie jednego systemu ochrony zdrowia. Konieczne było więc zjednoczenie wszystkich organizacji medycznych podległych różnorodnym urzędom. Działania wojenne nie pozwoliły jednak na połączenie cywilnych i wojskowych instytucji medycznyc

Continuous dependence of the singular nonlinear Van der Pol equation solutions with respect to the boundary conditions: elements of p-regularity theory

This paper studies the problem of the continuous dependence of Van der Pol equation solutions with respect to the boundary conditions. We provide a new approach for the existence of such solutions via p-regularity theory. Several existence theorems about continuous solutions are establishe

Assessment of the level of green intellectual capital development - Polish enterprises case study

Purpose: Green Intellectual Capital (GIC) is more and more frequently considered to be a new environmental strategy of company development. The purpose of the research was to assess the scope of implementation of GIC-centered practices under Polish conditions concerning its three components, i.e., green human resources, green organizational capital, and green relational capital. Design/Methodology/Approach: The study was conducted in 2020 on a random sample of 150 Polish producing enterprises. The method used in the study was CATI. As a first step, the author identified practices that lead to GIC formation. As a second step, she assessed the scope of implementation of the said practices under Polish conditions. The level of implementation of the GIC model was determined with the application of a five-level Likert scale. Findings: The study demonstrated that Polish enterprises do not apply a full degree of practices that lead to GIC fostering. The practices are relatively unknown to Polish companies. It was established that the degree of implementation of the model in Poland is 49.1%, which translates into the 3rd level of maturity in the adopted five-level scale. Practical Implications: The findings of the presented research may stimulate interest in GIC among Polish organizations and extend the scope of application of GIC-oriented practices to support sustainable company development. The management may use the applied research approach to estimate the extent to which they can mobilize the organization’s GIC to implement integrated sustainable development outcomes in their business practices. Originality/Value: This research article is a pioneer attempt to evaluate the degree of implementation of practices oriented at GIC development in Poland. The research enriches the still limited set of literature devoted to GIC. It contributes to subject literature for it detects a gap in the implementation of GIC-forming practices in Polish business circles and develops methodologies for its measurement

Potencjał gospodarczy i militarny V Republiki Francuskiej jako instrument bezpieczeństwa państwa

Polityka bezpieczeństwa państwa jest zdeterminowana uwarunkowaniami wewnętrznymi i zewnętrznymi, obiektywnymi oraz subiektywnymi. Jej prowadzenie jest podporządkowane dążeniom do osiągnięcia konkretnych celów i ochronie własnych interesów państwa przy użyciu odpowiednio dobranych środków będących w jego dyspozycji. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie czy potencjał gospodarczy oraz militarny V Republiki Francuskiej rzeczywiście są czynnikami warunkującymi politykę bezpieczeństwa tego państwa. W celu opracowania artykułu wykorzystano metodę analizy aktów prawnych oraz metodę systemową. Z badań przeprowadzonych na potrzeby niniejszej pracy wynika, że zarówno potencjał gospodarczy, jak i potencjał militarny wpływają w znaczący sposób na kierunki prowadzenia polityki bezpieczeństwa Francji. Niemniej jednak czynnik wojskowy, który do niedawna zajmował pierwsze miejsce, obecnie stracił na znaczeniu na rzecz współpracy regionalnej w zakresie bezpieczeństwa.The state security policy is determined by internal and external, objective and subjective conditions. Its conduct is subordinated to the pursuit of specific goals and protection of the state’s interests with the use of appro- priately selected means at its disposal. The aim of the article is to answer the question whether the economic and military potential of the French Fifth Republic are the factors that determine the security policy of this state. While writing the article, the method of analyzing legal acts and the systemic method were used. The research conducted for this article shows that both the economic potential and the military factor significantly affect the directions of France’s security policy. Nevertheless, the military factor, which until recently ranked first among all factors determining the choice of security policy, has now lost its importance in favor of regional cooper- ation in the field of securit

На пути к общественному развитию. Информационные технологии и ресурсы в высшем образовании

The evolution of social relations at the present stage requires teachers to work in the field of higher education to develop skills in using information resources and digital technologies. The intensity of communication in the in- formation sphere determines the effectiveness of not only the learning process at the university, but also to a large extent, the secondary socialization of young people. The article deals with the problem of using information resources and digital technologies by teachers of Kazakh universities (on the example of the Karaganda region). The article is based on the data of a sociological survey (questionnaire survey) conducted at the universities of the Karaganda region of Kazakhstan. The purpose of the study was to analyze the effectiveness of the use of information technologies and resources in the process of studying at universities and to develop practical recommendations to improve the effective- ness of training. According to the results of the study, it has been found out that the development of the information and communication sphere in universi- ties is influenced by "objective" and "subjective" factors. The first ones are con- nected with shortcomings in the technical support of the educational process, the second ones– with some teachers’ lack of awareness of the modern Internet resources in their professional field. The identified problems can be overcome with the help of measures aimed at increasing teachers' awareness of available information resources, increasing the speed of the Internet connection and gen- eral technical equipment of universitiesEwolucja stosunków społecznych w nowoczesnych warunkach wymaga od nauczycieli korzystania z zasobów informacyjnych i technologii cyfrowych. Efektywność nie tylko procesu kształcenia na uczelni, ale także stopień wtórnej socjalizacji młodzieży zależy od intensywności komunikacji w sferze informacyjnej. Artykuł dotyczy problemu wykorzystania zasobów i technologii cyfrowych przez wykładowców kazachskich uniwersytetów (na przykładzie regionu Karaganda). Artykuł został przygotowany na podstawie danych z badania socjologicznego (z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety) przeprowadzonego w uniwersytetach regionu karagandyjskiego w Kazachstanie. Celem badania efektywności wykorzystania technologii i zasobów informatycznych w procesie kształcenia na uczelniach było przedstawienie praktycznych rekomendacji w celu poprawy jego efektywności. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że na rozwój sfery informacyjno-komunikacyjnej na uczelniach wpływają czynniki „obiektywne” i „subiektywne”. Pierwsze wiążą się z niedociągnięciami w sferze technicznej procesu edukacyjnego, drugie – z brakiem świadomości niektórych wykładowców na temat nowoczesnych zasobów Internetu w swojej dziedzinie zawodowej. Zidentyfikowane problemy można przezwyciężyć za po- mocą działań, których celem jest zwiększenie szybkości informowania wykładowców o wykorzystaniu zasobów informacyjnych, zwiększenie szybkości łącza internetowego oraz ogólnego wyposażenia technicznego uniwersytetów