Padaczka w chorobach mitochondrialnych

Choroby mitochondrialne (MD, mitochondrial diseases) to jedne z najczęstszych chorób genetycznych. Pierwsze objawy MD mogą się pojawić zarówno w wieku wczesnodziecięcym, jak i podeszłym. Dotyczą one przede wszystkim tkanek i układów o wysokim zapotrzebowaniu energetycznym — mięśni szkieletowych i układu nerwowego. Do najczęstszych objawów neurologicznych należy między innymi padaczka, która może być jedynym objawem choroby mitochondrialnej lub jednym z wielu objawów. Częstość występowania padaczki mitochondrialnej zależy od rodzaju stwierdzanej mutacji i jest wyższa u dzieci i młodzieży niż u dorosłych. Podejmując się leczenia padaczki u chorego z MD, należy unikać stosowania leków o wysokim potencjale toksyczności dla mitochondriów, w szczególności preparatów kwasu walproinowego

Mortality from gastrointestinal congenital anomalies at 264 hospitals in 74 low-income, middle-income, and high-income countries: a multicentre, international, prospective cohort study

Summary Background Congenital anomalies are the fifth leading cause of mortality in children younger than 5 years globally. Many gastrointestinal congenital anomalies are fatal without timely access to neonatal surgical care, but few studies have been done on these conditions in low-income and middle-income countries (LMICs). We compared outcomes of the seven most common gastrointestinal congenital anomalies in low-income, middle-income, and high-income countries globally, and identified factors associated with mortality. Methods We did a multicentre, international prospective cohort study of patients younger than 16 years, presenting to hospital for the first time with oesophageal atresia, congenital diaphragmatic hernia, intestinal atresia, gastroschisis, exomphalos, anorectal malformation, and Hirschsprung’s disease. Recruitment was of consecutive patients for a minimum of 1 month between October, 2018, and April, 2019. We collected data on patient demographics, clinical status, interventions, and outcomes using the REDCap platform. Patients were followed up for 30 days after primary intervention, or 30 days after admission if they did not receive an intervention. The primary outcome was all-cause, in-hospital mortality for all conditions combined and each condition individually, stratified by country income status. We did a complete case analysis. Findings We included 3849 patients with 3975 study conditions (560 with oesophageal atresia, 448 with congenital diaphragmatic hernia, 681 with intestinal atresia, 453 with gastroschisis, 325 with exomphalos, 991 with anorectal malformation, and 517 with Hirschsprung’s disease) from 264 hospitals (89 in high-income countries, 166 in middleincome countries, and nine in low-income countries) in 74 countries. Of the 3849 patients, 2231 (58·0%) were male. Median gestational age at birth was 38 weeks (IQR 36–39) and median bodyweight at presentation was 2·8 kg (2·3–3·3). Mortality among all patients was 37 (39·8%) of 93 in low-income countries, 583 (20·4%) of 2860 in middle-income countries, and 50 (5·6%) of 896 in high-income countries (p<0·0001 between all country income groups). Gastroschisis had the greatest difference in mortality between country income strata (nine [90·0%] of ten in lowincome countries, 97 [31·9%] of 304 in middle-income countries, and two [1·4%] of 139 in high-income countries; p≤0·0001 between all country income groups). Factors significantly associated with higher mortality for all patients combined included country income status (low-income vs high-income countries, risk ratio 2·78 [95% CI 1·88–4·11], p<0·0001; middle-income vs high-income countries, 2·11 [1·59–2·79], p<0·0001), sepsis at presentation (1·20 [1·04–1·40], p=0·016), higher American Society of Anesthesiologists (ASA) score at primary intervention (ASA 4–5 vs ASA 1–2, 1·82 [1·40–2·35], p<0·0001; ASA 3 vs ASA 1–2, 1·58, [1·30–1·92], p<0·0001]), surgical safety checklist not used (1·39 [1·02–1·90], p=0·035), and ventilation or parenteral nutrition unavailable when needed (ventilation 1·96, [1·41–2·71], p=0·0001; parenteral nutrition 1·35, [1·05–1·74], p=0·018). Administration of parenteral nutrition (0·61, [0·47–0·79], p=0·0002) and use of a peripherally inserted central catheter (0·65 [0·50–0·86], p=0·0024) or percutaneous central line (0·69 [0·48–1·00], p=0·049) were associated with lower mortality. Interpretation Unacceptable differences in mortality exist for gastrointestinal congenital anomalies between lowincome, middle-income, and high-income countries. Improving access to quality neonatal surgical care in LMICs will be vital to achieve Sustainable Development Goal 3.2 of ending preventable deaths in neonates and children younger than 5 years by 2030

