Aim
The aim of the article is to discuss the pathophysiology, clinical picture and neuroimaging of cerebral vein thrombosis, and present modern methods of treatment, including endovascular treatment.
Methods
Based on the available literature, the results of pharmacological treatment were analyzed, as well as the results of alternative endovascular treatment, currently still reserved for patients with or without an adequate response to pharmacological treatment - anticoagulant therapy.
Results Clinical symptoms of venous sinus thrombosis are often non-specific and require careful neurological and imaging diagnostics. This is important because venous thrombosis is rare, affects mainly young people (mean age 35), but it is associated with a serious percentage of serious complications (up to 1% of strokes, mainly hemorrhagic etiology), and about 13% may to the death of patients. Imaging methods, pharmacological treatment and alternative treatment with thrombolytic therapy and endovascular techniques are presented. In addition, the first in Poland case of treatment of a patient with venous thrombosis with thrombectomy systems is presented as a rescue treatment, resulting in a good clinical effect.
Conclusions
Cerebral venous thrombosis is a relatively rare and often misdiagnosed disease. Knowledge of the clinical picture, methods of treatment, including endovascular treatment, may improve the prognosis and reduce the rate of complications. Cel: Celem artykułu jest omówienie patofizjologii, obrazu klinicznego,neuroobrazowania zakrzepicy żył mózgowych oraznowoczesnych metod leczenia, z uwzględnieniem leczeniaendowaskularnego.Metody: Na podstawie dostępnego piśmiennictwa przeanalizowanowyniki leczenia farmakologicznego oraz alternatywnegopostępowania endowaskularnego, obecnie wciąż zarezerwowanegodla chorych bez odpowiedzi lub z nieadekwatną odpowiedziąna leczenie farmakologiczne przeciwkrzepliwe.Wyniki: Objawy kliniczne zakrzepicy zatok żylnych są częstoniespecyficzne i wymagają dokładnej diagnostyki neurologiczneji obrazowej. Jest to o tyle istotne, że zakrzepica zatok żylnychwystępuje rzadko, dotyczy głównie młodych osób (średniawieku 35 lat), ale jest obarczona dużym odsetkiem poważnychpowikłań (stanowi do 1% udarów, głównie o etiologii krwotocznej),a w około 13% może prowadzić do zgonu pacjentów.Przedstawiono metody obrazowania, leczenie farmakologicznegooraz alternatywne leczenie z zastosowaniem leczeniatrombolitycznego, a także technik endowaskularnych. Dodatkowozaprezentowano pierwszy w Polsce przypadek leczeniapacjentki z zakrzepicą zatok żylnych, u której po zastosowaniusystemów trombektomii, jako leczenia ratunkowego, uzyskanodobry efekt kliniczny.Wnioski: Zakrzepica zatok żylnych jest schorzeniem stosunkoworzadkim i często źle rozpoznanym. Znajomość obrazu klinicznego,sposobów leczenia, w tym postępowania endowaskularnego,może poprawić rokowanie i zmniejszyć odsetek powikłań
