Baroreceptory są zakończeniami aferentnych włókien czuciowych zlokalizowanymi w łuku aorty i w zatoce szyjnej. Ich funkcja jest związana z kontrolą ciśnienia tętniczego i ochroną serca przed arytmią poprzez działanie analogiczne do pętli ujemnego sprzężenia zwrotnego między wartością ciśnienia a impulsacją z nerwu błędnego. W wyniku urazów mózgu bardzo często dochodzi do powikłań sercowo-naczyniowych związanych z upośledzeniem odruchu z baroreceptorów tętniczych. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd literatury obejmujący chorych z urazowym uszkodzeniem mózgu, a dotyczący związku między rozległością urazu, zmianami w czułości baroreceptorów i odległymi wynikami leczenia. Wyniki dotychczasowych badań wskazują, że zaburzenia odruchu z baroreceptorów mogą prowadzić do wielu powikłań, w tym zwiększenia liczby zgonów — zarówno we wczesnym, jak i odległym czasie od zachorowania. Może to świadczyć o trwałym upośledzeniu współczulno-przywspółczulnej kontroli układu sercowo-naczyniowego. Jedną z ważnych ról baroreceptorów jest ich wpływ na rozwój ostrego niedokrwienia mózgu, między innymi poprzez spowodowanie wzrostu aktywności czynników zapalnych — interleukin w mózgu oraz zmian w centralnej sieci autonomicznej