Autoimmunologiczne zapalenie mózgu z przeciwciałami anty-NMDA w populacji dziecięcej — przegląd literatury i opis przypadku

Autoimmunologiczne zapalenie mózgu z przeciwciałami anty-NMDA jest stosunkowo niedawno opisaną chorobą, dotyczącą głównie młodych pacjentów, zazwyczaj kobiet. W ponad połowie przypadków choroba współistnieje z nowotworem, najczęściej z potworniakiem jajnika. Głównym objawem, który występuje u 90% pacjentów, są zaburzenia psychiatryczne, zazwyczaj o ostrym początku. Obraz kliniczny uzupełniają objawy ruchowe, takie jak dyskinezy twarzy i języka, atetoza i dystonia oraz napady padaczkowe (głównie o morfologii toniczno-klonicznej, napady ogniskowe oraz napady nieświadomości). Choroba charakteryzuje się ostrym i agresywnym przebiegiem, jednak w przypadku prawidłowego rozpoznania i szybko wdrożonego leczenia większość pacjentów uzyskuje trwałą remisję

Zapalenie nerwów wzrokowych, mózgu i rdzenia związane z MOG-IgG (MONEM)

Zapalenie nerwów wzrokowych, mózgu i rdzenia związane z MOG-IgG (MONEM) to jednostka chorobowa, w patogenezie której kluczową rolę odgrywają przeciwciała przeciwko glikoproteinie oligodendrocytów mieliny. Obraz kliniczny MONEM może się różnić zależnie od wieku zachorowania. Najczęstszym objawem we wszystkich grupach wiekowych jest jedno- lub obustronne zapalenie nerwu wzrokowego, rzadziej poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego lub zespół podobny do ostrego rozsianego zapalenia mózgu i rdzenia. W niniejszej pracy przedstawiono pacjentów z zespołem MONEM, u których jedynym objawem choroby było zapalenie nerwów wzrokowych

Phenotypic characterization of seven individuals with Marbach-Schaaf neurodevelopmental syndrome

International audienceWe present the phenotypes of seven previously unreported patients with Marbach-Schaaf neurodevelopmental syndrome, all carrying the same recurrent heterozygous missense variant c.1003C>T (p.Arg335Trp) in PRKAR1B. Clinical features of this cohort include global developmental delay and reduced sensitivity to pain, as well as behavioral anomalies. Only one of the seven patients reported here was formally diagnosed with autism spectrum disorder (ASD), while ASD-like features were described in others, overall indicating a lower prevalence of ASD in Marbach-Schaaf neurodevelopmental syndrome than previously assumed. The clinical spectrum of the current cohort is similar to that reported in the initial publication, delineating a complex developmental disorder with behavioral and neurologic features. PRKAR1B encodes the regulatory subunit R1beta of the protein kinase A complex (PKA), and is expressed in the adult and embryonal central nervous system in humans. PKA is crucial to a plethora of cellular signaling pathways, and its composition of different regulatory and catalytic subunits is cell-type specific. We discuss potential molecular disease mechanisms underlying the patients' phenotypes with respect to the different known functions of PKA in neurons, and the phenotypes of existing R1beta-deficient animal models