Wstęp: Ablacja przeznaczyniowa prądem o wysokiej częstotliwości
(RFA) jest metodą leczenia z wyboru objawowych chorych z zespołem WPW. W przypadku
RFA dodatkowych dróg przewodzenia (AP) przedsionkowo-komorowego o lokalizacji
przegrodowej należy się spodziewać wyższego odsetka powikłań, związanych głównie
z bliskością fizjologicznego układu przewodzącego serca i trudnościami mapowania
z powodu niejednorodnej budowy przegrody międzyprzedsionkowej. W lokalizacji AP
są pomocne algorytmy oparte na EKG standardowym. Oceniano również skuteczność
i bezpieczeństwo RFA przegrodowych AP oraz analizowano lokalizację AP wyznaczoną
na podstawie EKG w porównaniu z miejscem skutecznej RFA.
Materiał i metody: Obserwacja dotyczyła grupy 35 pacjentów z
obecnością AP, poddanych zabiegom RFA w latach 1995–2001. Przed RFA wyznaczano
lokalizację AP na podstawie standardowego EKG, korzystając z algorytmu d’Avilli
i Brugady, i porównywano z położeniem ustalonym na podstawie miejsca skutecznej
RFA. Czas obserwacji wynosił od 3 miesięcy do 6 lat (średnio 27 miesięcy).
Wyniki: Zabiegi były skuteczne u 34 osób (97%). Wykonano 40 zabiegów
RFA (2-krotne zabiegi u 5 chorych). Wykryto 28 AP tylnoprzegrodowych, 5 AP przednioprzegrodowych
oraz 3 AP środkowoprzegrodowe. Usunięto również 2 AP lewostronne boczne towarzyszące
drogom przegrodowym; łącznie 38 dróg, gdyż 3 pacjentów miało po dwie drogi. Częstość
nawrotów wynosiła 14% (5 chorych). Istotne powikłanie wystąpiło u 1 pacjenta (3%)
- odma opłucnowa. U 7 pacjentów (20%) obserwowano niegroźne powikłania. Uzyskano
88-procentową zgodność rozpoznań algorytmu d’Avilli i Brugady w porównaniu z miejscem
skutecznej ablacji.
Wnioski: RFA przegrodowych dróg dodatkowych przewodzenia przedsionkowo-komorowego
jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia. Analiza standardowego EKG jest ważnym
elementem diagnostyki pacjentów z jawnym zespołem WPW. (Folia Cardiol. 9: 559–565